Barcelona, Maraton i Montserrat

Katedra jest kolejnym obowiązkowym miejscem do odwiedzenia


Pozdrawiam
Piotr

Kapitańska Baba napisał(a):Katedra przepiękna!!! Właśnie razem z Ewą zachwycałyśmy się Twoimi zdjęciami

Cieszy mnie, że zdjęcia Wam się podobają, chociaż według mnie nie wyszły zbyt dobrze. W katedrze jest niestety niewystarczające oświetlenie, żeby telefonem zrobić fajne zdjęcia.

Kapitańska Baba napisał(a):A gąski i ich gęganie z pewnością tylko dodają uroku

Gąski są bardzo miłym przerywnikiem podczas zwiedzania katedry

piotrf napisał(a):Katedra jest kolejnym obowiązkowym miejscem do odwiedzenia

Barcelona obfituje w takie obowiązkowe miejsca, a ponieważ czas szybko ucieka, to zawsze na coś go zabraknie. Nam niestety z powodu braku czasu nie dało się zobaczyć wszystkich zaplanowanych miejsc.

Ponieważ wyszliśmy z katedry św. Eulalii w zupełnie innym miejscu, niż do nie wchodziliśmy, to musieliśmy wrócić na plac przed katedrą, bo tam umówiliśmy się z Grześkiem i Agnieszką, którzy do katedry nie wchodzili.
Gdy dotarliśmy na miejsce spotkania, to ich jeszcze nie było, więc chwilkę na nich czekaliśmy.


Potem, już razem, przeszliśmy przez Placa Nova.


To właśnie w tym miejscu, tuż pod rzymskimi murami, ustawiono wielkie litery układające się w napis BARCINO, rzymską nazwę Barcelony.
Ich twórcą był Joan Brossa, słynny kataloński poeta, który zajmował się również malarstwem i rzeźbą.


Przechodzimy przez Portal del Bisbe (bramę Biskupią). Struktura bramy łączy rzymskie elementy architektoniczne z nowoczesnymi pracami restauracyjnymi z początku dwudziestego wieku.


Wchodzimy w wąskie uliczki, aby dojść do kolejnego upatrzonego miejsca, którym jest Casa de l'Ardiaca, czyli Dom Archidiakona.




Jego początki sięgają VII wieku. Wzniesiono tutaj wówczas ufortyfikowany klasztor, wykorzystując do jego budowy część starożytnego rzymskiego muru.
W XV wieku został on przebudowany w stylu gotyckim z akcentami renesansowymi i przekształcony w rezydencję archidiakona.
W 1895 roku budynek stał się siedzibą Coŀlegi d'Advocats de Barcelona (Stowarzyszenie Prawników Barcelony). Wiązało się to z koniecznością przeprowadzenia renowacji budynku, która powierzono architektowi Lluísowi Domènechowi i Montanerowi.



Wtedy to na ścianie po prawej stronie od wejścia do budynku zamontowano najsłynniejszą skrzynkę pocztową w Barcelonie. Zaprojektował ją Lluís Domènech i Montaner.
Jest wykonana z marmuru. Wyrzeźbione zostały na niej jaskółki, bluszcz i żółw, stanowiące osobistą interpretację sprawiedliwości. Architekta twierdził, że sprawiedliwość powinna być szybka i wspierać wolność (jaskółki), jednak z uwagi na skomplikowane procedury administracyjne i biurokratyczne, które ją oplatają (bluszcz), jest ona mocno spowalniana (żółw). Grzbiet żółwia jest mocno wytarty za sprawą ludzi, którzy go głaszczą. Legenda mówi, że dotknięcie grzbietu żółwia przynosi szczęście.


Po nacieszeniu oczu tą wspaniałą skrzynką pocztową wchodzimy do środka budynku, w którym od 1919 roku mieści się Archiwum Historyczne Barcelony.





Na dziedzińcu pod koniec XIX wieku posadzono palmę. Obok niej stoi fontanna, która w Boże Ciało jest dekorowana kwiatami i owocami a na strumieniu wodnym można podziwiać tańczące jajko "L’ou com balla”, o którym napisałam wcześniej.

Barri Gotic to średniowieczna dzielnica gotycka. Stoi w niej mnóstwo budowli z różnych epok do których prowadzi sieć wąskich uliczek, w których można się zagubić. Nam udało się nie zgubić kierunku i przemieszczaliśmy się od jednej budowli do drugiej.
Najpierw poszliśmy obejrzeć Pont del Bisbe. Jest to neogotycki most zbudowany w latach dwudziestych XX wieku. Zaprojektował go kataloński architekt Joan Rubió i Bellver. Pomimo tego, że most jest młodym dziełem, to zawiera w sobie styl gotyku płomienistego. Most łączy Casa dels Canonges, który jest oficjalną rezydencją Prezydenta Generalitatu Katalonii z Palau de la Generalitat (siedziba regionalnego rządu Katalonii).




