Barcelona, Maraton i Montserrat

Kapitańska Baba napisał(a):Patrzę na Twoje widoki ze wzgórza - gdzieś tam na wodzie na dole stał nasz statek podczas gdy my biegaliśmy po Barcelonie

Czy to był rejs zorganizowany, czy prywatny i ile czasu mieliście na zobaczenie miasta ?.

piotrf napisał(a):Gosiu , z góry zdecydowanie widać więcej , wcale mnie nie dziwi że chcieliście tam zostać dłużej . . .

Fajnie byłoby z tego miejsca obejrzeć zachód słońca, ale niestety godziny zamknięcia tego terenu nie są dostosowane do podziwiania tam zachodów słońca.

piotrf napisał(a):Ech , raz ptakiem być . . .

Widoki z góry są niesamowite, ale po dłuższym oglądaniu zaczynają się nudzić. Wszystko trzeba dozować z umiarem.

Punkt widokowy na wzgórzu Turó de la Rovira opuściliśmy z drugiej strony, niż na niego przyszliśmy i podążyliśmy tą uliczką w dół.


Na jednym z domów wypatrzyłam takie ozdoby w stylu portugalskich azulejos.


Następnie przez Parc Del Guinardo poszliśmy w dół w stronę następnego miejsca, które zamierzaliśmy odwiedzić.






Przed chwilą byliśmy tam na górze.



A przed nami widoczna jak na dłoni Barcelona z największą atrakcją.


Wiosna wszędzie .



Pod nogami leżało sporo owoców szkarłatki ombu (Phytolacca dioica), które są trujące.


Wyszliśmy z parku.





Nasz cel jest już widoczny przed nami.


Po drodze trafiliśmy na odcinek bardzo szerokiego chodnika ułożonego z kafelków "el panot". Te płytki są jednym z najważniejszych symboli Barcelony.
Więcej na ich temat można przeczytać TUTAJ.

Idziemy wzdłuż muru, za którym znajduje się miejsce, do którego zmierzamy.



To miejsce to Recinte Modernista de Sant Pau, które w 1997 roku zostało wpisane na listę UNESCO. Jest to kompleks byłego szpital św. Krzyża i św. Pawła (Hospital de la Santa Creu i Sant Pau), który został wybudowany na początku XX wieku (1902-1930). To najwspanialszy przykład katalońskiego modernizmu. Fundatorem tej budowli był bankier Pau Gil Serra, który zażyczył sobie, aby w nazwie szpitala znalazły się słowa "Sant Paul", nawiązujące do świętego Pawła, ale również do imienia samego fundatora. Pierwsza część nazwy kompleksu szpitalnego "Santa Creu" jest kontynuacją nazwy szpitala św. Krzyża w dzielnicy El Raval, którego kontynuację stanowił ten nowy kompleks. W starym szpitalu Św. Krzyża w 1926 roku zmarł Antonio Gaudi.
Kompleks Hospital de la Santa Creu i Sant Pau został zaprojektowany przez architekta Lluisa Domènecha i Montanera, który przeszedł do historii jako jeden z najważniejszych przedstawicieli katalońskiej secesji.
Szpital działał tutaj od roku 1916 (jeszcze przed ukończeniem budowy całego kompleksu) do roku 2009.

Jeszcze nie weszliśmy do środka, a miejsce to już robi na nas spore wrażenie.







Stajemy przed bramą główną prowadzącą do kompleksu.


Wejście do kompleksu znajduje się z boku po prawej stronie, więc głównymi drzwiami tam nie wejdziemy.
Idziemy w stronę bocznego wejścia.


Ta zielona karteczka naklejona na tablicy informacyjnej przez jakiegoś turystę, jest przepustką do zwiedzania kompleksu. Za chwilę, po wykupieniu biletów, my też takie karteczki otrzymamy.


Bocznym wejściem wchodzimy do pomieszczenia, w którym znajdują się kasy biletowe.


