gawędy przy Twoim stole

nie dokazuj Miła nie dokazuj............przecież nie jest ( i ugryzłam się w język)

A ja nie ugryzłem się w język:

Nie dokazuj , miła nie dokazuj
przecież nie jest z ciebie znowu taki cud
nie od razu , miła nie od razu
nie od razu stopisz serca mego lód

wojtek51 napisał(a):A ja nie ugryzłem się w język:

Nie dokazuj , miła nie dokazuj
przecież nie jest z ciebie znowu taki cud
nie od razu , miła nie od razu
nie od razu stopisz serca mego lód

nie od razu stopisz serca mego lód[/quote] - to nie znasz jeszcze Pań z tego forum

Ja znam...... Miały cięźki dzień

Jurek napisał(a):Ja znam...... Miały cięźki dzień

Jurek napisał(a):Ja znam...... Miały cięźki dzień

Ok. Jeśli tak dobrze znasz już wszystkie Panie z tego forum to chyba faktycznie powinienem zamilknąć.

wojtek51 napisał(a):

Jurek napisał(a):Ja znam...... Miały cięźki dzień

Ok. Jeśli tak dobrze znasz już wszystkie Panie z tego forum to chyba faktycznie powinienem zamilknąć.

Nie przejmuj się Jurkiem, to jest człowiek DUSZA i On po prostu nam współczuje

Jola L-G napisał(a):

wojtek51 napisał(a):

Jurek napisał(a):Ja znam...... Miały cięźki dzień

Ok. Jeśli tak dobrze znasz już wszystkie Panie z tego forum to chyba faktycznie powinienem zamilknąć.

Nie przejmuj się Jurkiem, to jest człowiek DUSZA i On po prostu nam współczuje

a takie pytanko: to czy cokolwiek poweidziałeś

Dosłownie błyskawicznie podsumowała mnie Pani Y z tego forum.
Czyli z naszego na polski: "... jednym słowem masz doła "

Dokładnie.
A jeszcze dokładniej - miałam.

Wpadły dziś do niego dwie inne osoby. Jak się potem okazało ... każda ze swoim własnym dołkiem za pazuchą.
Rzec by można: warunki do golfa - znakomite !!!
W dodatku .. piłka w trawie się nie zgubi.

Bo chaszczy znów ubyło

P.S. do Joli L-G : czasem nie łatwo mnie zrozumieć, ale tym razem ja nie bardzo rozumiem Ciebie
Na drugi raz nie gryź się w język bo potem ... nie dasz rady zjeść pomidora

To pisałam ja - čuvarica hrastovog stola

"...wtety gdy sie najmniej spodziewasz, nagla wiadomosc pchnie cie nozem...
tepy znajomy bol...
znow stare blizny sie otworza..."
wiec ksiezniczko puszczanskich ostepow i na nas przychodzi czasem czas..."czas olowiu..."
ale on mija, tak czy siak...Tobie minal przy golfowych dolkach i mijac bedzie dlugo bo..."jeszcze wiruje twoja plyta, jeszcze sie toba ekran pali..."
a jesli bys chciala zrozumiec to informatyczno-ekwilibrystyczne zakrecenie ramkowo-myslowe, to mysle, ze poeta mial na mysli, to...co mial
a poza tym, milo niezmiernie danusia, ze jestes z nami, bo, ze jurek byl, to nie watpilem; ilekroc mijam katedre swietlana, miedziana zielenia sie swiecaca to....cieplego mysla posylam w kierunku owym, na odleglosc 500 metrow...
pzdrv.

many napisał(a):"...wtety gdy sie najmniej spodziewasz, nagla wiadomosc pchnie cie nozem...
tepy znajomy bol...
znow stare blizny sie otworza..."
wiec ksiezniczko puszczanskich ostepow i na nas przychodzi czasem czas..."czas olowiu..."
ale on mija, tak czy siak...Tobie minal przy golfowych dolkach i mijac bedzie dlugo bo..."jeszcze wiruje twoja plyta, jeszcze sie toba ekran pali..."
a jesli bys chciala zrozumiec to informatyczno-ekwilibrystyczne zakrecenie ramkowo-myslowe, to mysle, ze poeta mial na mysli, to...co mial
a poza tym, milo niezmiernie danusia, ze jestes z nami, bo, ze jurek byl, to nie watpilem; ilekroc mijam katedre swietlana, miedziana zielenia sie swiecaca to....cieplego mysla posylam w kierunku owym, na odleglosc 500 metrow...
pzdrv.

... i mnie miło Cię widzieć , coś ostatnio rzadko tu zagladasz
podejrzewam , że to z braku czasu

pozdrawiam serdecznie

heheee...masz racje i brak czasu tez-budowa wre- i cos co mnie nie zahceca zbytnio do bywania tu (forum) czesciej, to swoisty klimat dusznego swiata, takie wirtualne targowisko gdzie bzdura goni druga, a i chamstwo czasem przelewa sie rynsztokami...pisze sie posty dla dogonienia pierwszego itd itp....
ale dla Ciebie slaska perelko i wszystkich myslacych podobnie moze takie slowa....
"Późno, późno, późno... późno jest,
Sam wiem, że zbyt późno jest,
By zaczynać wszystko znów.

