Turkiye - samolotem :o)

Tak, tak...oczywiście planowaliśmy w tym roku urlop w HR, ale ...
- znajomi nr 1 odwalili nam numerek i popsuli wstępne plany urlopowe (związane nota-bene z Turcją) na czerwiec
- znajomi nr 2 w tym roku wypieli się na HR

Zostaliśmy z opcją siedzenia w czerwcu w domu (wszak urlop już zaklepany) i z słabą nadzieją na wyjazd do HR w II połowie sierpnia. Trzeba było wziąć byka za rogi i ....

Na 3 tyg. przed początkiem urlopu udało nam się znaleźć ciekawą propozycję wycieczki do Turcji, miasto Side z Itaki. Kilka kliknięć myszką, zubożenie konta o trochę $$$ i MAM - umowę. Wyjazd (a właściwe wylot) ze słynnego Terminalu nr 2 (łał ) 11.06 o 15:55.

11.06
Kto myśli że podróż samolotem to oszczędność czasu i nerwów ten się grubo myli . O ile sam lot z Warszawy do Turcji to 2h 20min. to cała otoczka związana z dojazdem na lotnisko, 'czynnościami administracyjnymi' na lotnisku domowym, 'czynności administracyjne' na lotnisku' docelowym, transferem do hotelu pochłania niebagatelne 9h, czyli podróż sumarycznie trwa prawie 12h. Wsiadając w samochód i jadąc non-stop w 12h byłbym więcej niż w połowie drogi do HR

'Podróż' rozpoczęliśmy ok 11:20 w autobusie linii 116, potem przesiadka do Metra, potem przesiadka do 188 i po 40min. warszawskich korków byliśmy na - powstań - Międzynarodowym Lotnisku im. Fryderyka Chopina w Warszawie - spocznij, no i zaczęło się...
1. Oczekiwanie na agenta Itaki,
2. Oczekiwanie w kolejce do agenta Itaki po bilety i vouchery,
3. Oczekiwanie w kolejce do odprawy bagażowej,
4. Oczekiwanie w kolejce do odprawy paszportowej,
5. Oczekiwanie w kolejce do bramki wykrywającej metale,
6. Oczekiwanie w kolejce w sklepie wolnocłowym,
7. Oczekiwanie w kolejce do umywalki w toalecie,
8. Oczekiwanie w kolejce do wejścia do rękawa,
9. Oczekiwanie w autobusie, który dowozi do samolotu,
10. Oczekiwanie w samolocie na ostatnich pasażerów (oczywiście ktoś zawsze musi się spóźniać),
11. Oczekiwanie na pozwolenie na start

wreszcie lecimy...To mój nie pierwszy lot samolotem, zaliczyłem chyba 4 typy maszyn komunikacyjnych (A320, B737, B757, B767) na różnych miejscach (przód, tył, środek, toaleta) i każda z nich była tak samo GŁOŚNA. Ludzie! Kojący szum silników tak sprzyjający drzemce i demonstrowany w 'amerykańskich superprodukcjach' to pic na wodę. Silnik ryczy, a podczas startu to nawet wyje jak wiertarka udarowa, żeby odrobinę ucichnąć podczas prędkości przelotowej. Mogę powiedzieć, że jest umiarkowanie komfortowo tylko podczas podejścia do lądowania.

Ale ryk silników to pikuś w porównaniu z koncertem który dały na pokładzie licznie zgromadzone dzieci - takiego koncertu różnorodnych jęków, pisków, krzyków, buczeń nie słyszałem nigdy .

Przestawiłem zegarek godzinę do przodu i o dziwo zasnąłem...Obudziłem się tuż przed lądowaniem w Antalii (chyba właśnie dlatego że zrobiło się ciszej). No i powtórka z rozrywki, nieco tylko krótsza: oczekiwanie do kasy z wizami (10E lub 15$), oczekiwanie do odprawy paszportowej, oczekiwanie na bagaż - tu poszło sprawniej. Dość wspomnieć, że gdy my podniecamy się wadliwym Terminalem nr 2 Turcy mają Lotnisko w Antalii dość nowoczesne, choć ma już swoje lata.



