Na "molochu" też może być fajnie... Solaris koło Sibenika

Ej może dodam nasz teledysk i tak twarzy nie widać

hehehe no powiem Ci, że jaja byłyby niezłe. Chłopaki chyba by Cię powiesili na suchej gałęzi
ale ja nie mam nic przeciwko, żebyś wrzuciła teledysk:D

10.09.2013 (wtorek) – odcinek 19 – LECZENIE KACA!

No cóż, wczorajsza impreza niestety miała też negatywne skutki. Pijąc do późnych godzin nocnych, albo jak kto woli bardzo wczesno porannych, to normalne, że drugiego dnia jest trochę ciężko się pozbierać. Na szczęście mamy morze i baseny, gdzie możemy się ochłodzić. W sumie, to i tak jakoś jak przebywamy w Chorwacji, nie odczuwamy bardzo skutków kaca. Przypuszczam, że będąc w domu, o wiele bardziej byśmy się czuli „niewyraźnie”.

Dzięki Bogu, mamy Beach Bar Palma i zimne piwko! Wybieramy się zatem z Kasią (kaśku1605) tam na karlovačko. Pijemy złocisty napój i wylegujemy się na leżakach położonych w basenie. Aparatu to ja chyba nawet wtedy nie wzięłam ze sobą, a jeśli wzięłam to nie chciało mi się nic pstrykać.

Cisza i spokój panująca w Beach Bar Palma pozwoliły nieco naładować akumulatorki, ale cały dzień przecież nie będziemy tam leżeć. Zwlekamy się na jakiś obiad do domu.

Po obiedzie poszliśmy na basen przy campie trochę się powygłupiać i popstrykaliśmy trochę fotek przy Jadranie.













Wieczorem jedynie krótka gra w karty i spać.

Doborowe towarzystwo, Karlovacko się lało, Vodice zawsze bliskie memu sercu zaliczone, czego chcieć więcej
Co prawda w Sibeniku byłem jedynie przelotem, a Solaris gdzieś widziałem w necie ale był dla mnie nieco zbyt odległy dla nocnych powrotów z miasta pieszo (tak jak by na odludziu) ale może się myliłem
Duuużo zdjęć to lubię Ciekawa relacja.

Pozdrawiam
Kamil

Quecal napisał(a):Solaris gdzieś widziałem w necie ale był dla mnie nieco zbyt odległy dla nocnych powrotów z miasta pieszo (tak jak by na odludziu) ale może się myliłem

Nie myliłeś się. Z Solarisa jest dość daleko do centrum Šibenika, więc dojście tam zajęłoby baaaardzo długo. Dokładnie nie wiem ile, bo tego nie testowaliśmy, ale jak wracaliśmy raz wieczorem z Šibenika autem, to jechało się ciemną wąską ulicą na odludziu, więc przejście tamtędy nie należałoby do najlmilszych.

Blisko Beach Resort Solaris są miejscowości Zablace i Brodarica, ale to małe wioski, więc zdecydowanie więcej działo się na samym campie niż w tych miejscowościach.

Osoby szukające wieczornych rozrywek z pewnością takie znajdą na campie Solaris. Nie ma tam jednak klimatu wieczornego chorwackiego miasteczka, a i ceny też nie należą do najtańszych, ale muzyczka fajnie gra w restauracji w kształcie statku rybackiego. Polecam

11.09.2013 (środa) – odcinek 20 – BRODARICA

Przez cały wyjazd niemal codziennie spoglądaliśmy w stronę tej wioski, dlatego dziś postanowiliśmy ją zobaczyć. W końcu już niedługo nasz pobyt w Chorwacji dobiega końca, więc trzeba się spieszyć z poznawaniem nowych zakątków.

