Włochy - dla każdego coś miłego

Co można zrobić z tygodniowym urlopem, żeby się nie nudzić i cała rodzina była zadowolona? Siedmioletni wówczas syn, nieśmiało proponował Disneyland. Ale mimo całej sympatii do Francji, jakoś nie uśmiechało mi się spędzać tygodnia w okolicach Paryża. Stąd pomysł na tydzień we Włoszech, bo można Dolomity odwiedzić, powłóczyć się po klimatycznych miasteczkach nad Gardą, jeden dzień poświęcić na Gardaland – to dla syna i przede wszystkim pojechać do Cinque Terre, które od dawna chcieliśmy odwiedzić. Czasu starczyło na wszystko, chociaż w ekspresowym tempie.

Wyjazd wieczorem – zawsze staramy się długie dystanse pokonywać nocą. Sprawny tranzyt niemieckimi autostradami, potem Austria i rano meldujemy się w Innsbrucku. Jadąc w tamtym kierunku zawsze w Innsbrucku zjeżdżam z autostrady i podjeżdżam na przełęcz Brenner lokalną drogą, bo ładniejsza, można zatankować przy okazji, wypić poranną kawę w przydrożnym gasthousie i nie trzeba dodatkowych 8€ płacić za przejazd autostradą, poza winietą oczywiście. A poza tym małe miejscowości na trasie są po prostu pełne tyrolskiego uroku




Chcieliśmy dojechać w okolice Pozza di Fassa w Dolomitach. To nie jest przesadnie daleko od granicznej przełęczy Brenner, dlatego wybraliśmy nieco okrężną drogę, za to widokową. Pojechaliśmy na przełęcz Jaufejoch,




mijane wioski nie pozwalały zapomnieć, że jesteśmy w Tyrolu Południowym




potem zjechaliśmy do uzdrowiskowej miejscowości Merano – krótki spacer, zakupy




Ostatni odcinek dojazdu to droga do Pozza di Fassa – już w Dolomitach. Tam poszukaliśmy campingu, rozbiliśmy namiot i przy lampce zakupionego w Merano wina odpoczywaliśmy po trudach dnia dojazdowego.
cdn

Fajny tydzień

tuktuk napisał(a):Co można zrobić z tygodniowym urlopem, żeby się nie nudzić i cała rodzina była zadowolona? Siedmioletni wówczas syn, nieśmiało proponował Disneyland. Ale mimo całej sympatii do Francji, jakoś nie uśmiechało mi się spędzać tygodnia w okolicach Paryża. Stąd pomysł na tydzień we Włoszech ...

Już niedługo możemy mieć podobne odczucia do Włoch:
- http://www.gazetaprawna.pl/artykuly/1066678,polscy-turysci-napadnieci-w-rimini.html
kto wie czy to nie był ustani dzwonek na spokojne wakacje w tym pięknym kraju, gratuluję udanego uropu

papse napisał(a):

tuktuk napisał(a):Co można zrobić z tygodniowym urlopem, żeby się nie nudzić i cała rodzina była zadowolona? Siedmioletni wówczas syn, nieśmiało proponował Disneyland. Ale mimo całej sympatii do Francji, jakoś nie uśmiechało mi się spędzać tygodnia w okolicach Paryża. Stąd pomysł na tydzień we Włoszech ...

Już niedługo możemy mieć podobne odczucia do Włoch:
- http://www.gazetaprawna.pl/artykuly/1066678,polscy-turysci-napadnieci-w-rimini.html
kto wie czy to nie był ustani dzwonek na spokojne wakacje w tym pięknym kraju, gratuluję udanego uropu

To nie końca tak. Uwielbiam Francję, a moje zastrzeżenia co do poświęcenia tygodnia na Disneyland, Paryż + okolice wynikały jedynie z charakteru takiego wyjazdu - siłą rzeczy zwiedzania "miejskiego" - bez wycieczki w góry, kąpieli w morzu i innych atrakcji, o których później. Nie wynikały w żadnym wypadku z obawy zagrożenia jakąkolwiek przestępczością. Wydarzenie w Rimini, jakkolwiek tragiczne w skutkach dla naszych rodaków, też nie powinno skutkować decyzją o nieodwiedzaniu Włoch.
pozdrawiam
Wojtek

Rano pogoda kryształ. Trzeba pokazać Kubie z czego słyną Dolomity, czyli widoki i via ferraty. Pobliski masyw Cattinacio idealnie się do tego nadawał, bo widoki przednie, a ferraty łatwe, w sam raz dla debiutującego w uprzęży siedmiolatka. Poszliśmy na ferratę na Roda di Vaèl (2806 m). Jako pierwszy etap wjechaliśmy wyciągiem do schroniska Paolina położonego pod zachodnią ścianą Roda di Vael i ukazały się nam takie widoki.





