Drugie oko na Maroko...

Te zagwozdki bagażowo-karteczkowe są straszne tylko na początku, a potem jak pisze Danusia stają się mało istotnym epizodem wycieczkowej codzienności
Cierpliwie, z ciekawością czekam na ciąg dalszy

woka napisał(a):Czytam ...czytam i oglądam fotki, jednak ich jak na lekarstwo.
ps. tak z ciekawości próżniaczej .. jakim aparatem focone.

Fotek będzie więcej w kolejnych odcinkach, jak już się zacznie prawdziwe Maroko .
Pstrykane z trzech aparatów, niestety to tylko zwykłe idiot-kamery, nie będzie więc żadnych super dzieł , ale cosik da się z tego pokazać . Konkretnie - mój stary wysłużony Olimpusik C-50Z oraz Canon A570 IS mojej siostry, trzeci Jurka - nie pamiętam jaki, a jeszcze nie mam zgranych jego zdjęć. Focone wespół w zespół, do jakiego aparatu w danym momencie udało się komu dostać...

dangol ...... etam, zaraz idiot-kamery. Przecież widać co jest focone. Dla mnie jest dobrze, przynajmniej typowa turystka a nie zakochana w aparacie.

Tuż koło nas - PLAŻE. Czasem szerokie i piaszczyste, innym razem strome klify o fascynujących nazwach Les Roches du Diable, Killer Point, Hash Point, Draculas...
Plaże są PUSTE , tylko gdzieniegdzie widać nielicznych surferów zmagających się z falami oceanu. Ale to wszystko tylko z okien autokaru , bo przed nami jeszcze dziś jeszcze długa droga. No i chyba nie ma woli u naszego pilota (chociaż poza tym jest to niewątpliwie miły facet), żeby zrobić jakieś odstępstwo od tego, co zapisane w programie wycieczki... I niestety, takiej woli nie będzie do końca! Na szczęście mamy w sobie inwencję twórczą i nie będziemy się wieczorami (czasem nawet popołudniami) nudzić w hotelu, jak co niektórzy uczestnicy wycieczki. A niespełnioną chrapkę na plażę odbijemy sobie po powrocie do Agadiru - będziemy mieć przed odjazdem wolne całe popołudnie, to i na Atlantyk czas się znajdzie .
Ale ... chociaż plaże trochę kuszą (pustką przede wszystkim), to wakacyjny tydzień decydowanie wolę jednak spędzać na skalistym Hvarze czy innej cro-wyspie.

Pragnienie wydostania się z autokaru (chociaż na chwilkę) wzmaga się, gdy za oknami pojawiają się małe ogrody bananowe . To taki rarytasik, bo wokół dominują niemal puste wzgórza. Po jakimś czasie pojawiają się na nich niezwykłe, kolczaste drzewka arganiowe, rosnące tylko w tej części Maroka i nigdzie indziej na świecie. Kozo-arganio -fotoreportaż był już w relacji Wojana, ale skoro wreszcie udało nam się wydostać na chwilę poza autokar, żeby pooglądać arganie, to i ja wrzucę tu kilka fotek.







Na drzewkach pasą się stada kózek pod nadzorem pasterzy. Kózki wyjadają zewnętrzną, mięsistą część owoców arganii i zostawiają twarde nasiona, z których potem wydobywa się pesteczki, miażdżone w celu uzyskania oleju. Niezwykle drogiego , bo do wytworzenia 1 litra oleju potrzebne są owoce z około 30 drzewek, czy też może z 30 kg pestek, dokładnie nie pamiętam . Mimo więc niezwykłych właściwości tego specyfiku, nie przywiozłam sobie do domu arganiowego oleju .
Jeszcze o kózkach i ich samozaparciu w skakaniu po kolczastym drzewku: być może miąższ argani jest ich przysmakiem, ale też trzeba przyznać, że innego wyjścia nie mają , bo wokół w zasadzie nie mają nic innego do jedzenia, pod drzewami zazwyczaj tylko kamienista ziemia, gdzieniegdzie tylko jakieś marne suche zielsko...

