Czechy Osiołkiem i nie tylko :) 2020

Dla zainteresowanych - mapa samochodowo - turystyczna zawierająca chyba wszystkie zabytki Czech


Pozdrawiam
Piotr

21. Czeskie Budziejowice




Czeskie Budziejowice ( cz. České Budějovice , wym. [ˈtʃɛskɛː ˈbuɟɛjovɪtsɛ] ; niem. Budweis ; łac. Budvicium ) – miasto statutarne w południowych Czechach , w Kotlinie Czeskobudziejowickiej , u zbiegu rzek Wełtawy i Malše . Jest stolicą kraju południowoczeskiego , okręgu terytorialnego "kraj południowoczeski" , powiatu Czeskie Budziejowice , a także diecezj czeskobudziejowickiej Kościoła rzymskokatolickiego .

Nazwa miasta pochodzi od dawnej osady Budivojovice . Do tego wyrazu , który z biegiem czasu przybrał współczesną formę , w okresie wojen husyckich zaczęto dodawać przymiotnik „Czeskie” , początkowo zarówno w języku czeskim , jak i niemieckim ( Böhmisch Budweis ) . W XVIII wieku , wraz ze wzrostem napięć etnicznych , nastąpił rozdział nazwy w obu językach – Czesi najczęściej nadal nazywali miasto České Budějovice , natomiast miejscowi Niemcy przestali używać przymiotnika Böhmisch ( również w języku czeskim nazwa pojawiała się czasem bez przymiotnika ) .
W 1920 rząd Czechosłowacji oficjalnie ustalił nazwę miasta jako České Budějovice/Böhmisch Budweis . W okresie Protektoratu Czech i Moraw usunięto przymiotnik w obydwu językach , a po 1945 powrócono do nazwy przedwojennej i tak jest do dzisiaj .

















Miasto zostało założone w 1265 r . przez Przemysła Ottokara II , aby ugruntować władzę królewską na południu kraju . W średniowieczu było ważnym ośrodkiem piwowarstwa , handlu solą i tkaninami oraz hodowli ryb , w okolicy istniały także kopalnie srebra . W czasie wojen husyckich pozostało niezdobyte . W latach 30-tych XVII w. , w czasie wojny trzydziestoletniej , przeniesiono tu z Pragi część instytucji państwowych . Przez lata było enklawą ludności niemieckiej , Czesi stali się większością dopiero pod koniec XIX w. W czasie II wojny światowej padło ofiarą amerykańskich nalotów . Po wojnie wysiedlono 7,5-tysięczną mniejszość niemiecką . W 1949 r. stało się stolicą kraju .

















Centrum Czeskich Budziejowic to duma miasta – rynek na planie kwadratu nosi imię założyciela miasta - króla Przemysława Otokara II . Jest to jeden z największych rynków w Europie i liczy dokładnie powierzchnię jednego hektara ( jest wspominany w większości czeskich podręczników do matematyki ). Wokół rynku w okresie baroku zbudowano przepiękne domy z podcieniami , spośród których wyróżnia się dostojny budynek ratusza , zaliczany do najpiękniejszych w Republice Czeskiej .


















CDN

Czeskie Budziejowice część druga


Spacer po mieście był bardzo przyjemny , niemal co kilka kroków podziwialiśmy zaułki , podcienia , czasem robiliśmy zdjęcia pięknie zdobionych kamienic . Wiele z uliczek w które zaglądaliśmy było zupełnie bezludnych , czasem czuliśmy się tak , jakbyśmy byli sami w mieście . . .

















Miasto posiadało imponujące w średniowieczu potrójne obwarowania , dzięki temu opierało się najazdom i oblężeniom wojennym . Wielu najeźdźców po kilku dniach rezygnowało z oblężenia , kilku jak Albrecht I Habsburg nawet nie próbowało atakować miasta . Dla zainteresowanych ciekawy opis
Szkoda , że w 1825 roku rozpoczęła się stopniowa rozbiórka potężnych murów ( grubości 1,6 do 2 m i wysokości ponad 7 m ) i niewiele z nich dotrwało do naszych czasów

