Znowu szarych dni pagóry,
Znów codziennych rzeczy las,
Wolę swoją znów dolinę,
Obok której płynie czas,
Szuka jej, kto był tu raz...."
z serdecznymi pozdrowieniami, dla mezulka rowniez, troche tylko nostalgicznie z bardzooooo mokrej bydzi jak zawsze ten sam

A ja bywam, może niemile widziana, lecz bywam.Czytam posty ciekawe,mowiące o miejscach ktorych jeszcze nie znam,fantastyczne ,z nutką melancholii,pokazujace obrazy-zdjęcia .Jeszcze , od czasu do czasu,staram się udzielić informacjii pomocnej w wypadach urlopowych.Lecz jak widać na FORUM ,czas niektórych, ciekawych postaci przebrzmiał,może pojawi się młodsze, ciekawsze pokolenie FORUMOWICZOW ,ktorych posty z przyjemnoscią będą nas bawic i informowac o ciekawych wydarzeniach z podróży.A moze z ciekawymi tekstami pojawią sie starzy przyjaciele FORUM

Dzisiaj z dalekiej oddali, przypomniał mi sie wiersz, który kiedyś bardzo lubiłam.Może i Wam sie spodoba

Leśmian Bolesław, Poeta

Zaroiło się w sadach od tęcz i zawieruch -
Z drogi! - Idzie poeta - niebieski wycieruch!
Zbój obłoczny, co z światem jest - wspak i na noże!
Baczność! - Nic się przed takim uchronić nie może!
Słońce - w cebrze, dal - w szybie, świt - w studni, a zwłaszcza
Wszelkie dziwy zza jarów - prawem snu przywłaszcza.
Rad Boga między żuki wmodlić - do zielnika,
Gdzie się z listem miłosnym sam jelonek styka!...
Świetniejąc łachmanami - tym żwawszy, im golszy -
Nie bez wróżb się uśmiecha do grabu i olszy -
I widziano w dzień biały tego obłąkańca,
Jak wierzbę sponad rzeki porywał do tańca!
A tak zgubnie porywać, mimo drwin i zniewag -
Zdoła tylko z otchłanią sprzysiężony śpiewak.
Żona jego, żegnając swój los znakiem krzyża,
Na palcach - pełna lęku do niego się zbliża.
Stoi... Nie śmie przeszkadzać... On słowa nawleka
Na sznur rytmu, a ona płochliwie narzeka
"Giniemy... Córki nasze - w nędzy i rozpaczy...
A wiadomo, że jutro nie będzie inaczej...
Wleczesz nas w nieokreślność... Spójrz - my tu pod płotem
Mrzemy z głodu bez jutra, a ty nie wiesz o tem!" -
Wie i wiedział zawczasu!... I ze łzami w gardle
Wiersz układa pokutnie - złociście - umarle -
Za pan brat ze zmorami... Treść, gdy w rytm się stacza,
Póty w nim się kołysze, aż się przeistacza.
Chętnie łowi treść, w której łzy prawdziwe płoną -
Ale kocha naprawdę tę - przeinaczoną...
I z zachłanną radością mąci mu się głowa,
Gdy ujmie niepochwytność w dwa przyległe słowa!
A słowa się po niebie włóczą i łajdaczą -
I udają, że znaczą coś więcej, niż znaczą!...

I po tym samym niebie - z tamtej ułud strony -
Znawca słowa - Bóg płynie - w poetę wpatrzony.
Widzi jego niezdolność do zarobkowania
I to, że się za snami tak pilnie ugania !
Stwierdza z zgrozą, że w chacie - nędza i zagłada -
A on w szale występnym wiersz śpiewny układa !
I Bóg, wsparty wędrownie o srebrzystą krawędź
Obłoku, co się wzburzył skrzydłami, jak łabędź -
Z łabędzia - do poety, zbłąkanego we śnie -
Uśmiecha się i pięścią grozi jednocześnie!

No to się troszkę pochwalę
Mój syn Maciej zdobył wyróżnienie w konkursie literackim

http://www.ezakopane.pl/wiadomosci/1073.html

Na konkurs wysłał takie wierszyki:

"Wszystkich górskich świętych"

gdy ich grób zgaśnie
Twój
wschodem zachodem zapłoni
wiatr zapamięta
o zniczach kwiatów
na płycie grobowca
po horyzont

nad rankiem spłyną
litanie strumieni
dymem mgły pokryte
sumienia

"Izby"

Izby nie są gościnne nawet w sierpniu
od Lackowej grzmi bez przerwy
znów trzeba będzie łapać na stopa
halny, gdy Białka most sponiewiera

Poranny przymrozek już się pakuje
agro-turystom do plecaków
ostatnim pekaesem zjeżdża
na północ babie lato