Przed lotniskiem czekał na nas przedstawiciel Itaki, który kierował pasażerów do właściwych autokarów. Miejscowości na Riwierze Tureckiej od Antalii do Alanii spina dwupasmowa, komfortowa droga, tak więc transfer z lotniska nie trwał zbyt długo. Okazało sie, że tylko ja z Żonką jedziemy do hotelu Side Prenses.
Hotel Side Prenses zlokalizowany jest w miejscowości Side ok 60km od lotniska. Wybór tej miejscowości nie był przypadkowy. Jako że miał być to pobyt raczej stacjonarny (tylko 8 dni, 15 dniowe wycieczki były już sprzedane) wybraliśmy miejscowość, w której 'coś' można zobaczyć. Poprzedni pobyt w Turcji (2001) spędziliśmy w wiosce Beldibi, w której poza pocztą i kilkoma sklepami nie było zupełnie nic. Tym razem po wielogodzinnych przeszukiwaniach internetu wybór padł na Side, które okazało się strzałem w 10tkę.

Side to miasto słynne już w czasach antycznych. Znajduje się 68 kilometrów od lotniska w Antalyi. Greccy koloniści przybyli tu w VII wieku p.n.e., lecz nazwa tego miasta nie pochodzi z grecki, ale od anatolijskiego słowa oznaczającego granat. Niegdyś miasto było ruchliwym portem, popularnym ze względu na obecność piratów i odbywające się tu targi niewolników. W mieście znajduje się wiele zabytków kultury takich jak rzeźby, świątynie, kolumny i teatry. Dzisiejsze Side to małe i przytulne miasteczko z pięknym wybrzeżem, nowoczesnymi hotelami, gajami pomarańczowymi, polami uprawy bawełny, barami, restauracjami i kawiarniami nad brzegiem morza.

Miejscowość wyglądem przypomina włoską Riwierę, z jej pięknymi, ocienionymi alejkami i egzotyczną przyrodą. Domy zbudowane z drewna i kamienia stoją tuż obok ruin starożytnych budowli, a małe restauracje, kawiarnie i sklepiki położone są w wąskich uliczkach prowadzących w kierunku morza. Wszystko to tworzy atmosferę typową dla tureckiej miejscowości wypoczynkowej.

źródło: www.last-minute.pl

W tym miejscu wspomnę, że duża część tego co widoczne jest na mapce ostała się w dość dobrym stanie

Ponieważ w Turcji mnie nie było - posta wpisuję, aby oko zobaczyło

czekam na dalsze odcinki relacji i mam nadzieje, ze wyjazd sie udał

ja jestem niezmiennie od lat 15 zakochana w Turcji i napewno jeszcze tam wroce

(służę pomocą, fotkami i relacją może, jeśli ktoś by był chętny )

Pisz, pisz; bardzo jestem ciekawa jak Ci się udał pobyt w Side Też planowałam zdradzić Cro z Turcją w tym roku, ale nie wyszło...

11.06 c.d.

Wsiadamy do wskazanego przez przedstawicieli Itaki autokaru. Kierowca pomaga wrzucić torby do luku. Sadowimy się na pierwszych miejscach, gdyż będziemy wysiadać jako pierwsi. W autokarze wita nas rezydent Itaki i przekazuje podstawowe informacje o pobycie oraz lokalnych zwyczajach.

