2007: Tarnów - Mostar/Tucepi/Orebic

Faaaajna relacja Dopiero teraz się do niej dokopałam hehe Ech...

Plumek napisał(a):Faaaajna relacja Dopiero teraz się do niej dokopałam hehe Ech...

A do siebie mam nadzieję też się dokopałaś

Droga pomiędzy T. a O. (jak ktoś czytał od początku to wie o co chodzi)

Mam mało czasu - więc nie będzie długo .

Około 10. rano wyjeżdżamy z Tucepi . W sumie nigdy nie jechałem tą trasą (tyle co do ZB), więc oczekiwania są duże. I nie zawiodłem się. Na początku powitały nas szoszenarbaiten - sympatyczny ruch wahadłowy, nawet ze światełkami na dystansiei 1,5 km. Przy przejeżdzie na całym tym odcinku raptem pracuje łopatami 3 facetów (obok siebie - żeby się chociaż rozstawili):lol: .
Ale potem jest już pięknie:



Najpierw mijamy ładnie położoną Podgorę ze "skrzydełkami mewy", a potem śliczna wieża kościoła - bodajże w Igrane:



Po prawej stronie cały czas towarzyszy nam "kijanka" Hvar, a w oddali (ale coraz to bliżej) nasza GÓRA-CEL:



Chyba już przy końcu Makarskiej Riviery zatrzymujemy się na rozprostosowanie nóg, w ładnym miejscu z kapliczką:



Góry powoli kończą się, oddalamy się od morza i po kilkunastu kilosach znane wszystkim miejsce, gdzie nie sposób znowu się nie zatrzymać:



Wcinamy kupione tam brzoskwinki (czy coś takiego) i oglądamy widoczek.

Potem znowu kawałek trasy i po ominięciu z prawej Ploca wjeżdżamy w dolinę Neretwy. Wszędzie tablice z głową Wespazjana i full straganów z darami żyżnej ziemi (i domowej "aparatury").
W środku delty przecinamy drogę do Mostaru. Pod wiaduktem czai się motocykl z suszarką, którego właściciel aktualnie zajmuje się wręczaniem nagrody jakiemuś szczęśliwcowi .
Wspinamy się do góry i kompletujemy dokumentacje mijanych miejsc:



Parę zakrętasów i ...jeszcze raz BiH. Znudzony pogranicznik macha nam ręką. Neum przejeżdżamy szybko, tankując jedynie w INie tanie paliwo.

Jest coraz cieplej, po prawej dostrzegamy morskie "pola hodowlane":



Peljesac już tuż tuż - mało nie przegapiamy zakrętu (ratuje nas tylko tablica z hasłem Korcula) w niepozorną drogę. Szybko docieramy TU:



Ekipa nie chce się ruszyć z chłodnego auta - bo upał, nie daję za wygraną i namawiam ich w końcu na kawę i lody. Wchodzimy między mury do pierwszej knajpki (bardzo zresztą sympatycznej). Siedzi trochę miejscowych, kucharz przekrzykuje się z kelnerem, jest troszkę sennie (taka pora):



Na mury się nie pchamy - o tej porze wchodza tam pewnie tylko ludzie pustyni.

Odjeżdżamy ze Ston(ek) - wąska droga przez Peljesac wiedzie początkowo totalnymi pustkowiami (ale widoki są - oj tak). Najpierw ja wlokę się za Pajerem z przyczepą kempingową, a potem przez 10 km wlecze się za mną policyjna Octavia - ale w końcu daje za wygraną.

Jedziemy, jedziemy - dzieci już zasypiają (my zresztą też) - a tu górki - parę zakrętasów i widok na wyspy, Korculę i nasz CEL (już pod GÓRĄ):wink:.

CDN.