Jeżeli ktoś ma dobrą kondycję i lubi takie atrakcje , to może wejść na wysoką na ponad 72 m Czarną Wieżę będącą symbolem bogactwa miasta . Zbudowana w latach 1549 – 1577 stoi na gruncie wzmocnionym palami dębowymi .
Pierwotnie służyła jako dzwonnica kościelna i wieża miejska o charakterze strażniczym . Nazwa wieży powstała w następnym stuleciu , być może w związku z pożarem i okopceniem budowli . Już w 1617 roku uderzył w nią piorun , choć do większych szkód nie doszło . Na skutek kolejnych uderzeń w 1657 i 1667 częściowemu uszkodzeniu uległ dach wieży . Pierwszą poważną naprawę przeszła w 1697 roku po wielkim pożarze , który zniszczył ponad połowę miasta . Kolejne remonty były prowadzone w 1809 , 1848 i w latach 1980-1985 .
Historia wieży nierozerwalnie związana była z mieszkającymi w niej wraz z rodzinami strażnikami miejskimi , których od 1577 roku było około trzydziestu . Najdłużej urzędującym był w latach 1639-1670 niejaki Thomas Mathiasch , a ostatnim , pracującym do 1950 roku - Franciszek Schestauber . Jedna z wielu związanych z nią legend głosi , że na tutejszym dzwonie Bumerin siadał kościotrup i bił w dzwon , ponieważ kiedy trzeba było dzwonić , dzwonnikowi nie zawsze chciało się wspinać na wieżę . Kościotrup pokazuje się do dzisiaj , ale zobaczyć mogą go tylko dzieci .










CDN

Suplement do ostatniej części





W 1265 klasztor dominikanów otrzymał działkę pod budowę budynków gospodarczych . Po upadku gospodarczym klasztoru miasto przejęło teren i przeznaczyło go na budowę spichlerza , która trwała od 1530 do 1532 roku . Przez lata budynek był składem zboża i towarów kupieckich , a nawet zbrojownią . W 1804 roku budowlą zainteresowała się administracja solna , która rok później kupiła jego większą , południową część . Odtąd w spichrzu zaczęto przechowywać sól , od której magazyn zawdzięcza swą nazwę .
Obecnie budynek Małego Domu Solnego jest siedzibą południowoczeskiego Muzeum Motocykli , posiadającego w zbiorach około 90 zabytkowych motocykli , rowerów i innych atrakcji lotniczych i samochodowych . We wnętrzu głównego budynku Domu Solnego mieści się restauracja , połączona pod ziemią z pobliskim browarem , otwarta po przeprowadzonych w 2017 roku badaniach archeologicznych . Jest po co wracać do Budziejowic















Browar w Czeskich Budziejowicach – Budvar , to ponad siedemsetletnia tradycja warzenia piwa znanego i cenionego na całym świecie .
Browar jest tak nierozerwalnie związany z miastem , obok Czernej Wieży , Domu Solnego i klasztoru dominikańskiego jest najważniejszym elementem kojarzonym z Czeskimi Budziejowicami , że
grzechem byłoby będąc tam nie spróbować jego wyrobów , a do tego najlepszym miejscem jest restauracja i karczma piwna Masné krámy , którą polecam bo dobrze jeść tam dają




Pozdrawiam
Piotr

Ale pięknie!
Narobiłeś mi wielkiego apetytu na Jihočeský kraj .

marze_na napisał(a):Ale pięknie!
Narobiłeś mi wielkiego apetytu na Jihočeský kraj .

Cieszę się bardzo , z racji tranzytowych "przelotów" jest to rejon traktowany bardzo po macoszemu ( podobnie jak Słowacja ) , a ma przecież całe mnóstwo do zaoferowania .


Pozdrawiam
Piotr

22. Hluboká nad Vltavou





Hluboká nad Vltavou ( niem. Frauenberg ) – miasto w Czechach , w kraju południowoczeskim , około 5 tys mieszkańców . Powstało z podzamcza pierwszej warowni powstałej z inicjatywy króla czeskiego Wacława I w pierwszej połowie XIII wieku . Syn i następca Wacława I , król Przemysł Ottokar II około 1265 roku rozpoczął budowę Czeskich Budziejowic , co znacznie zmniejszyło znaczenie zamku .

















W 1278 roku zamek został przejęty przez ród Vitkovców , zarządzał nim Zawisza z Falkenštejna , kochanek i późniejszy mąż Kunegundy , wdowy po królu Ottokarze II . Skonfliktowany z królową Gutą i biskupem praskim Tomaszem z Bechyně został posądzony o rzekomą zdradę , aresztowany w 1289 i rok później ścięty obok zamku .
W 1490 roku z powodu długów króla Władysława II zastawiono go Vilémowi z Pernštejna , który dokonał późnogotyckiej przebudowy i wzmocnienia obwarowań zamku . Po 1561 roku jeden z następnych właścicieli , Jachym z Hradca , przeprowadził kolejną , tym razem renesansową przebudowę . W 1598 roku zadłużony Ondřej Jáchym Hradec zmuszony był sprzedać rezydencję rodzinie Malovców , którzy z powodu udziału w powstaniu przeciwko Habsburgom w latach 1618 – 1620 , utracili majątek w wyniku konfiskaty . Od 1661 w posiadanie Frauenbergu weszli Schwarzenbergowie z których inicjatywy na początku XVIII wieku przebudowano go w stylu barokowym . Najbardziej drastyczne przekształcenia dotknęły dawny zamek w drugiej połowie XIX wieku , kiedy to książęcy budowniczy Ferdinand Damas Deworetzky nadał mu obecny neogotycki wygląd .

















