Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Wracamy













Powoli zbliża się już południe, słońce mocno przypieka, ale powietrze, choć gorące, wcale nie jest na tyle upalne by było ciężko to znosić. Niestety, samochodu nie zawsze udaje się postawić w cieniu i gdy potem do niego wsiadamy... no jest gorąco .

Ruszamy z parkingu, ale jeszcze przed Tripiti znów na chwilkę się zatrzymuję, spodobała nam się jeszcze jedna, stojąca w cieniu cyprysów, kapliczka.





A tam byliśmy przed chwilą .





Kapliczka jak to często bywa, jest otwarta, ale jak też zwykle bywa, nie ma w niej nic szczególnego, taki malutki kościółek, przejaw tradycji i wiary jednej z greckich rodzin...













Sporo już dziś widzieliśmy, ale do końca dnia zostało jeszcze bardzo dużo czasu.... .

c.d.n.

Z malowaniem schodów jest jak przypuszczamy inny powód niż to żeby było dobrze widać gdzie się stopień zaczyna i kończy. Fakt, że przy okazji dobrze widać poszczególne stopnie pomaga trafić w nie. Kapliczki są dla Greków bardzo ważne. I są zawsze mocno zaakcentowane właśnie dodatkowymi znakami. Na drzewach, na kamieniach i schodach. Teren wokół kapliczek jest bardzo zadbany i pozamiatany.

kulka53 napisał(a):...wiatr traci już swą moc .

A nawet już stracił.

Będzie cieplej.

pzdr

weldon napisał(a):

Lidia K napisał(a):Z malowaniem schodów jest jak przypuszczamy inny powód niż to żeby było dobrze widać gdzie się stopień zaczyna i kończy.

Mrówki?

Kiedyś z dziadkiem drzewa w sadzie bieliliśmy

Też kiedyś bieliłem - wapnem - i to wcale jeszcze nie było tak dawno
Nie wiem czy w przypadku schodów chodziło o mrówki, raczej o upiększenie wiernym dojścia do kapliczki .
No chyba żeby przy okazji też o to, by w trakcie tego dojścia nie mieli na sumieniu rozdeptanych owadzich żywotów

longtom napisał(a):A nawet już stracił.

Będzie cieplej.

Trochę stracił, ale tylko trochę. Te miejsca były "po zawietrznej" i był o tam spokojniej. Po drugiej stronie nieźle wciąż dmuchało .
Temperatury na wyspach były niby wysokie, ale nie tak jak na lądzie. Na pewno były tam bardziej komfortowe warunki, lepsze do zniesienia, bo zamiast 35 było około 28-30 stopni. A słońce przypiekało niemiłosiernie .
Najbardziej niespodziewane było to, że ogromne upały dopadły nas pod sam koniec września, jeszcze na wyspie i podczas powrotu .

Pozdrawiam

9 września, niedziela c.d.

Tyle się już napatrzyliśmy z góry na Klimę, że trzeba by wreszcie popatrzeć i z dołu . Ta wioska to kolorowa wizytówka wyspy, malownicza i często fotografowana. Choć właściwie użyłem złego słowa... to nie wioska w tradycyjnym i popularnym znaczeniu tego słowa. To osiedle tzw „syrmata” , domków budowanych jeden przy drugim nad samym brzegiem morza, często przynajmniej częściowo wykuwanych w miękkich skałach. Zwyczaj ich budowania pojawił się w połowie XIX wieku, kiedy nie było już zagrożenia ze strony Turków czy piratów... mieszkańcy swobodnie mogli przenosić się bliżej wody, stanowiącej ważne źródło utrzymania dzięki połowom ryb. Domki te są niewielkie, na dole znajdowały się hangary do przechowywania łodzi w czasie sztormów, na górnym piętrze pomieszczenia dla rybaków w których mogli nocować nie będąc zmuszonymi do codziennej wędrówki w górę i w dół do swoich położonych na wzgórzach wiosek. Osiedli takich na Milos jest kilka, Klima jest największym, najładniejszym i najbardziej znanym. Od połowy XX wieku syrmata przekształciły się w weekendowe domki, potem, niekiedy, w letnie rezydencje emigrujących na stały ląd Greków, albo pokoje do wynajęcia .

W Tripiti odnajdujemy wąziutką asfaltówkę (był drogowskaz) i zjeżdżamy w dół.







Jedziemy wolniutko, przed nami toczą się 3 wynajęte autka. Gdzie by tu stanąć, żeby cień był i żeby było w miarę blisko... i tak dojechaliśmy za nimi na sam brzeg morza , gdzie już nie wolno stawać i przede wszystkim nawet nie ma gdzie. Trzeba było uskutecznić wielkie grupowe cofanie (bo zawrócić nie ma szans ) i poupychać się nieco dalej, po prostu przy drodze, jak inni. Nie ukrywam, w Grecji, a zwłaszcza na wyspach, baaaardzo przydają się auta o niedużych rozmiarach .

No to idziemy .





Kościółek w Klimie







Tripiti

Kilka kroków dalej o brzeg pluskają niewielkie fale, przechodzimy między domkami i stajemy, oszołomieni tym miejscem. Jest kolorowo, małe domki przytulone jeden do drugiego, kołyszące się na falach łódki, kameralnie, zacisznie, przecudnie .























