Menorca - fall in love

mahadarbi napisał(a):No halo, wyglądacie jak siostry! Dlatego fajnie mieć córkę, zawsze to powtarzam

Bardzo fajnie, ja teraz wbrew pozorom dzięki niej czuję się dużo młodsza, poza tym mam prywatną stylistkę , no i chodzimy sobie na ciuchowe zakupy. Np chusty na szyję kupujemy tylko takie, które nam się obu podobają i nosimy wymiennie.

No otóż to! Ja już teraz przerabiam to z czterolatką Sukienki może jeszcze niekoniecznie, ale apaszki - jak najbardziej!

Dzień 2
Odcinek 4: Cala Morell - nekropolie i lody z widokiem.

Dosyć tego plażowania, zwijamy manele i ruszamy w dalszą drogę. Skrajnie południowo-zachodni kawałek wyspy przechodzi do przeszłości. Teraz kolej na odpowiednio skrajny kawałek północno-zachodni, a dokładniej na jedyną w tym rejonie miejscowość Cala Morell.


W przewodniku mam wydrukowaną wspominaną na początku relację, a w niej taki opis tego miejsca:

"Przede mną przejrzysta tafla wody na której pływa biały ponton. W środku nagi mężczyzna, wnioskuje że to ojciec chłopca z którym pływa. Cala Morel to niewielka osada białych apartamentów położonych na klifach w odcieniach czerwieni. Aby dostać się do zatoki należy wybrać jedno z licznych zejść . Zatoka z różnych stron oblana jest wylanymi tarasami, na jednym z nich właśnie siedzę. Tuż obok na leżaku nieznany pan czyta książkę. W cieniu skały razem chowamy się przed grzejącym słońcem. W dali, po lewej widać piaszczystą plażę, nad nią wznoszącą się na wzgórzu kawiarnia z słomkowymi parasolami. W zatoce zacumowane są różnej wielkości jachty, najprawdopodobniej właścicieli letniskowych posesji. Słyszę odgłosy hiszpańskich chłopców kąpiących się w wodzie.
Zastanawiam się nad naturalnością , nagością wyspiarzy, turystów.
Zupełnie nieskrepowani, czasem to ja w stroju krepuje się bardziej. Może dzięki temu niczego nie kryją, tacy są, nie mają już nic więcej do ukrycia. W końcu to takie ludzkie."

To chyba dobry wybór na popołudniowa wycieczkę.
Żeby dostać się na drogę wiodącą na północ, najpierw musimy dojechać do głównej drogi, do dzielącej wyspę na pół ME-1. Nasza mapa jest nieaktualna, nie ma na niej obwodnicy Ciutadelli, nie ma tych dużych ważnych rond, trzeba będzie kupić nową na miejscu. Teraz patrzymy na znaki i one kierują nas bardzo sprawnie, a mnie bawią tabliczki z napisem RONDA , taaaa widzę, że tu same ronda. Napis ten oznaczał zapewne właśnie tą obwodnicę, bo nigdzie indziej poza nią go nie spotkaliśmy. Na jednym z odcinków nagle widzę kierunkowskazy na poszczególne południowe plaże, a przy nich elektroniczne tablice wyświetlające stan zapełnienia poszczególnych parkingów, wszystkie wolne. To tu trzeba nam było się znaleźć, wśród drogowskazów jak wół stoi: Son Saura

My jednak kierujemy się na Cala Morell
jak wszystkie drogi odbijające od Me-1 tak i ta wiedzie przez pola, łąki i tereny porośnięte oliwnymi zagajnikami, ma zaledwie kilka km i szybciutko dojeżdżamy do celu. Teren okazuje się być zaskakująco pagórkowaty. Parkujemy przy wejściu do jaskiń wydrążonych ludzką ręką baaaaardzo dawno temu.
Z parkingu roztacza się ładny widok na zatokę Cala Morell, która położona jest sporo niżej. A budynki rozsiadły się na otaczających zatokę zielonych pagórkach.



Najstarsze znaleziska pochodzą z 2 tysiąclecia p.n.e. W jaskiniach tych chowano zmarłych wraz z przedmiotami codziennego użytku.

Na teren jaskiń wchodzi się przez tradycyjną minorkańską bramkę, znamy je już z pól i naszego porannego błądzenia na południu.


Nie ma biletów wstępu.






Ciekawie, przypomina mi to nekropolię w Matali na Krecie.

cdn...

mysza73 witaj , samolot? To tak szybko mija, dla mnie gorszy jest czas przed samym wylotem, on mi się dłuży.

Trochę tak... A droga na Morell, odcinek drogi z Mandre do Novalji Tylko tam zieleni jakby mniej...

Witaj helen!
Dotarłam wreszcie po chorwackich relacjach do Twojej-coś pięknego!

Niesamowite kolory (buty powalające!!!), pralka świetna, w ogóle klimat miejsca w którym byliście, jak również Twojej opowieści bardzo mi się podoba!!!

Doszłam również jak Ty i mahadarbi do tego, że najlepszymi pamiątkami są te, które można wykorzystać potem na co dzień

Córcia piękna!!! Oj, fajnie jest na pewno mieć towarzyszkę swojej płci na takich wyprawach.... i w życiu...

No i witam koleżankę po fachu wakacje są super, ale odpada opcja wczasów poza lipcem i sierpniem.... może na emeryturze.....

