Małe i duże bałkańskie podróże :-)

ajdadi napisał(a):Wschody słońca...zachody słońca...

kaszubskiexpress napisał(a):Czerwone krzesełko

Czyli dla każdego coś miłego
Ciepłe kolory mają tę moc przyciągania...

Dzięki

kaszubskiexpress napisał(a):Czerwone krzesełko fajne.

I zaprasza zmęczonych relacją aby przysiedli na trochę przed dłuuuugim powrotem do domu

27 września, piątek

Jak późno poszliśmy spać, tak wcześnie wstaliśmy . Było jeszcze całkiem ciemno, ledwo różowiejący świt dopiero zaczynał rozświetlać wschodnie, bezchmurne niebo. No cóż, pewnie będziemy dziś zasypiać w ciągu dnia . Pozbieraliśmy się natychmiast, w takim desperackim miejscu do spania, po prostu w polu około 100 m od głównej drogi nie mieliśmy zamiaru ani ochoty zostawać ani chwili dłużej niż było to niezbędne.

Tym razem przypilnowaliśmy by nie wpakować się do Larisy, kawałek przed nią odbiliśmy na pobliską autostradę. Pierwsza opłata tuż przed wąwozem Tembi, druga – zaraz za nim. Pośrodku widać że prace przy budowie autostrady od poprzedniego roku trochę posunęły się naprzód, ale bardzo niewiele. Zjazd tuż przed kolejnymi bramkami na Paralię Skotinas mamy już opracowany, potem kilkanaście km m.in. przez Leptokarię i postanawiamy zatrzymać się na spokojne śniadanie na takich dobrze znanych łąkach-nieużytkach naprzeciwko masywu Olimpu. Kiedyś spędziliśmy tu noc, tuż nad brzegiem klifu stromo opadającego na piaszczysto-kamienistą plażę, dziś nacieszymy oczy ostatnimi widokami na Morze Egejskie, no i oczywiście na sam Olimp .

Tym razem gdzieś tam, w górach, zauważyliśmy nikłą smużkę dymu, chyba jakiś niewielki pożar. A parę chwil później po raz pierwszy w życiu mieliśmy okazję obserwować akcję gaśniczą w wykonaniu śmigłowców , nieświadomie znaleźliśmy się bowiem w najbliższym, czy może raczej najbardziej dogodnym (bo niezabudowanym) terenie, w którym można zaopatrywać się w łatwo dostępny środek gaśniczy – czyli morską wodę.

Pierwszy z nich miał podczepiony wielki kosz, który zanurzał w morzu...











Poleciał gdzieś tam...



O, jeszcze go widać

Przyleciał jeszcze raz, i drugi... a gdy przyleciał po raz trzeci zrobił coś, czego nie za bardzo zrozumieliśmy. Zanurzył kosz w morzu, podleciał nad ląd, zniżył się na łąkę tak by kosz niemal dotknął ziemi i... wypuścił całą jego zawartość robiąc mini-powódź .





A potem odleciał w kierunku Salonik. Jako że nad górami wciąż widać było nieco dymu, stwierdziliśmy, że chyba to była jakaś awaria i musiał wrócić do bazy.





Musicie uwierzyć na słowo... na zdjęciach dymu właściwie nie widać

Nie minęło więcej niż 5 minut gdy nadleciał śmigłowiec nr 2 . Ten to był już naprawdę fachowy













Jeszcze troszeczkę go widać

Parę minut i był z powrotem. Tym razem chyba postanowił porządnie nas wystraszyć











I jeszcze raz....