Potem trochę trawersu i widoki na zachodnią ścianę masywu






i podejście na przełęcz Vaiolon,





Na przełęczy zaczynała się właściwa ferrata - łatwa, widokowa, przyjemna. Synowi się podobała mini wspinaczka. Wyraził nawet chęć kontynuowania wycieczki ferratą Masare, ale jako że jest ona dużo trudniejsza, uznaliśmy, że jak na pierwszy raz wystarczy.




Widoki ze szczytu







Powrót po wschodniej stronie szczytu do schroniska di Vael i dalej do Paolina i wyciągiem na dół do parkingu.






W powrotnej drodze na camping, tuż przy szosie warto zobaczyć przepiękne jezioro Lago di Carezza.




I jeszcze przedwieczorny spacer w okolicach campingu



cdn

Na drugą wycieczkę wybraliśmy trasę bez ferrat, bo mieliśmy tylko pół dnia do dyspozycji. Postanowiliśmy zobaczyć symbol Cattinacio czyli turnie Torri di Vaiolet. Na początek skorzystaliśmy z wyciągu na widokowe wzgórze Ciampede,




a potem przyjemną ścieżką na halę Gardeccia z wyjątkowo pięknym otoczeniem.






i dalej po niedługim podejściu dotarlismy do schroniska Vajolet, skąd słynne turnie turnie Vaiolet się prezentują szczególnie okazale.











Podczas powrotu odsłoniły się nam widoki na dalsze partie Dolomitów. Szczególnie pięknie i plastycznie prezentował się masyw Sella.



Drugą połowę dnia wykorzystaliśmy na dojazd w rejon doliny Val di Sol, znanej głównie narciarzom, ale w środku lata nie narty nas tam sprowadziły. Po drodze spacer w małej miejscowości Weindorf (nazwa niemiecka, bo wciąż jesteśmy w Tyrolu)




Wjeżdżając do Val di Sol, wbrew nazwie, zaczęło lać. Szczęście, że krótko, a po deszczu pokazała się piękna tęcza.



Nocleg znaleźliśmy na fajnym agroturystycznym campingu. Kuba był zafascynowany karmieniem alpejskich krów.



cdn

Zyleta masz te zdjecia z Dolomitow!
Sella ladnie jak zwykle sie prezentuje

Pozdrowienia
Tony

tony montana napisał(a):Zyleta masz te zdjecia z Dolomitow!
Sella ladnie jak zwykle sie prezentuje

Pozdrowienia
Tony

Niestety to już ostatnie. Był tylko tydzień, a postawiliśmy na różnorodność
Wojtek

Dzień pełen adrenaliny. Najpierw zaliczyliśmy rafting rzeką Noce. Oczywiście moc wrażeń, zwłaszcza dla syna , który po raz pierwszy zasmakował tej atrakcji. Nad rzeką jest wiele firm raftingowych, które zorganizują nie tylko rafting, ale również inne formy aktywnych atrakcji, nierzadko pełnych adrenaliny.








a po krótkim odpoczynku spróbowaliśmy canyoningu. Zrobiliśmy kanion San Biagio, łatwy, z kilkoma zjazdami i dużą ilością wody. Kanion był bardzo wąski, ciemny i nawet mimo pianek, w które nas ubrano odczuwaliśmy chłód wody. Nie mniej wszyscy byli zachwyceni. Zdjęcia zawdzięczam jednemu z uczestników, który miał wodoodporny, mały kompakt.














cdn

tuktuk napisał(a):Był tylko tydzień, a postawiliśmy na różnorodność

tuktuk napisał(a):Dzień pełen adrenaliny. Najpierw zaliczyliśmy rafting rzeką Noce.

a po krótkim odpoczynku spróbowaliśmy canyoningu. Zrobiliśmy kanion San Biagio, łatwy, z kilkoma zjazdami i dużą ilością wody.

Super, naprawdę różnorodnie.
Pozdrawiam

Rano wyjeżdżamy w stronę jeziora Garda. Mijamy Madonna di Campiglia – widok na Dolomitti di Brenta akurat słaby, bo mimo słońca góry mocno zamglone. Robimy sobie przerwę na kąpiel w pięknym Lago di Tenno, położonym powyżej jeziora Garda i wreszcie Garda




W miasteczku Torbole przerwa na spacer i pizzę.





