Barcelona, Maraton i Montserrat

Park bardzo przyjemny .
A serniczkiem też nie pogardzę .

piotrf napisał(a):Czas na wodzie płynie szybciej , to z całą pewnością ma coś wspólnego z pływaniem


Pozdrawiam
Piotr

Zdecydowanie tak .

Kapitańska Baba napisał(a):Świetny rejsik w środku miasta

Bardzo mile go wspominamy.

Nefer napisał(a):Park bardzo przyjemny .

To miejsce, które się podoba wszystkim, którzy je odwiedzili.

Nefer napisał(a):A serniczkiem też nie pogardzę .

No to smacznego .

Po rejsie dalej spacerowaliśmy po parku.
Tuż obok przystani z łódkami rośnie bardzo ciekawe drzewo.






Parc de la Ciutadella jest domem dla wielu gatunków ptaków, ale my trafiliśmy tylko na czaple złote, które dostojnie stały na trawniku.



Nie poszliśmy do zoo, bo bardziej interesowała nas wizyta u Matki Boskiej Częstochowskiej.
Wychodząc z parku mieliśmy jeszcze możliwość popatrzenia na spacer po linie. Ludzie z tego parku korzystają na różne sposoby.

maslinka napisał(a):To drzewo to chyba jakiś rodzaj fikusa. W Walencji było podobnych bardzo dużo. Jeden z nich:

Chyba jednak nie jest to fikus. To drzewo pokazane przez Ciebie ma bardzo gładki pień i konary, natomiast to drzewo w Parcu de la Ciutadella w Barcelonie ma chropowaty pień.


Nie chciało mi się szukać informacji na temat tego drzewa, ale mnie zmobilizowałaś. Znalazłam drzewo o nazwie Phytolacca dioica (szkarłatka ombu) i to chyba właśnie jest to samo drzewo z Parcu de la Ciutadella.
Drzewo to ma bardzo ciekawe owoce, których jednak na tym drzewie nie wiedzieliśmy, bo nie patrzyliśmy na jego koronę. Całą uwagę poświęciliśmy jego podstawie, która wygląda jakby była rozlana. W tej podstawie drzewo magazynuje ogromne
ilości wody. Drzewo to jest odporne na pożary a także wydziela trujący sok, który odstrasza większość roślinożerców.
Ale owoc tego drzewa znaleźliśmy na chodniku w innym miejscu w Barcelonie kilka dni później. Bardzo się zastanawialiśmy, co to jest, ale nic nie przychodziło nam do głowy. No to teraz już wiem.

Łatwo można się pomylić , chociaż to dwie różne rodziny - te pokazane przez Gosię to Szkarłatkowate ( Phytolaccaceae ) , a fikusy należą do morwowatych ( Moraceae ) , ale jest ich co najmniej 876 gatunków

Agnieszko , następnym razem musisz odwiedzić park gigantów






Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Agnieszko , następnym razem musisz odwiedzić park gigantów

A gdzie jest ten park ?
I dlaczego tylko Agnieszka ma go odwiedzić ?. Czuję się pominięta .

Niedaleko od Parcu de la Ciutadella, w parafii świętego Feliksa Afrykańskiego, znajduje się kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej. Jako częstochowianie nie mogliśmy pominąć tej kaplicy podczas zwiedzania Barcelony.
Dowiedziałam się o niej z książki autorstwa Ewy Wysockiej pt. „Barcelona stolica Polski”. Bardzo ciekawa lektura, z której można się dowiedzieć, dlaczego Katalończycy kochają Polskę, a Polacy Katalonię.
Kaplicę ufundował Bonaventura Sociasa, który dowiedział się o istnieniu Matki Boskiej Częstochowskiej na początku lat 80-tych XX wieku od proboszcza parafii świętego Feliksa Afrykańskiego. Proboszcz rozsyłając parafianom życzenia bożonarodzeniowe napisał z tyłu kartki o Matce Boskiej Częstochowskiej takie słowa: „Ona uratuje Hiszpanię. Nie dopuści, by marksistowskie czołgi dotarły d o Gibraltaru”. Bonaventura Socias i jego żona postanowili więc pojechać do Polski i obejrzeć słynny obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Jasna Góra ich zachwyciła i po powrocie do Barcelony Bonaventura Socias postanowił ufundować kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej. Kaplica znajduje się w rogu dziedzińca na terenie parafii świętego Feliksa Afrykańskiego.
Nad wejściem do kaplicy umieszczono napis „Reina de Polonia” czyli „Królowa Polski”.



