Kreta 2010

[SoftRM]

To i ja poczekam na kolejną część opowieści

[Doctor Wu]

CD 6.6

Wjeżdżamy do Kalamaki, i bez większych problemów odnajdujemy Studios Kiknos.


Parkuję auto na wąskiej ulicy z tyłu domu, i melduję się u pani Marii. Miłe powitanie, jak się macie, itd. Pani Maria woła męża Nikosa aby zaprowadził nas do studia. Mówi : zarezerwowałam dla was miejsce w najlepszym apartamencie. Miło słyszeć, idziemy. Wchodzimy na 3 piętro, otwierają się drzwi, i wchodzimy do penthausu!!!


Dwie trzecie dachu domu zajmuje nasz apartament, w skład którego wchodzi przestronny pokój z aneksem kuchennym i małą łazienką,



ale przede wszystkim 40 metrowy taras, częściowo przykryty trzcinowym dachem, częściowo otwarty na słońce. Do tego w kuchni stoi flaszka oliwy, octu winnego, a na stoliczku mini karafka raki i kieliszki. Dla nas. Korzystamy z przyjemnością.
Widok na morze razem z pobliskimi dwoma wyspami,


na miejscowości Kokkinos Pirgos


i Agia Gallini


a także na otaczające góry niesamowity.


Jestem lekko zaniepokojony, bo po drodze obejrzałem z zewnątrz, jak wyglądają inne studia na niższych piętrach, powierzchnia mniejsza, a do tego tylko parometrowy balkon. Czy na pewno za takie miejsce zapłacę te uzgodnione 35 Euro? Niezwłocznie schodzę i upewniam się, czy aby nie nastąpiło nieporozumienie. Ale wszystko OK. Pytam, czym zasłużyliśmy na tak ekskluzywne lokum, ale odpowiedzi konkretnej nie dostaję. Może dlatego, że pokój zarezerwowałem jeszcze w listopadzie, a może dlatego, że byłem pierwszym Polakiem w tym miejscu? Z przyjemnością więc korzystamy z bardzo wygodnego i efektownie usytuowanego studia.



Dzień 12

7.7

Nie ruszamy się z plaży i okolic, więc spróbuję opisać Kalamaki.
Usytuowanie miejscowości w 100% różni się od Frangokastello. Tam miejscowość ciągnie się wzdłuż morza na kilka kilometrów, ale plaży jest niewiele ze względu na szkierowe wybrzeże a domy w sporej odległości od siebie. Kalamaki to niewielka wioska opierająca się na kilometrowej plaży piaszczystej wciśniętej pomiędzy skaliste cyple.


Właściciele posesji tuż przy plaży ciasno pobudowali nieefektowne architektonicznie budynki, na dole tawerna albo kawiarnia, na górze studia i apartamenty.
Te budynki umiejscowione tuż przy plaży, powystawiały na piasek leżaki i parasole za darmo przeznaczone dla swoich gości. Konsekwencją takiej ciasnoty jest brak zamkniętych wyodrębnionych parkingów dla aut przy budynkach. Ogrodzony, ale z otwartą bramą parking Kiknosa znajduje się 200 metrów od budynku, ale postanowiłem zaryzykować i zostawić auto pod studiem na ciasnej uliczce. Autku nie stała się żadna krzywda.
Prawie każdy apartamentowiec oferuje bezpłatny WiFi dla swoich gości - dzięki temu mogłem zapoczątkować moją relację jeszcze na Krecie.
W odległości do 200 metrów znajduje się spory sklep spożywczo - przemysłowy pani Kateriny, gdzie codziennie zostawiam dużo kasy - na tym zdjęciu obok niego parkują dwa niebieskie auta.


Trzydziestolatka razem z pomocnicą i na zmianę z mężem siedzi w sklepie 7 dni w tygodniu od rana do wieczora. Są też inne sklepy, ale mniejsze i nie korzystam. U Kateriny jest nawet duże osobne pomieszczenie wyłącznie na lokalne produkty : alkohole, oliwa i pochodne, zioła.
Innych atrakcji : dyskotek, barów europejskich, pijanych cudzoziemców, ani w Kalamaki, ani w Frangokastello nie zauważyłem. I o to mi chodziło przy wyborze lokalizacji wakacyjnych. Nie ma także bankomatu, ale w Timbaki 10 km dalej jest ich nawet wybór.
Jak wspomniałem, plaża w Kalamaki jest piaszczysta i pozbawiona kamieni. Ponownie, na styku wody i morza znajduje się płaska śliskawa płyta skalna, ale rozciągająca się tylko na parę metrów, i ustępująca miejsca czystemu piaskowi, przez co woda nie jest już tak przejrzysta jak nad dnem kamienistym. Morze nabiera głębokości w umiarkowany sposób, tak więc małe dzieci jeszcze załapią się na piaszczyste dno parę metrów od brzegu.


