Anglia północna. Przebogate wrażenia gwarantowane.

Przekopałem swoje materiały i jedyne miejsce, gdzie znalazłem mapkę terenu, to przewodnik Cycerona z trasami na angielskie dwu- i trzytysięczniki. Oczywiście, miara w stopach, nie w metrach.
Gaping Gill i Ingleborough Cave leżą na jednej z dróg wejściowych na Ingleborough.

Fatamorgana napisał(a): Jest to ni to wąwóz, ni to skalna gardziel (Wojtek się pewnie ucieszy...
)

I to jeszcze jak! To jest coś bardzo dla mnie.

Fatamorgana napisał(a):Trwałe, wiekowe, nie do zniszczenia przez naturę i człowieka. Czasami pobudowane aż pod same szczyty, wysoko w górach (aż dziw bierze komu też się chciało wykonać tak ciężką pracę na takim odludziu, gdzie nie ma dróg!), zabezpieczają też liczne na tych terenach stada owiec przed ucieczką i zagubieniem.

Największe murki na wyspach spotkałem w Irlandii Północnej, podczas wycieczki w Mourne Mountains. Przypominały miniaturę Muru Chińskiego. Byly rewelacyjne; prowadziły grzbietami z przełęczy na szczyt i dalej na kolejną przełęcz - jak okiem sięgnąć...

Fatamorgana napisał(a):Wiele razy mijałem się z innymi dosłownie o włos! Jazda w takich warunkach niesamowicie ćwiczy umiejętności i wymaga nieustannego skupienia.

Tiaaa... jazdy po Irlandii i szkockim Highlands nauczyły mnie pokory na takich drogach.

Pozdrawiam,
Wojtek

Droga jak na Cres-ie (Lubenice) !



Pozdrawiam

Piękna na nasza Matka Ziemia.

Piękna blizna
Camping też bardzo mi się spodobał

No to git.

Cóż ciekawego mamy w Gordale Scar?


Przede wszystkim, tą nieoczekiwaną i piękną ścianę skalną, z urozmaiconymi formacjami, na której...






z widokiem w tył- na dolną część.


A z innych dziedzin- mniej wymagających?
Po pierwsze, samo przejście tego wąwoziku, połączone z krótką wspinaczką...


Skoro psy dają tam radę, to ludzie też dadzą...


Wchodzimy na skalny próg pomiędzy dnem a górną częścią, z którego spada podwójny wodospad...




a dalej mamy strome ale ciekawe podejście z wiszącymi nad głową pionowymi ścianami gardzieli, wśród zwężających się filarów skalnych


tuż obok kolejnego wodospadu- również podwójnej strugi, który jest o tyle ciekawy, że opada z dziury- okna wypłukanej w skale.


W suchych warunkach jego widok nie jest może imponujący, ale po wiosennych i zimowych ulewach wygląda całkiem inaczej.
Odsłona z maja roku następnego.


Powyżej wychodzimy po ładnych stopniach z tutejszego kamienia


na zwężającą się i łagodniejącą część lewą wąwozu górnego


i z całego tego leja na krawędź długiego i regularnie idącego lekko do góry kolejnego wąwozu, który jest typowy dla tej wapiennej okolicy- posiada skaliste krawędzie porośnięte trawami


ale skały są tak zwietrzałe i podlegały takim zjawiskom erozji, że wygląda to jak ruiny jakiegoś starożytnego miasta, lub bloki kamienne.


Niezwykły to widok- odmienny niż w innych rejonach krasowych.


Najciekawszym takim miejscem "ruin miasta" jest słynna krawędź wapienna obrywająca się pionową ścianą - Malham Cove- o czym dalej.

Wychodząc wyżej- ponad Gordale Scar- widzimy łagodne szczyty i wzgórza Dales, tu zielone od trawy- tam szaro-żółte od porostów i innych roślin. Zimą bywa tu śnieg, ale rzadko, natomiast przez wiele miesięcy wieją silne i chłodne wiatry, które potrafią dać w kość.
Jednak widok tych ciągnących się kilometrami wzgórz, kamiennych murków, szczytów, płaskich jak stoły tarasów i czasem kamiennych chatek powoduje, że miejsca te kojarzą się ze spokojem i pustką.


Tylko wiatr wygrywa tu swe melodie.
Jest to jednocześnie jeden z najrzadziej zaludnionych terenów na całej Wyspie- poza Walią i Szkocją.


Nie ma tu w górach żadnej infrastruktury turystycznej, ponieważ blisko jest do dolin z obiektami noclegowymi i żywieniowymi- nie ma żadnych schronisk w górach, są za to zajazdy i popularne B&B (bed and breakfast).
Te tereny mają sporo lokalnych dróg- ale to są głównie te kręte jak diabli i wąskie szosy górskie, dające jednak możliwość oglądania dalekich widoków i przeżycia fajnej wycieczki z urozmaiconą podróżą.


Podróżując tymi drogami trzeba jednak mieć oczy szeroko otwarte i wyczulić nosa, bo... możemy łatwo przegapić obok coś ładnego i ukrytego...
Ale o tym niebawem.

Mam nadzieję, że ci, którzy wcześniej narzekali na ilość materiału i zdjęć, teraz nie mają powodu do narzekania?

