Do Stambułu i z powrotem oraz trochę różności po drodze

Witam, zachęcony lekturą relacji forumowiczów postanowiłem podzielić się swoimi wrażeniami z podróży do Stambułu.
Po drodze liznęliśmy trochę Rumunii, kilka dni byczyliśmy się nad Morzem Czarnym w Bułgarii, potem Stambuł.
Następnie tydzień spędziliśmy na wyspie Thassos i w drodze powrotnej zwiedziliśmy jaskinię Bardla na Węgrzech i Domicę na Słowacji. To tyle w skrócie, przejdźmy do szczegółów:
Wyjazd 30.06.2012 godz 5.00, pierwszy etap to trasa z Tarnowskich Gór do Sapanty i dalej do Rozavlei w Rumunii, region Maramures.
Jedziemy przez wschodnie Słowację i Węgry( na Słowacji omijamy autostradę pomiędzy Preszowem a Koszycami starą drogą nr 68 - to tylko 23 km a nie trzeba kupować winietki), przejeżdżamy przez region Tokaj więc w miejscowości Tarcal zaopatrujemy się w miejscowe wyroby w płynie. Sklepik jest przy głównej drodze ale można płacić tylko w forintach więc wracamy kilkaset metrów do bankomatu. (1200f/2l winka)
Winnice i dziwna budowla w okolicach Tokaju:




Wjeżdżamy do Rumunii przez przejście w przy Satu Mare, na pierwszej stacji kupujemy winietkę - jest obowiązkowa - przy przejeździe przez most nad Dunajem w Giurgiu/Ruse sprawdzają.
Przy wyjeździe ze stacji zaliczam wielką dziurę, ale uff nic nie urwałem.
Mała dygresja o drogach: generalnie w Rumunii drogi są niezłe (porównywalne do naszych), szczególnie te główniejsze. Na mniej uczęszczanych trzeba być czujnym, bo nagle z pięknego asfaltu możemy wpaść na szuter lub trafić na poprzeczną,głęboką wyrwę - można urwać koło.

Około 16 dojeżdżamy do Sapanty - zjeżdżamy z głównej drogi w kierunku "wesołego cmentarza" - Cimitirul Vesel - są drogowskazy więc nie da się zabłądzić.
Cerkiew jest w remoncie:

O wesołym cmentarzu napisano już dużo na tym forum więc nie będę się powtarzał, nie wiem jak było wcześniej, ale w tym roku za wstęp trzeba płacić - na szczęście tylko kilka lei - a warto.



Niektóre nagrobki zapomniane:

Jest 17, ale ponieważ to czerwiec i jest długo jasno decydujemy się jechać do doliny Izy i tam poszukać noclegu.
Dygresja nr2: podczas kilku dni w Rumunii nie mieliśmy żadnego problemu ze znalezieniem miejsca do noclegu, w "turystycznych" miejscach dużo pensjonatów i kwater prywatnych - reklamują się tabliczkami na płotach i domach, standard pokoi dobry, czyste, z łazienkami - może mam szczęście ale generalnie lepsze niż w Polsce - a specjalnie nie grymasiłem.
Dojeżdżamy do Rozavlei w dolinie Izy, żona wypatrzyła tabliczkę z napisem Agroturystyka, zjeżdżamy z głównej drogi i z pomocą tubylców odnajdujemy nasz pierwszy nocleg:

Cały domek jest do wynajęcia, gospodarze (młodo/stare małżeństwo - właściciel wyraźnie starszy od żony - pracował i dorobił się we Francji) mieszkają w osobnym domu. Cena 50 RON za pokój 2-3 osobowy - są 4. Jest lodówka, czajnik a w ogrodzie kuchnia:

Koleżanka małżonka powiedziała:"ja też takie coś chcę!!!!!"


Gospodarz częstuje księżycówką, wypijamy po jednym, no może 2 3 i zmęczeni idziemy spać.