9.06. - no to OREBIC

Zjeżdżamy w dół - prosto w miasteczko, które w trakcie przejazdu główną ulicą (Jelacicia) sprawia tak naprawdę wrażenie większej wioski. Dla zainteresowanych - tutaj PLAN OREBICA. Bez błądzenia trafiamy do naszego ulubionego hotelu w CRO i idziemy na obiad. Dlatego że jesteśmy tuż po 13.00. obiad (all inclusive ) to resztki po poprzednikach + jest zimny i niezbyt smaczny.
Potem oglądamy naszą kwaterę itd. - nie będę się powtarzał, bo już o tym pisałem.
Atutem hotelu jest basen, okupowany przez szkolną wycieczkę, fruwającą, fikającą i chrząkającą. Na szczęście brodzik jest wolny, jest to miejsce w sam raz dla naszych pociech, no i jeszcze bez przymusu chcą tam iść. Więc nie ma wyjścia - od brodzika zaczynamy naszą wodną przygodę na Peljesacu:



Ja patrzę z tarasu na morski brzeg - bardzo w tym miejscu urozmaicony, przetykany gdzieniegdzie skałkami i krzakami:





Trochę dalej widać wyspy koło Korculi:



No i samą Korculę:



Po basenowych harcach i próbach wytrzymałości innych urządzeń rekreacyjnych;



wybieramy się do miasteczka.

Orebic (niegdyś Trstenica - od XIV wieku pod władzą Dubrownika) ma wieloletnie morskie tradycje - w XIX wieku była to miejscowość kapitanów i armatorów. Niestety na skutek rozwoju żeglugi parowej morskie tradycje (głównie żaglowe) nieco upadły a razem z nimi sam Orebic. I tak trochę jest chyba do dzisiaj - bo jest tam w sumie sennie. Ślady dawnej świetności to głównie, obecnie bardzo zaniedbane (wygląda że nikt w nich nie mieszka) ale wciąż piękne domy należące do kapitanów. Domy leżą wzdłuż brzegu, są zwrócone na południe i otoczone bujną roślinnością. Podobno są wzorowane na rezydencjach dubrownickiej arystokracji - często występuje kamienny portal i korte -czyli szereg kolumn prowadzących do wejścia.
A tutaj parę fotek z naszej przechadzki (w tym siedziby kapitanów) wzdłuż brzegu:























Po powrocie do hotelu wpadamy na program artystyczny prowadzony przez Austriaka - niejakiego Uwe. Jak pisałem Uwe jest z innej bajki - kompletnie nie pasuje do Bellevue, zależy mu na tym co robi, a z dziećmi wyczynia wszystko co chce, mimo że mało które rozumie po niemiecku:







Jak widać na ostatniej fotce moje synki są kompletnie zauroczone tym facetem .

Po męczącym dniu, żegnani odgłosami natury (mam nadzieję że jeszcze nie godowymi ) wydawanymi przez rozpasaną szkolną wycieczkę idziemy w końcu lulu.



CDN.

Toś mnie Bubuś uraczył tymi widoczkami... na dzwonnicę w Igrane "choruję" od dłuższego czasu (Rysio może poświadczyć) a Orebic to moje miejsce na ziemi

Tekla napisał(a): Orebic to moje miejsce na ziemi

Ja tam też coś znalazłem - no taki klimacik i najwięcej spokoju z moich dotychczasowych wyjazdów do Chorwacji, ale o tym jeszcze będzie.

10.06.2007 - niedziela - cytując Wojana - taki Dzień Świstaka.

Rano po śniadaniu pławimy dzieci w basenie, sami urywając się na zmianę do morza. Woda miła, cieplutka. Światło - więc i widoki lepsze jak poprzedniego dnia:







W międzyczasie obserwuję autka na parkingu: dużo Czechów, Słoweńców, Austriaków. Są też polskie fury, niestety nieoklejone - biała Vectra z rejestracją NE (skąd to ), poza tym zielone Audi i czerwona Brava ze Śląska.