Wychodzimy z domków i idziemy w kierunku Brodaricy. Mija nas solarisowa kolejka


A my mijamy Aquapark


Na zdjęciu poniżej to granica Beach Resort Solaris. Wpływa tutaj do Jadranu maleńka rzeczka, w której widzieliśmy naprawdę ogromne kraby. Ich średnica to może 25-30cm. Były naprawdę wielkie. Próbowaliśmy zdjęcia robić, ale wyszły bardzo kiepsko


I idziemy w kierunku wioski


Widok na camp




Zauważyliśmy jakieś kopczyki, ale nie podchodziliśmy do nich, więc nie wiem czemu służą


Pierwsze domki w wiosce


W tym miejscu plażowanie byłoby średnio wygodne


Pojawiają się pierwsze jednostki pływające



Docieramy do pierwszej wygodnej, żwirowej oczywiście, plaży



Przy której jest boisko do piłki wodnej


Na razie jeszcze nie będziemy się moczyć w Adriatyku, idziemy dalej i spotykamy takie cudeńka


Tutaj już więcej pływadeł


Rośliny też są


I wędkarze wracający z połowów


Dalsza część w kolejnym odcinku…

11.09.2013 (środa, ciąg dalszy) – odcinek 21 – PLAŻOWANIE W BRODARICY I NA CAMPIE

Trochę pospacerowaliśmy po tej wiosce, ale zrobiło się duszno, więc postanowiliśmy gdzieś poleżec na plaży i zamoczyć się w Jadranie.

Zatrzymujemy się tutaj



Trochę się pluskamy


Ale po krótkim plażowaniu pora ruszać na obiad do domku


Mijamy Pedaliny


I wracamy tą samą drogą



Brodarica po sezonie jest baaardzo spokojną wioską. Podczas spaceru nie spotkaliśmy żadnego turysty, a jedynie samych mieszkańców. Nikt się nie wylegiwał na plaży, żadnych dzieci, w Konopach pusto. Po prostu 11 września tam już jest głęboko po sezonie. Senność to główna cecha Brodaricy w tym okresie

Znów dochodzimy do rzeczki kończącej camping


Mijamy hotel Ivan


I idziemy do domu na obiad. Po napełnieniu żołądków poszłyśmy z moją siostrą Magdą na naszą campingową plażę. Zabrałyśmy nasz materac z oparciem w celu popływania na nim, ale były dość spore fale, więc z pływania nici. Popstrykałyśmy zatem trochę zdjęć



Madzia wczytała się w książkę


A ja pstrykałam fotki Jadranowi




W tle wyspa Zlarin



Wracając do domku uwieczniliśmy ich położenie


I nasze cro’pelkowe auta


A i boisko do piłki nożnej się znalazło


Ciekawa sytuacja w ogóle z tym boiskiem. Byliśmy w pełni przekonani, że można tam wejść za free, jednak furtka była zamknięta i godzina przyjemności na boisku kosztowała 120 kun. Ale wszyscy oczywiście wchodzili gdzieś przez jakąś dziurę pod siatką (głównie miejscowi), ale nasi faceci też tamtędy wchodzili, bo nikt i tak tego nie pilnował.

Boisko do koszykówki było otwarte dla wszystkich. Jak było zajęte boisko do nożnej, to Dawid z Michałem tam sobie lubili pokopać piłkę (siatkową zresztą, która nie wytrzymała do końca wyjazdu, a była pamiątką z naszego pierwszego wyjazdu do Cro, na Istrię, na camp Bijela Uvala).

agata26061 napisał(a):Ciekawa sytuacja w ogóle z tym boiskiem. Byliśmy w pełni przekonani, że można tam wejść za free, jednak furtka była zamknięta i godzina przyjemności na boisku kosztowała 120 kun. Ale wszyscy oczywiście wchodzili gdzieś przez jakąś dziurę pod siatką (głównie miejscowi), ale nasi faceci też tamtędy wchodzili, bo nikt i tak tego nie pilnował.
(...)
to Dawid z Michałem tam sobie lubili pokopać piłkę

Nie dziwię się chłopom, sam bym pokopał na tym ichniejszym Orliku
tylko u mnie nie ma za bardzo z kim, większość tylko siatka lub kosz

U nas jedynie dwóch się znalazło, co najczęściej kopali, reszcie się nie chciało, ale w siatkę meczyk rozegraliśmy.
Kurczę, nie pamiętam tylko którego dnia to było, bo nie zapisałam w moim "pamiętniku z wakacji" (Kaśku dasz wiarę?!)
W każdym razie był to bardzo deszczowy dzień. No dobra, to wychodzimy z piłką na boisko. Początkowo nie leje, ale zanim doszliśmy, deszcz już kropił. Nam to nie przeszkadza, więc zaczynamy mecz. Byliśmy cali mokrzy, bo później się tak rozpadało, że deszcz nie pozostawił na nas ani jednej suchej nitki. Frajda była niezła. Rozegraliśmy w sumie 4 sety i był remis. Trochę się ciężko grało, bo piłka śliska, a deszcz prosto w oczy padał, ale ubawiliśmy się przy tym jak dzieci Czasem nawet gdzieś zagrzmiało i pioruny było widać, ale jakoś przeżyliśmy

ja w moim pamiętniku z wakacji mam datę 11.09.2013. Dobrze ze mecz zakończył się remisem

