Szybenik, Trogir, Split - Miłość, złość i zauroczenie :)

Kochani przepraszam , że urwałam relację . Chcę dokończyć tą podróż , dlatego proszę o drugą szansę! Jutro wrzucę post o Kastel Stari miejscu, które wybraliśmy jako 2 .

Onlyhope napisał(a):Kochani przepraszam , że urwałam relację . Chcę dokończyć tą podróż , dlatego proszę o drugą szansę! Jutro wrzucę post o Kastel Stari miejscu, które wybraliśmy jako 2 .

No i dobrze bo już powoli brała mnie ... złość

Na ostatnie 4 dni zajechaliśmy do miejscowości Kastel Stari. Nie przypadkiem wybrałam apartament między Trogirem a Splitem. To miała być idealna baza wypadowa w oba miejsca. Z uwagi , że kierowcą był tylko mój mężczyzna uznaliśmy , że przez 2 dni będziemy poruszać się linią autobusową łącząca oba miasta, która akurat przebiegała przez Kastel Stari. Odpoczęliśmy od auta, chociaż jeśli będziecie chcieli z Kasteli pojechać autobusem do Splitu liczcie się z 40 min jazdą Do Trogiru autobus jedzie niecałe 10 min, także tu jak najbardziej polecamy komunikację miejską.



Aparatament jaki wybraliśmy mieścił się przy drodze głównej, nie przeszkadzało nam to ponieważ tylko w nim nocowaliśmy. Jednak rezerwując noclegi byłam przekonana, że mieści się on po drugiej stronie drogi ( od strony całego miasta ). Niestety okazało się,że apartament był przystosowany jedynie dla "zmotoryzowanych" przejście się na spacer bez auta zmuszało nas do przechodzenia przez ruchliwą jezdnię
( gdzie oczywiście nie było pasów ). Najgorzej było nocami, kiedy zza zakrętu nie było widać aut, nie raz nie dwa spanikowałam. Także to był jedyny największy minus wyboru apartamentu.


W miejscowości Kastel Stari nie ma zbyt wiele do zobaczenia. Można przejść się do małego portu, ale my nie zobaczyliśmy tam nic, co przykułoby uwagę. Na tamtejszej plaży zdecydowaliśmy się nie kąpać. W przewodniku przeczytałam, że mieszkańcy Kasteli jeżdżą plażować za Split, ponieważ woda płynąca ze Splitu w stronę Kasteli nie należy do zbyt czystych.



Odszukaliśmy także winiarnię , pani oprowadziła nas po winnicy i zaproponowała wypróbowanie kilku odmian wina prosto z kadzi.



Kolejnego dnia zaplanowaliśmy wyjazd do Trogiru . Spacerkiem od apartamentu ok 15-20 min do przystanku autobusowego. Jakie wrażenie zrobiło na nas to miasto?



10.11 dodam relację z miasta, które wzbudziło w nas złość

agata26061 napisał(a):Szybenik Jak dla mnie jest cudowny. Split, owszem, też niezły klimat posiada, ale dla mnie Szybenik jest o wiele mniej zatłoczony, co w połączeniu z jego cudownymi uliczkami i zachodem słońca, tworzy niepowtarzalny klimat
Stacjonowaliśmy właśnie w kompleksie Solaris koło Szybenika w 2013 roku, więc dokładnie znam te miejsca
Miejscowośc, za którą znajduje się twierdza sv. Nikola to Zablace. Przy okazji kolejnej wizyty w Szybeniku polecam spacer z parkingu gdzie zostawia się auto koło twierdzy, nie w lewą stronę na twierdzę, tylko w prawo cypelkiem. Dojdzie się po pewnym czasie do wzniesień, gdzie rozpościera się widok na Szybenik:

DSC03403.JPG

i w drugą stronę:

DSC03368.JPG

P.S. Sorry, że wtrącam swoje zdjęcia do Twojej relacji, ale wspomnienia wracają i nie mogłam się powstrzymac...

Nie wiem, czy będziemy drugi raz w tych okolicach, bo zwykle wybieramy inne części Chorwacji, ale dobrze wiedzieć, że ścieżka w przeciwną stronę prowadzi do kolejnych pięknych widoków!:) Czytelnicy mojej relacji, którzy będą się wybierać na twierdzę z pewnością skorzystają z tej informacji.

