Białe szaleństwo czyli Dolomity na dwóch deskach

Maslinka. Mając godzinę na stok, to pewnie byłbym co weekend...

marzena. Masz te 1,5 ha w aucie mniej...

Ja mam tyle samo albo nawet z 5 minut bliżej niż Maslinka, jednak podejście inne. Jadę na tydzień tam gdzie mi się podoba i odwieszam deski na kołek. Wolę wyskoczyć na basen na 2 godziny na który dojeżdżam w 5 minut niż tłuc się godzinę albo 2 na paściarski stok i tyle samo z niego wracać. Oczywiście kilka razy zawsze udaje się mimo wszystko wyskoczyć do Wisły czy Istebnej, ale wybieram najczęściej wtedy środek tygodnia.

Popieram raczej koleżankę Maslinkę pomimo, że jeżdże w Słowacji. Dlaczego w Słowacj - Bo jest blisko z Warszawy. Nie pcham sie do Włoch czy Austri. Szkoda czasu. Nie przepadam za polskimi stokami ze wzgledu na tłok. Popieram słowackie bo są lużniejsze. Napewno wybrałabym austriackie czy włoskie stoki ale raz, że daleko, ceny dużo wyższe, a ponadto jeżdże w dużej grupie rodzinnej i to też jest powód - nie każdego z rodziny jest stać na Alpy. Bawię się dobrze u sąsiadów na południu. Wynajmujemy cały dom i hulaj dusza. Jesli chodzi o żywienie to w Polsce jest bogatsze i smaczniejsze i pod tym względem przebijają Polacy Słowaków o głowę. U słowaków wynajmuję dom nie więcej jak 10 euro od osoby z pełnym wyposażeniem, kominkiem, spiżarnią dużym salonem i do tego jeszcze nad potokiem. Kto mi zapewni takie warunki. Pozdrawiam

Wróćmy więc na te lepsze stoki

Dzień II szusowania - Passo San Pelegrino

Poznajemy kolejne stoki doliny TreValli.
Passo jest rozleglejsze od Alpe Lusi i połaczone poprowadzonym ponad drogą wyciągiem ze znajdującym się po przeciwnej stronie Falcade. Cicho tu, spokojnie i pusto. Trasy przeważnie czerwone, chociaż parę km niebieskich też się znajdzie.
Passo to też jedyne miejsce, gdzie dała nam się we znaki trochę słabsza infrastuktura (o której tyle czytaliśmy przed wyjazdem) w postaci paru starszych, dość wolnych krzesełek, pozbawionych antywiatrowych osłon z plexi. Tak tak wiem, w głowie nam się poprzewracło , ale tego dnia akurat dość mocno wiało. Zresztą to był nasz jedyny odrobinę pochmurny dzień w Dolomitach. Eh gdyby u nas tak wyglądała ta najgorsza pogoda ...













Na wielu stokach pustki, można by powiedzieć, że cała trasa nasza





i mój ulubiony sztrusik



oraz wspomniana "słabsza" infrastruktura





po drugiej stronie widać stoki rejonu Falcade ze szczytem Col Margherita i górną stacją kolejki kabinowej (też zresztą nie pierwszej nowości )





Ale San Pellegrino Falcade odwiedzimy dopiero jutro.

Aaaaaaa. Ja już kcę na narty......

Ja też już chcę! Znów świetne fotki.

A jeszcze nawiązując do nart w Polsce czy w Alpach. Mieszkam w takim miejscu, że najbliższy stok (całkiem fajny, niestety dość krótki) mam 10 minut od domu, w pół godziny dojeżdżam już do znacznie większej liczby stoków. Jeśli tylko warunki pozwalają, na nartach jeżdżę co weekend, czasem też po pracy w tygodniu (nart i butów narciarskich nie wyciągam z auta do wiosny ). Zdaję sobie sprawę z mizernej jakości naszych stoków w porównaniu z alpejskimi kurortami, ale w mojej sytuacji sprawa jest prosta: nie dojadę po pracy na stok alpejski, nie wyskoczę na kilka godzin po niedzielnym obiedzie w Dolomity .

Pozdrawiam i przepraszam za OT. Czekam na kolejną porcję zdjęć.

marze_na napisał(a):...wróćmy więc na te lepsze stoki

i mój ulubiony sztrusik

...chyba nie ma nic lepszego jak jazda po wyratrakowanym stoku

majeczka napisał(a):...chyba nie ma nic lepszego jak jazda po wyratrakowanym stoku

Dla mnie nie ma, ale znam paru miłośników jazdy poza trasami, którzy gardzą równym i ubitym stokiem.

Ale widoki miałaś!

Fatamorgana napisał(a):Ale widoki miałaś!

Jak na Włochy standard...

majeczka napisał(a):...chyba nie ma nic lepszego jak jazda po wyratrakowanym stoku

Wyratrakowany stok jest fajny, ale wolę taki z delikatnym, sypkim śniegiem na górze. Na takim ratraku odczuwam "bicia"

Piękne trasy, piękna pogoda... my startujemy 28 stycznia i już się nie mogę doczekać

FUX napisał(a):

Fatamorgana napisał(a):Ale widoki miałaś!

Jak na Włochy standard...

Fakt niezaprzeczalny, ale najlepsze dopiero przed nami

Roxi napisał(a):... my startujemy 28 stycznia i już się nie mogę doczekać

Gdzie będziecie szaleć?

marze_na napisał(a):Ale San Pellegrino Falcade odwiedzimy dopiero jutro.

Znam z letnio-jesiennych wypadów. Wprawdzie wolę w bogatszej gamie kolorów, ale w odcieniach bieli i błękitu też warto zobaczyć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

marze_na napisał(a):Ale San Pellegrino Falcade odwiedzimy dopiero jutro.

Znam z letnio-jesiennych wypadów. Wprawdzie wolę w bogatszej gamie kolorów, ale w odcieniach bieli i błękitu też warto zobaczyć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Podziwiam kolegę za te wszystkie kolegi męki pańskie i drogi krzyżowe po górach europy. Komu by tam chciało się chodzić. Nie lepiej piwko wypić i na dziewuchy popatrzeć

Czas powoli żegnać dolinę TreValli...

Dzień III -Falcade

Objazd TreValli kończymy na stokach Falcade. Jak się okazało najlepsze zostawiliśmy na deser. Flacade to wg mnie bezapelacyjne numer jeden rejonu TreValli. Trasy tu najdłuższe i najbardziej zróżnicowane a i widoki najładniejsze.

Kolejką linową wjeżdżamy na Col Margherita.






Col Margherita nie bez powodów nazywana jest "tarasem Dolomitów". Widoki nas zachwycają...












To co znamy już z innych ośrodków TreValli, równo, pusto i szeroko


















Miłośnicy jazdy poza trasami też znajdą tu coś dla siebie





Podsumowując...
Nasze wrażenia z TreValli to wyłącznie ochy i achy. Przede wszystkim nie ma tu tłumów, bo miejsce jednak mniej znane niż Val di Sol, - Fieme czy - Fassa. Natomiast takie widoki i takie przygotowanie tras to, jak się przekonaliśmy w następnych dniach, standard w Dolomitach.