Adam Mickiewicz pisał wiersze a ja biorę krzesło pierwsze.
Pozdrawiam i czekam na c.d.

Dzięki Bodek1 za odzew, miło gdy człowiek ma świadomość, że ktoś to czyta. Pozdrawiam.


Dzień 2

Wstajemy rano, śniadanko, pakowanko i wyruszamy liznąć trochę doliny Izy.

Na pierwszy ogień idzie klasztor w Barsanie (Mănăstirea Bârsana).
Parkujemy i nieświadomie wchodzimy niejako od tyłu, kierując się prosto i dopiero w lewo szutrowym, szerokim podjazdem (wejście główne jest od razu na lewo asfaltem). To pozwala zaoszczędzić opłaty za wstęp (za zaoszczędzone pieniążki kupujemy kartki i pamiątki w przyklasztornym sklepiku w bramie głównej). Na górze mijamy starą rzeźbioną bramę stojącą niejako w polu:



Idąc dalej wchodzimy na teren klasztoru tuż obok cerkwi:



Wnętrze cerkwi jest puste więc cykam fotkę:



W przedsionku zwraca moją uwagę wiązar dachu (ani jednego gwoździa!!!!):



Ponieważ to niedziela trwają przygotowania do nabożeństwa:



Spiesząca gdzieś mniszka:



Obchodzimy zabudowania klasztorne:





Widok na bramę główną i cerkiew:



Czas goni więc opuszczamy klasztor tym razem prawidłowo przez bramę główną:



Wracamy do Rozavlei i oglądamy cerkwie drewnianą i murowaną (niestety trwają nabożeństwa i nie możemy zaglądnąć do środka):





Dalej kierujemy się do Poienile Izei, zatrzymujemy się na chwilę przy starej cerkwi w Rozavlei:



Przed nią brama:



Na cmentarzu przy cerkwi "punkt poboru wody":





Po drodze mijamy charakterystyczne bramy:







Oraz nie mniej ciekawe drzewo garnkowe (rośnie takie przy wielu domach):



Dojeżdżamy do Poienile Izei:
stara cerkiew zbudowana jest na zboczu, przy niej cmentarz:









Gdy przyjeżdżamy w nowej cerkwi trwa nabożeństwo, zaraz też zjawia się starsza dama , która za drobną opłatą wpuszcza nas do środka, jest bardzo zasadnicza w kwestii zdjęć w środku, więc niestety obchodzimy się smakiem:



Wracamy do głównej drogi i zatrzymujemy się chyba w Dragomiresti (nie pamiętam dokładnie) przy małym skansenie:











Żegnamy dolinę Izy i kierujemy się do Sighisoary.

PS. za miastem Tirgu Mures przy drodze nr 2A (E81) w kierunku na Sighisoarę, przed ostrą serpentyną po prawej stronie jest restauracja Lyra - gorąco polecam, pyszne jedzenie w przystępnej cenie. Na google maps jest nawet street view z tego miejsca.

CDN.

Też pamiętam tę budowlę przed Tokajem

2 lata temu już trzeba było zapłacić parę groszy za wejście na cmentarz w Sapancie, ale też uważam że warto. Natomiast Barsanę również zaliczyliśmy za darmo, pewnie dlatego że była niedziela i akurat trwało tłumne nabożeństwo.
Mz szkoda, że nie przeznaczyłeś jednego dnia na zaglądnięcie do 2-3 malowanych monastyrów Bukowiny.

Widzę, że pogoda dopisała

Fajnie że piszesz swoją relację, chętnie poczytam. Ładne zdjęcia, trochę tekstu, podoba mi się.
W tym roku Thassos była jednym z wrześniowych zamierzeń, ale ostatecznie wylądowaliśmy na Peloponezie i Cykladach . Na pewno jednak kiedyś tam trafimy.

Pozdrawiam

krzyswerm napisał(a):Dzięki Bodek1 za odzew, miło gdy człowiek ma świadomość, że ktoś to czyta.