Tu widać troszkę tego dymu (nad zielonym wzgórzem na pierwszym planie)





Po śniadaniu poszedłem wyrzucić śmieci do pobliskiego kosza. Inwencja w wykorzystaniu przebitej dętki rowerowej – rewelacja



I pewnie akcja ratownicza trwała jeszcze trochę, ale my musieliśmy ruszać w dalszą drogę. Dzięki temu, że wczoraj jechaliśmy do późna w nocy, dziś mieliśmy około 2 godzin zapasu w stosunku do poprzedniego roku , no ale nie chcieliśmy ich stracić. Pożegnaliśmy zatem na ponad pół roku wspaniałe, ciepłe, bardzo nam łaskawe tego roku greckie morze i ruszyliśmy na zimną Północ. Wracamy na autostradę... jest taki rozjazd którym można dojechać do Dionu, gdy tam się wjedzie, można mijając Katerini bezpłatnie przejechać całkiem spory kawałek drogi. Tym razem pojawiła się informacja że zjazd Eginio jest zamknięty, dlatego opuściliśmy znów autostradę kawałek wcześniej (Nea Agathoupolis), ale tak naprawdę ten wcześniejszy zjazd jest nawet dogodniejszy. Jeszcze parę litrów benzyny gdzieś po drodze, godzinka jazdy i sporo przed południem niestety opuszczamy Grecję .

Macedonia – bez historii. Na bramkach płacimy denarami, jest jak zwykle pusto, dziurawo i tym razem nie tak gorąco jak rok temu. Mniej więcej w połowie jazdy przez ten nieduży kraj pogarsza się pogoda, słońce chowa się za cienkimi chmurami.

Kolejne przejście i kolejna bardzo sprawna przeprawa, ale o dziwo serbscy pogranicznicy polecają nam otwarcie bagażnika i boxa. Bardzo duży kawałek autostrady powstał zaraz za granicą, jedzie się już szybko i wygodnie. Jak zawsze na chwilę zajeżdżamy do Vranje po benzynkę... niestety, teraz widzimy już wyraźnie że uszkodzony termostat powoduje zawyżone spalanie o około litr i dość szybko ubywa jej w baku – ale wymienionych denarów na pewno wystarczy, a nawet jeszcze zostanie na przyszły rok.. Długie godziny jazdy zwykłą drogą i potem autostradą tym razem są jeszcze mniej przyjemne niż zwykle, co prawda nie ma upału dzięki czemu możemy mieć zamknięte szyby, ale za to po pierwsze pogoda jest dość smętna, na niebie wiszą ciemne chmury z których popaduje deszcz, a po drugie ruch jest zadziwiająco duży. Czas mija a my robimy się coraz bardziej głodni , mijane molochowate i zatłoczone parkingi zdecydowanie nie zachęcają do zatrzymania się.... i gdy już straciliśmy prawie nadzieję na jakieś fajne miejsce, okazuje się, że nie będzie tak źle . Zajeżdżam na ogromny parking, którego infrastruktura pozostała na etapie nigdy nie dokończonych betonowych klocków, w związku z czym jest pusto i spokojnie , dla nas w sam raz. Temperatura co prawda nie zachęca (było 14 stopni i lekki wiatr), ale umyć się przecież trzeba . Na szczęście obiad jeszcze się ugotował, tym razem nasza dwulitrowa butla została dość niedbale nabita i od paru dni gaz się z niej wydobywający palił się coraz niklejszym płomyczkiem.

Najedzeni mijamy Belgrad już tradycyjnie obwodnicą. Może to trochę dalej, ale przynajmniej mniejsza szansa na jakieś korki. Zapadł już zmrok, ale tu nie ma gdzie zabłądzić, zresztą, jakby co – mamy przecież nawigację .

Postanowiliśmy, że dziś dojedziemy przynajmniej do granicy, tak by spać już na Węgrzech. I tak się właśnie stało. Bak do pełna na OMV w Suboticy, chwilka na granicy, tu bratanki nie wygłupiają się w poszukiwaniach kontrabandy, otwieram tylko box i bagażnik. Parę km za Tompą, ale jeszcze przed północą zatrzymuję się na nieczynnej stacji benzynowej. Co prawda tuż przy dość ruchliwej nawet nocą drodze, ale nie chce się nam szukać niczego lepszego o tej porze w nieznanych rejonach. Tym razem trzeba wydobyć śpiwory... temperatura to tylko 7 stopni . Siedzenia w dół i zapadamy w błogi sen .

