Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Tak, to o tę właśnie plażę chodzi

Fajne zdjęcie, dzięki.
Jak my tam zajechaliśmy, to padało, nawet nie wysiedliśmy z auta. Na pewno nie było tam tyle parasolek, widocznie we wrześniu zwijają już interes....
Ale ze zdjęć satelitarnych miejsce wygląda fajnie, zwłaszcza ta część plaży ciągnąca się na południe

Tak w ogóle..... przypominam sobie ten tekst z Twojej relacji , wtedy nie przypuszczałem że kiedyś trafię w to samo miejsce. Jak widać się udało. A co do zanieczyszczeń w Albanii, nie da się ukryć, że nie przywiązuje się tam większej uwagi do wyglądu otoczenia. Jako estetom, wygląd miast i ich peryferii bardzo się nie podobał. Mimo to, myślę, mam nadzieję, że to co najgorsze w kwestii troski ochrony środowiska, czy też jej braku, ten kraj ma już za sobą

Pozdrawiam

Dzień jedenasty, 14 września c.d.

Wracając zatrzymujemy się w starej części, w właściwym Monodendri. Również i tu część wąskich uliczek jest zamknięta dla ruchu, auto można zostawić na bezpłatnym parkingu. Oprócz spaceru po wiosce, naszym celem jest przyczepiony do skał monastyr Agia Paraskevi do którego prowadzi wybrukowana droga. W ogóle nie sposób zgubić się czy pobłądzić w Zagori, wszędzie są tabliczki z informacjami dokąd można dojść (często z odległością) czy dojechać, są drogowskazy. Z centrum Monodendri do monastyru jest 600 m lekko w dół.

Nie wiedzieliśmy czy monastyr można zwiedzać, czy będzie o tej porze otwarty. Okazało się, że prawdopodobnie jest otwarty cały czas a wstęp jest bezpłatny. To ponowne zaskoczenie , w porównaniu z Chorwacją gdzie za wszystko i wszędzie trzeba płacić , w Grecji okazało się, że wiele atrakcji turystycznych (a wszystkie parkingi) jest darmowych. Na terenie monastyru nie ma zbyt dużo do zwiedzania, jego największą atrakcją jest położenie. Swoją pracownię ma tu też jakiś artysta malarz.

Właściwie już mieliśmy wychodzić z monastyru, gdy nagle zauważyłem na kamieniach jakieś strzałki, były też tabliczki. Zaciekawiony podszedłem kawałek po schodkach, potem wzdłuż skał. Okazało się, że można iść tędy dalej i dalej, a każdy kolejny krok powodował przyspieszone bicie serca i wzmożoną ciekawość. Szybko zawołałem moją zajętą męczeniem aparatu towarzyszkę, pójdziemy jeszcze i tu, sprawdzimy dokąd prowadzi ta przyczepiona do skał ścieżeczka .



Nie da się ukryć, że to jest fajne miejsce, tym razem jesteśmy mniej więcej pośrodku pionowej ściany kanionu. Skalna półka prowadzi kilkaset metrów, potem urywa się, dalej iść już nie da rady.

Właśnie tu robimy niezależnie od siebie zdjęcie jednej sośnie, dramatycznie przyczepionej korzeniami do pionowej ściany

Pobyt w okolicach Monodendri był naprawdę bardzo atrakcyjny, ale warto też pewnie pozaglądać jeszcze w inne zakamarki Zagori. Tak wygląda sama wioska z oddali :







c.d.n.

Ścieżka ! ...

Półeczka ... robi wrażenie !!!
Skały (ich faktura i kolory), sosna, dziki cyklamen, przepaść ... też !
... że Cię ciągnęło sprawdzić co dalej to rozumiem.
Chyba na czworakach bym ją pokonywał ...

Piękne miejsce.

Pozdrawiam.

Też by mnie ciagnęło, ale pewnie jednak nie odważyłabym się wejść na tę półeczkę, nawet dla takich widoków.

Podobnie jak Agnieszka nadrobiłem zaległości
A buło CO

Powędrowałem z Wami od Trnovacko Jezero przez Szkodrę , Tiranę , Berat , Apolonię Illyryjską , podziwiałem widoki z trasy do Sarandy i "Wasze" puste plaże Morza Jońskiego , Butrint , antyczne i wczesnochrześcijańskie pozostałości - wspaniałe , podobnie jak Twoje Pawle znalezisko

Teraz wjechałem z Wami do Grecji - znowu wspaniałe widoki - i będę śledził dalszą część na bieżąco bo to sama przyjemność

Dziękuję i pozdrawiam
Piotr

mariusz-w napisał(a):Półeczka ... robi wrażenie !!!

dangol napisał(a):nie odważyłabym się wejść na tę półeczkę

Eee, naprawdę nie było aż tak źle, trudności żadnych..... , ale faktycznie czuło się "powietrze" idąc tamtędy . Ja nie mam z tym żadnych problemów, Małgosia, właściwie jeżeli już, to niewielkie.... ale wracając natknęliśmy się na starszą angielską parę, z tego co mówili wywnioskowałem, że dalej to już nie pójdą
W każdym razie, w przeciwieństwie do Franzowych ścieżek, nie jest tam potrzebny żaden sprzęt, co było oczywistą zaletą tego spaceru

maslinka napisał(a):Chętnie bym się tam zatrzymała... na campingu , ale biorąc pod uwagę opisywaną przez Was infrastrukturę turystyczną, musimy na to jeszcze poczekać parę lat.

Zatrzymanie na kempingu w Albanii nie jest rzeczą niemożliwą , widzieliśmy, że na pewno są tam 2 . Jeden nosił nazwę Kavaje i były do niego drogowskazy na głównej drodze na wysokości tego miasta, natomiast drugi, jeszcze bardziej reklamowany, mieścił się w zatoczce tuż przed właściwym Himare jadąc od północy. Jak wyglądał ich standard, nie mam pojęcia, nigdy nie interesowały nas kempingi, a po odkryciu jak fajnie jest "na dziko" , to już zupełnie nie widzimy potrzeby korzystania z tego typu dobrodziejstw .

Na pewno ilość kempingów będzie się w Albanii zwiększać, natomiast ilość większych i mniejszych hoteli i pensjonatów już jest porażająca. Może nie taka jak w Chorwacji, ale prawie . W sezonie, kiedy Wy jeździcie może nie być aż tak łatwo znaleźć coś sympatycznego i zupełnie taniego, ale pewnie nie jest to niemożliwe...

maslinka napisał(a):wjechałam z Wami do Grecji i od razu bardzo mi się podoba.

Mamy nadzieję że i dalej będzie podobnie..... my wciąż jesteśmy nią oczarowani

maslinka napisał(a):Nawet grecka sosna się znalazła

Po tym właśnie ujęciu nastąpił u nas drastyczny spadek ilości zdjęć po co bowiem robić identyczne

piotrf napisał(a):Podobnie jak Agnieszka nadrobiłem zaległości

Cieszymy się, że nas dogoniliście
To prawda, jakoś w miarę szybko posuwa się relacja, staram się zbytnio nie ociągać bo w kolejce czeka jeszcze sierpniowa Rumunia

Dziękuję za miłe słowa.....

Pozdrawiam

Kanion rewelacja.
Skalna ścieżka - jakieś podejrzenia dokąd mogła prowadzić? (niedokończone dzieło czy ściana "odpadła"?).