Foldery i przewodniki nie kłamały, to miejsce jest fantastyczne, niesamowicie malownicze. Nazwa pasuje do niego jak ulał, klimatyczna Klima . O ile jeszcze wczoraj mieliśmy mieszane uczucia co do Milos, tak dziś, a zwłaszcza tu i teraz, wiedzieliśmy już, że warto było tu przyjechać i na pewno te kilka dni które mamy tu spędzić nie będą stracone.

Niektóre domki są przerobione na pracownie, mieszkańcy sprzedają w nich jakieś własnoręcznie wykonane drobiazgi, inne znów są pokojami do wynajęcia dla turystów. Spodziewaliśmy się, że będzie tu więcej ludzi, jednak jest dość pusto, nawet turystów nie ma zbyt wielu, w pełnym sezonie pewnie wygląda to trochę inaczej. Budynki czasem stoją tak blisko wody, że nawet niezbyt duże dziś fale docierają niemal pod sam próg... trzeba uważać by się nie skąpać wraz z butami a fale wyrzucają na brzeg sporo morskiej trawy. Właśnie przed taką falą odskoczyła w pewnym momencie Małgosia a w jej kolanie coś chrupnęło... jednak nie do końca jest ono w porządku , dobrze że przynajmniej jedną zaplanowaną górę już zaliczyliśmy bo od tej pory pobolewało ją mocniej niż jest do tego przyzwyczajona ..

Napstrykaliśmy niesamowitą ilość zdjęć... Małgosi trudno było dokonywać wyboru które pokazać, bo każde wydawało się ładne i inne od pozostałych... .

Pospacerujcie z nami po Klimie .

Spędziliśmy w Klimie dużo więcej czasu niż się spodziewaliśmy , odjeżdżamy stąd w poczuciu, że długo nie zapomnimy tego przepięknego miejsca. Nie wiedzieliśmy, że już niedługo zobaczymy coś co także będzie przepiękne, ale tym razem będzie dziełem nie człowieka, a natury...

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Napstrykaliśmy niesamowitą ilość zdjęć... Małgosi trudno było dokonywać wyboru które pokazać, bo każde wydawało się ładne i inne od pozostałych... .

Chyba wszystkie Gosie tak mają też mi ciężko zdecydować, którego z nich bym nie pokazała
Cyklady ja widzę mocno różnią się od lądu. Zakintos, Lefkada czy Kerkira są raczej widokowo zbliżone, a tu zupełnie coś innego widać i te kolory.... marzenia

Tą wioską mnie przekonałeś do Milos.

Od dzisiaj , jeśli będę życzyć komuś " kolorowych snów " , będę miała na myśli obrazki z Waszych wakacji.

Pozdrawiam

frape napisał(a):

kulka53 napisał(a):Napstrykaliśmy niesamowitą ilość zdjęć... Małgosi trudno było dokonywać wyboru które pokazać, bo każde wydawało się ładne i inne od pozostałych... .

Chyba wszystkie Gosie tak mają też mi ciężko zdecydować, którego z nich bym nie pokazała
Cyklady ja widzę mocno różnią się od lądu. Zakintos, Lefkada czy Kerkira są raczej widokowo zbliżone, a tu zupełnie coś innego widać i te kolory.... marzenia

Zdjęcia które pokazujemy to jakaś 1/3 z tych które zrobiliśmy
Może i jest ich trochę za dużo, ale my lubimy czytać relacje w których jest dużo zdjęć, to pozwala się zorientować "w terenie", wyrobić sobie opinię o danym miejscu, poczuć się tak, jakby się w tych miejscach było samemu

Cyklady rzeczywiście są inne. Może niektórym nie podobałoby się to, że nie ma na nich zieleni, że są puste i jałowe. Mi to kompletnie nie przeszkadza, przepadam za suchymi i górzystymi pustkowiami .
Z Jońskich byliśmy na Lefkadzie i Kefalonii, one też są przepiękne ale... trochę za duże i aby je poznać trzeba przeznaczyć na jedną trochę więcej czasu niż kilka dni .
Kiedyś, jak jeszcze planowaliśmy poznawanie Chorwacji, wydawało mi się, że wszystko jedno na którą wyspę popłyniemy, że one są podobne. Okazało się że jest zupełnie inaczej . Podobnie jest z Cykladami, każda wyspa, mimo że na pozór i w pewnych względach podobna, ma jednak istotne szczegóły odróżniające ją od innych. Jeszcze wiele przed nami .

DarCro napisał(a):Tą wioską mnie przekonałeś do Milos.

Lepiej późno niż wcale
Mam nadzieję, że jeszcze parę miejsc Ci się spodoba .

Iwona75 napisał(a):Od dzisiaj , jeśli będę życzyć komuś " kolorowych snów " , będę miała na myśli obrazki z Waszych wakacji.

Odcienie błękitu i biel, to też kolory
A te drobne tęczowe wstawki to jak rodzynki w pysznym cieście

----------------------------------------------------------------------------------------

W uzupełnieniu poprzednich odcinków jeszcze 2 mapki które mam nadzieję pozwolą na lepszą orientację gdzie i jak się poruszaliśmy .





A - Adamas
B - Tripiti + wiatraki
C - parking przy katakumbach
D - miejsce odnalezienia Wenus
E - antyczny teatr
F - wzgórze z kapliczką
G - Klima

Pozdrawiam