Małe i duże bałkańskie podróże :-)

mariusz-w napisał(a):Patrzyłem na ten większy plan ... zdjęcie 5 w (poście) ... pierwsze z murkiem ...

... ale się nie upieram !

Jak tak się człowiek przeleci przez te relacje, Lefkady, wyspy, kaniony,
to już do końca nie wiadomo, gdzie jest.

Przed chwilą tańczyłem sirtaki z Zorbą u Danusi, sprawdzałem temperatury wody u Roberta,
a tu, ledwo się ścieżka gdzieś na zboczu góry skończyła, już w zachmurzonym greckim miasteczku wylądowałem ...

Witojcie Kulki,

Od dawna śledzę tą waszą relację, ale tempo takie nasadziliście, że nie wyrabiam za Wami i mam zaległości ...

Już przy odcinkach z Fier chciałm cosik wtrącić, ale dopiero przy przełęczy Llogara (tam dopiero jestem w waszej relacji) się zebrałem ...

Cóż można rzec ... masa wspomnień ... widzę, że wiele rzeczy udało się Wam bardziej dogłębnie zobaczyć, jak na przykład twierdza w Fier czy twierdza w Shkodrze, niż nam w 2007 ... swoją drogą to też widzę masę zmian w AL na waszych zdjęciach ... no i przełęcz Llogara ... my z naszych wypraw w 2007 i 2008 wybraliśmy kilka zdjęć, które nam najbardziej symbolizowały tamte wyjazdy, powiększyliśmy je, i powiesiliśmy sobie na ścianie w pokoju ... tak ja pisaliście, jest tam i Sv Jure, i trasa Transfogarska, i rzeczona przełęcz Llogara z widokiem na morze, z kozami w planie pierwszym ... tak na marginesie, to na ową plażę, na której nocowaliście, też zrobiliśmy sobie chrapkę po zdjęciach typa, ale wtedy ta szutrówka była w tak marnym stanie, że nie ryzykowaliśmy ...

Z chęcią zobaczę resztę waszej AL, no i tą GR ... powtórka części BiH, MNE, AL, MK, SRB, z elementami GR jest na tą chwilę na pierwszym miejscu tras, w jakie chcielibyśmy pojechać, jak już kiedyś wznowimy nasz cykl wypraw ... na tą chwilę moment ten jest nieznany i zdaje się systematycznie oddalać, ale wizję warto mieć ...

I gratulacje nowego aparatu ... ja się tam na zdjęciach nie znam, ale mnie się owoce prób i błędów Lidii podobają, więc tak trzymać ...

Pozdrawiam,

PAP

WOW

PAP, wszelki duch

Fajnie że się pojawiłeś, myśleliśmy, że zapomniałeś już o cro.plowym epizodzie

Nooo troszkę lepiej nam idzie "tworzenie" niż poprzednio.... i oby tak dalej , jak ostatnio wspomniałem, opis sierpniowej Rumunii wciąż czeka w kolejce. Mam nadzieję, że w styczniu już skończę tę podróż i zabiorę się za kraj furmanek
Nie będę ukrywał, że i w Albanii (np w Gjirokaster, do którego jeszcze czytelniczo nie dotarłeś ), jak i w Rumunii wspominaliśmy Was. Pamiętam jak pisałeś na wiosnę, że wybieracie się we wschodnie europejskie i bałkańskie rejony, RO, BG, UA, MD...... z tego co piszesz wnioskuję, że ta wyprawa do skutku nie doszła . A swojego czasu, przygotowując się do RO miałem wysłać maila z pytaniami jak wrażenia z Mołdawii..... no ale już potem sami zrezygnowaliśmy z wyskoku tamże.

A jeszcze a propos szutrówki na plażę pod Llogarą, z tego co udało mi się wygrzebać w necie, poprawiono ją prawdopodobnie w 2009....

PAP napisał(a):mnie się owoce prób i błędów Lidii podobają, więc tak trzymać ...