W zamku znajduje się 140 sal i 11 wież , co umożliwia zwiedzanie w kilku wariantach . Podczas zwiedzania można zajrzeć do prywatnych pokojów i pełnych przepychu sal reprezentacyjnych z rzeźbioną okładziną ścian , kasetonami na stropach , eleganckimi meblami , kryształowymi żyrandolami i bogatymi zbiorami obrazów , srebra , porcelany i gobelinów . Można również wejść na wieżę widokową i zajrzeć do zamkowej kuchni , gdzie zachowało się całe mnóstwo sprzętów kuchennych z przełomu XIX i XX wieku . W zamkowej ujeżdżalni można obejrzeć ekspozycję południowo-czeskiego gotyku i holenderskich mistrzów ze zbiorów Południowo-czeskiej Galerii Aleša (Alšova jihočeská galerie) .


















CDN

Piękne miejsca, a w słonecznej pogodzie nabierają jeszcze większego uroku.

dangol napisał(a):Piękne miejsca, a w słonecznej pogodzie nabierają jeszcze większego uroku.

W słońcu wszystko lepiej wygląda a pałac /zamek Hluboka jak i jego otoczenie jest bardzo interesujący , dlatego muszę tam wrócić i zobaczyć wnętrza .


Pozdrawiam
Piotr

Miasteczko też nam się podobało . Po zejściu z zamkowego wzgórza spacerujemy po mieście i zaglądamy w jego zakamarki









W mieście działa kasyno i jeżdżą fajne bryczki za miliony monet









Dwie psiapsiółki usiadły na murku i tak się zagadały , że skamieniały







Jeszcze ostatni rzut oka na spichlerz i wracamy do Osiołka , który już się trochę niecierpliwił , bo miał obiecany popas w kolejnym ciekawym miejscu . Ktoś zgadnie w jakim ?




Pozdrawiam
Piotr

23. Týn nad Vltavou




Týn nad Vltavou ( niem. Moldautein ) – miasto w Czechach , w kraju południowoczeskim , zamieszkiwane przez około 8,5 tys. osób . Miejscowość leży u ujścia rzeki Lužnice do Wełtawy na wysokości362 m n.p.m. . Zamek Mitrowicz , Přírodovědné muzeum Semenec , Zámek Týn nad Vltavou , zapora i sztuczne jezioro , pobliski Zámek Vysoký Hrádek i zamek Bechyně ( również miasto Bechyně ) , oraz bardzo sympatyczne stare miasto pełne pięknych i ciekawych kamieniczek to atrakcje , dla których warto odwiedzić to miejsce . Nam się podobało .











Trochę szkoda nam było opuszczać to miasteczko , ale chcieliśmy dotrzeć do campingu , który wybraliśmy na nocleg , a który w opisie miał malownicze położenie na polanie w sąsiedztwie lasu , własną restaurację i pełny węzeł sanitarny - opis marzenie , a co z tego wyjdzie - w następnej odsłonie










CDN

Opuściliśmy Týn nad Vltavou i prowadzeni przez nawigację ( nawet dwie ) jechaliśmy przez pola w kierunku lasu . Droga na początku asfaltowa , potem szutrowa , zmieniła się na koniec w polną , trawiastą . Dojechaliśmy do lasu , droga skręciła pod kątem prostym i dalej wzdłuż granicy lasu doprowadziła nas do campingu , a raczej czegoś , co kiedyś nim było . Zgodne z opisem było malownicze położenie na polanie w sąsiedztwie lasu



Restauracja była zamknięta , sądząc po wielkości trawy w jej okolicy - dość dawno



Podobnie rzecz się miała z węzłem sanitarnym . . .



. . . oraz domkami .



Poszukaliśmy więc innego miejsca na nocleg , na kolację zjedliśmy zapasy lodówkowe , popijając Budweiserem . . .



Pozdrawiam
Piotr

Tyle już miejsc odwiedziliście podczas tej wyprawy, że zaczęłam się zastanawiać, ile ona trwała.
Możliwe że o tym już wcześniej napisałeś, a ja tą informację przeoczyłam.

megidh napisał(a):Tyle już miejsc odwiedziliście podczas tej wyprawy, że zaczęłam się zastanawiać, ile ona trwała.
Możliwe że o tym już wcześniej napisałeś, a ja tą informację przeoczyłam.

Gosiu , musiałem sprawdzić daty na zdjęciach , bo "trochę" czasu minęło , to był spacer 11 dniowy , w dniach 12 - 22 . 09 w 2020 roku . Kolejny czeski spacer ( w zarysie mam przygotowane już trzy ) też musi zmieścić się w 10 dniach , bo urlop z gumy nie jest


Pozdrawiam
Piotr

Jak środek transportu jest jednocześnie sypialnią, to da się zobaczyć znacznie więcej, niż wracając na jedną lokalizację noclegową