Ciekawostką charakteryzującą plaże w okolicy Kalamaki jest, że stanowią one wylęgarnię żółwi. Podczas spaceru plażą w okolicach oddalonych od centrum miejscowości można się było natknąć na wbite w piach metalowe trójnogi z zawieszoną tabliczką w 3 językach informującą, że pod piaskiem w tym miejscu znajdują się jaja żółwie. Ludzie plażujący obok zachowywali dystans do tych miejsc spodziewając się, że nagle spod leżaka wykopie im się mały żółwik i ich pogryzie
Nie wiem z jakiej przyczyny, wybrzeże Kalamaki jest nieustannie owiewane dość silnym wiatrem. O ile rano jest cisza, i fale na brzegu nie są zauważalne, w miarę postępu czasu dnia wiatr się wzmaga, nadając morzu cudne faktury białych fal.


Niestety, przy brzegu fale zwiększały swój wymiar i skutecznie odstraszyły moją córkę od zanurzania się w wodę. Za to przynajmniej sporo się opaliła.


I to byłoby na tyle, więcej atrakcji w Kalamaki nie zauważyłem.

[janusz.w.]

No to mieliście prawdziwy luxus widoki z taaakiego tarasu są jeszcze fajniejsze
Zdjącia na tej stronie otwierają mi się bez problemu

pozdr

[nomad]

To prawda.
Fajowa plaża, piękny kolor morza i ten rozległy widok z balkonu.
Dla oczu prawdziwa uczta.

Pozdrawiam.

[helen]

W 2005 roku spędziliśmy kilka beztroskich godzin na plaży w Kalamaki, piękna i pusta była mimo połowy lipca. W pobliskim Kokkinos Pirgos byliśmy na plaży tylko my , rybak i gęsi. Kreta w sercu schowana czeka na ponowną wizytę. Śledzę relację z bijącym sercem.

[mireks]

Duży szacun za odwagę na taką wyprawę,też mi się marzy Kreta swoim autem.

[Doctor Wu]

Dzień 13

8.7

Bedeker pisze, że w okolicy znajduje się mnóstwo wykopalisk, zabytków i interesujących miejsc. Wyruszamy więc na wycieczkę. Na pierwszy ogień idzie willa Agia Triada, ruiny willi królewskiej
z epoki starych pałaców.
Mapa Bedekera pokazuje, że można do Triady dojechać skręcając w boczną drogę jeszcze przed Timbaki. W odpowiednim miejscu zjeżdżam w boczną drogę, która szybko z asfaltowej
robi się szutrowa, a w końcu skręca w ogrodzony plac i kończy się. Wykopalisk ani widu. Widocznie akurat ten fragment mapy służy do wprowadzenia w błąd tureckich wojsk inwazyjnych
i zwabienia ich w zasadzkę.
Wracamy z powrotem, dojeżdżamy do Timbaki, skręcamy w prawo i po kilku kilometrach lądujemy w Festos ( Phaistos ).


Ten pałac z okresu minojskiego


jest usytuowany na szczycie wzgórza górującego nad żyzną i intensywnie uprawianą doliną Mesara


Z opisu w Bedekerze można się spodziewać istnienia odrestaurowanych budowli, w rzeczywistości po pałacu pozostały jedynie fundamenty oraz wspaniałe potężne schody.




Za to różnorodność konstrukcji i znaczna powierzchnia zabudowy rzeczywiście jest imponująca biorąc po uwagę, że pałac został skasowany 3,5 tys. lat temu.




Eksponowane są potężne wazy służące do przechowywania żywności



Dziedziniec pałacu


Zadaszenie chroni komnaty króla i królowej przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi.




Teren wykopalisk jest duży, ale dość monotonny. Po pół godzinie kończymy obchód pałacu i kierujemy się do sklepu aby się czegoś napić : upał potężny. Przed sklepem nasze zainteresowanie
przyciąga drzewo o niezwykłym pniu. Wybaczcie duży rozmiar zdjęcia, ale lepiej będzie widać szczegóły.


Drinki pijemy przy stoliku, i od razu stawia się dyżurny kot. Jest młodziutki, i przeraźliwie chudy.


