Włochy: Toskania Liguria Piemont Aosta Citta dell'Arte

I to… okazuje się strzałem w dziesiątkę! Przez chwilę wpatrujemy się w milczeniu w niezbyt jasne wnętrze, z którego – w miarę, jak wzrok przyzwyczaja się do mniejszej ilości światła – wyłaniają się stopniowo prawdziwe arcydzieła!

Franz napisał(a): nie było aż takiego ścisku, żeby się nie dało jakoś bokiem podejść choćby do krypty...

zdecydowana większość ludzi już wyszła przed kościół. Państwo Młodzi z resztą gości jeszcze dość długo "marudzili" w kościele, a my uznaliśmy, że nie wypada nam się wciskać do środka, skoro obrzędy jeszcze trwają...

pozdrawiam,
M

Mikeee napisał(a):zdecydowana większość ludzi już wyszła przed kościół. Państwo Młodzi z resztą gości jeszcze dość długo "marudzili" w kościele, a my uznaliśmy, że nie wypada nam się wciskać do środka, skoro obrzędy jeszcze trwają...

Może... konsumpcja musiała nastąpić od razu...

Pozdrawiam,
Wojtek

Krocząc powoli po mozaikowych posadzkach wzdłuż wspaniałych malowideł na ścianach, zerkając na lśniące marmurem kolumny rozdzielające nawy, zadzierając wzrok w górę, na drewniany barwny strop, zaglądamy do ustawionej centralnie renesansowej kapliczki – rodzaj cyborium - z kasetonowym beczkowym sklepieniem, po czym wchodzimy do krypty św. Miniato z 36 kolumnami podtrzymującymi krzyżowe sklepienia z malowanymi medalionami.

Franz napisał(a):

Mikeee napisał(a):zdecydowana większość ludzi już wyszła przed kościół. Państwo Młodzi z resztą gości jeszcze dość długo "marudzili" w kościele, a my uznaliśmy, że nie wypada nam się wciskać do środka, skoro obrzędy jeszcze trwają...

Może... konsumpcja musiała nastąpić od razu...

planuję jeszcze wizyty w Toskanii, w tym również we Florencji, a więc na pewno jeszcze będę miał okazję podziwiać San Miniato od środka

pozdrawiam,
M

Przepiękne wnętrza, faktycznie gęba aż się otwiera z zachwytu

Mikeee napisał(a):planuję jeszcze wizyty w Toskanii, w tym również we Florencji, a więc na pewno jeszcze będę miał okazję podziwiać San Miniato od środka

tony montana napisał(a):Przepiękne wnętrza, faktycznie gęba aż się otwiera z zachwytu

Opiszę nasze skojarzenia w najbliższym odcinku.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zaś zakrystia, do której wstęp kosztuje nas w sumie jedno euro, to kolejny majstersztyk – pokrywające ją czternastowieczne freski przedstawiają dzieje życia św. Benedykta. Mozaika na ścianie absydy powtarza motyw znad portalu wejściowego, zdecydowanie nasuwające skojarzenia ze sztuką bizantyjską – po prostu cudo…
Zajmuje nam dłuższą chwilę podziwianie wszystkich tych arcydzieł i zanim wyjdziemy, stwierdzamy, że wygląda to tak, jakby wydarto wspaniałe wnętrze florenckiej katedrze, przenosząc je do tego kościoła. Bez cienia wątpliwości warto tu było zajrzeć.

Ostatni rzut oka na rozlokowana w dole stolice Toskanii i opuszczamy Florencję. Kierujemy się na Arezzo, szukając już powoli
miejsca na kawę. Skręcamy na Pontassieve, skąd jedziemy zupełnie boczną drogą, przy której bez najmniejszego problemu znajdujemy odpowiednie miejsce z rozległym widokiem. Mamy wyjątkowo późną kawę – Florencja zajęła nam większą część tego dnia – nie przeciągamy zatem chwili relaksu, szybko zbierając się w dalszą drogę. Przejeżdżając przez miejscowość Stia, rozglądamy się za kościołem Ippolito e Donato, ale że nie rzuca się nam w oczy, to zatrzymujemy się dopiero w sąsiednim Pratovecchio, aby przyjrzeć się ruinie Castello di Romena.