Oczywiście w Turcji, podobnie jak w innych krajach muzułmańskich istnieje instytucja 'bakszyszu', czyli dobrowolnego datku za wszelkie usługi. Nie jest tak rozpowszechniona jak np. w afryce, nie mniej jednak jest mile widziane uiszczenie drobnej opłaty. 'Bakszysz' ma swoje korzenie w religii, która mówi że każdy powinien dzielić sie swoim bogactwem z biednymi. Z 'bakszyszu' żyją głównie kelnerzy, kierowcy, porządkowi na plaży, itp. Niestety naszemu kierowcy nie dajemy nic, gdyż nie posiadamy jeszcze lokalnej waluty, a 10E datek byłby ekstrawagancją. Następnym razem będziemy już przygotowani i nie strzelimy gafy...

Przed hotelem wita nas Boy, który pomaga odebrać torby z luku. Wypełniamy papier meldunkowy na recepcji - i tu niestety okazuje się że obsługa recepcyjna posługuje się tylko j.tureckim i niemieckim - cóż trudno, damy sobie radę na migi. Boy wskazuje drogę do pokoju, teraz już nie wykręcimy się ... od 5$ 'bakszyszu' nie zbiedniejemy.

Ciekawa, przeszklona winda wiezie nas na 4 piętro dając jednocześnie jakiś pogląd na ogród hotelowy. Pokój jest malutki, ale schludny, niedawno wyremontowany. Ogromnym plusem naszego pokoju (jak i całego hotelu) jest wspaniały widok na stare Side. Idziemy spaaaać...





12.06

Poranek wita nas ostrym słońcem (a jakże ) i gorącem wlewającym się do pokoju z balkonu. Bardzo dobre śniadanko wprawia nas w dobre humorki - czas na rekonesans terenu hotelowego no i pierwszą wizytę na plaży. Osobliwym mieszkańcem hotelu jest pan paw wraz z małżonką. Paw daje co rano koncerty i z powodzeniem zastępuje nasze swojskie koguty.



Hotel położony jest na wzniesieniu co daje mu absolutną zaletę wspaniałego widoku, ale jednocześnie powoduje że wycieczka na plaże (oddaloną w linii prostej o jakieś 400m) staje się wyzwaniem - na przeszkodzie staje ok 140 stopni stromych schodów; rodzice z dziećmi mogą mieć nie lada problem.

Hotel posiada fragment szerokiej i piaszczystej plaż, a do dyspozycji gości jest kilkadziesiąt leżaków (gratis) i materacy (płatne 0,5E za osobę). Jest wcześnie rano, a nas na plaży uderza niesamowity skwar bijący zarówno z nieba jak i z pod nóg - swobodne stąpanie po piasku jest niemożliwe. Trzeba przyznać że bardzo wyróżniamy się na tle innych, zwłaszcza kolorem skóry . W porównaniu do pozostałych użytkowników plaży jesteśmy 'świńsko-różowi' , ale zmieni się to pod koniec pobytu. Gdzieś tam majaczą ruiny teatru w Side - nasz cel na popołudniowy spacer.





C.D.N.

z niecierpliwością czekan na ciąg dalszy, Turcja to jedno z planów na przyszłość, więc chętnie poczytam i pooglądam co i jak
Pozdrawiam.

czekam na ciag dalszy, jestem ciekawa co zwiedziliscie
jak sie Side podobalo? bo dla mnie to jedno z najprzyjemniejszych miejsc w tamtym rejonie

O Turcji było niewiele, więc tym ciekawiej będzie poczytać .

no i utknęła nam relacja

mówicie teatr w Side .... byliśmy przy jego budowie

12.06 c.d.

Po obfitym obiadku udajemy się ponownie na plażę. Z uwagi że nie jesteśmy typami 'leżącymi' a raczej 'aktywnymi' decydujemy się na spacer brzegiem morza do antycznego Side. Pomimo popołudniowej pory (ok. 17:00) słońce nadal przypieka, a skwaru nie łagodzi choćby lekki wiaterek.
Rozważaliśmy także Sun Club Side zlokalizowany bliżej półwyspu. Wędrówka plażą utwierdza nas w przekonaniu o słuszności wyboru hotelu Side Prenses, bo im bliżej półwyspu tym plaża robi się brzydsza. Szerokim połaciom piachu ustępuje wąska plażyczka, niezbyt czysta, a w wodzie pływa dużo gnijących wodorostów. Ponadto przy plaży straszą ruiny 2-3 spalonych i zrujnowanych hoteli. Dziwne że nikt nie podjął się remontu, bo lokalizację mają świetną - zaledwie 10-15 metrów od wody.