Doszliśmy do tego mostu, ale nie poszliśmy dalej. Po obejrzeniu tej ciekawej konstrukcji wróciliśmy kawałek i skręciliśmy w uliczkę, która biegnie na tyłach katedry św. Eulalii.





Zajrzeliśmy do Palau del Lloctinent.




Klatka schodowa przykryta jest wyjątkową rzeźbioną drewnianą kasetonową konstrukcją z 1553 roku.



Na schodach można zobaczyć drzwi z płaskorzeźbami Josepa Marii Subirachsa (twórcy Fasady Męki Pańskiej bazyliki Sagrada Familia) z 1975 roku.


W 2006 roku na wewnętrznym dziedzińcu umieszczono studnię z herbem św. Jerzego, którą odkryto podczas prac renowacyjnych.

Następnie przeszliśmy na Plac Królewski (Plaça del Rei ), który jest jednym z najważniejszych placów Barcelony. Był dziedzińcem pałacu władców Aragonii. Wokół placu stoją gotyckie budowle, takie jak Pałac Królewski (Palau Reial Major), Sala Tronowa (Saló del Tinell) i Kaplica św. Agaty (Capella de Santa Àgata), które można zwiedzać, ale nie zwiedziliśmy ich, bo mieliśmy już za mało czasu. Po powierzchnią placu kryją się ruiny starożytnego rzymskiego miasta Barcino, które można zwiedzać w ramach wizyty w Museu d'Historia de la Barcelona w Casa Padellas. Plac był miejscem publicznych egzekucji i ważnych wydarzeń. To właśnie tutaj Krzysztof Kolumb miał zostać przyjęty przez parę królewską po powrocie z Nowego Świata.

Idziemy dalej.



Dotarliśmy na Placa de Sant Jaume, przy którym znajdują się dwie bardzo ważne budowle.
Pierwsza to Palau de la Generalitat de Catalunya, siedziba regionalnego rządu Katalonii.


Na wprost tego budynku, po drugiej stronie placu, stoi Ajuntament de Barcelona, czyli Ratusz.


Przeszliśmy przez plac i zanurzyliśmy się ponownie w uliczki Starego Miasta wypatrując jakieś restauracji, gdzie moglibyśmy zjeść paellę.


Nasz wybór padł na lokal Antic Tapas Ferran.




Czekając na zamówioną paellę Grzesiek zachwyca się jaszczurem, który kupiliśmy na targu staroci.


Paella była świetna.

Czas zaczął nagle biec jak szalony i musieliśmy już wracać po bagaże i jechać na lotnisko.

Na wycieczkach , wczasach czy innej formie odpoczynku wakacyjnego , czas biegnie zwykle bardzo szybko , zdecydowanie zbyt szybko w porównaniu do potrzeb


Pozdrawiam
Piotr

Ostatnio na forum zaglądam tylko przez telefon, a pisania z niego (a zwłaszcza cytowanie) jest dla mnie mało fajne....
Ale dziś

Pałac Muzyki ciekawy, fajnie, że go pokazałaś, bo ja raczej tam nie zajrzę. Raz, że takie miesiąca nie specjalnie mnie interesują, a dwa - cena...wolałabym tą kasę przeznaczać na któryś z domów Gaudiego, które mnie niezmiernie fascynują...

Katedra i gąski - no cudo uwielbiam takie wnętrza...po zdjęciach nie widać, aby było tam bardzo ciemno, dla mnie taki fajny klimat gotyckich kościołów.... Przy ponownej wizycie w Barcelonie (tylko nie wiem kiedy) ponownie tam zajrzę...

megidh napisał(a):Barcelona obfituje w takie obowiązkowe miejsca, a ponieważ czas szybko ucieka, to zawsze na coś go zabraknie.

Mam identyczne zdanie

megidh napisał(a): Nam niestety z powodu braku czasu nie dało się zobaczyć wszystkich zaplanowanych miejsc.

Tyle zobaczyliście... I jeszcze więcej miałaś w planie? Z ciekawości czego nie udało Ci się zrealizować?

megidh napisał(a): Wchodzimy w wąskie uliczki, aby dojść do kolejnego upatrzonego miejsca, którym jest Casa de l'Ardiaca, czyli Dom Archidiakona.

O tym miejscu nigdzie wcześniej nie czytałam.

megidh napisał(a):Architekta twierdził, że sprawiedliwość powinna być szybka i wspierać wolność (jaskółki), jednak z uwagi na skomplikowane procedury administracyjne i biurokratyczne, które ją oplatają (bluszcz), jest ona mocno spowalniana (żółw).

