Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Pięknie poprowadzona perspektywa.
Aż się poczułem jak owca.

kulka53 napisał(a):


c.d.n.

Blisko już, oj blisko...
Od tej strony nie widziałem - genialny widoczek

pozdr

Vjetar napisał(a):Dobrze, że jest ta relacja bo już zapomniałem jak słońce wygląda.
Dzisiaj prawdziwy armagiedon.

Wiatr ucichł, ale ciepło nie jest...
A nawet jak będzie cieplej, to będzie lało
A potem spadnie śnieg, przyjdzie znów mróz
Ot, klimat Europy Środkowej

Jeszcze parę miesięcy i będzie kolejna relacja

DarCro napisał(a):Pięknie poprowadzona perspektywa.
Aż się poczułem jak owca.

Ale która?

janusz.w. napisał(a):Blisko już, oj blisko...
Od tej strony nie widziałem - genialny widoczek

Za chwilę będzie jeszcze bliżej...

A my już poprzedniego dnia wiedzieliśmy, że wyspa jest odlotowa krajobrazowo.
Te widoki nas tylko w tym utwierdziły.
Ładnie było na Limnos, ładnie na Kithirze, Tinos, na Kefalonii. Ale te obrazki, które zobaczyliśmy jeszcze później sprawiły, że uznaliśmy Naxos za najpiękniejszą pod względem widoków z tych wysp na których byliśmy.

Pozdrawiam

12 września, czwartek c.d.

Upał doskwierał wprost nieprawdopodobny. Powietrze było dziwnie wilgotne, oblepiające, nieruchome. Jechaliśmy do Danakos, niewielkiej wioski schowanej w głęboko wciętej dolinie uchodzącej później na wschodnim wybrzeżu wyspy, którym jechaliśmy rano, kilka godzin temu. Kapliczka Agia Marina, wypatrywaliśmy jej pilnie po drodze....zaznaczona na mapie w rzeczywistości jak się okazało także istnieje . Przy niej mini placyk i wielki platan w którego cieniu będzie można schować Skodę w przypadku gdy zdecydujemy się na zdobycie Zeusa – najwyższej góry Cyklad. Wszystko pasuje .

Ale nie dziś. Bylibyśmy chyba samobójcami gdybyśmy zdecydowali się na taką wycieczkę w środku skwarnego dnia. Dziś chcieliśmy jeszcze zobaczyć jeden monastyr, podobno najstarszy na Naxos, noszący wdzięczną nazwę Fotodoti . A stoi on gdzieś w pobliżu wioski Danakos.

Dojechaliśmy do końca asfaltowej drogi z placykiem do zawracania. Wioska leży jeszcze niżej, a monastyru ani śladu. Jakieś zabudowania było widać trochę powyżej nas, może to właśnie to? . Wysłałem Małgosię na zwiad a sam zająłem się napełnianiem wszystkich pustych już butelek wodą z kranika. Po chwili okazało się, że te zabudowania to po prostu cmentarz i kaplica .





Widoczek na dolinkę, tą szutrówką można dojechać na wybrzeże, ale raczej nie wyrobami skodopodobnymi . Tam na dole widzieliśmy jedynie ręcznie wykonany na desce napis „Danakos” i strzałkę pod górę... oficjalnego przejazdu tędy nie ma.



Danakos



Monastyru ani widu ani słychu. Postanowiłem zasięgnąć języka . Zszedłem do wioski, akurat do swego auta wsiadał jakiś człowiek, zagadnąłem go, ale nie znał chyba ani jednego słowa po angielsku. Ale po chwili z domu wyszła jego żona, coś tam pogadali i ona zwróciła się do mnie w bardzo kiepskim (podobnym mojemu ) angielskim. W każdym razie dowiedziałem się, że monastyr znajduje się powyżej wioski i można do niego dojść ścieżką w 15-20 minut. Gdybyśmy oboje lepiej znali ten międzynarodowy język, może ona lepiej umiałaby mi powiedzieć, że można tam też dojechać autem..... a może ja lepiej bym zrozumiał co ona do mnie mówi .

Ale wyszło jak wyszło, i tak byłem bardzo zadowolony z siebie, że już wszystkiego się powiedziałem i popędziłem podzielić się tym info z Małgosią. Zamknęliśmy auto pozostawiając je w pełnym słońcu z tradycyjnie uchylonymi szybami i ruszyliśmy pod górę.

Ścieżka wyglądała mniej więcej tak:



A to grecki ogródek



W sandałkach szło się tak sobie



Czasem można się nadziać na taką niespodziankę





Danakos coraz dalej.

A potem obojgu nam odechciało się robienia fotek i myśleliśmy raczej tylko o tym jak tu przeżyć ten koszmarny upał kiedy pot zalewa oczy i każdy kolejny krok jest coraz większym wysiłkiem. Na pewno szliśmy dłużej niż 20 minut, ścieżka co prawda była trochę stroma, ale w normalnych warunkach można by dojść może nawet i szybciej. W każdy razie – udało się .