Jedziemy do Trogiru. Decydujemy się na dojazd do miasta autobusem miejskim, więc idziemy 20 minut spacerkiem do najbliższego przystanku. Bilety nie są drogie, a trasa zajmuje nam niecałe 10 minut.



Dojeżdżamy do głównej bramy miasta i niemal od razu idziemy na polecane przez wszystkich lody



Wybór smaków wielki , a same gałki x4 jak nasze. W smaku ciekawe, ale smaczniejsze jadałam w Szybeniku.

Idziemy głębiej w miasto, jednak po Szybeniku zachwyt Trogirem nieco maleje. To bardziej znane miasto, ma więcej spacerowych uliczek i promenad z palmami, ale jednak będąc tak długo w Szybeniku i poznając jego tajemnice nie potrafimy odkryć nic zaskakującego w Trogirze. Postanawiamy poszukać punkty informacji turystycznej. Po kilkunastu minutach poszukiwań udaje nam się odszukać punkt.
Niestety pani w informacji jest niemiła i wcale nie ma ochoty z nami rozmawiać, rzuca nam mapką i nawet nie zaznacza najważniejszych miejsc do zobaczenia, je bułkę i patrzy tępo w monitor swojego komputera. W porównaniu do Szybenika, gdzie poświęcono nam dobre 10 minut i z pasją opowiadano o mieście tu przeżyliśmy zaskoczenie.



Zwiedzamy więc posiłkując się mapką, kierując się na promenadę




Po drodze mijamy liczne stragany i sklepy. Jeden był 3 piętrowy i był ozdobiony w same muszle. Zdjęcie nie odda tego widoku na żywo, ale robił wrażenie.



Decydujemy się na zwiedzenie małej twierdzy Trogiru Fortess Kamerlengo. Przed wejściem zastajemy stolik turystyczny i dwóch młodych chłopaków wydających bilety. Na wstępie zabija nas cena 25 kun za osobę. To jakieś żarty prawda? Niestety... ( przypominam, że na twierdzę w Kninie, gdzie chodziliśmy dobre 3 h płaciliśmy 20 kun za osobę ) . Odbieramy bilety i wchodzimy do środka.



Czułam, że te 25 kun wydaliśmy na marne, w środku nie ma nic do zwiedzania. Jest jedno wejście na basztę, z której możemy podziwiać panoramę miasta. Za to właśnie płacimy 25 kun. Niestety zanim wejdziemy na basztę musimy przejść schody. Tak zaniedbanego miejsca w życiu nie widziałam. Wydobywające się w baszcie nieprzyjemne zapachy z toalety , ptasie odchody, brudne śmieci , jeszcze bardziej brudne poręcze od schodków... po prostu tragedia.





Na górze piękny widok, możemy podziwiać cały Trogir.





Zaoferowana tym widokiem nie zauważam, że tuż pod moimi nogami leży rozbita butelka i pełno szkła, kilka milimetrów dalej a wyszłabym z twierdzy z rozciętym palcem...



Schodzimy z baszty i zniesmaczeni opuszczamy twierdzę. Miasto nie przykłada uwagi do tego miejsca. Nie dbają o twierdzę ani o porządek w jej wnętrzach. Jeśli wybieracie się z dziećmi radzimy uważać pod nogi. Na górze leży pełno szkła, które nie było sprzątane od dłuższego czasu.

Zdenerwowani wydaniem pieniędzy na tak marną atrakcję postanawiamy udać się na drinka.
Wybieramy knajpę najbliżej bramy głównej miasta i oczekujemy na zamówione napoje.




Mój chłopak jest fanem drinka cuba libre, będąc w knajpie zamawia go najczęściej. Tym razem dostał wodę z colą Bez limonki i ciut alkoholu. Pyta więc kelnera czy może dostać limonkę, a kelner : ma tu pan sok z limonki. Niestety ani ja , ani mój mężczyzna nie czuliśmy tam grama limonki, kelner zrobił awanturę i poszedł zrobić drugiego drinka, który okazał się tym razem sokiem z limonki i koncentratem z coli W toalecie tej knajpy przeżyłam szok. Brudno, papier toaletowy na ziemi, ludzkie odchody na kafelkach...stwierdziłam basta ! Koniec Trogiru, wracamy do domu!