Chcieliśmy kupić bilety łączone na zwiedzanie Hospital de la Santa Creu i Sant Pau oraz do Palau de la Música Catalana, ale okazało się to niemożliwe, bo w takim przypadku zwiedzanie należy rozpocząć od Palau de la Música Catalana, a my się tam wybieraliśmy dopiero następnego dnia. Pozostało nam więc kupienie biletu tylko do tego obiektu. Kupujemy więc bilety w cenie po 16 € i dostajemy seledynowe karteczki kwadratowe z nadrukowanym na nich napisem Sant Pau Recinte Modernista. Te samoprzylepne karteczki należy nakleić w widocznym miejscu na swoje ubranie, aby były widoczne podczas zwiedzania kompleksu. Dostajemy też folder w języku angielskim, zawierający plan zwiedzania i opisy miejsc, do których dojdziemy.
Z pomieszczenia z kasami biletowymi na teren kompleksu wchodzimy w tym miejscu.

Twórca kompleksu Hospital Santa Creu i Sant Pau, architekt Lluís Domènech i Montaner, wpadł na pomysł, aby szpital składał się z odrębnych pawilonów, w których leczono by różne choroby, dzięki czemu chorzy na różne choroby byli od siebie odizolowani. I wprowadził ten pomysł w życie. Te pawilony połączone zostały ze sobą siecią podziemnych korytarzy.
Natomiast na powierzchni powstały ogrody, w których mogli przebywać chorzy nie przykuci do łóżek szpitalnych.
Makieta kompleksu znajduje się w jednym z pawilonów. Na pierwszym planie znajduje się budynek administracyjny natomiast za nim widać poszczególne pawilony szpitalne. Do zwiedzania udostępnionych jest tylko kilka pawilonów.




Sprawdzając trasę zwiedzania na otrzymanej mapce


najpierw idziemy do Pawilonu Administracyjnego, do którego wchodzimy tylnym wejściem.





Wchodząc po tych schodach rozpoczynamy zwiedzanie Pawilonu Administracyjnego, którego wnętrza nas zauroczyły. Przepiękne sklepienia, mozaiki, marmury sprawiają, że pawilon wygląda jak kościół.
























Przez okno którejś z sal na piętrze Pawilonu Administracyjnego spoglądamy na teren kompleksu szpitalnego.

Opuszczamy Pawilon Administracyjny i idziemy obejrzeć następne pawilony.
Pomiędzy pawilonami można cieszyć oczy pięknymi drzewkami pomarańczowymi.


Wchodzimy do Pawilonu Sant Salvador, który działał od 1916 roku, jako pierwszy z pawilonów szpitalnych. Obecnie mieści się w nim wystawa poświęcona historii szpitala oraz architektowi Lluísowi Domènech i Montaner.

Idziemy dalej, nie mogąc oderwać oczu od tych niezwykłych budowli.










Wchodzimy do Sant Rafael Pavilion, w którym oglądamy salę dla pacjentów z lat 20-tych XX wieku.




Znajduje się tutaj też wystawa ukazująca techniki leczenia w tamtych czasach.

Kolejnym miejscem, które oglądamy, jest sieć podziemnych przejść łączących wszystkie pawilony.
Jedno z zejść do tych przejść znajdujemy w centralnej części dziedzińca szpitalnego.




Wędrujemy podziemnymi korytarzami.




W podziemiach znajduje się wystawa fotografii przedstawiająca historię szpitala.

Po wyjściu na powierzchnię dalej eksplorujemy teren kompleksu.
Niestety pozostałe pawilony nie są udostępnione do zwiedzania, więc musimy się zadowolić oglądaniem ich z zewnętrz.






Wnętrze Pawilonu Carme, który nie został jeszcze odrestaurowany, oglądamy przez szybę w drzwiach wejściowych.







Ostatni rzut oka na teren kompleksu szpitalnego i opuszczamy to piękne miejsce, którym się zachwyciliśmy.

Czytałam swego czasu o ty szpitalu i za każdym razem jak widzę jego zdjęcie fasada mnie zaskakuje, jakbyśmy stali przed wejściem do jakiegoś pałacu, a nie szpitala...

megidh napisał(a):Twórca kompleksu Hospital Santa Creu i Sant Pau, architekt Lluís Domènech i Montaner, wpadł na pomysł, aby szpital składał się z odrębnych pawilonów, w których leczono by różne choroby, dzięki czemu chorzy na różne choroby byli od siebie odizolowani. I wprowadził ten pomysł w życie.