Pozdrawiam.

Malham Cove.
To najprościej mówiąc wieś, duża skalna ściana i mekka wspinaczy, którzy zachęceni prawdopodobnie największą jednorodną ścianą na Wyspie właśnie tu przybywają, aby zmierzyć się z trudnymi drogami wspinaczkowymi i sporą ekspozycją ( 80 m. wysoka i w łuku 300m szeroka). Ale i ci, którzy się nie wspinają, mają tu co obejrzeć- najpierw z dołu ludzi-pająków na ścianie wyżej (mało gdzie w Europie jest taka ściana z możliwością tak łatwego dostępu dla spacerowiczów, więc tłumek zawsze jest) zaś potem koniecznie warto wybrać się na spacer bokami, aby obejść ścianę i wejść nad jej górną krawędź, by spojrzeć na trzy rzeczy:
- widok z góry
- skamieniałe "ruiny" o niesamowicie regularnej "zabudowie"
- potok płynący w dole, ludzi wspinających się i chodzących pod naszymi nogami niemalże. Kto boi się ekspozycji i przepaści, nie powinien wychylać się, ponieważ patrzymy dokładnie prosto w dół! Zdradliwe podmuchy wiatru podobno kogoś już z tej krawędzi zepchnęły...

Malham Tarn.
To takie 3 w jednym. Niespodziewana oaza wody na pustkowiu traw i górskich łąk, jedyne naturalne jezioro w Dales i... jego otoczenie- bo jest nim coś, co tu w zasadzie nie występuje a mianowicie mały lasek i tajemnicza, jedyna w okolicy duża chałupa, stojąca samotnie niczym straszny dwór nad jeziorem- idealne miejsce do kręcenia horrorów lub thrillerów. To, co najbardziej może się podobać, to fakt, że okolica przypomina płaskowyż na pustkowiu. Ta część okolicy jest bardziej wypłaszczona i mniej urozmaicona- nie ma wąwozów i licznych gdzie indziej skał.
Przepiękne widoki na Y. Dales są udziałem tych, którzy mają szczęście trafić na przelotny front opadów i nagłe przejaśnienia (co jest nierzadkim zjawiskiem) -zwłaszcza późnym popołudniem. Nagle całe kilometry napełniają się złotym, ciepłym światłem a naszym oczom ukazuje się rozległa panorama skąpana w wyrazistych promieniach słońca, której nie ograniczają wysokie szczyty.
Piękna rzecz!


W następnej części: W krainie wodospadów i baśni Tolkiena.

Fatamorgana napisał(a):Niezwykły to widok- odmienny niż w innych rejonach krasowych.

Moim zdaniem - często występujący i charakterystyczny dla krasu.

Fajny ten wodospadzik.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):
Fajny ten wodospadzik.

Taaa....tylko za mało seksowny....

Zostawiam tylko ślad, bo ostatnio nie mam za dużo czasu na czytanie, a relacji ci tutaj pełen wysyp, czyli dostatek
Pozdrav

Fatamorgana napisał(a):Przepiękne widoki na Y. Dales są udziałem tych, którzy mają szczęście trafić na przelotny front opadów i nagłe przejaśnienia . Nagle całe kilometry napełniają się złotym, ciepłym światłem a naszym oczom ukazuje się rozległa panorama skąpana w wyrazistych promieniach słońca, której nie ograniczają wysokie szczyty.
Piękna rzecz!

Jak bym to widział!

Narobiłeś mi smaka, to zapytam, czy i Ty miałeś szczęście trafić na takie światło? Jeśli tak, to czekam na jeszcze piękniejsze widoki.

Problem w tym, że na kilkanaście wizyt tylko raz miałem to szczęście- akurat za pierwszą konkretniejszą wizytą, w kwietniu 2006r.

Potem tylko jeden raz było coś takiego, ale w o wiele mniejszej skali.
Generalnie wystąpił typowy problem wycieczkowy- prowadząc wyjazdy z ludźmi, nie ma jak skupić się na samym fotografowaniu, bo ludzie umarliby z nudów, czekając aż człowiek znajdzie odpowiednie miejsce i moment.

Uniżenie proszę o ciąg dalszy.

Wyjątkowo ciekawe miejsce, świetne zdjęcia i intrygująca osobowość Autora.....

Bardzo dziękuję i bardzo mi miło, choć nie wiem, czy to, co podałem zasługuje na tak wysokie oceny...
Cóż, trzeba będzie się jeszcze postarać.
Tylko ze przeraża mnie ile tego jeszcze jest do pokazania!
Pozdrawiam.

Pokazuj, pokazuj!

Nie to, żebym Cię poganiał (ale Cię poganiam ), tylko wiesz - ktoś ma zamiar zahaczyć i o tamte rejony wkrótce.

Pozdrawiam,
Wojtek

WKRÓTCE???!!!
O Jezu....

Wojtek, zwolnij trochę z tymi wyjazdami...

Fatamorgana napisał(a):WKRÓTCE???!!!

Może nie aż tak wkrótce, jak to teraz zabrzmiało.
Ale do wakacji letnich muszę z grubsza trasę opracować.

Pozdrawiam,
Wojtek