Upalny wrześniowy Peloponez 2012

Skoro już wyjechaliśmy ze Złotej Plaży, to uznaliśmy że na kolejną noc znajdziemy jakieś inne miejsce noclegowe, aby nie było nudno . Oczywiście, nie mogło to być zbyt daleko od Olimpii. „Doniesiono” nam, że jakieś Złomy-błyskawice już dojechały do mety, ale nasi „zapuszkowani” cały czas jeszcze w trasie… Zresztą, cała większość Złomboli też! W Olimpii zacznie się od nich roić następnego dnia, gdyż taka data została wyznaczona jako moment zbiórki i oficjalnej imprezy kończącej rajd.

Początkowo myśleliśmy, aby zakupy zrobić w Kastro i przenieść się na jakąś plażę w południowej części półwyspu Kyllini… Pewnie ten pierwszy pomysł byłby niezły, ale… Sklepów w Kastro nie ma zbyt wiele, a w porze sjesty otwarty był zaledwie jeden , w którym nie za bardzo było co kupić…Trzeba więc było pojechać do jakiejś większej mieściny, a to oznaczało pożegnanie się z półwyspem Kyllini...

Skoro już jednak zatrzymaliśmy się w Kastro, postanowiliśmy „zdobyć” stojącu na wzgórzu zamek



Zamek Chlemoutsi zwany także Clairmont i Tornese, to jeden z najokazalszych frankońskich zamków na Peloponezie. Zbudowany został w latach 1219-1223 przez Godfryda II Villehardouina, wg niektórych źródeł - przez jego ojca. Godfryd I Villehardouin był uczestnikiem czwartej krucjaty. Gdy wracał z wyprawy, wskutek niesprzyjających wiatrów wylądował na Peloponiezie. Przez jakiś czas działał w Miethoni (wówczas zw. Modona), a następnie wraz z przyjaciółmi rozpoczął systematyczny podbój Peloponezu.

Pod koniec XIII w. twierdza przeszła w ręce Włochów, którzy nadali jej nazwę castel Tornese – od znajdującej się tam mennicy bijącej złote monety zw. liwarmi tureńskimi (tournois), których rewersy przedstawiały fasadę bazyliki św.Marcina w Tours. Około 1427 r. kontrolę nad twierdzą przejęli Paleologowie, despoci Mistry (poprzez małżeńctwo późniejszego cesarza biantyjskiego Konstantyna Paleologa z córką ówczesnego właściela zamk Carlo Tocco). Konstantyn przebywał tu w latach 1428-1432, będąc w tym czasie guberantorem Elidy.
W 1460 r. cytadelę zajęli Turcy, którzy przebudowali system obronny dodając bastion. W latcah 1687-1715 zamkiem władali Wenecjanie. W 1822 r. Turcy pod wodzą Ibrahima Paszy zniszczyli twierdzę...



Niestety, gdy doszliśmy do zamku, był on zamknięty. Mogliśmy co prawda obejść potężne mury dookoła, ale jakoś w upale nie chciało nam się …









Fotka z netu:

Wewnątrz nie zachowało się zbyt wiele, więc żal z powodu niemożliwości wejścia do zamku też nie był zbyt wielki .

Most faktycznie doskonale wygląda.
Spokojna plaża także sympatyczna ... no i w końcu słoneczna pogoda.

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a): no i w końcu słoneczna pogoda

Taka właśnie będzie do końca naszej podróży, z tym że z każdym dniem bardziej upalna. Najwyższa przez nas zanotowana to 37 stopni C, ale momentami odczuwało się większą gorączkę... Zwłaszcza w miejscach oddalonych od morza, stąd decyzja o ich ograniczeniu do niezbędnego minimum.

Ach te bezkresne piaszczyste plaże zachodniego Peloponezu.... .

Ale że tak świetnie było Zakinthos widać , i Kefalonię nieźle... albo mieliście dobrą widoczność tego dnia, albo my wyjątkowo kiepską, bo jak płynęliśmy promem to Kefalonię zaczęło być widać dopiero jakoś w połowie trasy . A tu wygląda że to tylko "rzut beretem"

Zamek też widzieliśmy... z daleka , był w planach ale za długo nam zeszło w Olimpii
Tak z zewnątrz podobny do tego w Pylos, no i do Methoni. A że na płaskim go postawili, to rozległych widoków raczej nie oferuje

dangol napisał(a):

Piękne legowisko

pzdr

dangol napisał(a):Widok w kierunku Kastro

Myślisz, że Fidel też tam wypoczywa ?

