9-20.IX.2013, Crikvenica i wyspa Brać... z deszczem w tle :)

Wita,
Dosiadam się do relacji
Nasza przygoda z Braćem zaczęła się trzy lata temu też we wrześniu i ... mieliśy niestey i bore i 3 dniowe załamanie pogody, i choć czerwiec w następnych latach był upalny to też nie zabrakło burz, deszczu i bory

Dorzucam jeszcze kilka zdjęć z wieczornego spaceru:

te kiero napisał(a):w sumie jak teraz spojrzałem na to niebo, to czasem dobrze jak napędzi jakieś chmury, pięknie przewalają się te na zdjęciu z portu

Autorem tego zdjęcia jest mój mąż (jak i większości pozostałych) i uważa, że się nie udało, bo światło było złe przez te chmury. A według mnie wygląda to rewelacyjnie

Kolejnego dnia niebo jest... czyste! błękitne! – a zatem na plażę! Tutaj relacja zrobi się nieco nudniejsza i bardziej stacjonarna, ponieważ nie ruszaliśmy się już prawie nigdzie. Żałuję, że nie odwiedziliśmy miejscowości na wschód od Supetaru (Splitska, Postira, Pućiśića) i – podobno! – piaszczystych plaż, które rozciągają się gdzieś tam po drodze. Ale małżonek przedkłada wypoczynek nad eksplorację, a że miejsce było idealne do odpoczywania, zbytnio nie protestowałam.



Dopiero około 16 mamy przyjemność obserwować taki oto spektakl:




Szło od Splitu w stronę Omiśu A w Supetarze – pełne słońce:




I tak pozostaje aż do końca dnia. Jednak co wyspa, to wyspa!

Pod wieczór idziemy na spacer do miasteczka i łazimy, łazimy, łazimy Nasze córki to – jak na wówczas 2-latki – niezłe piechurki, także z chodzeniem nie ma problemu.

CDN

Vesna napisał(a):Dorzucam jeszcze kilka zdjęć z wieczornego spaceru:

to teraz to jestem jeszcze bardziej usatysfakcjonowany, chciałbym takie chmury namierzyć, w takim otoczeniu;
to zdjęcie z burzą bajka

No to jeszcze trochę zdjęć - z obchodu po miasteczku. Dopóki nie wybierzemy się na południową stronę wyspy nie będzie o czym pisać A Supetar jest warty obejrzenia i połażenia po nim - ja w każdym razie uwielbiam takie miejsca.












CDN

Następny dzień jest ładny Rano z balkonu udaje mi się uchwycić taki oto nostalgiczny obrazek



Plażujemy do późnego popołudnia...



...a wieczorem idziemy na spacer, tym razem w stronę miejscowości Mirca. Po drodze mijamy głównie hotele i ośrodki wypoczynkowe. Plaże są tam bardzo ładne.




Na dwóch poniższych zdjęciach widać, że wyspa jest w tym miejscu "niechorwacko" płaska - ot, taka ciekawostka.




Aż chce się wędrować dalej, ale zapada zmrok, robi się chłodniej, no i dzieci trzeba niebawem kłaść spać.

Kolejny dzień to znów stacjonarny odpoczynek, nie ma o czym pisać. Tyle tylko, że około 13 zwijamy się z plaży, bo wieje paskudny, chłodny wiatr. Układamy nasze dziewczynki do drzemki, a sami mościmy się na leżaczkach na tarasie, w pełnym słońcu - tutaj nie wieje! - i... państwo mają relaks.

Pod wieczór postanawiamy zdobyć jakąś górę i wybieramy się na spacer na szczyt wzniesienia, na którym położony jest Supetar. Widoczki przyjemne...







Jest i fauna, która bardzo podoba się naszym dzieciom:



Po zmroku idę do centrum miasteczka, gdzie akurat odbywają się jakieś występy... nie wiem o co chodzi i nie mam wielu zdjęć, ale ogólnie jest mnóstwo grup przebierańców z różnych krajów, którzy tańczą i śpiewają na scenie. A przed dotarciem do sceny - stoją w kolejce, która ciągnie się co najmniej na kilometr. Cały Supetar tętni nocnym życiem




A przed spaniem...