Nie mija nawet minuta, i dołącza jego rodzeństwo


Aż szkoda, że nie mieliśmy nic do jedzenia. Kotki były trochę zawiedzione.

Z parkingu Festos drogowskaz pokazuje kierunek na Agia Triada, więc podejmujemy drugą próbę odnalezienia willi.


Z parkingu schodzimy w dół, i trafiamy na potężny teren wykopaliskowy, niestety ponownie składający się z ruin fundamentów.





Nazwa oryginalna tego wykopaliska nie jest znana, Agia Triada pochodzi od tej cerkiewki z XIV wieku.


Nie jest ona chyba obecnie użytkowana, nie ma tablicy z zakazem fotografowania, więc korzystam i uwieczniam resztki fresków




Jest dopiero 14, a my już zaliczyliśmy dwa tereny wykopaliskowe. Postanawiamy pokręcić się jeszcze po okolicy. Wybór pada na niepozorna wioskę Agios Ioannis na drodze z Festos do Matali.
Wchodzimy przez bramę na mały cmentarz, i widzimy tą cerkiew Św. Pawła


Mała, niepozorna. Ale Bedeker pisze:
Ta część, baptysterium, ma ponad 1500 lat


Ta środkowa część, właściwa świątynia, zbudowana została 700 lat temu


A ten przedsionek to młodziak, ma tylko 500 lat.



Do środka już nie wchodzimy, chociaż w przewodniku pisze, że znajdują się tam freski z 1302 roku. Nikogo nie ma, nie wiemy czy wolno tam wchodzić innowiercom. A zdjęć i tak nie można by robić.


W pobliskiej wiejskiej tawernie pijemy frappe, i jesteśmy obsługiwani przez kelnerkę panią Czeszkę. A może żonę właściciela?

Z wioski jedziemy do Matali, znanej z pięknej plaży wbitej pomiędzy dwie ściany skał.


Te po prawej stronie plaży są słynne z dziesiątek wykutych jaskiń najpierw służących jako bizantyjskie groby, a całkiem niedawno zaludnionych przez moich starszych braci i siostry dzieci kwiaty.



Korzystam z okazji połażenia po dolnej części skały, i obejrzenia grot. Są w różnych rozmiarach, nawet mają powykuwane łoża kamienne. Niestety, w środku śmierdzi i nie dałoby się tu obecnie
wczuć w nastrój lat sześćdziesiątych. Ograniczam się więc do pozdrowienia dawnych mieszkańców, mrucząc pod nosem
Let the sunshine
Let the sunshine
The Sun shine In


Sama Matala to obecnie standardowa miejscowość plażowa, zatłoczona tłumem wczasowiczów, sklepami, knajpkami i samochodami na parkingach i ulicy.




Brak innych interesujących miejsc skłania nas do powrotu do Kalamaki.

[dangol]

Już miałam się upomnieć o dalszy ciąg relacji, a tu niepodzianka - JEST
No i super , bo moje plany za trzy tygodnie staną się konkretem. Co prawda, wersja dotarcia mniej ambitna, bo dolot + noclegi przez biuro podróży, ale... No właśnie, zobaczymy, ile w praktyce uda się zobaczyć z tego, co bym chciała, bo trochę plażowego lenistwa też by się przydało... Z pewnością któreś z "Twoich" miejsc odwiedzę, ale w większości (ze względu na położenie spanka), będą jednak inne. Najdalej pewnie uda się dotrzeć do Matali i Fajstos, albo alternatywnie do Knossos. Raczej mała szansa na obie wycieczki, nastawiamy się bowiem bardziej na kilka bliższych wypadów, czyli Kreta Zachodnia. W związku z tym zastanawiam się, jaki wybarć wariant tej jednej dłuższej wycieczki? Czy Fajstos w takim stanie, jaki jest, czy raczej Knossos, chociaż rekonstrukcja nieco sztuczna, a pewnie i tłumy zwiedzających... Jakie jest Twoje zdanie, Doctorze? Zdania innych, którzy znają oba miejsca z realu, też chętnie wysłucham.