Złombol fajna rzecz, znajomi byli zachwyceni. Byli chyba Barkasem.

Cześć.

Wyjaśniam uprzejmie, że pazurki nam przez te dwa tygodnie całkiem ładnie urosły, bo dla legowiska włączana była auto-opcja cały czas otwartej klapy

Co do Złombolu, to rzecz jasna jeszcze się w tej relacji pojawi . Będzie też jedna z dwóch twierdz wymienionych przez Pawła dla porównania z Chlemoutsi.

Wąskimi bocznymi dróżkami półwyspu Kyllini dotarliśmy do Gastoúni, nie wyróżnjającego się niczym szczególnym poza tym, że sklepów trochę tam było, niektóre nawet otwarte . Zaopatrzenie zrobiliśmy w Carrefourze i pojechaliśmy dalej, w stronę Pirgos.



Oczywiście, Pyrgos nie było naszym celem… Postanowiliśmy poszukać jakiegoś przutylnego miejsca na wybrzeżu na północ od Katákolo będącego portem dla Pirgos.



Na początek była kawka przy nabrzeżu w Katákolo…





Nie było to jednak dla nas odpowiednie miejsce na poszukiwianie spanka…

Ruszyliśmy więc na północ od cypla, szukając na oślep jakiejś fajnej plaży… Niestety, podczas wirtualnych przygotowań do wyjazdu, wcale nie zwróciłam uwagi na tę część wybrzeża, a z posiadanej mapy zbyt wiele nie wynikało. Zachęciająco brzmiało Ágios Andréas, ale nie znaleźliśmy tam ogólnodostępnego zejścia na plażę (same hoteliki i prywatne domy), więc cóż dopiero mówić o miejscu dla naszego „łóżka”?
Skafidia z mapy wyglądała na największy kurorcik w okolicy, mogło tam być mało intymnie… No więc – nawet tam nie zaglądnęliśmy.

Zjachaliśmy do plaży Kalakeikon polożonej ciut na północ od Skafidii. Część „dzika” plaży (w drugą stronę niż na powyższej fotce) wyglądała nawet sympatycznie , ale nie było szans, aby zjechać tam autem. Jedyne miejsce gdzie dało się stanąć w miarę blisko, było przy końcu uliczki wiodącej w stronę morza, ale wówczas nocowalibyśmy bezpośrednio pod oknami jakiegoś ośrodka wczasowego. No nie, odpada!



Kolejna wioska – Pyrgi. Powinna tu być Paralia Agiou Ilia, ale… nie udało nam się trafić , widocznie ze złej strony wioski szukaliśmy. Nam się trafiły jedynie liczne zejścia do morza od gęsto zabudowanej ulliczki biegnącej przez letnisko… Plaża może i ładna była, ale cóż nam z tego?



Agia Marina…



Tu mi się nawet podobało , takie trochę zaspane letnisko z nielicznymi plażowiczami, sami Grecy. Parking jednakże nie był z widokiem na morze, o intymności na nim też nie mogło być mowy, a zjazd nad wodę – niemozliwy. Ewentualnie można byłoby stanąć na placyku przy małym kościółku, ale to też byłoby „na widoku”, a od morza jeszcze ciut dalej.









Zostały nam do zobaczenia jeszcze tylko Paloúki, a jak nie – trzeba będzie wrócić na Kyllini...

Paloúki to jednak dwa kempingi (Paradise i Palouki) niemalże otaczajace maly port. Kemping bezwarunkowo miał być nastepnego dnia w Olimpii, więc teraz chcieliśmy tego uniknąć…



Zaczęło się już ściemniać, a my nadal nie mieliśmy miejsca na nocleg. Pod kościół w Agia Marina też nie chciało nam się wracać, ale spanie pod świątynią było nam na tę noc pisane .
W Palouki nieco na uboczu, przy bocznej drodze do Agia Marina, stał sobie taki nieduży kościółek. Za nim była łączka i kilka dużych drzew – pod nimi powino być znośnie. Do morza w sumie też nie bardzo daleko, tyle że dojście było polną wyboistą dróżką obok jakiejś zarośniętej trzcinami rzeczki. Dojazd na samą plażę naszym autem byłby ryzykowny, a nawet gdyby nam się udało, to musielibyśmy stanąć dokładnie naprzeciw kempingu…



Pod drzewkami za kaplicą wyglądało sympatyczniej .

