Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Ruszyliśmy. Za wielkiego wyboru dróg na Tilos nie ma , Megalo Chorio, parę km w kierunku Livadii i odbicie pod górę w prawo.



Docierając do „przełęczy” mijamy grupę piechurów… jesteśmy pełni podziwu że o tej wczesnej bądź co bądź jeszcze porze doszli z Livadii aż tutaj.



Na przełęczy trochę wieje, ale nie jest tak źle. Zostawiam auto na niedużym placyku, tyłem do słońca, z uchylonymi szybami. O jakimkolwiek cieniu w tym miejscu nie ma mowy.



Widać stąd Livadię.









Widać też Kastro Agriosikia.



Sporo tu różnych drogowskazów .









Oryginalny stojak na przydatne w wędrówce kije



Małgosia też wybrała sobie jeden… przydał się a potem przyjechał z nami do domu

Wybieramy ten kierunek…



c.d.n.

kulka53 napisał(a):Wybieramy ten kierunek…

... no to zobaczymy w jakie kolejne ciekawe miejsce nas zabierze ... ...
Pozdrawiam.

Bardzo dobry wybór ! Szkoda tylko, że wtedy nie mieliście jeszcze sprzętu do snurkowania , bo na Tholos z pewnością warunki ku temu były świetne.

kmichal napisał(a):

kulka53 napisał(a):Wybieramy ten kierunek…

... no to zobaczymy w jakie kolejne ciekawe miejsce nas zabierze ... ...

Trochę, z daleka, było już widać w jednym z poprzednich odcinków
Jest to z pewnością plaża godna polecenia

dangol napisał(a):Bardzo dobry wybór ! Szkoda tylko, że wtedy nie mieliście jeszcze sprzętu do snurkowania , bo na Tholos z pewnością warunki ku temu były świetne.

Tak, możliwe że rzeczywiście mógłby się przydać... tyle że akurat nie w tym momencie w którym się na Tholos znaleźliśmy
Właśnie wtedy warunki były niesprzyjające... o czym niedługo

21 września, czwartek c.d.

Plecaki spakowane, aparaty wiszą na szyjach, kije w dłoniach… idziemy na plażę Tholos. Jak wynikało z napisów na drewnianych tabliczkach do pokonania było zaledwie 1,3 kilometra – to w poziomie, niezbyt dokładnie wiedzieliśmy tylko ile w pionie (około 200 m), ale i tak nie miało to aż takiego znaczenia. Była wspaniała pogoda, ostre, przejrzyste powietrze, gorące ale już nie tak nieznośnie upalne jak przez ostatnie dni. No i okolica bardzo przyjemna .





Kiedyś ktoś miał tutaj swoją „farmę” .





Poza tym jednym opuszczonym budynkiem z paroma tarasowymi poletkami nic więcej tutaj nie ma.





Zastanawialiśmy się, czy ktoś specjalnie tak poukładał te kamienie w okrąg, w którego dokładnym środku wyrastała wyjątkowo dorodna urginia



Mniej więcej pół drogi to łagodnie obniżająca się ścieżka.

Kolorowe skały Tilos…















Mniej więcej od tych czerwonych skał teren mocniej się obniża, ścieżka stała się wyraźnie bardziej stroma i gorszej jakości. Jednak także w sandałkach dajemy radę







Zbliżając się do morza widać, że zwiększający się wiatr nieźle marszczy powierzchnię .









Już mamy blisko.









Jak zwykle jestem pierwszy



Plaża jest całkiem spora , nie spodziewaliśmy się aż takiej powierzchni. Podoba się nam, jest piaszczysta, chociaż piach jest gruboziarnisty. Co dość oczywiste w tego typu miejscach, zalega na niej sporo wyrzuconych przez morze plastikowych śmieci i patyków, ale to w części do której dochodzi ścieżka. Przy brzegu jest czyściutko, nawet żadnych traw nie ma.

Dłuższą chwilę zastanawiamy się, gdzie się umieścić. Niestety porządnie wieje , na górze nie było tego tak czuć jak tutaj. Zależałoby nam też na miejscu gdzie można by się schować w cieniu, dziś słońce jest naprawdę ostre i mimo, że skórę już mamy nieźle zbrązowiałą to nie chcemy się narażać na jakieś nieprzyjemne oparzenie. Najpierw umieszczamy się po prawej stronie pod skałami, potem przenosimy się jednak na środek wykorzystując tę konstrukcję, którą później trochę poprawiłem.



Od razu wędruję przez kamienne zwałowisko do drugiej części Tholos, tej która z daleka wydawała się nam zielona… i faktycznie takie wrażenie sprawia, ale na zdjęciach , bo na miejscu te skały, jak i gruboziarnisty piach pod nimi są raczej w odcieniu szarym .

Jednak jest to świetne, piękne miejsce .







Opanowane w znacznej mierze przez kozy …..



…..które wykorzystują ledwie cieknącą spośród skał słodką wodę do zaspakajania pragnienia.

Kolorystyka tego zakątka naprawdę się nam podoba .









Zwłaszcza, że w tuż obok, na „głównej” części Tholos jest diametralnie inna .