I wstaje mgła zamroczona
a żulek pod ge-esem
zaciąga się i stwierdza
trza się narąbać na jesień

"Cyrla"

na Cyrli zawsze gwarno
pszczoły pocą się miodem
płyną po rynnie krople
słońcem rozgrzanego wiatru
podstawiam dzban

tu zawsze mogę przegryźć
goleń Radziejowej w polewie z mgieł
i surówkę z czerwonych wrzosowisk
na deser lody Tatr
zabieram na wynos

tu nie trzeba się śpieszyć
z Cyrli już rzut kamieniem
w dolinę Popradu
i jeszcze bliżej na sam
szczyt zachwytu

Nie wiem dokładnie za który wiersz to wyróżnienie, bo syn jak wiadomo w Newcastle
(w Nowym Zamku) a ja z Nowego Sącza (Newsacz) do Zakopanego na ogłoszenie wyników nie mogłem pojechać.

Syn w tym konkursie startuje od kilku lat , był już kilka razy laureatem- w 2003 r. miał I miejsce

http://www.zakopane.pl/festiwal/35/?id=6-3

Maciej - godło: wędrowiec II

Nagrodzony wiersz:

"Bieliczna"

Tu czas się zatrzymał,
tu, u stóp Lackowej,
w kraju dzikich sadów,
i krzyży przydrożnych,
w domu starej śliwy
z karzełkiem - owocem
i pustułki -sowy,
o świecących oczach.

Lubię tu powracać,
tu, do stóp Lackowej,
by posłuchać szeptów
wśród ciszy grobowej,
szeptów tych żołnierzy
spod skrzywionej brzozy,
których tu na zawsze
Bóg do snu ułożył.

Tu świat jest wczorajszy
i nie chce biec dalej,
tu historia drzemie
zagrzebana w trawie,
śpi stara epoka
i nie trzeba nowej,
bo czas się zatrzymał,
tu, u stóp Lackowej.

Janusz Bajcer napisał(a):No to się troszkę pochwalę
Mój syn Maciej zdobył wyróżnienie w konkursie literackim

http://www.ezakopane.pl/wiadomosci/1073.html

Na konkurs wysłał takie wierszyki:

"Wszystkich górskich świętych"

gdy ich grób zgaśnie
Twój
wschodem zachodem zapłoni
wiatr zapamięta
o zniczach kwiatów
na płycie grobowca
po horyzont

nad rankiem spłyną
litanie strumieni
dymem mgły pokryte
sumienia

"Izby"

Izby nie są gościnne nawet w sierpniu
od Lackowej grzmi bez przerwy
znów trzeba będzie łapać na stopa
halny, gdy Białka most sponiewiera

Poranny przymrozek już się pakuje
agro-turystom do plecaków
ostatnim pekaesem zjeżdża
na północ babie lato

I wstaje mgła zamroczona
a żulek pod ge-esem
zaciąga się i stwierdza
trza się narąbać na jesień

"Cyrla"

na Cyrli zawsze gwarno
pszczoły pocą się miodem
płyną po rynnie krople
słońcem rozgrzanego wiatru
podstawiam dzban

tu zawsze mogę przegryźć
goleń Radziejowej w polewie z mgieł
i surówkę z czerwonych wrzosowisk
na deser lody Tatr
zabieram na wynos

tu nie trzeba się śpieszyć
z Cyrli już rzut kamieniem
w dolinę Popradu
i jeszcze bliżej na sam
szczyt zachwytu

Nie wiem dokładnie za który wiersz to wyróżnienie, bo syn jak wiadomo w Newcastle
(w Nowym Zamku) a ja z Nowego Sącza (Newsacz) do Zakopanego na ogłoszenie wyników nie mogłem pojechać.

Syn w tym konkursie startuje od kilku lat , był już kilka razy laureatem- w 2003 r. miał I miejsce

http://www.zakopane.pl/festiwal/35/?id=6-3

Maciej - godło: wędrowiec II

Nagrodzony wiersz:

"Bieliczna"

Tu czas się zatrzymał,
tu, u stóp Lackowej,
w kraju dzikich sadów,
i krzyży przydrożnych,
w domu starej śliwy
z karzełkiem - owocem
i pustułki -sowy,
o świecących oczach.

Lubię tu powracać,
tu, do stóp Lackowej,
by posłuchać szeptów
wśród ciszy grobowej,
szeptów tych żołnierzy
spod skrzywionej brzozy,
których tu na zawsze
Bóg do snu ułożył.

Tu świat jest wczorajszy
i nie chce biec dalej,
tu historia drzemie
zagrzebana w trawie,
śpi stara epoka
i nie trzeba nowej,
bo czas się zatrzymał,
tu, u stóp Lackowej.

Gratulacje dla ojca.Tak mało młodych ludzi żyje obecnie refleksyjnie i wie gdzie czas się zatrzymał i stoi.Piękne wiersze.