Małe i duże bałkańskie podróże :-)

DarCro napisał(a):Jadąc na Milos nastawiłbym się na to, by w takim miejscu sobie przynajmniej pół dnia pobyć jak nie cały...

I my też spędziliśmy tan dużo więcej czasu niż sądziliśmy. Byliśmy tam jakieś 3 godziny... dlatego pomęczymy Was jeszcze trochę fotkami z tego miejsca

morto15 napisał(a):Ten widok trochę przypomina księżycowy Pag

DarCro napisał(a):Też mi się z Pagiem skojarzyło.

CROberto napisał(a):Niech fani Pagu się nie irytują ale..... przy Sarakiniko odpada w przedbiegach.....

Jak dla mnie Sarakiniko wygląda podobnie do Pagu, ale tego widzianego z daleka, z góry. Pamiętam widok z drogi z Karlobagu na przełęcz Ostarijska Vrata, stamtąd nagie skały Pagu wyraźnie odcinały się swą bielą od granatu morza. Z bliska jednak to zupełnie inne miejsce, inne skały, inny krajobraz .

Ja też zawsze byłem wielkim fanem Pagu. Dla nas jest to najodpowiedniejsza chorwacka wyspa, piękna widokowo (widok na Velebit powala), ze stosunkowo dużą ilością łatwo dostępnych a niezabudowanych plaż. Sarakiniko jest po prostu czymś innym, myślę, że raczej jedynym w swoim rodzaju .

razpol napisał(a):CUDO! Chciałbym tam kiedyś się znaleźć.

Wszystko przed Tobą
Jeszcze 2-3 lata temu myśl o odwiedzeniu Cyklad wydawała mi się równie realna jak zdobycie Mount Everestu albo któregoś z biegunów .

dangol napisał(a):Tego cudu natury faktycznie nie można ominąć!
Zwłaszcza, że dotrzeć można tu nie tylko od strony wody, jak to sklanych grot Kleftiko.
Jeśli kiedyś trafię na Milos, z pewnością dotrę w to miejsce... Do kolorowej Klimy zresztą też

Cieszę się, że i Tobie się podobało
Co do Kleftiko... łudziliśmy się przez chwilę, że może da się tam jednak dotrzeć lądem, ale to rzeczywiście jest o ile może nie niemożliwe, to przynajmniej bardzo długotrwałe i trudne. Na przeszkodzie stoi tu m.in. kolejna kopalnia . Wędrówka z jakiejś innej strony (nie wiem nawet dokładnie skąd by trzeba iść) to raczej na cały dzień i dla hardkorowców. Z pewnością dużo łatwiej po prostu popłynąć jednym z wielu jachtów/łódek stojących w Adamas. Z tego co widzieliśmy, koszt takiego parogodzinnego rejsu (były 2 czy 3 trasy zaliczające kilka ciekawych miejsc u brzegów wyspy) to 30 euro za osobę. Z tym, że najlepiej byłoby być około 10 osobową grupą .

frape napisał(a):My też lubimy dzikie puste tereny - zieloną trawkę mamy pod nosem, a na wakacjach chcemy czegoś innego - ciekawszego

W pełni podpisuję się pod tym zdaniem .

babeczka napisał(a):Czytam, oglądam i podziwiam. Ciesze się, ze wiele jeszcze obiecujecie

Mam nadzieję, że nie rozczarujemy
Nie wszędzie jest tak "inaczej", czasem jest po prostu zwyczajnie.
Milos z pewnością ma kilka miejsc niepowtarzalnych

janusz.w. napisał(a):Niesamowite miejsce...
Oglądam zdjęcia nie wiem który już raz
Ciekawy jestem na ile są to 'plastyczne' formy i jak zmieniają się w czasie...?

Jeszcze dziś pojawi się trochę więcej zdjęć .

Natomiast co do trwałości... trudno powiedzieć, ale wydaje mi się że wbrew pozorom nie jest tak że co roku czegoś wyraźnie ubywa. Krajobraz tego wybrzeża kształtował się wiele tysięcy lat... gdyby było to aż tak nietrwałe, dawno by zniknęlo .

Pozdrawiam

Sama plaża Sarakiniko jest malutka, ale gdy nie ma na niej ludzi, wygląda całkiem ciekawie także z dołu. Ze zdjęć z internetu wynika, że w sezonie bywa tu dość tłoczno .



Idziemy kawałek wgłąb dolinki by zobaczyć co to za otwory widzieliśmy z góry. Okazuje się, że wewnątrz nic ciekawego nie ma, jest tu kilka korytarzy kończących się ślepo i krzyżujących pod kątem prostym. Jaki był cel ich powstania, nie mam pojęcia . W każdym razie efekt wizualny jest niezły .













