Małe i duże bałkańskie podróże :-)

No ładne kwiatki...





A to już na samym dole. Grecki transport



W kanistrach najcenniejsza tu chyba rzecz – woda.







Prawie dziko rosnące, myśleliśmy że coś w rodzaju jabłek, zerwałem ale okazało się że nie. Pigwy też to chyba nie były... zatem nie wiem co .



Kapliczka Agia Marina



„Parking” o tej porze zajęty , schodząc spotkaliśmy całkiem sporo ludzi, głównie par.



Z drogi do Danakos widoki też są całkiem, całkiem





No i to by było na tyle z porannej niedługiej ale bardzo przyjemnej wycieczki na Zeusa. Jak ktoś kiedyś na Naxos zawita – polecamy

Dziś nie będziemy już nic zwiedzać. Zmordowani wspinaczką postanowiliśmy od razu pojechać na plażę i spędzić tam resztę dnia. Ale jadąc tam, widok na Zeusa nie chciał nas opuścić











Drogę, którą jedziemy widzieliśmy oczywiście ze szczytu. Jest nowa, równa i szeroka, mocno zakręciasta i chwilami stroma. No i prawie całkiem pusta bo w sumie wiedzie tak trochę donikąd

Ale widoki super

Z tym że nie będziemy nic zwiedzać to trochę przesadziłem . No ale trudno się nie zatrzymać, widząc po drodze takie coś.



To Pirgos Himarou, wieża strażnicza z czasów hellenistycznych, jak widać obecnie w remoncie.

Teren wokół wieży był ogrodzony, ale nie zamknięty na kłódkę. Co prawda pilnowali go strażnicy



ale widząc nas szybko uciekli .

Tak naprawdę zwierzęta pochowały się do cienia który rzucała wieża, akurat o tej porze pod bramką.

Pokręciliśmy się tam chwilę.











Wieża będzie (była) jeszcze wyższa... podobno 20-sto metrowa.





















W międzyczasie nadjechała jeszcze dwójka turystów



Skład materiałów budowlanych

Pojechaliśmy dalej na południe. Wielkie przestrzenie tej części wyspy, wciąż górzyste i pagórkowate choć już mniej niż na północy, są praktycznie niezamieszkałe. Parę drogowskazów przy drodze stało, jednak te osady są już chyba całkowicie opuszczone, ewentualnie wykorzystywane jako schronienia dla zwierząt – bo tych całkiem tu było sporo. Zastanawialiśmy się dlaczego zbudowano tu taką porządną drogę, gdzieniegdzie nawet wysadzaną oleandrami , zagadka miała się rozwiązać już niedługo.

Kawał drogi trzeba przejechać by znaleźć się w zatoce Kalados (czy też Kalandou). Ostatni kilometr jest już szutrowy, ale spokojnie przejezdny. Na samym końcu jest dolinka otoczona wzgórzami na których stoi kilka domów. A plaża – całkiem niezła. I prawie pusta .

Ten pan akurat odjeżdżał



Na horyzoncie – Cyklady Mniejsze



Nie było tu skrawka cienia. Zostawiliśmy auto o, tu



Zostało z otwartymi oknami, przykryte kocem. A my – na plażę

Jak widać – quadom niestraszną



A to rozwiązanie zagadki drogowej... w zatoce zbudowano przystań jachtową .



W sezonie może i wykorzystywaną, teraz raczej świecącą pustkami. Dla zainteresowanych – nad porcikiem znajduje się tawerna, druga jest po przeciwnej stronie zatoki.

Plaża....







Spędziliśmy tu całe popołudnie. Trochę wiało, więc upał nie był aż tak dokuczliwy, ale był, wciąż porządny. Było zupełnie spokojnie, prawie całkiem pusto i cicho. Czasem do portu podjechał jakiś samochód, ktoś w sobie tylko znanym celu pokręcił się przy zacumowanych łódkach. Pomyślałem sobie, skoro jest port, powinna być też woda , co prawda nie byliśmy w jej wielkiej potrzebie, ale parę butelek można byłoby nabrać, może zrobić jakieś pranie? . Poszedłem na rekonesans, nic z tego... owszem kraniki były, jak wszędzie, ale albo wyschnięte, albo zamknięte na kłódki . Mit o naxoskim bogactwie w wodę zachwiał się trochę w podstawach...

Wieczorem jak zawsze, obiad, porządki, przegląd zapasów itp itd. Jeśli nawet ktoś był w okolicznych domach, odjechał. Ludzie, prawdopodobnie zajmujący się obsługą ewentualnych amatorów przybicia do portu zostali tylko w jednym domku, tylko tam rozbłysły światła. Zapadł wieczór, wciąż było całkiem spokojnie i cicho. To był dobry pomysł by przyjechać tu na tę jedną noc...