Z perspektywy kolejnych miejsc noclegowych na Peloponezie, Palouki wypadły jednak nieciekawie. Zbyt duża jak dla nas odległość od morza to tylko jeden z minusów… Gorszym było to, że pobliski boczny asfalcik okazął się nocą dość rhchliwą drogą, co na dodatek wzbudzało ujadanie psów z całej chyba wioski. Nad ranem natomiast polną dróżką do morza dochodzili rybacy… Niby nikt nie zwracał na nas uwagi, ale nie było to dla nas zbyt komfortowe, zwłaszcza że tradycyjnie klapa bagażnika przez całą noc była otwarta...

Dane GPS miejsca przy kościółku: : 37° 45' 12" N - E 21° 18' 23" E



Trasa (dzień 4 ) wyniosła 85 km.
Czas przejazdu: Chrssi Akti (Kastro Kyllini) 15:15 – Katakolo do 18:00 – Palouki około 19:00




Środa , 19 września














„Obowiązkową” grecką sałatkę zjedliśmy pod kościółkiem.

Przed 10-tą zwinęliśmy manele i przenieśliśmy się z autem do portu.









W tle widać Chlemoutsi:

Przed leniwym plażowaniem wypiliśmy espresso (aby nie zasnąć z nudów ) w pobliskiej tawernie Limanaki…



No a potem kilka godzin plażowo-kąpielowych. Plaża w Paloulki, pomimo tego że piaszczysta i szeroka, to jednak nie mój klimat… Na Kyllini podobało mi się dużo bardziej ! Zażyć morskich kapieli jednak trzeba było, a jakoś nie chciało nam się wsiadac do auta i jeździć po okolicy - co nieco już przecież objechaliśmy porzedniego dnia

Do Olimpii zbyt wcześnie też nie było sensu się przenosić w taki upał… Nie ma obaw - na pewno zdążymy zobaczyć starożytne ruiny, zanim spotkamy się z naszymi Złombolowcami! Z SMS-a około 13-tej wynikało, że mają przed sobą jeszcze około 5 godzin jazdy…

dangol napisał(a):Może kawka? Najlepiej własna

Nawet dziś zdarzyło mi się wypowiedzieć podobne zdanie.

Pozdrawiam,
Wojtek

dangol napisał(a):Z perspektywy kolejnych miejsc noclegowych na Peloponezie, Palouki wypadły jednak nieciekawie. Zbyt duża jak dla nas odległość od morza to tylko jeden z minusów… Gorszym było to, że pobliski boczny asfalcik okazął się nocą dość ruchliwą drogą, co na dodatek wzbudzało ujadanie psów z całej chyba wioski. Nad ranem natomiast polną dróżką do morza dochodzili rybacy… Niby nikt nie zwracał na nas uwagi, ale nie było to dla nas zbyt komfortowe, zwłaszcza że tradycyjnie klapa bagażnika przez całą noc była otwarta...

Nam też się trafiał czasem nocleg przy samej plaży z dobrym dojazdem (niekoniecznie asfaltowym) w pobliżu greckiej miejscowości. I chociaż zawsze były to małe osady przez pół nocy pomimo sakramenckich ciemności pojawiali się dziwacy (nie wiadomo po co) a przed świtem nie tylko rybacy a Grecy którzy bez codziennej porannej kąpieli morskiej chyba lata by nie byli w stanie przeżyć. Bliskość jakichkolwiek zabudowań skutkowała ujadaniem psów a nawet ich odwiedzinami. Kotów też.
Ten Was pewnie nie odwiedził bo w porcie znalazł niezłe miejsce z wyżerką pod nosem.

Piękny kot.
Mam wielki sentyment do rudych kotów. Dwa kalendarze w mojej kuchni wiszą tak aby pokazywały rudzielce. W Grecji miałam wrażenie, że najczęściej spotyka się właśnie te rude. Trochę się i u nas w relacji znajdzie.

dangol napisał(a):... zbyt wcześnie też nie było sensu się przenosić w taki upał… Nie ma obaw - na pewno zdążymy zobaczyć starożytne ruiny,

Słuszna decyzja ... a jakby co to sporo ich w ostatnich odcinkach u Pawła.
No bo Małgosia była w botaniku.

Lidia K napisał(a): W Grecji miałam wrażenie, że najczęściej spotyka się właśnie te rude. Trochę się i u nas w relacji znajdzie.

To zapewne od tego śródziemnomorskiego słońca !

Pozdrawiam.