Małe i duże bałkańskie podróże :-)

tony montana napisał(a):Nie miałem pojęcia o istnieniu Poliochni

Kamiros "młodsze" to i lepiej zachowane

Kamiros zdecydowanie lepiej zachowane i może lepiej murki pouzupełniane betonikiem

kulka53 napisał(a):...wyrzuconych przez morze na piach meduz... niebieskich

Wydają się być bardziej "umięśnione" od bałtyckich. W Adriatyku, ani na Milos meduz nie widzieliśmy, choć raz na Pagu Hania miała poparzoną nogę. To mogły być meduzie parzydełka poszatkowane śrubą motorówki. A najwięcej meduz widziałem w basenie portowym w Kopenhadze. To była jedna wielka miseczka kisielu.

pzdr

longtom napisał(a):

kulka53 napisał(a):...wyrzuconych przez morze na piach meduz... niebieskich

Wydają się być bardziej "umięśnione" od bałtyckich. W Adriatyku, ani na Milos meduz nie widzieliśmy, choć raz na Pagu Hania miała poparzoną nogę. To mogły być meduzie parzydełka poszatkowane śrubą motorówki. A najwięcej meduz widziałem w basenie portowym w Kopenhadze. To była jedna wielka miseczka kisielu.

pzdr

3 razy w życiu spotkałam meduzy. Te były największe ze wszystkich, meduza z drugiego zdjęcia miała ponad 20 cm średnicy, przy brzegu pływały mniejsze o średnicy 10-15 cm.
W naszym Bałtyku z tego co pamiętam były przezroczyste i różowawe i bardzo mi się podobały. Najmniejsze pływały w Morzu Czarnym. Były 1-2 centymetrowe i było ich baaardzo dużo. Dobre określenie - micha kisielu

a na Krymie można się bawić

frape napisał(a):a na Krymie można się bawić

Ale wielka
Niby to też Morze Czarne, a te, które rumuńskie morze zmieniły w kisiel takie zupełnie malutkie były.

Ale żeby się bawić ... Małgosia żeby powrzucać z powrotem do wody kilka wyrzuconych na brzeg meduz ubrała na rękę worek foliowy . Ja aż tak odważny nie byłem

kulka53 napisał(a):Małgosia żeby powrzucać z powrotem do wody kilka wyrzuconych na brzeg meduz ubrała na rękę worek foliowy . Ja aż tak odważny nie byłem

Nieuzasadniony lęk przed workami foliowymi zapewne ma jakąś medyczna nazwę.

kulka53 napisał(a):(...) Opłaty za bramki w Macedonii... jakoś nie mieliśmy ochoty testować płacenia na nich kartą. (...)

Test na pewno wypadłby pozytywnie. Sprawdziłem w lipcu br., jadąc tam i z powrotem. W drodze powrotnej wystąpił jakiś problem z komunikacją (wszędzie może się zdarzyć) i zostałem przepuszczony bez konieczności uiszczania jakiejkolwiek opłaty (o ile pamiętam, było to na środkowej bramce).

DarCro napisał(a):

kulka53 napisał(a):Małgosia żeby powrzucać z powrotem do wody kilka wyrzuconych na brzeg meduz ubrała na rękę worek foliowy . Ja aż tak odważny nie byłem

Nieuzasadniony lęk przed workami foliowymi zapewne ma jakąś medyczna nazwę.

Niewykluczone, choć wpisując tę frazę w google nic konkretnego mi nie wyskoczyło

A za meduzami nie przepadam wcale nie z powodu kompleksu Meduzy , ich konsystencja nie zachęca mnie do bliższych kontaktów .

eystrasalt napisał(a):

kulka53 napisał(a):(...) Opłaty za bramki w Macedonii... jakoś nie mieliśmy ochoty testować płacenia na nich kartą. (...)

Test na pewno wypadłby pozytywnie.

Zapewne tak .
Jesteśmy po prostu ostrożni i mając ograniczone zaufanie do bezpieczeństwa w tego typu miejscach staramy się unikać sytuacji ewentualnego zagrożenia dla stanu naszego konta.
Wczoraj znów czytałem artykuł, że w Rynku przy jednym z bankomatów pojawiła się nakładka sczytująca dane i ludziom poznikały pieniądze z kont.
Mając tamtejszą gotówkę nie mieliśmy żadnych problemów .

4 września, środa

Jak się okazało, przy plaży Makris Gialos wybraliśmy do spania bardzo fajne miejsce... na uboczu, nie na samej plaży i dobrze osłonięte od wiatru.



Bo dziś wstał wietrzny dzień... tzn taki trochę wietrzny na szczęście , ale wczorajsza sielankowa plaża musiała dziś stawiać czoła szalejącemu morskiemu żywiołowi.









Nieco mniejsza Kokkinovrachos – oddzielona od „naszej” niewysokimi skałkami.



