Albania - spotkania z synami orłów - oraz Kosowo

A czego ja w życiu nie planowałem.
Ale jak dopnę Bułgarię, to chyba i tak wejdę na "obowiązkowe" miejsca.

DarCro napisał(a):A czego ja w życiu nie planowałem.
Ale jak dopnę Bułgarię, to chyba i tak wejdę na "obowiązkowe" miejsca.

Bułgaria była moim pierwszym wyjazdem z nagrywaniem wspomnień na bieżąco.
Cos popieprzyłem i się nie nagrywało, więc machnąłem ręką, kiedy się zorientowałem. Kilka dni później zacząłem wstecznie odtwarzać, co tam w pamięci jeszcze tkwiło.
Ale nigdy później nawet nie próbowałem odsłuchać tych wspomnień...

Pozdrawiam,
Wojtek

Po chwili docieram do tego nieprzyjaznego fragmentu drogi. Tym razem mam go pod górę, więc trochę trudniej, za to pokonuję go w pięknej pogodzie i może dlatego zaskakuje mnie, kiedy się kończy i nawierzchnia ponownie staje się w miarę równa. Jakoś dwa dni temu dłużyło mi się to znacznie - może to rzeczywiście kwestia pogody i mojej niepewności tamtego wieczoru, co do aury, która miała mi towarzyszyć na górskim szlaku. Teraz wszystko wygląda znacznie przyjemniej.

Wspaniałe widoki powodują częste przystanki - czasem wychodzę z wozu, żeby się lepiej przyjrzeć, czasem pstrykam fotkę po prostu przez okno.

Piękna droga i widoki aż . . . niebezpieczne

Kocham takie drogi

Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Piękna droga i widoki aż . . . niebezpieczne

Kocham takie drogi

Jest parę takich w Albanii. Mam nadzieję, że oprócz już poznanych, uda mi się kiedyś przejechać jeszcze innymi...

Pozdrawiam,
Wojtek

Zatrzymuję się ponownie przy - nasuwającym skojarzenie z małą kapliczką - ogrodzonym miejscu czyjegoś spoczynku. Ciekawe, czy za życia jeszcze zażyczył sobie tak piękną lokalizację, czy to krewni wybrali dla niego miejsce, gdzie mógłby zaśpiewać:

"Góry moje, wierchy moje, otwórzcie swe ramiona,
Niech na miękkiej z mchu poduszce cichuteńko skonam"...

Zupełnie inaczej to miejsce wygląda dziś, zupełnie inaczej wyglądało dwa dni temu. Może nie powinienem był wierzyć prognozom? Może należało wyruszyć w góry również dzisiaj? Cóż, teraz już i tak za późno. Na samej przełęczy stoi furgon i właśnie wyładowują z niego rowery - czyli jakaś grupka nastawia się prawdopodobnie na górski zjazd. Myślałem o tym, żeby sobie tu śniadanie zrobić, ale w tej sytuacji znajdę jakieś spokojne miejsce opodal.

Franz napisał(a):

piotrf napisał(a):Piękna droga i widoki aż . . . niebezpieczne

Kocham takie drogi

Jest parę takich w Albanii.

Ale ta droga tam wygąda bardzo przyzwoicie: jak świeżo położona szutrówka po przejechaniu walca...

DarCro napisał(a):Ale ta droga tam wygąda bardzo przyzwoicie: jak świeżo położona szutrówka po przejechaniu walca...

I ona taka jest (przynajmniej była wtedy) na prawie całej długości. Krótki był odcinek, gdzie mocno pilnowałem kierownicy i prędkości.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zjeżdżam kawałek, mijam ze dwie serpentyny i na kolejnej znajduję wystarczającej szerokości miejsce - tu stanie mój bar śniadaniowy. Widoki przy śniadaniu mam piękne, chociaż już tylko w kierunku zachodnim. W tym czasie przejeżdżają dwie ciężarówki, potem w górę wóz policyjny i za nim dwa auta osobowe. Później, kiedy już ruszam w dalszą drogę, mijam się z samochodem na brytyjskich numerach. Anglicy? Hmm... może jednak Albańczycy.

Wkrótce docieram na dno doliny i po chwili pojawiają się pierwsze zabudowania.

Na wjeździe do Boge witają mnie kolejno przedstawiciele tutejszego inwentarza - owce, osioł, krowy... Z każdą grupką podąża osoba towarzysząca; wygląda na to, że trafiłem na porę wyprowadzania bydła na pastwiska.

Zjeżdżam teraz już łagodnie rozszerzającą się doliną i w Koplik włączam się do głównej trasy na Szkodrę. Pamiętam drogowskaz, który wpadł mi w oko dwa dni temu, kiedy wyjeżdżałem z miasta w kierunku gór, więc teraz kieruję się w tę stronę, nie dojeżdżając do centrum. Po kilku kilometrach - oczywiście, bez żadnej informacji, że to już interesująca mnie wioska Mes - trafiam jednak bez pudła i zatrzymuję się tuż przed wjazdem na most przez rzekę Kir. Biorę tylko aparat przed wyjściem z wozu, gdyż już z tego miejsca wspaniale widać atrakcję, która mnie tu ściągnęła - Ura e Mesit.

Tak, do tego mostku tez chciałbym kiedyś dotrzeć...

DarCro napisał(a):

Franz napisał(a):

piotrf napisał(a):Piękna droga i widoki aż . . . niebezpieczne

Kocham takie drogi

Jest parę takich w Albanii.

Ale ta droga tam wygąda bardzo przyzwoicie: jak świeżo położona szutrówka po przejechaniu walca...

I właśnie dlatego niebezpieczna - wzbudza zaufanie i zagapić się łatwo

Widoki - wspaniałości z mostem włącznie


Pozdrawiam
Piotr