Też mi się wydaję, że mecz był wtedy co Brodarica. Szkoda, że nikt nas nie uwiecznił na zdjęciu podczas naszych zmagań. Trochę śmiesznie wyglądaliśmy, pusty camp, leje, grzmi a my w najlepsze sobie gramy w siatkę.

kasku1605 napisał(a):ja w moim pamiętniku z wakacji mam datę 11.09.2013. Dobrze ze mecz zakończył się remisem

No, ciekawe kto by wygrał jakbyśmy piątego seta rozegrali? Na pewno nasz domek

Magdaz911 napisał(a):Też mi się wydaję, że mecz był wtedy co Brodarica. Szkoda, że nikt nas nie uwiecznił na zdjęciu podczas naszych zmagań. Trochę śmiesznie wyglądaliśmy, pusty camp, leje, grzmi a my w najlepsze sobie gramy w siatkę.

Szkoda, że niemieliśmy wodoodpornego aparatu, to by można było fotki strzelać. Trzeba się w końcu zaopatrzyć w jakieś podwodne cudo

12.09.2013 (czwartek) – odcinek 22 – POGODA W KRATKĘ

Tego dnia cały ranek padało. Myśleliśmy, że się wypogodzi zaraz i pojechaliśmy do Szybenika w celu zakupienia pamiątek. Niestety tak się rozpadało, że nie dość, że byliśmy cali mokrzy podczas spaceru, to nie mamy ani jednego zdjęcia. Bałam się wyciągać aparatu z pokrowca, bo niestety wodoodporny to on nie jest. Pospacerowaliśmy wąskimi uliczkami, którymi jeszcze nie chodziliśmy, kupiliśmy jakieś pamiątki, a wszystko w strugach deszczu.

Na koniec spaceru postanowiliśmy coś zjeść. Weszliśmy do jakiejś knajpki gdzieś daleko za centrum.

Chłopaki zamówili kotlet zagrebacki


Dziewczyny piersi z kurczaka


A ja w końcu kalmary. Z racji tego, że jadłam je pierwszy raz, zamówiłam małą porcję za 35 kun. Niestety chyba nie były wykonane zbyt solidnie, bo strasznie gumiaste. Tyłka mi nie urwały, ale następnym razem, jak będę w Chorwacji, też je zamówię dla porównania. Żałuję, że nie zamówiłam ich kolejny raz podczas tego wyjazdu. Może okazałyby się lepsze


Jak przyjechaliśmy na camp zaczęło się wypogadzać aż w końcu niebo zrobiło się niemal bezchmurne. Wybrałam się więc na spacer po Solarisie, żeby zobaczyć miejsca, których jeszcze nie widziałam.

Poszłam zatem w stronę mariny


Oczywiście zacumowane jachty były piękne


Kanał, którym pływadła wpływają do mariny


Idę dalej i dochodzę do apartamentowców na Solarisie



Molo przy apartamentach


Widok na plażę tuż za granicą campingu, w stronę Zablace


I na camping


No i dochodzę do basenu z jego drugiej strony. Huśtawka i zjeżdżalnia dla dzieci


Tutaj kończę swoją wędrówkę, bo stwierdzam, że jak się zrobiło tak ładnie, to trzeba pomoczyć tyłek w Jadranie. Idę po męża do domku i idziemy poplażować.
Wracamy na kolację, żeby przygotować kupione w Szybeniku orady. Były pyszne.

no relacja przepiękna aż coś mnie trafia że dop listopad pozdro ale widzę że część ekipy z SO ....

Tomeksc napisał(a):no relacja przepiękna aż coś mnie trafia że dop listopad pozdro ale widzę że część ekipy z SO ....

Niestety dopiero listopad, ale szybko zleci do kolejnych wakacji. Zaraz Boże Narodzenia, Sylwestra, Wielkanoc i znów wakacje
Tak część ekipy z Sosnowca