Ten pomysł był mega mądry.... Choć ta idea (może nie aż tak wyraźna) była już stosowana w Krakowie przy powstawaniu oddziałów (obecnego) szpitala uniwersyteckiego przy ul. Kopernika (pierwsza lokalizacja). Pierwsze wyodrębnione oddziały powstały w I połowie XIX.

Ciekawe czy planują odnowienie wszystkich budynków...

"megidh"]

Kapitańska Baba napisał(a):Patrzę na Twoje widoki ze wzgórza - gdzieś tam na wodzie na dole stał nasz statek podczas gdy my biegaliśmy po Barcelonie

Czy to był rejs zorganizowany, czy prywatny i ile czasu mieliście na zobaczenie miasta ?.

Rejs był zorganizowany, cała wycieczka także.
Tam wszystko było szybko, biegiem, na Barcelonę było dosłownie kilka godzin.
O tutaj: na-gigancie-czerwiec-2018-t54775.html

piekara114 napisał(a):Czytałam swego czasu o ty szpitalu i za każdym razem jak widzę jego zdjęcie fasada mnie zaskakuje, jakbyśmy stali przed wejściem do jakiegoś pałacu, a nie szpitala...

Mamy takie same odczucia.

piekara114 napisał(a):Ciekawe czy planują odnowienie wszystkich budynków...

Niestety nie mam pojęcia.

Kapitańska Baba napisał(a):Rejs był zorganizowany, cała wycieczka także.
Tam wszystko było szybko, biegiem, na Barcelonę było dosłownie kilka godzin.
O tutaj: na-gigancie-czerwiec-2018-t54775.html

Przejrzałam Twoją relację ze szczególnym uwzględnieniem barcelońskiego fragmentu. Faktycznie było szybko.
Aż dziwne, że umknęła mi ta relacja.
Ale teraz podczas jej przeglądania, mała łezka mi się zakręciła w oku z powodu wspomnień o ilości cromaniaków udzielających się kiedyś w relacjach. To się już chyba nie wróci .

Hospital Santa Creu i Sant Pau robi ogromne wrażenie , oby znalazły się pieniądze na odnowienie wszystkich pawilonów .
Oglądając Twoje zdjęcia przypomniał mi się siedemnastowieczny Kost Hospital w Czechach , który opiszę chyba w przyszłym roku


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Oglądając Twoje zdjęcia przypomniał mi się siedemnastowieczny Kost Hospital w Czechach , który opiszę chyba w przyszłym roku

Będę czekać z niecierpliwością.

"megidh"]Przejrzałam Twoją relację ze szczególnym uwzględnieniem barcelońskiego fragmentu. Faktycznie było szybko.
Aż dziwne, że umknęła mi ta relacja.

To było wieki temu. I bardzo szybko. Śmieszny wyjazd

Ale teraz podczas jej przeglądania, mała łezka mi się zakręciła w oku z powodu wspomnień o ilości cromaniaków udzielających się kiedyś w relacjach. To się już chyba nie wróci .

To były fajne czasy. Niektórych bardzo brak, nieobecność niektórych cieszy - ale szkoda, kiedyś więcej działo się w relacjach i przez to chyba naprawdę bardziej chciało się pisać

Kapitańska Baba napisał(a):

Ale teraz podczas jej przeglądania, mała łezka mi się zakręciła w oku z powodu wspomnień o ilości cromaniaków udzielających się kiedyś w relacjach. To się już chyba nie wróci .

To były fajne czasy. Niektórych bardzo brak, nieobecność niektórych cieszy - ale szkoda, kiedyś więcej działo się w relacjach i przez to chyba naprawdę bardziej chciało się pisać

U mnie chęć do pisania też mocno zmalała i nie wiem, czy zaczynać pisać kolejne relacje. Szkoda mi zebranego materiału z naszych kilku wyjazdów, ale brak zainteresowania ze strony forumowiczów bardzo demotywuje.