Kaplica jest niewielka, znajduje się w niej tylko sześć ławek. Na ścianie na wprost wejścia wisi kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej oraz portret świętego Maksymilian Kolbego. Na bocznych ścianach wiszą portrety księdza Jerzego Popiełuszki, świętej Faustyny i świętego Jana Pawła II.






Podczas pielgrzymki do Barcelony w 1982 roku papież Jan Paweł II poświęcił kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.


W kaplicy znajduje się tabliczka informująca o tym, kto był fundatorem tej kaplicy.


Na terenie parafii znajduje się stołówka dla bezdomnych i ubogich, którzy przez pięć dni w tygodniu mogą przyjść tutaj na posiłek. Gdy podeszliśmy do bramy, za którą znajduje się parafia, stało przed nią sporo ludzi. Mieliśmy problem, żeby wejść do środka, bo ci ludzie mieli obawy, że przyszliśmy na posiłek i chcemy wejść bez kolejki. Ale był tam ksiądz, który nas wpuścił, gdy dowiedział się, że przyszliśmy obejrzeć kaplicę.

megidh napisał(a): A gdzie jest ten park ?
I dlaczego tylko Agnieszka ma go odwiedzić ?. Czuję się pominięta .

Gosiu , bardzo Cię przepraszam , rzeczywiście zabrzmiało dość dziwnie . Myślę że wszyscy powinni zobaczyć te wspaniałe drzewa w Jardin de la Glorieta i Parque del Parterre w Walencji . Łatwo tam trafić , bo znajdują się blisko Placa de la Porta de la Mar . Znajduje się tam stuletni fikus Gloriety ( Ficus centenarios de la Glorieta ) , ten najstarszy posadzony w 1852 roku , który przetrwał wszystkie kataklizmy , ma 24 m wysokości i jest jednym z symboli miasta .


Pozdrawiam
Piotr

maslinka napisał(a):Tam akurat nie byliśmy. Natomiast odwiedziliśmy Jardines del Real (świetny!) i ogród botaniczny w Walencji. Podobne drzewa też tam były, może nawet te same gatunki

Będzie na następny raz Właściwie w prawie każdym mieście na całym południowym wybrzeżu Hiszpanii podziwialiśmy te wspaniałe drzewa . Jeszcze mapa




Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

megidh napisał(a): A gdzie jest ten park ?

Myślę że wszyscy powinni zobaczyć te wspaniałe drzewa w Jardin de la Glorieta i Parque del Parterre w Walencji . Łatwo tam trafić , bo znajdują się blisko Placa de la Porta de la Mar . Znajduje się tam stuletni fikus Gloriety ( Ficus centenarios de la Glorieta ) , ten najstarszy posadzony w 1852 roku , który przetrwał wszystkie kataklizmy , ma 24 m wysokości i jest jednym z symboli miasta .

Dzięki za namiary. Może się kiedyś przydadzą te informacje.

piotrf napisał(a):

megidh napisał(a):I dlaczego tylko Agnieszka ma go odwiedzić ?. Czuję się pominięta .

Gosiu , bardzo Cię przepraszam , rzeczywiście zabrzmiało dość dziwnie .

Przeprosiny przyjęte .

Kolejnym punktem naszego spaceru była La Barceloneta. Jest to dzielnica Barcelony, wchodząca wraz z dzielnicami Gotico, Born i Raval, w skład obszaru Ciutat Vella, czyli Starego Miasta.