Przy dworcu autobusowym mieścił się targ spożywczy. Postanowiłam zajrzeć tam na koniec aby uznać tą wycieczkę za chociaż trochę radosną. Kupiłam paski syr , dżem mandarynkowy i pomidory . Piękny Chorwacki wieczór dokończyliśmy w Kastel Stari w naszym pokoju delektując się serem, szynką i dobrym winem.

Niestety nie dam Trogirowi drugiej szansy...

Jutro mam nareszcie chwilkę wolnego aby napisać pierwszą część relacji ze Splitu. Odwiedzimy centrum i pobłądzimy w ruinach pałacu Dioklecjana. Zapraszam na wycieczkę do Splitu jutro po godzinie 15:00 !

Bardzo chętnie przejadę się do Splitu, choć zasadniczo wolę Trogir - nawet z brudną twierdzą Kamerlengo. W tym roku odwiedziłam Split po raz kolejny po dłuższej przerwie i wrażenia nie były złe, choć komercji tam oczywiście nie brakuje. Ciekawa jestem Twojego spojrzenia na to miasto.

Split
Niestety na odwiedziny tego miasta mieliśmy zaledwie jeden dzień. W Splicie starałam się nie patrzeć na "masy" turystów przeciskających się przez siebie w każdym sklepie z pamiątkami, na każdej atrakcji i na uliczkach.
Po prostu wyłączyłam się na wszystko co "głośne" i skupiłam się na poznaniu miasta. Weszliśmy bramą, która prowadziła do zwiedzania pozostałości po pałacu Dioklecjana, tam rozpoczęliśmy przygodę.



Wykupiliśmy sobie karty Split card uprawniające do wielu zniżek. To świetna opcja dla wszystkich , którzy mają na zwiedzanie więcej czasu. Czy u nas się coś zwróciło? Chyba wyszliśmy na równo, może kilka złotych do przodu, ale w większości przypadków wystarczyło pokazać kartę i przejść dalej, co znacznie ułatwiło zwiedzanie.
Karta kosztowała nas 5 euro od osoby. Wszyscy turyści, którzy przyjechali do Splitu na dłużej ( 3 dni minimum ), otrzymują taką kartę gratis.

Więcej o karcie ( darmowe wejścia, zniżki ) w linku : http://www.visitsplit.com/en/407/split-card



Pałac Dioklecjana to wspaniała budowla, zachwycałam się każdym jej zakątkiem, a było ich wiele. Całe zwiedzenia pałacu trwa przynajmniej 1,3h. Pałac bardzo mnie zauroczył, tak mało z tego co zbudowano zachowało się do dnia dzisiejszego, ale w wielu częściach pałacu dało się zamknąć oczy i wyobrazić sobie jak dawniej mógł on wyglądać. Ludzie zauroczeni tym miejscem cicho przemierzali przez kolejne korytarze, to dawało każdemu z osobna chwile do refleksji i oglądania w spokoju kolejnych pomieszczeń.












Księga wpisów była zapisana wieloma pozdrowieniami, wierszykami itp. Oczywiście największe litery wstawiali Polacy.. Trudno było nie zauważyć.



Po wyjściu z pałacu przystaliśmy na moment przy jednym z licznych stoisk z pamiątkami. Zakochaliśmy się w jednym obrazku i postanowiliśmy go zakupić. Będzie nam zawsze przypominał czasy kiedy pałac tętnił życiem.



Następne na cel obraliśmy zwiedzanie ciasnych uliczek. W niektórych zaskoczyły nas niecodzienne restauracje:




Bardzo innowacyjny pomysł na kawiarnię pod chmurką

Kręte uliczki były tak samo piękne jak Szybenickie, może bardziej "płaskie". Mniej wspinania ale za to dużo więcej turystów i wycieczek, co niestety zabijało tą "magię" którą czuło się w Szybeniku. Mimo wszystko samo miasto zrobiło na mnie spore wrażenie, i ewidentnie czułam, że dzień to stanowczo za mało. Tak naprawdę nie było czasu na sporo atrakcji jakie chciałam obejrzeć. Trzeba było ograniczać się do minimum, dlatego też nie mogę do końca stwierdzić czy pokochałabym to miasto tak samo mocno jak Szybenik. Na tym etapie mogę śmiało stwierdzić, że z pewnością mnie zauroczył.




