Brač? Koniecznie! Nawet jesienią!

W Sucuraju rozmawialiśmy przy cycu z właścicielem jednej takiej budki z turystycznym badziewiem. On - emerytowany policjant, emeryturę dostaje, do tego handel w budce, do tego wynajem kilku apartamentów. Biedy nie miał.
Nostalgiczny ten Twój już CROmaniacki odcinek - ale bardzo ładny. Raz jeszcze gratuluję

W przemiły i ciekawy sposób snujesz refleksje o wyspie i jej miejscowościach. Przez to staje się ona jeszcze bliższa sercu. Ja dziś poczułam taką niesamowitą tęsknotę za tymi kamiennymi uliczkami, domkami z kolorowymi okiennicami, za tym zapachem tamaryszku i drzew piniowych... ech. Dzięki Zdzisław.

Abakus68 napisał(a): No proszę, gdzie ja myślałem, że przy pisaniu relacji i wymianie myśli na innych relacjach uda mi się zostać cromaniakiem... 500-tny wpis...

No i fajnie

Gratuluję

gusia-s napisał(a): Darmo nic nie ma, pracujesz i się dorabiasz tytułów

Ku chwale portalu Pani Generałowo

beatabm napisał(a):Nostalgiczny ten Twój już CROmaniacki odcinek - ale bardzo ładny. Raz jeszcze gratuluję

A ty nie masz tak, że jak zaczynasz już prawie widzieć ostatni dzień przed końcem urlopu to nie łapie cię coś takiego smętnego?

Igłą pinii napisał(a):W przemiły i ciekawy sposób snujesz refleksje o wyspie i jej miejscowościach. Przez to staje się ona jeszcze bliższa sercu. Ja dziś poczułam taką niesamowitą tęsknotę za tymi kamiennymi uliczkami, domkami z kolorowymi okiennicami, za tym zapachem tamaryszku i drzew piniowych... ech. Dzięki Zdzisław.

Zapaliłaś w ten zimny wieczór swoimi słowami kominek w moim serduchu... Dziękuję

krakusowa napisał(a):...Gratuluję

Dziękuję, uda ci się na 40 miesięcy zaprzestać pisać? Może wtedy cię dogonię -żartuję oczywiście... Chylę czoła...

Abakus68 napisał(a):

krakusowa napisał(a):...Gratuluję

Dziękuję, uda ci się na 40 miesięcy zaprzestać pisać? Może wtedy cię dogonię -żartuję oczywiście... Chylę czoła...

Ale ja tu ( na forum ) jestem od 2005 roku i raczej jestem z tych "mało piszących"
A można sobie szybko "nabić " postów
Wystarczy być aktywnym w kilku tematach

krakusowa napisał(a):Ale ja tu ( na forum ) jestem od 2005 roku i raczej jestem z tych "mało piszących"
A można sobie szybko "nabić " postów
Wystarczy być aktywnym w kilku tematach

Jest takie rosyjsko-brzmiące powiedzenie
Żaluzju poniał

Bardzo gratuluję!
I w ogóle dziękuję, że taką nogę z historii jak ja potrafiłeś zainteresować swoimi wpisami

pomorzanka zachodnia napisał(a):Bardzo gratuluję!
I w ogóle dziękuję, że taką nogę z historii jak ja potrafiłeś zainteresować swoimi wpisami

Dziękuję Kamilo za miłe słowa.

Odcinek czternasty, część pierwsza: 2017-09-14 – Splitska – nic nie robić, nie mieć zmartwień.

To właśnie takich widoków oczekują oczy, które sennym porankiem otwierają się w sypialni. To właśnie do takich widoków uśmiecha się buzia gdy uderzają w nią zza otwieranych drzwi na taras wypalając w dnie oka obrazy, które przechowuje się tam do następnego lata, wwiercając się delikatnym szumem fal w uszy pozostając w nich łagodnie brzmiącą muzyką na kolejne 50 tygodni, wślizgując się zapachami przegrzanych igieł pinii zaostrzając apetyt na powrót na czas długi.