O to możesz być spokojny.



Pozdrawiam

Hejka

..czytamy,czytamy

..pozdrawiamy i czekamy na więcej

kulka53 napisał(a):Mz szkoda, że nie przeznaczyłeś jednego dnia na zaglądnięcie do 2-3 malowanych monastyrów Bukowiny.

Plany miałem bogate, między innymi Bukowina, trasa transfogarska i wiele innych, ale wystąpiły "konflikty interesów"
Żony i dzieci chciały jak najszybciej nad morze. (jechaliśmy w 2 rodziny, a nie to że mam 2 żony)
Myślę, że Rumunia warta jest osobnego wyjazdu, bez gonienia się, dlatego nie protestowałem za bardzo.
Prędzej czy później tu wrócimy.
Najważniejsze to to, że przekonałem się, że Rumunia to nie jest dziki kraj, gdzie czyhają, żeby ograbić turystę z Polski.
Stało się tak między innymi dzięki przeczytaniu relacji na tym forum.
Do pozostałych czytelników: dzięki za wsparcie.
Pozdrawiam serdecznie i życzę zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia.

PS. Dopiero teraz przekonałem się ile czasu i wysiłku kosztuje napisanie relacji. Wielki szacun dla wszystkich piszących relacje.

Dzień 2 cd Sighisoara

W Sighisoarze jesteśmy późnym popołudniem, wjeżdżamy na wzgórze zamkowe ( jest niedziela po południu, dopiero początek wakacji, więc udaje się nam wjechać bez przeszkód, podejrzewam, że w sezonie jest to niemożliwe), pobieramy bilety wjazdowy - płatne przy wyjeździe chyba 15 RON za dzień.
Początkowo parkujemy w okolicy rynku:





Bezpośrednio pod Domem Pod Jeleniem:



i udajemy się na przechadzkę.
Idąc w górę dochodzimy do schodów (Scara Scolarilor):

Schody prowadzą na wzgórze, gdzie znajduje się czynne do dziś liceum oraz kościół ( Chyba św. Mikołaja).
Widok ze wzgórza na wieżę zegarową:



Po zejściu ze schodów skręcamy w prawo w wąską uliczkę, dochodzimy do placyku, przy nim jest sklep z pamiątkami i informacja o pensjonacie tuż obok (Casa Baroca - http://casa-baroca.ro/):



Po krótkiej rozmowie z dziewczyną pracującą w sklepie idziemy obejrzeć pokoje.
Jest stylowy pensjonat dysponujący 3 pokoikami, w każdym łazienka, ogólnodostępna kuchnia, standard 5+.
Cena też 5+: 480 RON za całość ( biorąc pod uwagę standard i styl pensjonatu to i tak cena do przyjęcia), targujemy się telefonicznie z właścicielką; idę vabank i proponuję że weźmiemy całość za 50% ceny - o dziwo właścicielka się zgadza (płacimy 56 euro - nie wiem jak to policzyła ale jest jeszcze lepiej).

Nasz pokój:


Kuchnia:



Przejeżdżamy autami na placyk i idziemy na dalsze zwiedzanie.
Schodzimy uliczką w dół:



dochodzimy do placu przed wieżą zegarową:





Z tyłu kamienica, w której urodził się Vlad Palownik:




to ta po prawej, w niej restauracja z najdroższymi lodami w Rumuni: 9 ron za gałkę.

Po krótkim spacerze siadamy w rynku i pokrzepiamy się złocistym napojem z kufli o pojemności 1L:



Kilka fotek z Sighisoary:









Robi się późno, dzieci idą spać a dorośli na jeszcze jedną rundkę po starym mieście.

Na niebie pojawia się księżyc:



Na szczęście do pełni jeszcze 2 dni; możemy iść spokojnie.
Sighisoara nocą:













Na murach "przechadzają" się strażnicy:



Zmęczeni kładziemy się spać. Jutro Brasov, Rasnov, Bran.