Zdecydowaliśmy się jeszcze wejść na wieżę ( dzwonnica kościoła ) . Gdybym wiedziała jak wygląda wejście, raczej bym została na dole

Zdjęcie zaczerpnięte z internetu, sama bałam się wyciągać aparat , bo kurczowo trzymałam się tych barierek.



Stopień, za stopniem nie byłam pewna co robię... nie mam lęku wysokości, ale te ledwo osłonięte schody sprawiały wrażenie, że zaraz spadnę. Na zdjęciu jeszcze nie przerażają, ale kiedy na żywo idzie nimi masa osób: jedni wchodzą drudzy schodzą , każdy się ciśnie... to idzie złapać cykora:)

Mój mężczyzna śmiał się, że na samej górze nawet nie cieszyłam się widokami, bo myślałam jak mam teraz zejść:) Także było trochę śmiechu, a po zejściu gratulacji za odwagę. Na dole jeszcze przez godzinę trzęsłam się jak osika.

Postanowiliśmy iść dalej do słynnego "palucha". W Splicie uliczki są bardzo dobrze opisane, nie idzie się zgubić bo turyści wskazują drogę.

Do palucha docieramy bardzo szybko, oczywiście nie trzeba się zastanawiać , który palec trzeba dotknąć aby wrócić do Splitu i mieć szczęście





Nieco zgłodnieliśmy, więc szukamy miejsca aby dobrze zjeść, po drodze mijamy ciekawe restauracje...



Odszukaliśmy pizzerię i nie pożałowaliśmy wyboru. Pizza najlepsza jaką w życiu jadłam. Trzeba przyznać, że Chorwaci znają się na rzeczy. Pizze wychodzą im rewelacyjnie. Jeśli będziecie w Splicie zachęcamy do odwiedzenia właśnie tej pizzerii, lepszej pizzy w Chorwacji nie jadłam!





Minęła już połowa dnia a nam ciągle mało, niestety zmęczenie już zaczyna nam doskwierać. Wiemy jednak, że aby jeszcze cokolwiek zobaczyć nie ma czasu na siedzenie w kolejnej knajpie. Słońce lekko zaszło za chmury, więc decydujemy się na spacer na punkt widokowy znajdujący się ciut drogi od centrum. Deptakiem z palmami podobnym do tego w Trogirze dostajemy się do drogi na punkt widokowy. Droga jest bardzo dobrze oznakowana, prowadzą do niej schody i drogowskazy.




Dowiadujemy się w punkcie informacji, że na punt dostaniemy się w przeciągu 10-15 min. Idziemy więc ciekawi jakie widoki zobaczymy na sam koniec naszej wycieczki...

KONIEC części 1

Witam! Bardzo fajnie czyta się Twoją relację. Dużo ciekawych i przydatnych informacji, tym bardziej że zamierzamy wrócić jeszcze do Chorwacji, tym razem w okolice Splitu. Chociaż Pag w tym roku mnie tak zauroczył...

CZĘŚĆ 2

Idziemy do przodu schody nie są strome, także miło się spaceruje. Na samej górze wita nas knajpka, tak się złożyło, że po drodze nie kupiliśmy nic do picia ( nie pierwszy raz ) . Także z miłą chęcią siadamy na tarasie widokowym i rozkoszujemy się zimną colą . Widoki z tego miejsca są niesamowite!





Po 30 minutach decydujemy się iść dalej. Okazuje się, że za restauracją ciągną się kolejne schody. Oboje jesteśmy bardzo ciekawscy, więc decydujemy się nimi podążać do celu:) Docieramy to małej kapliczki i ku zdziwieniu odnajdujemy następne schody.. no ok idziemy !




Wchodzimy w maleńki lasek, a dookoła oczywiście schody...




Po 10 minutach docieramy do ZOO , obok zoo można było napić się wody z kranika i troszkę się ochłodzić, ale to nadal nie koniec drogi. Idziemy przed siebie mijając mały amfiteatr.



Po paru minutach spaceru dostrzegamy przed sobą dłuuugie schody, to musi być wejście na szczyt punktu widokowego po drodze mijamy lawendę otoczoną kamerami .



