Styczniowe SIDE i okolice

wiola2012 napisał(a):O Alanyi (czy to można odmieniać )nawet nie myślałam, a tu taka niespodzianka.

Sam nie wiem jak to zapisywać i w relacji jest różnie, ale ostatnie stwierdziłem, że odmieniać nie będę i będzie albo Antalya, albo Alanya.

No i w następnym odcinku pójdziemy po Antalya Büyükşehir Belediyesi :hut:

No to jedziemy z tą Antalya...

Ale, ale, w wielu miejscach miasta nie ma zwykłego napisu Antalya, ale najczęściej występuje w nazwie Antalya Büyükşehir Belediyesi, aż musiałem sprawdzić o co chodzi...: Gmina Metropolitalna Antalya.

Jest zapewne wiele miejsc, które warto odwiedzić, ale my skupiliśmy się tylko na dzielnicy centralnej i starówce Kaleici.
Wychodząc z parkingu kierujemy się kilkadziesiąt metrów natrafiając właśnie na napis I Antalya. Moim zdaniem niestety wytypowana miejscówka na coś takiego nie jest zbyt dobra. Mogło to być umiejscowione przy parku, do którego zaraz się kierujemy tutaj Yavuz Ozcan Park, i pewną chwilę tu najpierw spędzamy czas w Antalya, zresztą nie tylko my. Zrobiło się 20kilka stopni na plusie, ale oprócz nas mało kto w T-shircie...
Wyjątkowo robię zdjęcie pomnika, bo akurat na cokole nie Ataturk tylko inny bohater Turkiye.


Urwiste nabrzeże jest w Antalya wyjątkowo ładne.



















cdn

Robi się niezły poradnik. Te tarasy na ostatnich zdjęciach robią wrażenie.

ziemniak napisał(a):Robi się niezły poradnik.

Noboto nie miała być typowa relacyja. Może Ktoś skorzysta.


Jutro spojrzymy od góry na Kaleiçi

Przemieszczamy się nieco dalej po centrum Antalya. Władze wyraźnie pozwalają nawet w centrum na drobny handel, spokojnie można napić się soku z pomarańczy czy granatu z przenośnego stoiska, kawa czy herbata od pana, który rozłożył się na murku, również nie stanowi problemu, świeże kwiaty "to go" czy inne specjały no problem. Jest też słynny lodziarz zgrywus, ale nie ma chętnych na lodową zabawę.

Kawiarnie po południu już przeżywają oblężenie, nie znajdujemy stolika więc idziemy do punktów widokowych. Jest kilka, ale my zaliczamy dwa:
okolice Hisar Restaurant klik
oraz
taras Kaleici Panoramic Elevator klik

Z windy jednak nie korzystamy teraz, wjedziemy ja na górę na powrocie z Kaleici.

Do ładnego widoku na stare Kaleici akurat przygrywa tureckie utwory jakiś miejscowy grajek, zrobiło to nam fajny klimat.

















Bezpośrednio do dolnego Kaleici, przylega też mały port





A tu jeszcze port i Kaleici widziane z Parku



Chwilę tu jesteśmy, wyglądają czy na kawiarnianych tarasach zwolniło się miejsce, ale turcy lubią długo siedzieć przy samej kawie czy herbacie...

Idąc dalej znajdujemy Polski akcent, Antalya jest miastem partnerskim kilku polskich miast, również bliskiego nam Katowice.
Sprawne oko wychwyci centralnie umieszczone Polskie nazwy.

Post z Perge uzupełniony u dołu o 4 ujęcia, które zawieruszyły mi się pomiędzy zdjęciami Kaleici

Podążamy dalej ku starówki Kaleiçi, przechodząc obok bardzo gwarnego miejsca, placu pod Antalya Saat Kulesi, czyli wieżą zegarową.



Stąd już kilka kroków by zanurzyć się w dzielnicę Kaleici, która jest naszym celem: skupisko czerwonych dachów.
O Kaleici można przeczytać choćby tutaj: klik lub klik
Choć były jakieś plany z must see, to jednak szybko lecący czas i nachylenie starówki szybko je weryfikują. Planując zwiedzanie trzeba pamiętać, że Kaleici od Alei Atatürka opada w kierunku morza. W związku z tym miejscami jest stromo pod górę lub po prostu trzeba podejść na mniejsze lub większe wzniesienie. Główną ulicą Kaleici jest Hesapçı Sk, właściwie uliczka, bo to bodajże najwęższa trakt Kaleici, ale też najbardziej malowniczy. Warto jednak zajrzeć też w uliczki obok, co też czynimy, aczkolwiek spacer w połączeniu z robieniem zdjęć i samym podziwianiu architektury i dostrzeganiu ciekawych szczegółów, smaczków, mocno się wydłuża; więc i tak całego Kaleici nie obchodzimy.
To co udało się uchwycić, cz.1















Pomimo wąskich uliczek i przesmyków często można spotkać taksówki; Kaleici jest bowiem w sporej mierze skupiskiem małych hotelików w zabytkowych domach:





cdn

Pierwszą rundę po Kaleici kończymy przy Bramie Hadriana, po turecku Hadrian Kale Kapısı:

Wikipedia napisał(a):łuk triumfalny zbudowany w Antalyi na cześć rzymskiego cesarza Hadriana, który odwiedził to miasto w 130 r. n.e. Budowla składa się z trzech łuków, pod którymi według legendy przeszła królowa Saby, aby odpocząć w pałacu Aspendos podczas drogi do króla Salomona.