Również melduję się w gronie czytaczy a zwłaszcza oglądaczy .

Zapowiada się ciekawie. Siadam i czekam na ciąg dalszy.

Dzień 3 Brasov, Bran.

Wstajemy, śniadanko, oddajemy klucze i kierujemy się w stronę Brasova:





Najcenniejszym zabytkiem jest tutaj Czarny Kościół, ale niestety jest zamknięty. (chyba mieliśmy pecha, bo w trakcie całego wyjazdu dość często "całowaliśmy klamki")



Teren wokół jest remontowany: zmęczony robotnik (ok 12.00):



Obchodzimy kościół za ogrodzeniem:









Siadamy na rynku pod parasolami na kawce: ratusz:


Cerkiew w linii kamienic:



Zaglądamy do środka:







Wyjeżdżamy z Brasova i kierujemy się na Bran. Po drodze mijamy Rasnov: zamek odpuszczamy:





Jedziemy trochę dalej (mijamy parking przy zamku) i dojeżdżamy do jaskini - pestera valea cetatii:
podchodzimy z parkingu ok 15 min:







Jeżeli ktoś nie jest fanem jaskiń, to chyba może sobie odpuścić, jaskinia składa się z korytarza i jednej dużej komory, szata naciekowa ciekawa, ale nie powala.

Wracamy do drogi i jedziemy do Branu:



Przy wejściu do zamku chatka czarownicy:





Zamek w Branie warto zwiedzić z powodu ciekawego wystroju wnętrza i zwartej architektury:
(pomijając jego komercyjny charakter):









Kanapa w piecu!!!:



Dziedziniec z krużgankami:







Studnia zamkowa:



Wychodzimy z zamku, ostatni rzut oka:



Wsiadamy do aut: kierunek Bułgaria.

Jedziemy przez Sinaie ( niestety nie zaglądamy do pałacu), dalej Bukareszt - i tu drobna rada:
pod żadnym pozorem nie kierujcie się na ring na okołu Bukaresztu, a szczególnie należy się wystrzegać jego południowo zachodniej części - jest to jednopasmowa, wiecznie remontowana szosa, praktycznie brak możliwości wyprzedzenia, duży ruch TIR. lepiej chyba jechać przez miasto.
Natomiast kierując się autostradą od Pitesti najlepiej zjechać na drogę 61 a dalej drogą 5B do Giurgiu (o ile ktoś chce ominąć Bukareszt i dojechać do mostu na Dunaju). Myśmy jechali tą trasą w odwrotnym kierunku podczas powrotu - droga całkiem znośna, miejscami nagle dziury - więc trzeba być czujnym. Zjazd i łącznik z autostrady to początkowo zwykła szutrówka - proszę się nie wystraszyć.

Do Giurgiu przyjeżdżamy nocą - tankujemy i kierujemy się na granicę - UWAGA - dojazd do granicy jest źle oznakowany, w pewnym momencie wjechaliśmy w jakiś zaułek a tam 2 czarne audice, kilku dziwnych typków, po obu stronach konsternacja, po przełamaniu strach jak gdyby nigdy nic pytam się o granicę. Jeden z gości zerka na rejestracje i mówi: Aaaa Polonia. I grzecznie wskazuje drogę. Dziękujemy i w te pędy zmywamy się.

Na samej granicy straszny galimatias, drogi poblokowane przez TIRy, jedziemy poboczami, szybka odprawa, uwaga - sprawdzają winietki, płacimy za most i przejeżdżamy do Bułgarii.

O ile w Rumunii drogi są w miarę OK to w Bułgarii tragedia - pomijając nowo wybudowane odcinki.
Kupujemy winietkę - jest obowiązkowa.
Początkowo chcieliśmy spać gdzieś za granicą, ale zmieniamy zdanie i jedziemy dalej.