Zabetonowane opony – dobry sposób na stabilny parasol







Pasemko niewysokich (około 250 m) wzgórz Paradisi w południowo wschodniej części Limnos



Bardzo dobre winogrona

Po śniadaniu i tym krótkim spacerku po okolicy opuściliśmy Makris Gialos... nie ujechaliśmy jednak daleko. Przy wjeździe na asfaltówkę stoi gospodarstwo, dom i inne zabudowania w tradycyjnie greckim „nieporządku” . Zauważyliśmy wśród tego wszystkiego takiego oto wielkiego ptaka









Wielkie ptaszysko było wyraźnie przestraszone naszym zainteresowaniem, usiłowało się ukryć pod przyczepą, znacznie niższą niż jego „wzrost” .



Widząc, że się stresuje odeszliśmy, pozwalając mu na spokojne oddalenie się

My oddaliliśmy się nie za pomocą skrzydeł, a znacznie bardziej prozaicznego urządzenia . Pojechaliśmy do małej wioski Fisini, której nazwa oznacza, ze wieją tu bardzo silne wiatry i mogą tworzyć się tornada . Na szczęscie teraz nic takiego nie miało miejsca, i po chwili znaleźliśmy się na brzegu morza przy klasztorze Agios Sozon.



Kościół nie jest jakiś szczególnie zabytkowy, ale podobno jest bardzo popularny wśród mieszkańców wyspy. Święto obchodzi się tu 7 września, dawniej trwało nawet 3 dni, dziś już krócej, ale ludzie wciąż składają świętemu różne dary wotywne by chronił ich od wszelakich nieszczęść i chorób.

Przy klasztorze stało kilka aut i kręciło się kilkunastu robotników szykujących okolicę do mającej niedługo przecież nadejść uroczystości. A przed swoim domem siedział POP



Jako, że nie znamy zwyczajów panujących w kościele prawosławnym, zawsze nie bardzo wiemy jak się zachować w takim miejscu, czy możemy sobie chodzić i pooglądać co nieco, czy raczej nie będzie to mile widziane , podobnie jest z robieniem zdjęć takich jak powyżej. Jednak tym razem nic nieprzyjemnego nas nie spotkało, pop się nawet nami zainteresował , spytał skąd jesteśmy i czy podoba się nam na wyspie .

No jak mogłoby się nam tu nie podobać?



Zaglądnęliśmy do kościoła, podobnego do innych na Limnos, ale z wieloma marmurowymi elementami.











Tamaryszkowy ogród przed klasztorem



Malowanie dzwonnicy





Nowo wybudowana (albo odbudowana) kapliczka do której robotnicy układali kamienny chodnik.







Pamiątki po napiętej sytuacji w stosunkach z Turcją znaleźliśmy też i przy klasztorze.



Ja już miałem zdjęcie na czołgu, czas na Małgosię



W drodze powrotnej – wiatraki

W niewielkiej wiosce Agia Sofia (właściwie wszystkie wioski są tu niewielkie i raczej wyludnione ) za drogowskazem „Skidi” skręciliśmy w kolejną pylącą szutrówkę.... Limnos nie jest miejscem dla ludzi lubiących czyste auta . Mimo, że okoliczne krajobrazy nie były może pasjonujące



ja byłem coraz bardziej zafascynowany przestrzenią, pustkami, ciszą i spokojem jaki zastaliśmy na wyspie.



To koniec wielkiej zatoki Moudros leżącej po południowej stronie Limnos, miejsca ważnego i strategicznego dla działań wojsk alianckich podczas I wojny światowej.





Plaża Skidi, pusta... zamieniliśmy się miejscami z 3 samochodami z Rumunii... nie tylko my lubimy sobie pozwiedzać .







Na wodzie łódka typowa....



na brzegu łódka trochę inna



Zdumieliśmy się bardzo, gdy tuż obok zauważyłem kapiącą spod skały wodę – słodką, może pół metra n.p.m.



Oprócz niej było tu normalne ujęcie

Nie było tu już ani fal ani wiatru... znów sielanka, na dodatek z widokami w których się zakochałem...





Kolejna opuszczona osada





Trochę zaryzykowaliśmy... to nie były trasy odpowiednie dla „siedzącej” Skody.



Jednak postanowiłem przejechać szutrowym skrótem przecinając wspomniane wzgórza Paradisi.
















Było gorąco, pyląco, wyboiście, chwilami stromo... ale całą trójką daliśmy radę



Chyba było warto się pomęczyć, by znaleźć się w takim miejscu... .



c.d.n.

Niezłe ptaszysko

kulka53 napisał(a):Nie było tu już ani fal ani wiatru... znów sielanka, na dodatek z widokami w których się zakochałem...



(...)

Nie dziwię się. Piękna okolica. (Przepraszam, że powtórzyłem to zdjęcie, ale po prostu... musiałem ).