Schodami szliśmy ok 15 min , nie było łatwo. Załączam zdjęcie z góry :



Na szczycie punktu widokowego robi się wielkie wow! Naprawdę warto tam wejść, chociaż wspinaczka z samego dołu liczy z wizytą w knajpie 1,3h . Mimo wszystko gorąco zachęcamy dla samych widoków i zdjęcia z flagą







Późnym wieczorem schodzimy z punktu widokowego. Na górze najbardziej przykuły moją uwagę urokliwe ławeczki umiejscowione w idealnych miejscach, gdzie w spokoju można było cieszyć się tym pięknym widokiem!

Musimy pożegnać się już ze Splitem. Bardzo żałuje , że mieliśmy tak niewiele czasu na poznanie tego miasta. Z pewnością będę chciała tam jeszcze wrócić na dłużej.

Zapraszam na kolejną relację już za kilka dni . To będzie już nasza przedostatnia wycieczka. Tym razem zawitamy w jaskini Vranjača w Kotlenicach, poleconej przez was na tym forum jako miejsce warte odwiedzenia. Czy było warto? Dowiecie się już niebawem !

Lubie takie szczegóły .

Split jest cudowny-wróć a się przekonasz, że odkryjesz w nim więcej niż w Szybeniku.
Fajna relacja.
Pozdrawiam!

Świetna relacja!
Jak dobrze pójdzie, w tym roku tez będę podążał tymi śladami. Co prawda Trogir i Split już mam zaliczony, ale chętnie pojadę tam jeszcze raz. Niestety ze smutkiem oglądam Twoje wyprawy na wzgórza -schody, schody i jeszcze raz schody. Ja będę miał gwardię przyboczną w wieku 20 miesięcy i 5 lat, więc raczej te wspinaczki muszę odpuścić, no chyba, że zdobędę je sam a rodzinkę zostawię gdzieś na plaży albo placu zabaw (chyba znowu muszę zabrać teściów do opieki ).
Szkoda, że masz takie wrażenia z Trogiru, ja to miasteczko wspominam bardzo miło. Aczkolwiek zgadzam się, że twierdzę wystarczy obejrzeć z zewnątrz - wchodzenie do środka to strata czasu.
Ja z kolei średnio wspominam Split - byłem tam w zeszłym roku chyba w niedzielę, na dodatek było około 35 stopni i straszliwie parno, i mimo piękna tego miasta, zwiedzanie w takiego temperaturze to była mordęga. Na dodatek straszliwe tłumy. Ale może w tym roku lepiej się nam trafi.

zagłoba napisał(a):Lubie takie szczegóły .

Bardzo się cieszę, mam nadzieję, że ktoś chętnie skorzysta z moich porad i miejsc jakie przedstawiłam w relacji:)

Slavko1974 napisał(a):Świetna relacja!
Jak dobrze pójdzie, w tym roku tez będę podążał tymi śladami. Co prawda Trogir i Split już mam zaliczony, ale chętnie pojadę tam jeszcze raz. Niestety ze smutkiem oglądam Twoje wyprawy na wzgórza -schody, schody i jeszcze raz schody. Ja będę miał gwardię przyboczną w wieku 20 miesięcy i 5 lat, więc raczej te wspinaczki muszę odpuścić, no chyba, że zdobędę je sam a rodzinkę zostawię gdzieś na plaży albo placu zabaw (chyba znowu muszę zabrać teściów do opieki ).
Szkoda, że masz takie wrażenia z Trogiru, ja to miasteczko wspominam bardzo miło. Aczkolwiek zgadzam się, że twierdzę wystarczy obejrzeć z zewnątrz - wchodzenie do środka to strata czasu.
Ja z kolei średnio wspominam Split - byłem tam w zeszłym roku chyba w niedzielę, na dodatek było około 35 stopni i straszliwie parno, i mimo piękna tego miasta, zwiedzanie w takiego temperaturze to była mordęga. Na dodatek straszliwe tłumy. Ale może w tym roku lepiej się nam trafi.

Fakt moja relacja to sporo chodzenia i wspinaczek, ale my mieliśmy ku temu okazję jako para jeszcze bez dzieci ze sporą dawką energii i chęci zwiedzania:) Ten wyjazd był bardzo aktywny, śmieję się, że śmiało można by go nazwać "objazdówką" , bo ciągle byliśmy "w drodze" , mój mężczyzna po kilku dniach marzył o leżeniu plackiem na plaży cały dzień, a tu harmonogram napięty. Mimo wszystko polecam odwiedzenie chociaż kilku z polecanych miejsc, na które faktycznie trzeba się wdrapać.