Żeby zapoznać się z tradycyjną metodą uzyskiwania oleju arganiowego, chwilkę potem zatrzymujemy się w wiosce Tamanar, w której znajduje się jedna z małych manufaktur.







W necie znalazłam taki oto filmik przedstawiający tradycyjną metodę stosowaną w fabryczkach.
Nie jestem jednak pewna, czy oby na pewno olej wytwarza się tylko w ten sposób, chociaż w Maroku jest to wielce prawdopodobne . Mam jednak wrażenie, że ta mini-fabryczka, do której my zajrzeliśmy, to tylko pokaz dla turystów , którzy przy okazji zostawią tu trochę dirahamów za zrobienie pamiątkowych zdjęć, a może i kupią przy okazji jakiś z drogich specyfików. Potwierdzeniem moich wątpliwości może być fakt, że jak tylko opuszczamy pomieszczenie i przenosimy się do pobliskiej kawiarenki (i toalet - bo tu są też te bardziej cywilizowane, a nie tylko typowe arabskie "na Małysza") to stanowiska pracy jakoś dziwnie szybko pustoszeją...

dangol napisał(a):
Mimo więc niezwykłych właściwości tego specyfiku, nie przywiozłam sobie do domu arganiowego oleju .

Hm... Alinek w swoim bagażu przemyciła dwie flachy tego cudu... jedną w wersji kuchennej i jedną w wersji kosmetycznej.
Stoją sobie gdzieś na półkach do dziś ledwo napoczęte



P.S Mam Danusiu nadzieję,że nie będziesz się na mnie gniewać za moje "wtręty"

Ooooooo, dlaczego dopiero dziś tu trafiłam???
Jutro w ciągu dnia poczytam na spokojnie, ale zostawiam ślad, że jestem obecna i czytam

Drzewa koziaste ...... takie u nas chyba nie rosną. Ja przynajmniej nie widziałem.
dangol .... czytam i patrzę.

Danusiu

Cieszę się, że piszesz, jak zwykle przyjemnie się czyta i pewnie przyjemnie się poogląda egzotyczne widoki i scenki

Świetną zapowiedzią są już te oblężone przez kozy drzewa - dla mnie bomba

Perypetie samolotowo - hotelowo - bagażowo - autokarowe - dla nas niestety nie do zaakceptowania (przynajmniej na chwilę obecną ) A żeby wybrać się na własną rękę - trochę za daleko............... i trochę za mało urlopu.........
Dlatego pisz jak najwięcej

Pozdrawiamy
L i P

Woka - koza-tree u nas nie rosną. Zresztą - jak nam mówił przewodnik w Maroku - rosną tylko tam właśnie. Udało się je przeszczepić do Meksyku, ale tam podobno nie owocują...

Z okazji Twojej relacji Danusiu kupiłam sobie jakieś pachnidło mleczkowo-tonikowe pt. "Marokańskie Złoto" z olejkiem arganiowym Wyłam - bo napisali "Mistyczne Oczyszczenie"

A do relacji - miło wrócić... Pierwszą noc to my w jakimś a'la PRL-owskim hotelu spędzilismy, ale luuuuz. Dla mnie to hoteli mogłoby w ogóle nie być

A te hektarzaste plaże za Agadirem odlotowe, prawda!!! Dłuugie, szerookie, puuuste. Pięknie...

Co do obyczajów hotelowych - ja się głupio czułam, bo nie przywykłam na wakacje jeździć z walizką, tylko zawsze z plecakiem. Wydawało mi się, że nie wypada, żeby wśród tych eleganckich walizek pałętał się mój plecak, więc go zawsze wnosiłam. Ale po tej uwadze przewodnika, że jednak wypada bagaż zostawiać, żeby go wnieśli, bo z tego żyją, robiłam tak jak Ty - wnosiłam sama, a znoszenie pozostawiałam chłopakom

Piękne fotki! Moje jeszcze papierowe były... Ale coś tam na płytce chyba mamy..

Fajna Dangolkowa relacja jak zwykle

shtriga napisał(a):Woka - koza-tree u nas nie rosną. Zresztą - jak nam mówił przewodnik w Maroku - rosną tylko tam właśnie. Udało się je przeszczepić do Meksyku, ale tam podobno nie owocują...