[Doctor Wu]

dangol, nie będę tu ekspertem, bo wstyd się przyznać, do Knossos już nie pojechaliśmy. Z tego, co wiem, to z jednej strony, w Knossos niektóre budowle są odtworzone, więc całość wygląda lepiej niż suche fundamenty Festos. Z drugiej, podobno te budowle Knossos nie są odtworzone wiernie Nie wiem. Dla mnie najpiękniejsza była Chania i cała Sfakia. A ze słyszenia - Rethimno i zachód wyspy.

helen, po przeczytaniu Twojej notki uświadomiłem sobie, że rzeczywiście tłoku na plaży nie było. Przejeżdżaliśmy po National Road i z drogi pomiędzy Rethimno a Heraklionem widać było czasami plaże. Były one raczej zatłoczone, może bardziej autami na parkingach, ale plażowiczów też było więcej niż na południu wyspy.
No ale akurat ten brak tłumu mnie nie przeszkadzał, wręcz przeciwnie.

nomad, janusz.w, zaskoczenie gdy zobaczyłem to usytuowanie apartamentu - nie do opisania.

mireks - do dzieła

Pozdrowienia

[dangol]

W oczekiwaniu na kontynuację relacji, pozwolę sobie wrócić do sfakijskich odcinków. Co prawda spaceru przez wąwóz Imbros w końcu nie było, ale miałeś to w planach, więc pewnie się do takiej wycieczki jakoś przymierzałeś .
Tak sobie myślę, że wybierzemy właśnie Imbros, przez który przejdziemy całą naszą 4-osobową ekipą, co w przypadku Samarii nie byłoby możliwe z powodów zdrowotnych jednego z uczestników. Pewnie dojedziemy w te okolice wypożyczonym autem, które trzeba będzie zostawić albo przy wejściu do wąwozu, albo już na dole gdzieś przy wylocie, co w każdym z tych przypadków sprowadza się do dojechania po samoochód taksówką. Czy wynajęcie taxi w Komitades (w ostateczności w Chora Sfakion) nie będzie problemem? Czy są jakieś postoje taksówek w tych miejscowościach, czy też trzeba je zamawiać przez telefon?

[Doctor Wu]

W oczekiwaniu icon_idea.gif na kontynuację relacji

Nie spodziewaj się dużo, pozostał mi tylko ostatni odcinek związany z powrotem, a ze względu na chandrę i depresję spowodowaną świadomością końca cudownego pobytu, nawet nie zrobiłem za dużo zdjęć.

Zarówno początek, jak i koniec wąwozu Imbros znajdują się tuż przy drodze i są dobrze oznakowane, w takim sensie że jest parking, widać tablice informacyjne, tawerna. Stojących taksówek nie widziałem ani na górze, ani na dole. Za to zawsze stały tam jakieś auta prywatne, więc przy dużym prawdopodobieństwie można przyjąć, że z kimś będzie można się umówić.
Przy opcji ''jadę tam w ciemno'', trzeba w Imbros zorientować się na miejscu przy wejściu o możliwość zamówienia transportu powrotnego, albo pojechać w dół do Komitades do wylotu wąwozu i wybadać możliwość podwiezienia do Imbros.
Natomiast jeśli byłabyś zainteresowana, mogę zaraz napisać mail do właściciela studiów i zapytać, on powinien wiedzieć więcej szczegółów.

[dangol]

Natomiast jeśli byłabyś zainteresowana, mogę zaraz napisać mail do właściciela studiów i zapytać, on powinien wiedzieć więcej szczegółów.

Jeśli nie sprawi Ci to większego kłopotu, to byłabym wdzięczna za pomoc.
Pewnie i tak wygra opcja "w ciemno" i dojazd najpierw do Komitades lub Chora Sfakion, gdzie spróbujemy na miejscu załapać się na powiezienie do początku wąwozu. Ryzyko nieduże, jeśli się nie uda, to wymyślimy jakąś inną opcję na spędzenie tego dnia. To chyba lepiej, niż porzucenie auta na górze i liczenie na szczęście po zejściu...

[Doctor Wu]

Odpowiedź była szybka i krótka : możesz zapytać o prywatne taxi w każdej tawernie w Komitades.
Zatrzymanie się w Chora Sfakion i szukanie tam transportu wydaje mi się trochę niewygodne, bo trzeba by zaaranżować dwa przejazdy : do Imbros i za parę godzin z Komitades do CS.

[dangol]

Dzięki

[Tymona]

Ostatni czytelnik mojej relacji właśnie się wyłączył. Zostałem sam. Piszę tylko sobie i muzom.

eee - chyba nie jest tak źle jeden się wyłączy, inni przyłączą i ruch w interesie trwa

Ja tam się bardzo cieszę, że trafiłam na Twoją Kretę No i ubawiły mnie panie Kozy - przynajmniej wiadomo, kto na wyspie rządzi A widoki, które nam serwujesz, przepyszne

pozdrawiam


ps. Pozwolę sobie na chwilę prywaty - Dangol bardzo się cieszę, że Wasza Grecja jednak wypali