Szczera prawda. I dalej aktualna, niestety... Wejście to tego Pałacu jest free czy w ramach biletu do Katedry?

Skrzynką na listy z jaskółkami zrobiłaś mi dziś dzień, jest prześliczna

piotrf napisał(a):Na wycieczkach , wczasach czy innej formie odpoczynku wakacyjnego , czas biegnie zwykle bardzo szybko , zdecydowanie zbyt szybko w porównaniu do potrzeb

Wszystko co dobre, szybko się kończy .

piekara114 napisał(a):Pałac Muzyki ciekawy, fajnie, że go pokazałaś, bo ja raczej tam nie zajrzę. Raz, że takie miesiąca nie specjalnie mnie interesują, a dwa - cena...wolałabym tą kasę przeznaczać na któryś z domów Gaudiego, które mnie niezmiernie fascynują...

Cała nasza grupa była zachwycona Pałacem Muzyki Katalońskiej. Na domy Gaudiego też byśmy wydali kasę, gdybyśmy mieli na to czas.

piekara114 napisał(a):Katedra i gąski - no cudo uwielbiam takie wnętrza...po zdjęciach nie widać, aby było tam bardzo ciemno, dla mnie taki fajny klimat gotyckich kościołów.... Przy ponownej wizycie w Barcelonie (tylko nie wiem kiedy) ponownie tam zajrzę...

Ja ponownie bym nie zajrzała, bo jednak bilety trzeba tam kupić. Wolałabym te pieniądze przeznaczyć na obejrzenie miejsca, w którym jeszcze nie byłam.

piekara114 napisał(a):

megidh napisał(a): Nam niestety z powodu braku czasu nie dało się zobaczyć wszystkich zaplanowanych miejsc.

Tyle zobaczyliście... I jeszcze więcej miałaś w planie? Z ciekawości czego nie udało Ci się zrealizować?

Niestety nie udało nam się wejść do żadnego domu Gaudiego. Nie dotarliśmy też do dzielnicy Raval, a tak chciałam zobaczyć kota El Gat de Botero. No i nie dotarliśmy na Tibidabo. Teraz wiem, że plan był przeładowany i na Tibidabo nie dalibyśmy rady dotrzeć. Ale jeden z domów Gaudiego oraz dzielnicę Raval dalibyśmy radę zobaczyć, gdyby planów nie pokrzyżował nam deszcz, przez który sobotnie popołudnie spędziliśmy w apartamencie.

piekara114 napisał(a):

megidh napisał(a): Wchodzimy w wąskie uliczki, aby dojść do kolejnego upatrzonego miejsca, którym jest Casa de l'Ardiaca, czyli Dom Archidiakona.

O tym miejscu nigdzie wcześniej nie czytałam.

Możesz przeczytać TUTAJ.

piekara114 napisał(a):

megidh napisał(a):Architekta twierdził, że sprawiedliwość powinna być szybka i wspierać wolność (jaskółki), jednak z uwagi na skomplikowane procedury administracyjne i biurokratyczne, które ją oplatają (bluszcz), jest ona mocno spowalniana (żółw).

Szczera prawda. I dalej aktualna, niestety...

Niestety masz rację.

piekara114 napisał(a):Wejście to tego Pałacu jest free czy w ramach biletu do Katedry?

Wejście jest bezpłatne.

Kapitańska Baba napisał(a):Skrzynką na listy z jaskółkami zrobiłaś mi dziś dzień, jest prześliczna

Jako miłośniczka ptaków masz dodatkowy powód do zachwytów nad tą skrzynką.

Z bagażami poszliśmy jedną z najważniejszych ulic Barcelony Passeig de Gràcia, podziwiając jej wspaniałą zabudowę.




Najbardziej znanymi budynkami przy tej ulicy są domy Antonio Gaudiego: Casa Casa Batlló i Casa Mila oraz Casa Amatller autorstwa Josepa Puig I Cadafalcha.


Najpierw podziwialiśmy Casa Batlló, nazwaną przez barcelończyków „Domem z kości”, gdyż elementy zdobnicze przypominają ludzkie kości – piszczele, kręgosłup, czaszkę.






Następnie stojący tuż obok Casa Amatller, w którym odbywała się jakaś impreza w strojach z przełomu XIX i XX wieku.
Kobiety i mężczyźni w tych pięknych strojach chętnie pozowali do zdjęć.








Potem ruszyliśmy w stronę Casa Mila.





Po chwili byliśmy już przy Casa Mila, znanej też pod nazwą La Pedrera, czyli Kamieniołom. Taką nazwę nadali temu budynkowi mieszkańcy Barcelony w chwili ukończenia budowy, bowiem niekonwencjonalna, falista fasada budynku przypomina ogromny blok skalny, jakby wyrzeźbiony z kamienia. Ten budynek nie cieszył się popularnością. Był obiektem żartów mieszkańców i prasy. Skutkiem tego Casa Mila był ostatnim projektem budynku mieszkalnego, jaki stworzył Antonio Gaudi. Niezadowoleni właściciele budynku nie chcieli wypłacić Gaudiemu należności za jego pracę. W związku z tym sprawa skończyła się procesem sądowym, który został wygrany przez Gaudiego.