Tak wyglądający monastyr widzieliśmy po raz pierwszy i chyba nigdzie nie ma drugiego podobnego . Właśnie dopiero teraz dotarło do mnie, że można tu dojechać autem, kilka stało nieopodal. Spojrzałem na mapę... tak, szutrówką spod kapliczki Agia Marina .

Weszliśmy do środka.





Wewnątrz było kilkoro francuskich turystów oraz pop i kilka osób właśnie sprzątających wnętrze. Chyba wyglądaliśmy kiepsko po tej upalnej wędrówce bo starsza kobieta od razu się nami zajęła, zwłaszcza Małgosią... posadziła w cieniu i przyniosła kilka kubeczków z zimną wodą oraz tradycyjne greckie owocowe galaretki. Jak już trochę doszliśmy do siebie, poprzyglądaliśmy się wszystkim zakamarkom tej przedziwnej budowli . Bo tak naprawdę był to stary, bizantyjski kościółek z dobudowanym weneckim piętrem

Na górę weszliśmy jak sądzę tylko dlatego, że dwóch młodych chłopaków zamiatało i myło tam podłogi w kilku pustych pomieszczeniach.





























A co ma oznaczać ten zwisający bukiecik? Nie mam pojęcia



Schodziło się już zdecydowanie łatwiej, choć przypominam.... wciąż byliśmy w sandałkach . W aucie panowało bardzo sympatyczne ciepełko , naszą klimatyzację włączyliśmy jak zwykle ruszając i otwierając okna , i odjechaliśmy, zastanawiając się kiedy jeszcze w tę okolicę wrócimy .

Na razie chcieliśmy tylko jednego – jak najszybciej znaleźć sobie jakąś w miarę pasującą plażę i zanurzyć się w morskiej toni. Zjechaliśmy z gór... przez Filoti i jeszcze parę innych wiosek na Tragei przemknęliśmy bez zatrzymywania by po płaskich już prawie terenach zachodniej części wyspy dotrzeć do najbardziej na południe położonej plaży – Agiassos.





Taaaak, to jest właśnie mniej więcej to o co chodzi, tego się właśnie spodziewaliśmy – kilometrów piachu i łagodnej linii brzegowej . I nawet tłumów nie ma .

Trochę wyżej na północ już tak różowo jednak nie było. Plaża Pyrgaki... powoli acz systematycznie już zabudowywana.



Dojazd – szuterkiem



Typowe greckie „szkieletory”





Wykończonych też trochę było.

Jeszcze kawałek i byliśmy już na cyplu Aliki. Ładne miejsce ale spora jego część zabudowana nigdy nie wykończonym, niszczejącym kompleksem hotelowym . Tu ludzi było już dość sporo, przynajmniej kilkadziesiąt aut rozproszonych po różnych zakamarkach. Betonowe budynki mogą się jednak na coś przydać , znalazłem takie miejsce, gdzie można było wjechać do jednego z nich autem i zostawić je co prawda w lekkim zaduchu tego ukropnego dnia, ale za to w cieniu . Tu zostaniemy.

Plażyczki cypla Aliki.





Wybraliśmy tę









No i spędziliśmy tu resztę tego koszmarnie upalnego dnia, najgorętszego jak się okazało podczas całego wrześniowego urlopu. Siedzieliśmy głównie w wodzie, czasem przepływające niedaleko jachty czy turystyczne łódki zrobiły wielkie fale więc coś się działo . Przyglądaliśmy się pobliskiej Paros, podobno jednej z najbardziej turystycznych wysp nie tylko Cyklad ale i całej Grecji... Aż nadszedł wieczór

Tamta plaża jest całkiem duża i raczej popularna, ludzi było pełno, ale o tej wieczornej porze odjechali.





Gdy my powoli się już zbieraliśmy, nad samą skarpę nad nami przyjechał samochód.



Wracając, przechodziliśmy tuż obok....zaskoczenie było wielkie. To małe autko wypożyczyła para bardzo młodych ludzi, mówili po niemiecku i mieli malusieńkie, może kilkumiesięczne dziecko. Właśnie rozbili namiot i organizowali sobie obozowisko...

A my pospacerowaliśmy sobie chwilę po cyplu... wiele szukać nie trzeba było, to miejsce idealne wręcz do pozostania tu na noc. Przejechałem z „garażu” do upatrzonego zakątka i tradycyjnie zabraliśmy się za gotowanie . Słońce już powoli chowało się za horyzont, warto więc zrobić kilka fotek....rano raczej nie będzie do tego okazji .













Zas



A potem była już tylko cisza, spokój, czasem warkot silnika motorówki gdzieś z oddali, lampka wina przy stoliku... nasza grecka wieczorna codzienność

A to dzisiejsza mapka.