W miejscowości Szumen popełniamy wielki błąd, zawierzamy nawigacji i kierujemy się drogą nr 73 - nie wiem jak na innych drogach, ale tu był ciągły remont, zwężenia do 1 pasa, szuter i kamienie - te 80 kilka kilometrów jechaliśmy 3 godz.
Dalej jest trochę lepiej, dojeżdżamy do Burgas , mijamy Tsarewo i tam znajdujemy kawałek placu przy drodze - jest ok 3.00, wszyscy zasypiają w samochodach, ja nie mogę, wywlekam koc i padam na zol.





Ok 7-8 budzimy się i jedziemy dalej - kierunek Sinemorec.

Bułgaria.

Przykro to powiedzieć, ale Bułgaria była najsłabszym punktem naszej objazdówki, ceny nie powalały, natomiast infrastruktura gorzej niż kiepska, ludzie nie tak przyjaźnie nastawieni jak w Rumunii.

Nie chcąc zatrzymywać się z obleganych i skomercjalizowanych ośrodkach, wymyśliliśmy sobie Sinemorec.
Jest to przedostatnia miejscowość przed granicą Turecką. Niezbyt duża, byłaby fajną miejscówką gdyby nie zaniedbanie z jednej strony a powstające hotelowce z drugiej.
W Sinemorcu są 2 plaże: Butamayata baech na południe od "centrum":

(zdjęcie z netu)


Jej zaletą jest sypki, złoty piasek, płytka woda, ponadto plaża jest strzeżona przez ratowników. Jest to bardzo istotne, bo w Bułgarii są bardzo silne prądy wsteczne i nawet wytrawni pływacy maja problem z powrotem na brzeg. W czasie naszego pobytu widzieliśmy kilka akcji wyciągania z wody osób, które miały problem z powrotem, ratownicy mają płetwy a ponadto są przywiązani linką z uprzężą do brzegu.

Druga plaża to plaża przy ujściu rzeki Veleka, na północ od miasteczka, ta jest drobnożwirkowa, szybko robi się głęboko. Bezpośrednio do plaży nie można dojechać ( obszar Natura 2000 - jakaś astronomiczna kara za wjazd).





Mieszkaliśmy w hotelu, cena za pokój to ok 50 lewa, w hotelu był niewielki basen, dość dobra restauracja:



W Bułgarii byliśmy ok tygodnia, czas spędzaliśmy na plażowaniu, wybraliśmy się też do Rezova - jest to maleńka miejscowość na granicy z Turcją - granicę stanowi rzeka:



Turecki brzeg:





Strona Bułgarska:





Przy drodze do Rezova zwróciłem uwagę na pajęczyny:



Wejście do domku pająka było wielkości pięciozłotówki!!!!

W następnym odcinku Nesebar i Sozopol.

Pozdrawiam.

krzyswerm napisał(a):Bezpośrednio do plaży nie można dojechać

Może i nie można, ale jakiś jeden zakazami się nie przejął

Sezon rozpoczęty a na sinemoreckich plażach tłumów nie widać.

Bardzo fajna, ciekawa relacja, mogę tylko powiedzieć, że cieszę się że ją kontynuujesz.
Bo nieustająco czekam na Thassos

Pozdrawiam

Piękna , ambitna trasa i piękna relacja z przyjemnością poczytałem i pooglądałem , a teraz będę czekał na jej kontynuację


Pozdrawiam
Piotr

Dzięki za zainteresowanie.

kulka53 napisał(a):

krzyswerm napisał(a):Bezpośrednio do plaży nie można dojechać

Może i nie można, ale jakiś jeden zakazami się nie przejął

Bardzo fajna, ciekawa relacja, mogę tylko powiedzieć, że cieszę się że ją kontynuujesz.
Bo nieustająco czekam na Thassos

Pozdrawiam

Myśmy też się zastanawiali czy czasem nie podjechać, ale co innego miejscowi, którzy jakoś się dogadają a co innego Polak, którego będzie można oskubać.

Do Thassos za jakiś czas dojedziemy.

Pozdrawiam.