Nie wiem czy ten sam gatunek drzewa ale kozy chyba tak:

Fotka z Krety

zawodowiec napisał(a):Fajna Dangolkowa relacja jak zwykle

shtriga napisał(a):Woka - koza-tree u nas nie rosną. Zresztą - jak nam mówił przewodnik w Maroku - rosną tylko tam właśnie. Udało się je przeszczepić do Meksyku, ale tam podobno nie owocują...

Nie wiem czy ten sam gatunek drzewa ale kozy chyba tak:

Fotka z Krety

Na moje oko podobieństwo jest rzuca się w oczy . I kozy takie same i drzewo tego gatunku. Bardziej łyse jest to kreteńskie - kozy ogołociły młode listeczki i gałązki od wiosny do jesieni.


Czytam i oglądam jak zawsze z zainteresowaniem

wojan napisał(a): Mam Danusiu nadzieję,że nie będziesz się na mnie gniewać za moje "wtręty"

Wszelakie "wtręty" są nie tylko MILE WIDZIANE , ale wręcz WSKAZANE

wojan napisał(a):Hm... Alinek w swoim bagażu przemyciła dwie flachy tego cudu... jedną w wersji kuchennej i jedną w wersji kosmetycznej.
Stoją sobie gdzieś na półkach do dziś ledwo napoczęte

shtriga napisał(a):Z okazji Twojej relacji Danusiu kupiłam sobie jakieś pachnidło mleczkowo-tonikowe pt. "Marokańskie Złoto" z olejkiem arganiowym Wyłam - bo napisali "Mistyczne Oczyszczenie"

No to teraz mam trochę smutną minę , może jednak to był błąd, że pożałowałam kasy i nie przywiozłam sobie tego, co w Maroku dla kobitek najcenniejsze?
Ale z druiej strony patrząc - to może i dobrze, bo pewnie bym tak jak Alinek bardziej patrzyła na buteleczki , niż korzystała z ich cudownej zawartości. Na dodatek moje małe mieszkanie nie sprzyja wyeksponowaniu "Marokańskiego Złota", więc pewnie upchałabym to gdzieś do szafki i nawet z patrzeniem byłoby krucho .

Na pociechę mam - już napoczętą - kostkę arganiowego mydełka, zakupionego w berberyjskiej aptece. Było zdecydowanie tańsze od oleju, więc tu się zbytnio z kasą nie wahałam . Tyle, że pachnie trochę jak nasz "biały jeleń" ... Cały czas jednak mam nadzieje, że mimo wątpliwej jakości aromatu, właściwości mydełka są jednak nadzwyczajne i chociaż coś w sobie odmłodzę

Tu mały cytacik o cudownym działaniu arganiowych specyfików - zaczerpnięty z netu ze stron firm kosmetycznych:

"Drzewa aragnowe rosną w ekologicznie czystym środowisku. Od 1998 roku obszar na którym rosną został wpisany na listę rezerwatów biosferycznych UNESCO. Wartościowy tłuszcz pozyskiwany jest z przypominających spiczaste oliwki niejadalnych owoców. Olej nazywany przez autochtonów ardjan, marokańskie złoto lub migdał Berberów ma pomarańczowy kolor oraz delikatny orzechowy zapach. Olej ten składa się w 80 % z nienasyconych kwasów tłuszczowych, głównie oleinowego i linolowego (do 40%). Jest on bogaty w witaminę E (670 mg/kg), której zawiera dwukrotnie więcej niż oliwa z oliwek (320 mg/kg). Zawiera również polifenole o działaniu antyoksydacyjnym i przeciwrodnikowym. W jego składzie pojawiają się sterole w tym spinasterol i schotenol o działaniu naprawczym i regenerującym.

Wykorzystuje się go do masażu, przy jego pomocy leczy się dolegliwości reumatyczne, trądzik młodzieńczy. Jest także stosowany przy ospie wietrznej, egzemie, pęknięciach skóry, przyspiesza gojenie się poparzeń.