Żałuję, że nie daliśmy rady zwiedzić chociaż jednego z domów Gaudiego, ale musiało coś zostać na następną wizytę, do której mam nadzieję kiedyś dojdzie.

Przyszła pora na opuszczenie Barcelony.
Na lotnisko mieliśmy dojechać pociągiem, w związku z tym musieliśmy dostać się na stację kolejową Passeig de Gràcia.
Ta stacja kolejowa znajduje się w samym centrum Barcelony pod ulicą Passeig de Gràcia. Prowadzi do niej kilka wejść w okolicy Casa Batlló. My weszliśmy w tym miejscu.
Przejazd pociągiem R2Nord nie wymaga kupowania specjalnego biletu, bowiem wystarcza bilet taki, jak na metro. My na naszym bilecie T-Familiar mieliśmy jeszcze 4 przejazdy, więc skorzystaliśmy z tego biletu.


Na pociąg czekaliśmy kilka minut.


Przejazd pociągiem na lotnisko trwał 25 minut.
Po wyjściu z pociągu czekała nas jeszcze długa droga do pokonania na nogach, najpierw wyjście z peronu a później przejście przez długi, oszklony wiaduktu, biegnący nad drogą i terenem lotniska.






Po pokonaniu tej trasy od razu przeszliśmy do kontroli bezpieczeństwa i przeszliśmy do hali odlotów.
Samolot wystartował punktualnie. Potem lądowanie na lotnisku w Warszawie, przejazd na parking po samochód i powrót do Częstochowy.
Po drodze wspominaliśmy nasz wspaniały pobyt w Barcelonie, wszyscy bardzo zadowoleni.

Podsumowanie
Zawsze mam problem z podsumowaniem wyjazdu. Nie bardzo umiem w kilku słowach zamknąć cały wyjazd.
Bardzo istotna podczas tego wyjazdu była pogoda, która w marcu potrafi być w Barcelonie kapryśna. Nam na szczęście pogoda się udała, z wyjątkiem jednego dnia, przez który cały czas padało. Ważne, że na maraton pogoda była świetna, bo nie padało, świeciło słońce i nie było gorąco, a więc idealnie do biegania. A najważniejsze jest to, że Grzesiek ukończył bieg maratoński.
Zobaczyliśmy sporo, ale niedosyt pozostał (i dobrze, bo może jeszcze kiedyś wrócimy do Barcelony).
Doszłam do wniosku, że nie ma sensu pisać o kosztach lotów i noclegów. Cena za bilety samolotowe to zawsze łut szczęścia. Jeśli się je ma, to można trafić na bardzo korzystne ceny. Ceny za apartamenty zapewne od czasu naszego pobytu w Barcelonie uległy zmianie, więc też nie ma sensu się nad nimi rozwodzić.

Natomiast podam zestawienie kosztów zwiedzania, bo te niestety do małych nie należą.


Co do wyżywienia w Barcelonie, to zdecydowaliśmy się, w celu ograniczenia kosztów, na samodzielne przyrządzanie posiłków (śniadania i obiadokolacje). Artykuły spożywcze kupowaliśmy w markecie Mercadona, który według mnie ma najlepsze ceny i jest bardzo przyjazny klientom. Ceny w nim były bardzo podobne do cen w marketach w Polsce. Podczas zwiedzania wchodziliśmy do lokali gastronomicznych na kawę, piwo czy tapasy.

Ostatecznie z moich wyliczeń wyszło, że nasze koszty wyjazdu i pobytu na 1 osobę zamknęły się w kwocie 3.400 zł a byliśmy tam łącznie 8 dni.

Dziękuję wszystkim za obecność, czytanie i komentowanie .


KONIEC

Dziękuję Ci za wspaniałą relację .
Dzięki twojej inspiracji wróciłam, choć na krótką chwilę, do Barcelony, do której mam ogromny sentyment.

Jestem pod wrażeniem waszego zwiedzania, naprawdę. Na pewno chciałabym przy kolejnej wizycie zwiedzić ten piękny Dom Muzyki, bo już z zewnątrz i w holu bardzo mi się podobał. A twoje zdjęcia pokazują, że bardzo warto.

No i czekam na kolejną relację skądś .

Gosiu , bardzo dziękuję za jak zwykle bardzo ciekawą i szczegółową relację/przewodnik , będę do niej wracał przed wyjazdem w tamte strony


Pozdrawiam
Piotr