W dolince można znaleźć coś zielonego i nawet kwitnącego



„Klify” są całkiem wysokie. I troszeczkę przypominają nam bułgarski Melnik

Powędrowaliśmy potem nad brzeg morza po drugiej stronie zatoczki.















Trzeba uważać by nie wpaść do dziury .



Gdyby nie fale, mógłby to być mały kajakowy porcik



Fale są czasami tak duże, że docierają wysoko na skały ...





...przy okazji tworząca się bryza non stop ochlapuje słoną mgiełką obiektywy aparatów .

Wysepka .



Stoimy w tym miejscu długą chwilę, podobnie jak wczoraj w Papafragas wpatrując się w falowy spektakl...















Skalna dziura też na dłuższą chwilę przyciąga uwagę .

Czasem pojawią się jacyś ludzie.



Jednak ogólnie tłumów nie ma .

Jest za to mocno zanurzony w morskiej toni zardzewiały wrak .





Skały, morze, rozszalałe fale...

Napatrzywszy się na te, jakże różne od dotychczas znanych widoków, obklejeni solą z morskiej bryzy wracamy na plażę, a potem do samochodu.













Sarakiniko nas oczarowało i zafascynowało. Nasz stosunek do wyspy przerodził się w entuzjazm . Właściwie, nawet gdyby przyszło nam odjeżdżać stąd już teraz, albo gdybyśmy nie mieli zobaczyć tu już nic ciekawego, i tak uznalibyśmy, że warto było się tu znaleźć .

W aucie stojącym dłuższy czas na słońcu panowało przyjemne ciepełko , ale chłodny wiatr po otwarciu drzwi szybko je wystudził. Przekąsiliśmy ciastkowe, mocno spóźnione drugie śniadanie , wiedzieliśmy już że na plaży to dziś nie należymy się zbyt długo. Ale do zachodu słońca jeszcze chwila pozostała, dlatego postanowiliśmy zgodnie z wczorajszym pomysłem ponownie pojechać na plażę Paliochori.

Kolorowa plaża przyjęła nas przyjaźnie, na jej końcu było tylko kilka osób, był drobny żwirek, był lekki wiaterek, słoneczko, były rzecz jasna ożywcze kąpiele . Przekonaliśmy się, że woda u brzegów Milos daleka jest od wrzątku , była jak na nasze wymagania dość chłodna. Zmierzyliśmy temperaturę... musiały nam wystarczyć 24 stopnie.















Gdy słońce zbliżało się już do linii horyzontu, odjechaliśmy z Paliochori. Ta plaża pozostawiła na nas dobre wrażenie i wspomnienia, mimo, że jest jedną z najpopularniejszych na wyspie. Jednak jej wielkość i okres w którym się tu znaleźliśmy sprawił, że była dla nas jak najbardziej odpowiednia

Z Paliochori pojechaliśmy na zachód. Niespodzianki nie było, w miejscu gdzie asfalt miał się skończyć, skończył się , polewany szuter był jednak całkiem przyzwoity. Jechaliśmy wolniutko wypatrując dobrego miejsca na nocleg, jak najbardziej osłoniętego od powiewów wiatru, jednak znalezienie go nie było zupełnie proste.

Tego właśnie popołudnia zaobserwowałem w samochodzie niepokojący objaw , auto przy zdejmowaniu nogi z gazu i wrzucaniu na luz nagle traciło obroty, silnik się dławił, czasem, przy próbie ponownego przyspieszenia gasł. Przestraszyłem się nie na żarty , jak się później okazało, te objawy towarzyszyły nam już do końca podróży, jednak występowały dość rzadko, w każdym razie nie powodowało to takich trudności w jeździe by wymagało to jakiejś interwencji specjalisty.

Ostatecznie zostaliśmy na nocleg w szerszej zatoczce przy jednym z zakrętów szutrowej drogi. Miejsce było mało ciekawe, ale lepszego w tym rejonie nie było. Tym razem jedzonko gotowaliśmy już po zapadnięciu zmroku... smakowało jednak jak zwykle wyśmienicie .

Zasnęliśmy w poczuciu fantastycznie spędzonego dnia na świetnej wyspie. Czy jutrzejszy dzień będzie równie udany?

A to odwiedzone dziś miejsca i pokonana trasa:



A – nocleg „gdzieś na Milos”
B – Zefiria
C – Tripiti
D – katakumby, teatr, wzgórze z kapliczką
E – Klima
F – Sarakiniko
G – plaża Paliochori
H – nocleg „gdzie indziej na Milos”

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Sarakiniko nas oczarowało i zafascynowało.