A – nocleg na wschodnim wybrzeżu
B – zatoka Panormos
C – Moutsouna
D – Apirantos
E – Danakos i monastyr Fotodoti
F – plaża Agiassos
G – plaża Pyrgaki
H – cypel Aliki

c.d.n.

kulka53 napisał(a):[
Widoczek na dolinkę, tą szutrówką można dojechać na wybrzeże, ale raczej nie wyrobami skodopodobnymi . Tam na dole widzieliśmy jedynie ręcznie wykonany na desce napis „Danakos” i strzałkę pod górę... oficjalnego przejazdu tędy nie ma.

Ten widok przypomina mi pewien punkt widokowy na wyspie KRK, jadąc od strony promu w Merag do Baski


Plaże Aliki (tak to sie pisało?) - fajne

Nadrobiłem zaległości, uff

Monastyr faktycznie szczególny w kształcie.

A z tą niemiecka rodzinką, to czemu było takie zaskoczenie? Że Niemcy niby tylko w hotelach 5-gwiazdkowych śpią?
Czy może oni byli tacy zdziwieni, że Polacy nie w Reichu na zmywaku tylko na wakacjach?

Monastyr

Powiedz(cie), czy ta Grecja taka piękna, czy Wasze zdjęcia tak dobrze skadrowane?

tony montana napisał(a):Ten widok przypomina mi pewien punkt widokowy na wyspie KRK, jadąc od strony promu w Merag do Baski

A to nam się nie mógł tak skojarzyć bo na Krk byliśmy tylko w Krk wykonując trasę Merag-Krk-most

tony montana napisał(a):Plaże Aliki (tak to sie pisało?) - fajne

Plaże Aliki były super, tyle że niezbyt puste , mieliśmy tak naprawdę szczęście, że mieliśmy w ogóle jakiś wybór. Ale ten dzień tak upalny był, że nic dziwnego, że wszyscy na plażach siedzieli

DarCro napisał(a):A z tą niemiecka rodzinką, to czemu było takie zaskoczenie? Że Niemcy niby tylko w hotelach 5-gwiazdkowych śpią?
Czy może oni byli tacy zdziwieni, że Polacy nie w Reichu na zmywaku tylko na wakacjach?

Oni nie mogli wiedzieć że jesteśmy z Polski, w przeciwieństwie do wielu naszych Rodaków nie oznajmiamy tego wszem i wobec
Byliśmy bardzo zdziwieni - raz, że jednak nawet na turystycznych wyspach ktoś taką formę noclegu wybiera, dwa, że z tak małym dzieckiem , trzy, że byli to właśnie Niemcy (czy też Austriacy, lub niemieckojęzyczni Szwajcarzy). Wiemy że Grecja jest najlepszym krajem do takiej turystyki, bo nie dość, że nikt nie goni, to jest ciepło i nie ma się co bać jakichś deszczy czy długotrwałego załamania pogody. Gdyby byli w kamperze to by mnie tak nie zdziwiło, ale tak po prostu, pod namiotem? .

eystrasalt napisał(a):Powiedz(cie), czy ta Grecja taka piękna, czy Wasze zdjęcia tak dobrze skadrowane?

Kadrować zawsze staramy się przyzwoicie, ale mimo wszystko przychylam się do pierwszej opcji

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Tak wyglądający monastyr widzieliśmy po raz pierwszy i chyba nigdzie nie ma drugiego podobnego .

Podoba mi się to miejsce, dobrze że się tam wybraliście.
A i na wygrzane plaże przyjemnie popatrzeć.

Po problemach "wietrzno-śniegowo-deszczowo-prądowych"
nadrobiłem zaległości w Waszej relacji

Monastyr jak i zdjęcia okolicy bomba...

Pozdrawiam Adrian

longtom napisał(a):Podoba mi się to miejsce, dobrze że się tam wybraliście.
A i na wygrzane plaże przyjemnie popatrzeć.

Od kiedy jeździmy do GR, wygrzanych plaż u nas nie brakuje

Monastyr zdecydowanie wynagrodził trud wędrówki.
To jest tak, że nie robiąc specjalnego wcześniejszego rozeznania czego pominąć nie wolno, co zobaczyć warto, co można, a co trzeba odpuścić , zawsze jest ryzyko, że coś się ominie, a gdzieś się wybierze niepotrzebnie.
Tym razem był to strzał w "10" .

ajdadi napisał(a):Monastyr jak i zdjęcia okolicy bomba...

Dzięki

ajdadi napisał(a):Po problemach "wietrzno-śniegowo-deszczowo-prądowych"
nadrobiłem zaległości w Waszej relacji

No i super... staramy się nie zwlekać z kolejnymi odcinkami by wiosną dać sobie i Wam odetchnąć trochę od "bałkańskich podróży"
A propos śniegu... u nas na szczęście nie było go i nie ma prawie wcale, ale przeglądając zdjęcia Naxos z internetu natrafiłem i na takie, na którym pokrywa ją warstewka śniegu .

Pozdrawiam