Dzięki, na pewno się ucieszy jak to przeczyta

Pozdrawiam

Że tak OT napiszę - i mnie ucieszył post PAP-a Jakby nie było, moje losy bałkańskie z Kulką i PAP-ą splecione są
pozdrawiam, PAP-o

A co do Waszej wędrówki, Pawle - zaintrygowały mnie kamienne mosty i mostki. Takie same stoją w Andorze i jak by się dobrze rozejrzeć, pewnie w wielu innych miejscach Południa. Czyżby ta sama sztuka inżymieryjna - zresztą cóż innego "tańszego" poza łukiem można wynaleźć, żeby się nie zawaliło ? Tylko kto był pierwszy ? Grecy, Rzymianie ? A może jeszcze wcześniej ?

W kazdym razie nie dziwię się, że wiedza wolmomularska była tak pilnie strzeżona ...

pozdrawiam

plavac napisał(a):zaintrygowały mnie kamienne mosty i mostki.

Te mostki to jedna z atrakcji turystycznych Zagori, nam też się bardzo podobały . Jest ich tam przynajmniej 10, najwięcej w okolicach wioski Kipi a pochodzą z XVIII i początku XIX w. Ale w innych miejscach też są tego typu budowle, m in w Arcie.
A że kamienne... to jedyny oczywisty najtrwalszy budulec w pełnych skał górskich rejonach Południa
Nie tak trudno je w Zagori znaleźć, opisane są drogowskazami, a gdzie mniej więcej się znajdują można zobaczyć na sfotografowanej przez nas mapce którą zamieściliśmy w tym poście
Pozdrawiam

Dzień jedenasty, 14 września c.d.

Kolejnym przystankiem na naszej trasie będzie dziś Joanina. To niemałe miasto, kojarzy się nam głównie z powtarzanym jakiś czas temu hasłem "traktat z Joaniny" , nie dlatego jednak mamy zamiar tam zaglądnąć. Miasto położone jest nad jeziorem a my wciąż mamy w pamięci przepiękną, podobnie i niedaleko położoną Kastorię gdzie zawitaliśmy 4 lata temu. Może i Joanina też nas tak zauroczy?.

Początki Joaniny datują się na połowę pierwszego tysiąclecia naszej ery, kiedy to trzęsienie ziemi zmieniło bieg płynącej przez równinę rzeki, wskutek czego powstało jezioro i ludzie zaczęli się nad nim osiedlać. W 1430 r. przeszło we władanie tureckie a pod koniec XVIII w. stało się siedzibą Ali Paszy z Tepeleny. Tradycyjnie wytwarzano tu przez wieki wyroby ze srebra co widać do dziś, w mieście jest duża ilość sklepów z takimi wyrobami.

Po wyjeździe z gór pogoda nieco się poprawia, nie pada i znacząco podnosi się temperatura. Wjeżdżamy do miasta, które okazuje się być naprawdę wielkie , kierujemy się wg znaków na centrum. Jakoś pomyliłem drogę, albo planik w przewodniku nie był zbyt dokładny, w każdym razie okazało się że zaparkowaliśmy wcale nie tak blisko położonej na półwyspie twierdzy (kastro) ale dość daleko. Jakie są greckie miasta wie każdy kto w nich był...... wąskie, zatłoczone jednokierunkowe uliczki obudowane nierozpoznawalnymi blokami..... wolę już przejść się kawałek do centrum niż dalej kluczyć po nich samochodem i szukać wolnego miejsca .

Nawet idąc do centrum pomyliłem drogę, na szczęście nie musieliśmy jej jakoś strasznie nadrabiać. Ale dzięki temu zauważyliśmy coś ciekawego, właściwie zaskakującego, otóż gdzieś w mieście, na ławkach pod drzewami, niedaleko jeziora, siedziały sobie starsze kobiety i grały w karty, to właśnie zwróciło naszą uwagę. Potem, wracając tamtędy gdy zorientowałem się że źle idziemy, przechodziliśmy ponownie w ich pobliżu. Jakież było nasze zaskoczenie, graniczące z szokiem, gdy usłyszeliśmy, że kobiety te mówią do siebie po.......polsku .