Stymuluje on proces oddychania wewnątrzkomórkowego, neutralizuje wolne rodniki, chroni tkankę łączną. Stosowanie oleju na skórę odbudowuje płaszcz hydrolipidowy skóry i zwiększa zawartość składników odżywczych w skórze, wykazuje działanie przeciwstarzeniowe."

I jeszcze coś takiego:

"Olej Arganowy to Eliksir Młodości o silnym działaniu regenerującym skórę, wzmacnia włosy oraz paznokcie, chroni przed agresywnym działaniem słońca i wiatru. Olej ten znalazł zastosowanie w kremach pielęgnacyjnych, w produktach przeznaczonych do pielęgnacji okolic oczu i ust, mydłach, olejkach przeciwsłonecznych, maseczkach."

Lidia K napisał(a):

zawodowiec napisał(a):

shtriga napisał(a):Woka - koza-tree u nas nie rosną. Zresztą - jak nam mówił przewodnik w Maroku - rosną tylko tam właśnie. Udało się je przeszczepić do Meksyku, ale tam podobno nie owocują...

Nie wiem czy ten sam gatunek drzewa ale kozy chyba tak:

Fotka z Krety

Na moje oko podobieństwo jest rzuca się w oczy . I kozy takie same i drzewo tego gatunku. Bardziej łyse jest to kreteńskie - kozy ogołociły młode listeczki i gałązki od wiosny do jesieni.

Kozy niewątpliwie z tego samego rodu, co to się lubi paść na drzewkach .
Co do samego greckiego drzewka, jest ono w istocie dość podobne, ale chyba jednak to nie jest argania .
Tak jak napisała Ula, arganie rosną tylko w Maroku - i na dodatek na stosunkowo niewiekkim obszarze w Regionie Souss, między Agadirem, Marrakeszem i Essaourią oraz w pobliżu Oujda. A już z pewnością tylko w Maroku wydają owoce, niezbędne do uzyskania unikalnego oleju. Gdyby te informacje pochodziły wyłącznie od Marokańczyków, możnaby mieć wątpliwości, ale wszędzie w słowie pisanym podkreślane jest, że to drzewka specyficzne jedynie dla tej części Maroka. No i gdyby komuś poza Marokiem udało się uzyskać olejek arganiowy, na pewno byłoby o tym głośno .

kulka53 napisał(a):Perypetie samolotowo - hotelowo - bagażowo - autokarowe - dla nas niestety nie do zaakceptowania (przynajmniej na chwilę obecną ) A żeby wybrać się na własną rękę - trochę za daleko............... i trochę za mało urlopu.........

Zdecydowanie za daleko na podróż samochodem, jeśli się ma krótki urlop (coś na ten temat wiem - urlopik w tygodniowych odcinkach). Potrzeba dużo więcej czasu, żeby lepiej poznać Maroko, taka autokarowa wycieczka to tylko polizanie smakołyku. Chodzi teraz za mną myśl, żeby tak jeszcze zobaczyć czerwone kazby w górach Atlasu - no i sam Atlas też ... Może kiedyś, jesli będę mogła urlopwac się jednorazowo dłużej, niż tydzień - no i nazbieram trochę wiecej kasy (przy samodzielnej wyprawie nie mogę liczyć na korzystne obniżki w last minute ), to polecę i na miejscu wypożyczę terenowy samochodzik, bez którego w Atlasie byłoby trudno...
Na takie odkrywanie Maroka chętnie bym się wybrała - z wycieczką już raczej nie.

dangol napisał(a):Na pociechę mam - już napoczętą - kostkę arganiowego mydełka, zakupionego w berberyjskiej aptece. Było zdecydowanie tańsze od oleju, więc tu się zbytnio z kasą nie wahałam . Tyle, że pachnie trochę jak nasz "biały jeleń" ... Cały czas jednak mam nadzieje, że mimo wątpliwej jakości aromatu, właściwości mydełka są jednak nadzwyczajne i chociaż coś w sobie odmłodzę

Moim zdaniem nasz "biały jeleń" przy tym cudzie berberyjskiej farmakologii to Chanel No 5