Jedziemy wschodnim brzegiem Gardy. Docieramy do Malcezine







Późnym popołudniem zaczęliśmy szukać noclegu. Nad Gardą campingów pełno, ale tak naprawdę żaden nas nie zachwycił. Albo duże głośne molochy, ale małe, ciasne, przepełnione. Ostatecznie odbiliśmy od jeziora jakieś 7 km i małej miejscowości Bardolino, notabene słynącej z wina, znaleźliśmy Agiturizmo Tre Colline. Był to dość luksusowy zespół bungalowów i apartamentów, zdecydowanie nie na naszą kieszeń, ale miejsce na tutejszym agricampeggio było w normalnej cenie. Całość położona wśród winorośli i drzew oliwnych z basenem. Fajna miejscówka jako alternatywa regularnego campingu.
Następny dzień to dziura w zdjęciach, bo cały dzionek spędziliśmy w Gardalandzie. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie koszmarne kolejki, w palącym słońcu, do poszczególnych atrakcji. Zdecydowanie odradzam Gardaland latem.
cdn

Rano szybko zwijamy namiot. Dzisiaj mamy do przejechania koło 300 km. Jedziemy do Cinque Terre w Ligurii. Jako bazę na najbliższe dwa dni obieramy camping w Levanto. Najbardziej wygodną formą transportu przy zwiedzaniu pięciu malowniczych miasteczek położonych na klifach tego odcinka wybrzeża jest kolej i własne nogi. Przejeżdżamy koleją do Riomaggiore. Widoki z okien pociągu właściwie są żadne, większość trasy pociąg pokonuje w tunelach.
Riomaggiore










Następne miasteczko Manarola połączone jest z Riomaggiore ścieżką Via dell’Amore, malowniczo poprowadzoną wysoko na klifach. Często bywa, że ten odcinek trasy jest zamykany ze względu na osuwiska, które niszczą ścieżkę. My mieliśmy szczęście - do Manaroli dostaliśmy się bez kłopotu.








Manarola, oprócz oczywiście uroku kolorowego włoskiego miasteczka, ma jeszcze jedną zaletę. Możliwość kąpieli nie z plaży, ale bezpośrednio z klifów, z czego oczywiście skwapliwie skorzystaliśmy.







Ostatnim odcinkiem trasy był przemarsz do stacji kolejowej w Corniglia. Było już późno. Samą Corniglię i 2 pozostałe miasteczka składające się na Cinque Terre zostawiliśmy sobie na następny dzień.






cdn

Cudowne zdjęcia Dolomitów, a kolejne też świetne
Fajna wycieczka, czekam na cdn.

Ostatni dzień urlopu trochę trochę poszedł nie tak. Rano obudził nas deszcz, który zdecydowanie opóźnił wyjście na szlak. Ostatecznie w miejscu, w którym zakończyliśmy wczorajszą trasę, czyli w Corniglia lądujemy koło południa. Końcówkę deszczu przeczekujemy nad kawą i ciastkami. Wreszcie sucho i nawet słońce wyszło. Ruszamy w trasę. Za nami zostaje Corniglia


Ścieżka biegnie wysoko nad poziomem morza




Mijamy plażę w dole. Decydujemy się na kąpiel, ale zejście trwa dobre pół godziny, a wejście wiadomo dłużej.



Już wiadomo, że nie zdążymy zrobić ostatniego odcinka między Vernazza, a Monterosso Al Mare. Trudno, nie wszystko się udaje. Na razie maszerujemy w stronę Vernazza





Wreszcie Vernazza, która chyba najbardziej mi się podobała z Cinque Terre







W Vernazza zakończyliśmy część pieszą, wsiedliśmy w pociąg, przejechaliśmy jedną stację, żeby chociaż na chwilę odwiedzić ostatnie z pięciu miasteczek - Monterosso Al Mare.


I to był koniec wyjazdu. Czekała nas długa droga do domu. Tydzień szybko zleciał, ale ciągłe przemieszczanie się i różnorodność atrakcji powodowała wrażenie, że byliśmy dłużej.

Ciekawa relacja, piękne fotki.

W tym roku także pojeździłem po Włoszech. Początek trasy bliźniaczo podobny: Dolomity, Garda, Cinque Terre. Tyle że potem jeszcze ruszyliśmy do Toskanii i Asyżu. Długo się nie mogłem przekonać do Italii, ale różnorodność, o której wspominasz, to wielki atut tego kraju. Pozdrawiam!