Ja myślę.

A zachód, (wschód) słońca pomiędzy tymi białymi skałami.
Aż strach pomyśleć jak to musi wyglądać

pzdr

kulka53 napisał(a): Okazuje się, że wewnątrz nic ciekawego nie ma, jest tu kilka korytarzy kończących się ślepo i krzyżujących pod kątem prostym. Jaki był cel ich powstania, nie mam pojęcia

Nazwa Sarakiniko pochodzi ponoć od saraceńskich piratów, którzy mieli tu swe kryjówki . Może te tunele właśnie oni wydrążyli?

weldon napisał(a):Tutaj, pomijając naturalną erozje, czas się już całkowicie zatrzymał


Piknie ...

I oby tak tam było aż do końca świata i jeden dzień dłużej.
Lubimy kontakt z przyrodniczymi pięknościami.

longtom napisał(a):

kulka53 napisał(a):Sarakiniko nas oczarowało i zafascynowało.

Ja myślę.

A zachód, (wschód) słońca pomiędzy tymi białymi skałami.
Aż strach pomyśleć jak to musi wyglądać

Zachód czy wschód słońca zrobiłby ze skał złote albo czerwone formy.
Może ktoś pojawi się z Naszych na Milos i pokaże. O tej porze roku to całkiem łatwe zachód słońca jest około 18.00 wschód przed 6.00. Myśmy zbyt daleko odjechali no i mieliśmy już upatrzony cel na następny dzień.

dangol napisał(a):

kulka53 napisał(a): Okazuje się, że wewnątrz nic ciekawego nie ma, jest tu kilka korytarzy kończących się ślepo i krzyżujących pod kątem prostym. Jaki był cel ich powstania, nie mam pojęcia

Nazwa Sarakiniko pochodzi ponoć od saraceńskich piratów, którzy mieli tu swe kryjówki . Może te tunele właśnie oni wydrążyli?

Dość ciekawa koncepcja ale to raczej mieszkańcy przed piratami się chowali a nie piraci z łupami.
W czasach bizantyjskich wyspy stały się celem nieustannych najazdów piratów, którzy porywali ludność, by sprzedawać ją na targach niewolników. O zatoce Kleftiko rzeczywiście w informatorze, który dostaliśmy w informacji turystycznej napisano, że to jest stare schronisko piratów na morzu Egejskim. Kleftiko od lądu nie było tak łatwo dostępne jak Sarakiniko.
Korytarze były dość wąskie, niewysokie, co 5 metrów z wejściem z zewnątrz i nie miały dalszego ciągu. Cały korytarz może miał 30 m. Dlatego pomyślałam, że może te korytarze to garaże dla łodzi rybackich i to z bardziej współczesnych czasów. Na ścianach były wyraźne ślady drążenia. No ale to może bardziej "moje wydaje mi się" niż prawda.

"Garaże" oczywiście są bardziej prawdopobne , chociaż wejsja "piracka" brzmi bardziej przygodowo . Piratom zresztą wygodniej było ukrywać się w obszernych, naturalnych morskich grotach Kleftiko. Skoro na Milos mieli je "pod ręką", to czy chciałoby im się wydłubywać kryjówki w Sarakiniko?

Sarakiniko!

To są w Oiropie takie miejsca?!!?! Aż wierzyć się nie chce ..

Hejka


..Klima i Sarakiniko ! ...szok dla oczu ..

..i miód na serce! : ...

.. fotki przepiekne


Pozdrówki , i czekamy na więcej !

tony montana napisał(a):Sarakiniko!

To są w Oiropie takie miejsca?!!?! Aż wierzyć się nie chce ..

Kowal38 napisał(a):Hejka


..Klima i Sarakiniko ! ...szok dla oczu ..

..i miód na serce! : ...

.. fotki przepiekne


Pozdrówki , i czekamy na więcej !

A są, są przepiękne miejsca i nam się udało je ciekawie pokazać. Chyba
My uważamy, że Klima i Sarakiniko to miejsca które nas do wyspy przekonały. Na Milos wszędzie spotykaliśmy turystów, widać było w każdym miejscu zaparkowane auta z wypożyczalni ale nie było widać autokarów zapchanych dużymi grupami wycieczkowymi. Poznawanie tej wyspy to spełniona przyjemność.

Na Klimie i na Sarakiniko się relacja nie skończy, obiecujemy że będzie jeszcze co pooglądać.