Obiad dzisiaj wyjątkowo (bo niedziela) nadaje się do jedzenia. Oczywiście nie w całości - jedynie 2 posiłki - smaczny rekin i indyk, ale jest to jakiś plus. Zjadamy na tarasie i obserwujemy wielki statek manewrujący przy Korculi:



Po obiadku spanko i wypad na plażę. Na Peljesackim kanale dzielącym półwysep od Korculi nawet w czerwcu panuje intensywny ruch wodny. Dużą przyjemnością dla mnie i dla dzieci jest oglądanie staczeków różnej wielkości płynących tam i z powrotem. Zasadniczo stale powtarzają się 3 typy jednostek - największa - prom samochodowy Orebic-Domince; średnia - 2 poziomowy statek, li tylko pasażerski Orebic-Korcula i w końcu najmniejsza 'łupinka" - wodna taksówka płynąca również do Korculi:





Wieczorem idziemy do parafialnego kościółka w centrum miejscowości. Kościół ma wygląd dalmatyński, ale nie jest zbyt stary. Ludzi bardzo dużo, o wiele więcej niż w Tucepi. Na środku stoi trumna . Wszystko w porządku ale mojemu starszemu dziecku chce się sikać. Wychodzę z kościoła w poszukiwaniu WC i znajduję na tyłach miłą knajpkę o nazwie Babilon. Oczywiście idziemy tam po mszy. Zamawiamy standard jedzenie dla dzieci tj. pizzę itp., dla nas nie pamiętam już co, najważniejsze że wypijam (pierwszy raz w Orebicu) prawdziwe Karlovacko - po siśkach z Bellevue rozkosz dla podniebienia. Sam Babilon jest w sumie trochę na uboczu i ma miły taras otoczony zielenią z widokiem na farę. Warto tam posiedzieć. Za chwilę do knajpy wpada "zoorganizowana" większa grupa. Znajoma mowa, pachnąca Górnym Śląskiem - to rodacy włóczący się po Cro na motorach. Zamieniamy parę miłych słów i wracamy (rodacy wyraźnie szykowali się na dłuższą posiadówę ).

CDN.

Buber napisał(a):... - biała Vectra z rejestracją NE (skąd to ), ...

Z Elbląga

Buber napisał(a):



Jak widać na ostatniej fotce moje synki są kompletnie zauroczone tym facetem .

Trzeba było brać korepetycje
Ale jeszcze możesz próbować naśladować...
Pozdro Igor

Wojtku, fajnie się poczułam po zamieszczeniu przez Ciebie ostatnich postów ze zdjęciami, niektóre zdjęcia niemal identyczne jak moje, no ale w końcu jak wiesz, byliśmy w tych samych miejscach. Miło powspominać
Pozdrawiam serdecznie.asia

igg napisał(a):Trzeba było brać korepetycje
Pozdro Igor

Trzeba było , ale Uwe był za drogi .

Witam Panie Bubrze,

Widzę, że się z zimowego snu obudziliśmy

Właśnie przeczytaliśmy z Małżonką ostatnie nowe odcinki, a że my Orebic potraktowaliśmy wybitnie tranzytowo w drodze na Korculę, tym milej się czytało o tych miejscach, które nas ominęły

Czekamy na c.d.

Pozdrawiam,

PAP

fajna relacja:)
zdjecia robilismy praktycznie w tych samych miejscach:)
my w Orebicu w tym roku bylismy od 8wrzesnia do 18:)
wcześniej ( od 1wrzesnia) zaliczylismy jak zwykle na dzien Primosten, pozniej Dubrovnik(Srebreno), Czarnogore a wracajac do Polski kochane Tucepi:)

Serdecznie Pozdrawiam:)

Wojtek , to twoje miejsce z klimatem , to chyba to

czas zatrzymał się tam w miejscu...

Danusiu - - pewnie chodzi ci o mój pompatyczny wpis do księgi pamiatkowej - musiał taki być - ale o tym za niedługo.
Co do klimatu tego miejsca - chyba nr 1, ale bardziej cmentarz (i te cyprysy po bokach), jak sam klasztor.
Poza tym były inne "klimaty" - także takie dla "ciała" - opiszę je wkrótce.

no, to czekam na dalszą część relacji...
a miejsce faktycznie urocze...
cmentarz też obeszliśmy , niektórym grobowcom porobiłam zdjęcia

pozdrawiam