Kiedy na samą myśl o tym, że za chwilę trzeba się będzie szykować w powrotną drogę skóra na karku napina się ze złości organizm próbuje uchwycić wszystkimi zmysłami piękno, z którego trzeba będzie wyemigrować do domu. Potrzeby szybkiego dołożenia pozytywnych odczuć nie przekreśli powolne przesuwanie się łódki po morzu



Ani świadomość, że nic złego się nie dzieje, wszyscy tu wypełniają swoje obowiązki i jak co dzień ruszają do swoich zajęć, i ta Chorwacja będzie taka sama, piękna i pachnąca kolejne lata czekając na kolejny przyjazd.


Myśli kłębią się, ścięgna pulsują, mięśnie się napinają, a głowa woła o odpoczynek! Wszak już niedługo nastąpi zderzenie z codziennością… Dlatego to takie miłe i cudowne, gdy ostatnie dni urlopu ma się piękną pogodę, z jakże innym, ciekawym, pozytywnym nastrojem wraca się wtedy. Mieliśmy to szczęście. Ostatnie trzy dni pobytu były rewelacyjne, a słońce towarzyszyło nam całe dni.


Delektując się ciepłem, swobodą i odpoczynkiem przy aromatycznej kawie na tarasie siedzieliśmy w zupełnej ciszy. Poczuliśmy, że tego dnia, zanim wybierzemy się na wieczorną pekę, spędzimy czas na błogim lenistwie. Tylko my i plaża.
Szliśmy powoli obserwując jak może 50 letnia mieszkanka Splitskiej wychodzi z wody, przekracza asfalt, wchodzi na teren swojej posesji witając się z równie dojrzałym jegomościem, jej sąsiadem. Straciliśmy ją na chwile z oczu, jednak podchodząc bliżej usłyszeliśmy jakąś chorwacką nuconą przez nią piosenkę. Przy domu ma kran, do niego doczepiony wąż ogrodowy ze zraszaczem, w chwili o której mowa zawieszonym na jakimś haku nad nią. Stała zraszana wodą i skąpana w słońcu spłukując z siebie sól. Topless, może 8 może 10 metrów od drogi. Bez skrępowania, naturalnie. Sąsiad na nią nie patrzył, robił coś przy domu i powiem wam, że zrobiło mi się głupio, że w ogóle w jej stronę popatrzyłem. Ale po chwili pomyślałem. Jakie to społeczeństwo chorwackie jest normalne. Jak mocno zżyte z naturą z której czerpie radość współprzebywania. Pozbawione fałszywej obłudy, swobodne. Po raz kolejny dotarło do mnie, że my urlopowicze korzystamy z uroków Chorwacji w czasie normalnego życia jej mieszkańców i powinniśmy szukając wypoczynku umieć dopasować się do ich stylu życia przynajmniej w ten sposób aby go nie zakłócać.
Zatem tamtego dnia bez zdjęć, gier, rozmów. Książka, wzrok prześlizgujący się po falach i zieleni przybrzeżnego drzewostanu. Całkowite odcięcie się słów i czynów innych urlopowiczów… Zresztą urlopowicze dopasowali się do naszego lenistwa, a bynajmniej jedna pani, która chyba uczyła się pływać na grzbiecie- ale jak monumentalnie, majestatycznie. Jej ręce poruszały się z szybkością koła młyna wodnego poruszanego za pomocą wylewanego nań wiadra wody. Przesuwała się po wodzie w poprzek zatoki powodując kolejki nielicznych, którzy chcieli przeciąć tor jej szlaku. Takiej formy asertywności nam trzeba w pracy pomyślałem…

I tak leniwiliśmy się do popołudnia, po czym po odświeżeniu się, ale na pełnym głodzie zeszliśmy do centrum Splitskiej oczekując na znajomych, aby razem pojechać do konoby Žiža. A co zobaczyliśmy przez tą krótką chwilę i co „usłyszeliśmy” wszelkimi zmysłami zdjęć tych parę Wam opowie, że tak sparafrazuję Koziołka Matołka.