CDN. Zaczęłam już trochę przynudzać, ale następny dzionek to wycieczka do Złotego Rogu, a więc relacja na końcówce troszkę się ożywi

Zawsze będę miała sentyment do Supetar, w końcu to tu zaczęła się moja wielka chorwacka fascynacja! Przyznam, że po ponad 10 latach miasteczko zmieniło się niesamowicie i gdy w tym roku zajrzeliśmy tu na jeden dzień, niestety nie trafiłam do miejsca, gdzie przed laty nocowałam. Z przyjemnością poczytam kolejne dni relacji

Pora na wycieczkę na południową stronę Braću! To nasz drugi poniedziałek w Cro.

Do Bolu jedziemy przez Sutivan (hurrra! zobaczę chociaż fragment wyspy). Mijamy maluteńką miejscowość Mirca, a później gubimy się w Sutivanie, który nas raczej nie zachwyca. Gdzieś w okolicy ma być mini-ZOO – atrakcja dla dzieci i tylko dlatego małżonek zgadza się tam zajrzeć – ale spotyka nas zawód, bo dojazd do mini-ZOO jest zagrodzony szlabanem i moja druga połowa nie ma ochoty go forsować.

Później ruszamy w głąb wyspy. Mijamy miejscowość Nereżiśća, która wygląda, o, tak:







Dalej Prażnica, Gornji Humac i zbliżamy się do Bolu. Widoki piękne, aczkolwiek nie dane jest nam cieszyć się nimi w pełni, bo na tylnych siedzeniach mamy wyjątkowo dziś marudne dzieci










Naszym celem jest oczywiście słynny Zlatni Rat – Złoty Róg – ciekawe, czy w rzeczywistości jest taki piękny, jak można przeczytać w przewodnikach.




Nie rozczarowujemy się. Jest ładnie, ludzi nie za dużo. Nasze córy mają wreszcie towarzyszy zabaw – troszkę starsze rodzeństwo z Czech. Bariery językowe im nie przeszkadzają

Nie rozczarowujemy się. Jest ładnie, ludzi nie za dużo. Nasze córy mają wreszcie towarzyszy zabaw – troszkę starsze rodzeństwo z Czech. Bariery językowe im nie przeszkadzają








Zwijamy się dopiero około szóstej, kiedy z północy nadchodzą chmury. Później dowiadujemy się od pana Ivana, że w Supetarze przez cały dzień popadywało Hehehe! Tym razem udało nam się umknąć





W drodze powrotnej jedziemy w niewłaściwą stronę i trochę się gubimy, ale możemy sobie na to pozwolić, bo nasze królewny śpią, zmęczone po całym dniu szaleństw. A my podziwiamy widoki:



CDN

Ale pustki na zlatnej plaży. Tam to można wypoczywać.

Ładnie to wszystko wygląda.

Pozdrawiam

przestrzenne krajobrazowe zdjęcia zawsze robią wrażenie...
Wasza jak mniemam Cytrynka ładnie się w jedno wpasowała

te kiero napisał(a):Wasza jak mniemam Cytrynka ładnie się w jedno wpasowała

Cytrynka wpasowała się w co najmniej pół tuzina, ale nie będę Was katować...
Mój małżonek jest bardzo zadowolony z tego auta (w miarę świeży zakup) i wpasowywał je wszędzie gdzie się dało

Vesna napisał(a):Mój małżonek jest bardzo zadowolony z tego auta (w miarę świeży zakup) i wpasowywał go wszędzie gdzie się dało

mam dokładnie to samo, wiele aut jest tylko wspomnieniem ze zdjęć...

Witam,
bardzo sympatyczna relacja:)) Będę tu zaglądać . Na Braću byłam w 2012 r. (w Mircy/k Supetaru- do którego robiliśmy wieczorami spacerki . Zlatni Rat widziałam tylko z Vidowej Góry, ale ponieważ był to sierpień i tłumy ludzi to postanowiliśmy odłożyć wizytę na nim na inny raz. Za to zwiedziliśmy parę innych miejsc i do tej pory pozostajemy pod urokiem tej wyspy i klimatycznych miasteczek...
Czekam na dalszy ciąg relacji i pozdrawiam:)