28 września, sobota

Rrrrrrany jak zimno . Przez noc wypogodziło się i temperatura jeszcze spadła. No nie ukrywajmy, wstawanie przy 5 stopniach nie jest tym co lubimy najbardziej . Parę minut i już jedziemy dalej... namiot to dla nas zupełnie bezsensowny pomysł, strata czasu i energii na poszukiwane dogodnego miejsca, na jego codzienne rozkładanie i składanie.

Spory kawałek drogi przejechaliśmy zanim wyszło słońce i choć trochę podgrzało to lodowate powietrze. I dopiero wtedy zatrzymaliśmy się na śniadanie. Ostatnie podczas tej podróży







Na północ...



No i pojechaliśmy na tę północ. Piękna pogoda, sprzyjająca podróży temperatura, jadąc wspominaliśmy, snuliśmy plany na następny rok, było ogólnie bardzo przyjemnie. W Szekesfehervar wróciliśmy na dobrze znaną trasę no i kółko się już całkowicie zamknęło. Na dłużej zatrzymaliśmy się jeszcze raz, w okolicy Prerowa w Czechach, było już popołudnie i stwierdziliśmy że trzeba jeszcze zjeść ostatni obiad. No i około godziny 20 ostatecznie zakończyła się nasza kolejna WIELKA GRECKA WAKACYJNA PRZYGODA



---------------------------------------------------------------------------------------------

Dziękujemy Wam za towarzystwo w podróży, za obecność, za miłe słowa. Mamy nadzieję, że może kiedyś to co napisaliśmy i pokazaliśmy przyda się komuś z Was w planowaniu własnych wakacji

Pozdrawiamy

Małgosia i Paweł

No i się skończyło.

Niby było wiadomo, że w końcu będziecie musieli wrócić do domu. Ale jednak przykrość.

Fajna przygoda z tym śmigłowcem.
Jeśli się pomyliłem to Jacek na pewno mnie poprawi.

Po tegorocznej Waszej wyprawie wiem jedno, wyspy greckie są piękne, ale Milos jest jedyny.

Już raz pisałem, ale powtórzę.
Bardzo jestem ciekaw Waszej wiosennej wyprawy.

Wielkie dzięki za to co było, już się cieszę na ciągi dalsze.

Tomek

A ja dziękuję za kolejną wspaniałą opowieść
Życzę udanej GRECKIEJ MAJÓWKI

pozdr

I ja dziękuję, że mogłam pomyszkować z Wami ,
jak kiedyś mnie wywieje w tamte strony, Wasze relacje posłużą mi jako świetny przewodnik ,

ciekawi mnie bardzo , co wymyśliliście na majówkę i na wakacje .

No tak, to już koniec. Nie ma się jednak co smucić, bo za jakiś czas poczytamy o majówce;)
Ciekawe czy majówka jeszcze Skodą, czy już nowym autem...

Ja też przyłączam się do podziękowań za kolejną świetną relację
Jak zwykle daliście nam dużo do myślenia, jeśli chodzi o planowanie kolejnych wakacji. Szkoda, że już koniec , miałem nadzieję, że chociaż do końca marca razem z Wami powędrujemy, szybciej by zleciał czas do urlopu. W sumie to i tak Wam się dziwie, że mogliście skupić się na pisaniu relacji, kiedy następny wyjazd tuż, tuż. Już chyba zaczynacie nim żyć, zostało w końcu niewiele ponad półtora miesiąca.

Pozdrawiam Serdecznie

longtom napisał(a):Fajna przygoda z tym śmigłowcem.
Jeśli się pomyliłem to Jacek na pewno mnie poprawi.

Nie ma co poprawiać - bardzo ciekawa maszyna


Za to ten pierwszy wygląda jak Ka-27
(Kamov - Кумертауское авиационное производственное предприятие)



Pozdrawiam

Bardzo dziękuje za wspólnie spędzone chwile Jesteście niezmiennie niezawodni. Do miłego zobaczenia

longtom napisał(a):Po tegorocznej Waszej wyprawie wiem jedno, wyspy greckie są piękne, ale Milos jest jedyny.