Jest uważana za najpiękniejszą bramę Pamfilii. Nie zachowało się drugie piętro bramy. Całkowite odsłonięcie i renowacja bramy miały miejsce w latach 50. XX wieku[2]. Z wyjątkiem kolumn, brama jest zbudowana w całości z białego marmuru.

I robi naprawdę wrażenie, choć jak widziało się w życiu sporo bram miejskich, to reaguje się na pierwszy rzut oka dość łagodnie, ale z bliska szczegóły robią robotę.

Trochę niefortunnie za bramą jest bardzo ruchliwa Aleja Ataturka z liniami tramwajowymi, ale nawet udaje się zrobić jako takie zdjęcia.











Nieco dalej jest inne ciekawe miejsce mianowicie Şemsiyeli Sokak, czyli Parasolkowa Ulica. Jednak nici z jej efektu WOW, ponieważ parasolki na zimę są ściągane, do prania. Wiem to od jednego z naganiaczy, który zagaduje nas po rosyjsku, ale przechodzi na Polski, bo mojej drobnej aluzji.

Wspaniała jest ta brama , szkoda że nie zachowała się w całości , za to ślady kół pod bramą świadczą o tym , jak długo i intensywnie była użytkowana


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Wspaniała jest ta brama

Też mnie zachwyciła.

piotrf napisał(a):Wspaniała jest ta brama , szkoda że nie zachowała się w całości , za to ślady kół pod bramą świadczą o tym , jak długo i intensywnie była użytkowana

Szczególarz, ja nie zwróciłem uwagi

megidh napisał(a):Też mnie zachwyciła.

Żonę również, nawet teraz oglądając zdjęcia, szczególnie to podkreśla.

Brama robi wrażenie.
Rusztowania brak, więc remont/renowacja (nie wiem co tam się działo wcześniej) zakończyli.

empire13 napisał(a):Brama robi wrażenie.
Rusztowania brak, więc remont/renowacja (nie wiem co tam się działo wcześniej) zakończyli.

Byłbym mocno nie pocieszony, czyli mieliśmy szczęście.

Po drobnym rozczarowaniu, że Umbrella Street nie jest jednak parasolkowa spacerujemy dalej po Kaleici.
Niestety okazuje się, że 2 miejsca must see nie możemy odwiedzić, ale o tym na końcu postu, więc spacerujemy dalej.
Wiele z zabytkowych kamienic z wykuszami wygląda bardzo ładnie, na każdym kroku flaga turecka nie pozostawia wątpliwości gdzie jesteśmy, tak samo z postacią Atatürka, którego podobizna często nawet wita gości w hotelach.























Za bramami, czy w zaułkach też bardzo ciekawie









Ta okolica szczególnie przypada nam do gustu więc zasiadamy na małe co nieco tureckiego, naprawdę małe bo w hotelu czeka nas jeszcze kolacja. Trochę tu jakby "grecko", może dlatego się tak podoba.







Na Kaleici napewno tanio nie jest... w porównaniu do ilości... taniej i lepiej chyba przy Wieży Zegarowej...





Ale żeby nie było, w niektórych miejscach jeszcze można spotkać szpeczące ruiny...



Tym sposobem spędzamy naprawdę miły czas na Kaleici...

Nie udaje nam się podczas naszego wyjazdu odwiedzić Atabey Armağan Medresesi z wejściem do/pod Minaret Yivli, w tym czasie obiekt jest niedostępny dla zwiedzających.

Nasz spacer zahaczył o muzułmański Salat, więc nie udało nam się zwiedzić wyjątkowo ciekawego przez swą surowość Şehzade Korkut Cami.

Brakło czasu i sił u mojej Pani na Karaaalioğlu Parkı Batı Seyir Terası oraz Hıdırlık Kulesi.

Wolnym krokiem kierujemy się już w stronę parkingu schodząc po Kırk Merdiven, gdzie u podnóża ulokował się mały Bazar. Przez to zagęszczenie kramów, wystaw nieco trudniej natrafić na Kaleici Panoramic Elevator, do której prowadzi ta uliczka klik.
Niestety obejście dolne windy nie jest zbyt przyjemne

Tym samym kończymy pobyt na starówce Kaleici i w Antalya

Niesamowite ile udało Wam się zobaczyć. To będzie naprawdę dobry poradnik jeśli ktoś w okresie zimowym poleci do Turcji i będzie chciał wyjść poza hotel.

Rozmowa u mojego taty w pracy:

- Krysia jak było na wakacjach?
- Świetny hotel, restauracja, baseny.
- Morze ciepłe?
- Nie wiem, wiesz tyle było tych basenów, nie byłam, ale Staszek był, mówił, że bardzo ciepłe morze i fajna plaża.

Nie oceniam, ale trzeba pamiętać, że też są tacy turyści.