W końcu udało się nam dotrzeć do twierdzy. Jest ona otoczona wysokim i grubym kamiennym murem a za nim znajdują się zwykłe domy mieszkalne więc tak naprawdę nic ciekawego. Nieco ciekawsza jest nieco wyżej położona twierdza wewnętrzna, nosząca nazwę Its Kale (wstęp do niej jest bezpłatny). Jest tu też muzeum bizantyjskie i Fetije Dżami czyli Meczet Zwycięstwa zbudowany w 1611 r. po zdobyciu miasta przez Turków. Również można oglądnąć trochę ruin potężnych fortyfikacji z czasów Albańczyka, Alego Paszy z Tepeleny, Joanina była stolicą państewka które stworzył na przełomie XVIII i XIX wieku walcząc z Turkami. Właśnie stąd wyruszał na wyprawy przeciwko imperium osmańskiemu, jednak dobra passa skończyła się.....niegdysiejszy sojusznik na tyle rozgniewał sułtana, że ten wysłał przeciwko niemu potężne siły swych wojsk. Ali Pasza został schwytany i zamordowany na wysepce Nissi na jeziorze Pamvotis, tak blisko swej potężnej siedziby.

Po krótkiej wizycie w tym miejscu kierujemy się jeszcze do leżącego nieopodal odrestaurowanego meczetu Asłan Paszy zbudowanego przez Turków w 1619 r. w miejscu zburzonej greckiej katedry. W meczecie mieści się obecnie Muzeum Etnograficzne. Obok meczetu znajduje się długi budynek z arkadami, była to niegdyś medresa, czyli szkoła koraniczna.

Dlaczego zepsułeś armatę?

Jacek S napisał(a):Dlaczego zepsułeś armatę?

A Tomek ostrzegał !

forum/viewtopic.php?p=632859#632859




Ale Paweł chyba naprawia !

Nie wierzę ... że się udało !

Jacek S napisał(a):Dlaczego zepsułeś armatę?

mariusz-w napisał(a):A Tomek ostrzegał !

Nie była ogrodzona

mariusz-w napisał(a):Ale Paweł chyba naprawia !

Próbowałem......
...... nie udało się

Ale kule do niej (takie jak widać trochę niżej za trójkątnym płotkiem) to już mógłbym nosić
No, może te nie..... były tam też mniejsze

Wracając z terenu twierdzy idziemy kawałek nad jeziorem, okazuje się, że w przeciwieństwie do czystych wód jeziora nad którym leży Kastoria, jego wody są brudne, zaśmiecone i łagodnie mówiąc nie pachną zbyt pięknie . Dlatego szybko opuszczamy nadwodne bulwary i przez niczym nie zatrzymującą naszej uwagi dawną turecką dzielnicę bazarową kierujemy się do samochodu. Jest tu pełno sklepów, o tej popołudniowej porze, końcówki tradycyjnej greckiej sjesty zwykle zamkniętych albo właśnie na powrót otwieranych. W Joaninie musi pojawiać się sporo turystów, jest tu bowiem dużo sklepów z biżuterią a także typowo pamiątkarskich.

Nie mogło być inaczej , wracamy do samochodu i....... nie możemy go znaleźć . Nie, nie stanąłem na zakazie i nie został odholowany , po prostu kompletnie pogubiłem się w topografii miasta . I nawet dzielnie dzierżony w dłoni przewodnik z planikiem wcale nie pomógł, naprawdę czułem się zdezorientowany i wkurzony na siebie gdy staliśmy bezradnie na jakimś rogu nie wiedząc w którą stronę teraz. Ale za to trafiliśmy na taką, nową wprawdzie, ale ładną cerkiew.









W końcu, na spokojnie porównałem kierunki na mapce z ulicami, postudiowałem ich nazwy i trafiliśmy do naszego autka. Wyjazd z miasta również nie był bezproblemowy..... próbując tego dokonać patrząc na plan, znalazłem się po chwili dokładnie w punkcie wyjścia . Teraz już porządnie wkurzony , nie chcąc wyjść przed kobietą na kompletnego ofermę postanowiłem kierować się.....na słońce . Co prawda za chmurami nie było go widać, ale mniej więcej można było stwierdzić jego położenie. Parę niestandardowych decyzji w wyborze kierunku jazdy i udało się , jedziemy ulicą wyglądającą na główną w kierunku południowym. To był koszmar, ja, który prawie nigdy nie błądzę popełniłem w Joaninie tyle gaf......naprawdę jest mi wstyd jak o tym teraz myślę .

Joanina specjalnie nas nie zachwyciła , bardzo daleko jej do urody Kastorii, która zresztą jest znacznie mniejsza. W zasadzie, gdy ktoś nie musi tu koniecznie zaglądać , spokojnie może stolicę Epiru ominąć...

c.d.n.