La Barceloneta leży przy wybrzeżu Morza Śródziemnego. Powstała w XVII wieku, kiedy Filip V wysiedlił mieszkańców dzielnicy La Ribeira z terenów, które przeznaczył na budowę cytadeli, a na którym obecnie znajduje się Parc de la Ciutadella, w którym dopiero co byliśmy.
Wysiedleni mieszkańcy przenieśli się w okolice wybrzeża i w ten sposób powstała dzielnica La Barceloneta.
W tej dzielnicy mieszkali rybacy oraz pracownicy portu. Później została przekształcona w dzielnicę przemysłową.
Dokonane w tej dzielnicy zmiany architektoniczne spowodowały, że z pierwotnej Barcelonety możemy obecne obejrzeć jedynie kościół Sant Miguel del Port oraz oryginalny układ ulic. Natomiast znajdujące się tu budynki pochodzą z XIX wieku. Pod koniec XIX wieku, gdy do Barcelony zaczęli ściągać w poszukiwaniu pracy ludzie z całej Hiszpanii, powstały w tym mieście slumsy., W Barcelonecie powstała dzielnica slumsów o nazwie Somorrostro. Ciekawy artykuł na ten temat można przeczytać TUTAJ.
Kolejne zmiany w dzielnicy La Barceloneta zostały przeprowadzone na kilka lat przed Igrzyskami Olimpijskimi, które odbyły się w Barcelonie w 1992 roku. Tereny przemysłowe, które zajmowały miejsce nad samym wybrzeżem, zostały zasypane morskim piaskiem. W ten sposób powstała najbardziej znana w Barcelonie plaża.

Po przejściu ruchliwej ulicy oddzielającej od siebie dzielnice La Ribera i La Barceloneta doszliśmy do parku Cascades i stanęliśmy pod dziwną rzeźbą.




Ta rzeźba, której autorem jest Antoni Llena i Font, nosi nazwę Dawid i Goliat. Jest spora, a jej wymiary to 18 x 12,40 x 16,75 m. Wykonano ją ze stali nierdzewnej, stali malowanej i żywicy. Na stalowej konstrukcji został rozpięty wielki żagiel o powierzchni 120 m² i wadze ośmiu ton, z otworami kojarzącymi się z ludzką twarzą. Zdaniem autora rzeźby symbolizuje ona kontrast między zaginioną dzielnicą Somorrostro , która znajdowała się na tym obszarze i uległa znacznej degradacji, a nową Wioską Olimpijską, zbudowaną po Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku , przekształconą w ekskluzywną dzielnicę mieszkaniową



W dniu 21 stycznia 2020 roku, podczas szalejącego sztormu Gloria, nogi rzeźby wygięły się, powodując upadek wielkiego żagla na ziemię. Jednak rzeźba po renowacji została ponownie postawiona w czerwcu 2021 roku.

Ruszyliśmy dalej w stronę morza w poszukiwaniu dużej ryby.



Duża ryba to kolejna monumentalna rzeźba o nazwie Peix (Ryba), której autorem jest architekt Frank Gehry
Rzeźba stoi tuż przy plaży Somorrostro, w sąsiedztwie bliźniaczych wieżowców: Mapfre i Hotel Arts Barcelona.
Doszliśmy do miejsca, w którym ta rzeźba powinna stać, ale jej niestety nie widzimy.
Decydujemy się więc wejść na kawę do lokalu, pod którym stoimy.
I odwracając się w stronę wejścia do tego lokalu nagle naszym oczom ukazuje się kawałek ryby.



Ale na razie zostawiamy ją w spokoju. Skoro wiemy już, gdzie jest, to nam nie ucieknie. A my na razie w spokoju napijemy się kawy i piwa.



Dopiero po wyjściu z lokalu Coconut Club poszliśmy obejrzeć rybę. Jednak stojąc pod nią, mało się widzi.


Ryba jest olbrzymia. Ma 56 metrów długości i 35 metrów wysokości. Wykonana została z przeplatających się złoconych pasów ze stali nierdzewnej przymocowanych do metalowej konstrukcji.
Stwierdzamy, że aby ją obejrzeć w całej okazałości, to musimy ją oglądać z odległości, więc oddalamy się od niej idąc w kierunku wejścia na plażę.


Tutaj, po wyjściu na otwartą przestrzeń czujemy, jak wiatr mocno wieje.


Stąd też ryba jest mało widoczna.


Dopiero kawałek dalej zaczyna pokazywać swoje wdzięki.



Obok kępy pięknych kaktusów zaczynamy schodzić na plażę.