Ooooooo, mamy gości .



Para przybyszów umieściła się po przeciwnej stronie plaży i po chwili rekonesansu zabrała się za rozstawianie szmacianego daszku przeciwsłonecznego. Z podziwem przyglądaliśmy się gdy mijały kolejne minuty, przechodzące niemal w godziny a oni uparcie walczyli z absolutnie niewykonalnym wg mnie zadaniem w warunkach tak silnego wiatru.

Mimo sporych fal udało się nam zanurzyć w tholoskiej wodzie. Podobnie jak na innych tiloskich plażach także i tu trzeba trochę uważać bo na dnie zalega sporo kamieni i głazów.

Bardzo podobał mi się tutejszy piach zarówno z plaży głównej jak i tej mniejszej. Postanowiłem zabrać trochę ze sobą , znalazłem dwie walające się puste butelki i napełniłem je do pełna. Wraz z tą, która już od paru dni jeździła z nami w aucie przyjechały do domu .

Jeszcze parę zdjęć z mniejszej części Tholos, bardzo, naprawdę bardzo spodobało się nam to miejsce, choć przy takich falach, niespecjalnie nadawałoby się do plażowania… no i nie sprzyjała temu obecność stadka kóz .

Niestety, wiało zbyt mocno . Po może dwóch godzinach walki o przetrwanie poddaliśmy się. Mimo, że plaża była pusta (nikt więcej poza wspomnianą dwójką się nie pojawił) i naprawdę fajna i ciekawa nie daliśmy rady znosić tak silnych podmuchów przed którymi nie było się gdzie schować. Zgodnie zarządziliśmy powrót , a pozostały czas do końca dnia wykorzystamy na odwiedzenie jednego miejsca, którego jeszcze rano w ogóle nie braliśmy pod uwagę .

Niełatwo podchodziło się z plecakiem wypełnionym butelkami z piachem .

Widać że wieje



Ale na przełęczy wcale nie było tak źle… auta w każdym bądź razie nie zwiało



Ten znak z krowami to trochę na wyrost bo na Tilos nie widzieliśmy ani jednej .



Tą szutrówką którą widać z tyłu można szybko i bardzo stromo zjechać do Livadii, zrobiliśmy to pierwszego dnia.









To jedziemy... daleko nie będzie

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Kolorystyka tego zakątka naprawdę się nam podoba

... faktycznie - kolory raczej z tych rzadziej spotykanych ... ...
Pozdrawiam.

Trochę mnie nie było, ale nadgoniłem.



To tak dla ochłody.

pzdr

kulka53 napisał(a): Po może dwóch godzinach walki o przetrwanie poddaliśmy się.

Na przyszłość koniecznie trzeba podróżować z polskim wynalazkiem - parawanem

Czekałem na Tholos i nie zawiodłem się, coś pięknego! Już nie mogę się doczekać! . Ale nie tylko Tholos. Od początku Wasza relacja utwierdza mnie w przekonaniu, że Tilos jest bardzo dobrym wyborem.

Dzięki i Pozdrawiam

Fantastyczne te kolory skałek... zielone, czerwone, szare.... Plus błękit wody... Obłędnie .

kmichal napisał(a):... faktycznie - kolory raczej z tych rzadziej spotykanych ... ...

Z wysp które mieliśmy okazję do tej pory widzieć, chyba tylko Milos była bardziej kolorowa

longtom napisał(a):Trochę mnie nie było, ale nadgoniłem.

Cóż... brnięcie w zaspach zajmuje sporo czasu
Czyżby to Sudety były? Chyba nie...

piekara114 napisał(a):Na przyszłość koniecznie trzeba podróżować z polskim wynalazkiem - parawanem

Podróżujemy z namiocikiem
Został w samochodzie...nawet nie pomyślałem by go zabrać a rzeczywiście mógł się przydać - jeśli by wytrzymał ten wiatr.
Ale nie ma tego złego... dzięki temu odwiedziliśmy jeszcze jedno miejsce i była to dość emocjonująca wyprawa

KOL napisał(a):Czekałem na Tholos i nie zawiodłem się, coś pięknego! Już nie mogę się doczekać! . Ale nie tylko Tholos. Od początku Wasza relacja utwierdza mnie w przekonaniu, że Tilos jest bardzo dobrym wyborem.

Tholos rzeczywiście jest bardzo ładna i ciekawa, podobnie jak przyjemna jest wędrówka na nią. Nie śledziłem ile dokładnie czasu zajęło nam zejście i powrót, ale nie jest to ani daleko ani zbyt stromo.
Co do Tilos to będąc tam też byliśmy takiego zdania - była bardzo dobrym wyborem
Jeszcze 3 miesiące...

Potter napisał(a):Fantastyczne te kolory skałek... zielone, czerwone, szare.... Plus błękit wody... Obłędnie .

Plus jeszcze dzikość i pustki
No cóż... to Grecja i jej wyspy... Każda inna, każda ma coś oryginalnego, sprawiającego że warto właśnie na nią się udać by to zobaczyć, poznać, doświadczyć.
Ciebie jednak jak sądzę nie trzeba do tego przekonywać

Pozdrawiam