Teraz postaram się już być na bieżąco

cd.
Po wizycie w nekropolii zjeżdżamy autem w stronę zatoki. Droga kończy czymś w rodzaju ronda i nie ma tam typowego parkingu, auta stoją na poboczu i nie znajdujemy żadnego wolnego miejsca. Wracamy na górę i schodzimy do zatoczki pieszo. Kawałek jest, jakieś 500 m może. Do samej niemal plaży wiedzie druga, asfaltowa droga, wjazd jednak zagradza szlaban, pewnie tylko nielicznym wolno na samym dole parkować. Nic to, tak mają i już, po co im nawał aut przy samej plaży. A ona prawie pusta, w w wodzie, w której odbijają się okoliczne czerwone skały, wyjątkowo na dnie znajdują się kamienie. I tu tak jak w Santandrinie nie widzę materacy, kół dmuchanych... cisza i spokój. Ludzie podnoszą głowy, patrzą kto idzie i dalej zapadają w swój spokój. Wszystko jak w opisie, skały... cisza, przerywana głosami kąpiących się hiszpańskich dzieci, kawiarnia ze słomkowymi parasolami, tylko gołego pana w pontonie brak











Atmosfera sennego popołudnia, po szwędaniu się w podgrupach po plaży i skałkach zasiadamy w wyżej wymienionej kawiarence na lody i colę po czym wracamy do auta śmiejąc się i wygłupiając gdyż wreszcie ogarnął nas typowy urlopowy nastrój.



Gdyby ktoś chciał zwiedzać wyspę rowerem, może liczyć na dobre oznakowanie trasy :


My wracamy do hotelu na kolację, a następnie przebrani i odświeżeni udajemy się do Ciutadelli, a ona nocą jeszcze piękniejsza niż za dnia.
Będzie miała swoje 5 minut trochę później.



Na koniec jeszcze tylko zaglądamy na chwilę na pokaz na hotelowej scenie i przy dźwiękach flamenco zasypiamy po tym dość długim, pierwszym, pełnym dniu na Minorce.

Elizasz witam, fajnie, że jesteś... cóż nam pozostaje, sam sezon , a nasza córka pierwsze 3 tygodnie wakacji spędza na obozie, pod koniec sierpnia trzeba już być w pracy (sama wiesz, jak to jest), więc zostaje nam przełom lipca i sierpnia.
Pozdrawiam

Może przestaniecie wreszcie narzekać, panie nauczycielki, co? Wy macie dwa pełne miesiące wakacji, a normalny człowiek zaledwie dwa tygodnie, łaskawie wyrwane pracodawcy! I to też najchętniej, żeby wziąć nie w lipcu i sierpniu a w nocy o północy! Więc bez narzekań, dobrze?

Wiesz, czasem potrzeba nawet w nocy o północy, a tu niet... żadnej opcji, żadnego pojedynczego dnia nic. Ale to kwestia przyzwyczajenia, są ferie, wolne na święta, długie (za długie jak dla mnie, ja już bym mogła wrócić do pracy) wakacje, masz rację, narzekać nie powinnyśmy

Nie wolno nawet! To bestialstwo wobec innych!!!

mahadarbi każdy zawód ma plusy i minusy

helen gdy moi chłopcy podrosną, też się pewno nam zmniejszy ilość opcji urlopowych, jak zaczną sami wyjeżdżać.... trzeba się będzie dostosować, jak Ty do córci

No pewnie, że tak, ja w życiu nie mogłabym pracować w Waszym zawodzie Jednak i tak bilans wychodzi u Was na plus Urlop to największy luksus, a jeśli klasyfikować według tego, macie iście luksusowy zawód

Dzień 3 - sobota

Wstaje nowy dzień, pralka pierze


psi trening trwa w najlepsze



dwa nieodłączne elementy każdego poranka . Schodzimy na śniadanie jako jedni z pierwszych, obsługa restauracji jak co dzień wita nas serdecznie i z uśmiechem : "Hola! Dias!" my już umiemy podać po hiszpańsku numer apartamentu, kierownik restauracji za każdym razem chwali za to męża. "Numero dos" znajomości liczb najbardziej nam brakuje, jaki człowiek ubogi bez znajomości chociaż podstaw języka. To nic, że można po angielsku, wypadało by znać chociaż kilka słów

Przy śniadaniu towarzyszą nam wróbelki, "Chudy" (chudy wróbelek z ciemną kreską na brzuszku) będzie przychodził prawie codziennie. Przekrzywiając łepki czekają na okruszki, potem biorą kąpiel na skraju basenu kolejny rytuał poranka.

W restauracji nad basenem cicho, większość ludzi śpi, gdy oni wstaną my już dawno będziemy w drodze.

Odcinek 1: Punta Nati - latarnia morska i megality

Z fragmentu wyspy pokazanego w ostatnim odcinku zostało nam do odwiedzenia jedno ważne miejsce. Latarnia morska, Far de Punta Nati , trafić tam jest bardzo łatwo, trzeba tylko na odpowiednim rondzie odpowiednio skręcić, ale bez obaw, skręt jest dobrze oznaczony , tym razem nie pobłądzimy.
Droga przypomina drogi Pagu, tylko w takim trochę lepszym wydaniu i w ciut innym odcieni kamieni.

Jedziemy.. w lewo...



w prawo...



i pod górkę



aż zobaczymy morze



Trzeba jechać ostrożnie, drogą mogą jechać rowerzyści, konie też można spotkać, czasem z przeciwka nadjedzie samochód. Parkingu nie ma, parkuje się jak najbliżej prawej strony, najlepiej na styk z murkiem.



Zawrócić można przy tablicy informacyjnej, nie należy jechać dalej niż pozwalają znaki, nie pchać się pod samą latarnię, można być ukaranym takim problemem

/zdjęcie z internetu/


Ostatni odcinek drogi należy pokonać pieszo, niestety nie wszyscy tak robią




cdn...