gawędy przy Twoim stole

dla Ciebie wplotę Bieszczady w gawędy:wink:

Bieszczadzki Miś.

Wstęp ... w tolkienowskich klimatach.
Wstał nowy dzień i zrobiło się laitowo ...

Hvala.

W ciszy poranka jest nadzieja
otwierasz okno pełne słońca
jeszcze nie jestes wcale pewna
czy przebudziłaś się do końca

co cię zbudziło , ptak czy światło ?
szukasz na niebie odpowiedzi
słońce milcząco się uśmiecha
ptak daleko gdzieś uleciał

wyciągasz rękę swą przed siebie
znów dzień zaczynasz jeden z wielu
na próżno siegać chcesz po wszystko
trzeba poszukać dróg do celu

lecz zapamiętaj kiedy powstaniesz
swe pierwsze kroki w zaslepieniu
pod stopą znajdziesz popiół ziemi
jej ciężki oddech i westchnienie

lecz w jasnym oknie jest nadzieja
i z niej to płynie przekonanie
że nawet jedym swoim gestem
dosięgniesz to co ci pisane.

Wpisane w czwartek
w komórkowy notatnik
a spisane z tablicy nad jednym z okien
w autobusie białostockiej komunikacji miejskiej linii "24"...


"Zapamiętaj - powtarzał stół
- aby nie została starta gościnność
i miejsce na serdeczność
i ciepło dłoni
na misę wypełnioną domowym sercem
i aby dzban napełniony był pragnieniem rozmowy

bacz aby nie wygasła tęsknota
przykryta najpiękniejszą tkaniną
a czoło stołu nie zostało zarysowane złym słowem ... "

"Złym słowem" wpisywałam już na chodniku.

Był ciąg dalszy.
Autobus pojechał.
Internet milczy ...
... a ja chciałam to Wam napisać

Pozdraviam - Čuvarica hrastovog stola

,,Zapamiętaj - powtarzał stół -
aby nie została starta gościnność
i miejsce
na serdeczność i
ciepło dłoni
na misę wypełnioną
domowym sercem
i aby dzban napełniony był
pragnieniem rozmowy
bacz aby nie wygasła tęsknota
przykryta najpiękniejszą tkaniną
a czoło stołu nie zostało zarysowane
złym słowem
aby zachowała się pamięć
jego mocnych nóg
nawet kiedy ostatni kamień
zostanie wyjęty
z węgła domu
wtedy stół nie pozwoli
roztrwonić snów
wędruję szukając kamieni
na fundament nowego domu
do którego wprowadzę stół
jak pannę młodą
z jej nie zbrukanymi snami
mój domu ze stołem i domownikami
nie opuszczajcie moich marzeń''

Złapałeś ten sam autobus?

P.s. to "własność" Jana Leończuka.