A jak różne jest postrzeganie detali między kobietą a mężczyzną niech świadczy następujący fakt. Gdy żona przyglądała się temu zjawisku,


zastanawiając się jak oni z Węgier poruszają się takim malutkim samochodem na urlop, ja bez chwili zastanowienia wiedziałem co mnie i to wcale nie malutko porusza….


Jak to dobrze, że nadjechali znajomi, bo bojowość mojej żony sięgnęła dość wysokiego pułapu. Szepnęła tylko – Zobaczysz, wyjem ci najlepsze kawałki jagnięciny!

Ta zemsta planowana przez Twoją żonę, byłaby dla mnie wielce dotkliwa...
To Ty przez tyle lat nie nauczyłeś się spoglądać dyskretnie?

A tak na serio - wywołałeś we mnie bardzo żywe emocje, które zawsze towarzyszą mi w ostatnim dniu wakacji...Też wtedy łapczywie , zachłannie chcę się "naodczuwać" zapachów, smaków, widoków, detali, , a jaki potem jest ryk.... Najpierw np na promie, a drugi napad szlochów już za tunelem Sv.Rok.

Cudowne pogodowo ostatnie dni Wam się trafiły

Nastrojowo, romantycznie......
Nie lubię ostatnich chwil wakacji - ale odkryłam, prawda?
Na szczęście gdy już zacumujemy z reguły nie ma czasu na nostalgiczne myślenie - szybkie pakowanie i sporo trwające zdanie łodzi. Jak głowa zajęta pracą to ma mniej czasu na zastanawianie się nad powrotem

Abakus68 napisał(a):Odcinek czternasty, część pierwsza: 2017-09-14 – Splitska – nic nie robić, nie mieć zmartwień.

14cz16.jpg

Jak to dobrze, że nadjechali znajomi, bo bojowość mojej żony sięgnęła dość wysokiego pułapu. Szepnęła tylko – Zobaczysz, wyjem ci najlepsze kawałki jagnięciny!

Okrutna ta twoja żona
Żeby tak od razu wyjadać najlepsze kąski
Ja to bym oddała takie pyszności, gdyby mój mąż się na takie zjawisko zapatrzył
Bo to wtedy widać, że chłop na schwał mu jeszcze figle w głowie

ELIMAR

Ja to bym oddała takie pyszności, gdyby mój mąż się na takie zjawisko zapatrzył
Bo to wtedy widać, że chłop na schwał mu jeszcze figle w głowie

Elu, może aż tak nie przesadzajmy z tą tolerancją

Katerina napisał(a):ELIMAR

Ja to bym oddała takie pyszności, gdyby mój mąż się na takie zjawisko zapatrzył
Bo to wtedy widać, że chłop na schwał mu jeszcze figle w głowie

Elu, może aż tak nie przesadzajmy z tą tolerancją

Kasiu,
Ja tylko o patrzeniu mówię
Bo jakby tak z własnej nieprzymuszonej woli rwała się np. do jakiejś pomocy to ....
wtedy z peki wyżeram wszystko co najlepsze

.....Szepnęła tylko – Zobaczysz, wyjem ci najlepsze kawałki jagnięciny!....

Zdzichu w takiej sytuacji trzeba było się wystraszyć i powiedzieć :
O Boże, ale mnie wystraszyłaś, co ty tu robisz
Byłem przekonany, że Ci zdjęcie robię, tak podobne jesteście.

P.S.
Dziewczyny, czy taki komplement zaszedłby ?
Czy jagnięcina nie warta takiego ryzyka ?