Dochodząc do półwyspu zauważamy pozostałości starożytnego Side - morze dochodzi niemal do pozostałości murów miejskich. Piasek plaży zmienia się w wąską betonową promenadkę z wydzielonymi miejscami do plażowania. Po drodze mijamy hotel Neptun (UWAGA !!! Hotel jest w ofercie polskich biur podróży), który jest okropną ruderą zbudowaną na wpół z drewna na wpół z betonu i wyglądem przypomina domki z filmów o Dzikim Zachodzie - zupełnie nie pasuje do krajobrazu i otaczających go starożytnych ruin.




Oczywiście za pierwszym razem chcemy zobaczyć to co jest demonstrowane w prawie każdym katalogu - świątynię Apolla i teatr.

Teatr jest doskonale widoczny z prawie każdego miejsca w Side. Potężna budowla, oceniana na 15-20 tyś osób góruje nad półwyspem. Niestety jest w znacznym stopniu zniszczona. Kilka lat temu zakazany był wstęp na widownię, gdyż korytarze do niej prowadzące groziły zawaleniem. W chwili obecnej budowla zabezpieczona jest stalowymi rusztowaniami a w samym teatrze odbywają się przedstawienia. Z jednej strony cieszy fakt, że budowla jest dostępna dla zwiedzających, a z drugiej niepokoi że teatr jest tak bardzo eksploatowany; w sezonie letnim odbywają się tam koncerty oraz przedstawienia typu 'światło i dzwięk' pt. 'Fire of Anatolia'. Podczas zwiedzana trafiliśmy akurat na próbę przed spektaklem - hałas był nie do wytrzymania, antyczne mury długo nie zniosą takiej dawki decybeli. Poza tym charakter widowiska (muzyka techno i elektroniczna) wypacza nieco wizerunek teatru.

Teatr jest dziełem sztuki inżynieryjnej. Na widownie prowadzi jedno wejście, które jest jednocześnie głównym holem który rozdziela się na prawy i lewy korytarz prowadzące do obu 'skrzydeł' teatru. Korytarze prowadzą wzdłuż widowni niższego poziomu i posiadają wejścia na górny poziom. W mojej ocenie ew. ewakuacja z obiektu byłaby kwestią minut.






Po teatrze przyszła kolej na świątynię Apolla. Pozostałości świątyni znajdują się na samym brzegu morza w pobliżu portu miejskiego - zaryzykuję stwierdzenie, że są najlepiej rozpoznawalnym symbolem Side.

Teren wokół ruin świątyni usiany jest pozostałościami dawnych budowli. I znowu cieszy fakt, że można wszystkiego dotknąć, powąchać, polizać ; nikt niczego nie zabrania i nie ogranicza chęci obcowania z historią. W pobliżu ruin świątyni znajduje się jeszcze szereg innych budowli (w niektórych są restauracje ), ale o nich potem...

znajome miejsca, uliczka i cala reszta
sie rozmarzylam przez chwilke

No pięknie tam Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg relacji, no i oczywiście więcej takich fantastycznych zdjęć. Tym bardziej, że mam zamiar w niedługim czasie odwiedzić to miejsce.

No proszę to jednak w owej Turcji prócz kebabów mamy również piękne miejsca do zobaczenia Dopisuje się do czytelników!

Bardzo tam ładnie, kto by pomyślał
Czekam niecierpliwie na ciąg dalszy, badzo fajnie się czyta

pozdrawiam