Już raz pisałem, ale powtórzę.
Bardzo jestem ciekaw Waszej wiosennej wyprawy.

Wielkie dzięki za to co było, już się cieszę na ciągi dalsze.

Zwykle to co pierwsze robi największe wrażenie i najbardziej pozostaje w pamięci
Chociaż u nas Kithira pierwsza nie była, a do tej pory kolana nas bolą... tak nas powaliła

Milos na pewno jest jedyny w swoim rodzaju ze względu na swą geologię. Chociaż w sumie.... Santorini czy Nissiros też .
Każda wyspa ma coś do zaoferowana, mniej lub więcej, mniej lub bardziej ciekawego. Nie żałujemy żadnej i myślę że Wy też nie będziecie

longtom napisał(a):Fajna przygoda z tym śmigłowcem.

Jacek S napisał(a):bardzo ciekawa maszyna

Dzięki, nie mieliśmy pojęcia że to takie amerykańskie cudo.
Na filmiku, bez zbiornika na wodę wygląda jeszcze dziwaczniej , ale ważne że się sprawdza.

janusz.w. napisał(a):A ja dziękuję za kolejną wspaniałą opowieść
Życzę udanej GRECKIEJ MAJÓWKI

Dzięki
Też mamy nadzieję, że się uda, zwłaszcza jeśli chodzi o pogodę

mysza73 napisał(a):I ja dziękuję, że mogłam pomyszkować z Wami ,
jak kiedyś mnie wywieje w tamte strony, Wasze relacje posłużą mi jako świetny przewodnik ,

ciekawi mnie bardzo , co wymyśliliście na majówkę i na wakacje .

Tony już wie
Aga, Włochy Włochami, góry górami, Chorwacja Chorwacją... ale grecki skok w bok naprawdę warto wykonać. Jak nie autem, to doświadczenie w lataniu już macie

wawerek napisał(a):No tak, to już koniec. Nie ma się jednak co smucić, bo za jakiś czas poczytamy o majówce;)
Ciekawe czy majówka jeszcze Skodą, czy już nowym autem...

Za każdym razem zastanawiamy się (zwłaszcza ja) czy rozpoczynać kolejną relację. To sporo czasu zajmuje i każdy kto pisał wie, że czasem dopada zniechęcenie. Ale taką krótką, z dwutygodniowego wypadu pewnie jeszcze popełnimy , ze 2 miesiące i po sprawie
Majówka niezmiennie Skodą. Na krócej, więc bez boxa.
Nowe auto niezmiennie w planach

KOL napisał(a):Ja też przyłączam się do podziękowań za kolejną świetną relację
Jak zwykle daliście nam dużo do myślenia, jeśli chodzi o planowanie kolejnych wakacji. Szkoda, że już koniec , miałem nadzieję, że chociaż do końca marca razem z Wami powędrujemy, szybciej by zleciał czas do urlopu. W sumie to i tak Wam się dziwie, że mogliście skupić się na pisaniu relacji, kiedy następny wyjazd tuż, tuż. Już chyba zaczynacie nim żyć, zostało w końcu niewiele ponad półtora miesiąca.

Tak, teraz przygotowania nabiorą tempa. Już niedługo pierwsze zakupy, mięsko do słoiczków , wszystkie graty powyciągamy z szafy na światło dzienne, auto za 2 tyg pójdzie do kolejnego generalnego przeglądu.

W zamian za naszą pojawiła się kolejna cykladzka relacja... frakcja grecka na cro.pl nie znosi próżni

Wiem że Serifos Ci się najbardziej spodobała, jestem pewien że dobrze byście się tam czuli. Ale może coś jeszcze kiedyś wykorzystasz z naszych opisów, kto wie

babeczka napisał(a):Bardzo dziękuje za wspólnie spędzone chwile Jesteście niezmiennie niezawodni. Do miłego zobaczenia

Niezawodni? , może raczej staramy się być konsekwentni
Dziękujemy za miłe słowa, zapraszamy do nas za jakieś 2 miesiące

Pozdrawiamy