A jechaliśmy tak:



A – Aliki
B – Filoti
C – kapliczka Agia Marina
D – wieża Pirgos Himarou
E – zatoka Kalados

c.d.n.

Te kwiatki przypominają zimowity, czyżby?

babeczka napisał(a):Te kwiatki przypominają zimowity, czyżby?

Witaj babeczko, jak widzę nie opuszczasz nas w podróży

A czy to zimowity... możliwe, one są tak różne.
Budowa, ilość płatków i pręcików (6) się zgadza, ich delikatność też wskazuje na rodzinę zimowitową.
No i krecich kopców w okolicy nie było

Co prawda trochę za wcześnie było, by na Naxos we wrześniu "witać zimę" , ale może to jakaś inna odmiana.
Ważne, że się spodobał
Nam też się spodobał, jednak w tych rejonach o tej porze roku ilość kwitnących roślin jest bardzo mała .

Pozdrawiam

14 września, sobota

Poranek na Kalados...









Podobnie jak wieczorem, tak i teraz było pusto i cicho, dopisywała dobra pogoda. Zanim jeszcze wzeszło słońce po niebie szybko przesuwało się sporo ciemnych chmur, ale wraz z początkiem dnia wszystkie gdzieś zniknęły. Nic i nikt nie zakłócił nam spokoju, zebraliśmy się powoli, zaplanowaliśmy mniej więcej dzisiejszy dzień. Trochę pozwiedzamy

Tuż przed odjazdem



Kawałek dalej... wyścig z luzem puszczoną świnią …po prostu Grecja....





Widoczek na okolice zatoki Kalados



Wszędzie tu pełno baaaaardzo starych drzew oliwnych.











Gdzieniegdzie na wyspie widać nowe domy w charakterystycznym naxoskim stylu



Nasadzone przydrożne oleandry

Bardzo piękna widokowo jest ta droga w środku południowej części wyspy, zresztą jak i ona cała. Ale ileż można robić jednakowych zdjęć . Wróciliśmy na Trageę, ponieważ mieliśmy zamiar pozwiedzać trochę miejsc, tych najbardziej znanych, zwróciliśmy uwagę na brązowy drogowskaz do wioski Rahi i kościółka Agios Georgios Diasoritis.

Po drodze piękne eukaliptusy







A obok kościółek.... nieeee, to nie ten



Rahi



We wiosce, malutkiej i pustej, też był kościółek, ale to też nie ten

Odeszliśmy kawałek od wioski natykając się na taką budowlę:









Źródełko





I co się okazało? Że to też nie tego szukamy

Dopiero z pół kilometra dalej, ścieżką wśród działek ze starymi oliwkami i winoroślą, którymi porośnięta jest cała Tragea, osiągnęliśmy Cel .

Agios Georgios Diasoritis, średniowieczny, bizantyjski kościół sprzed około 1000 lat.











Ciekawe, czy te oliwki też są w takim wieku?

Proszę bardzo, a to bliźniaczo podobny kościółek . Tuż przy głównej drodze z Chalki do Moni.

Panagia Dimiotissa.

Moni



Nieco poniżej tej niedużej wioski stoi jedna z największych atrakcji Naxos. Monastyr Panagia Drossiani powstał w VI wieku i jest jednym z najcenniejszych w całej Grecji. Wewnątrz zachowało się sporo fresków z VII w.

Nie ma tu gdzie postawić samochodu, przycisnąłem się do murka by zajmować jak najmniej wąskiej drogi. Ale nie musimy daleko chodzić .

Oryginalna świątynia (bo tak naprawdę obecnie jest kościół a nie monastyr) jest otwarta. Widać turystyczność tego miejsca, już rozkładają się kramy z obrusami i podobnymi wyrobami, a wewnątrz nie można robić zdjęć.







Wyjątkowego kształtu kościółka nie da się pokazać na zdjęciach, nie mieści się w kadrze a nie można odejść gdzieś dalej. Przypomniał mi się znacznie mniej znany, podobny kościół na Kithirze, on też składał się z kilku połączonych, jakby posklejanych kapliczek. Tu mamy trzy, połączone dobudowanym znacznie większym przedsionkiem.















Jedną fotkę wewnątrz udało się pstryknąć



Robi się coraz bardziej gorąco ale trochę zaczyna wiać. Jeszcze parę punktów programu na dziś pozostało, ale to już w następnym odcinku

Ale Wam ktoś świnię podłożył...

DarCro napisał(a):Ale Wam ktoś świnię podłożył...

Eeeee, nie... u nich to raczej norma
To zwierzątko wyraźnie było nami zainteresowane, więc woleliśmy się jednak ewakuować

kulka53 napisał(a):No ładne kwiatki...

Mi ten za kratkami się b. podoba.

pzdr

To ten sam co jest przed nim.
Tylko spojrzenie z innej pozycji