Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Mikromir napisał(a):Gratulacje! Fajnie, że udało Wam się spełnić swoje marzenie.

Cała Grecja jest od wielu już lat naszym jednym wielkim marzeniem
Ale faktycznie mieliśmy tych kilka celów jak Olympos, Vrykounda, szare dzikie plaże na wschodzie no i Kali Limni...bez tego odwiedziny wymarzonej od lat Karpathos nie byłyby pełne.

janusz.w. napisał(a):Wysoko i przepięknie
Warto chodzić w góry
Gratulacje

Dzięki
Warto, dopóki możliwości są a zdrowie pozwala
Coraz rzadziej mamy okazję posiedzieć sobie na SZCZYCIE... a i zdobycze takie powiedzmy średnio imponujące.
Ale liczy się że zaplanowaliśmy i zrealizowaliśmy, satysfakcja była spora i to najważniejsze

ZytaS napisał(a):Też gratuluję, widzę, że był odcinek z dość masywnym gołoborzem, czy to wejście faktycznie jest łatwe

Wejście jest łatwe , może to tak na zdjęciach wygląda ale nie ma tam żadnych trudności poza sporą stromizną na dość długim odcinku. Oczywiście dobre buty są raczej niezbędne, kijki mogą pomóc. Na całej trasie nie ma poza kilkoma rachitycznymi drzewkami skrawka cienia, nie ma też wody. Dla młodych i szybkich na taką wycieczkę wystarczy przedpołudnie. Nam całość zajęła około 6-7 godzin od wyjścia do powrotu do monastyru gdzie stało auto.

Dzień piętnasty, 23 września, poniedziałek c.d.

Wracamy do auta, popołudnie na Lastos jest słoneczne i upalne a my po górskiej wycieczce poza oczywistą chęcią odpoczynku mamy ochotę na coś jeszcze… kąpiel oczywiście . Waham się trochę ale postanawiam skorzystać z możliwości jaką oferuje monastyr… już wczoraj wieczorem odkryłem że z tyłu głównego budynku, czy też z boku wbudowano kranik z długim wężem a na betonie wymurowano coś w rodzaju baseniku z odpływem. Biorę ręcznik i urządzam sobie przyjemną kąpiel w blasku słońca… Małgosia widząc moją szczęśliwą minę i słuchając zachęt idzie w moje ślady . A ja w tym czasie wsiadam do auta, przestawiam je o kilkanaście metrów i również jemu potem urządzam fantastyczne płukanie ze wszystkich stron.

W czasie schnięcia…. , błyskawicznego bo w słońcu.



Monastyr choć nieczynny jest jednak zadbany, rosną tu krzaki oleandrów… jakiś inny gatunek chyba bo o tej porze jeszcze obficie kwitną. Albo jest to efekt nieco surowszego klimatu na tej wysokości.











Powyżej – kościółek z placem na którem spędziliśmy noc.

Odświeżeni możemy opuścić Lastos. Powoli zjeżdżamy coraz niżej wąską dróżką, na szczęście o tej porze ruch w przeciwną stronę nie istnieje. Zatrzymujemy się na chwilę przy ujęciu źródlanej wody by napełnić parę pustych butelek, potem zatrzymujemy się po raz drugi w Othos, trzeciej z górskich wiosek wyspy. Ja karmię wałęsające się koty , Małgosia pstryka kilka fotek.









Widać stąd też Voladę.





Agia Eleousa







Tam jeszcze niedawno byliśmy .



Zjeżdżając jeszcze niżej mijamy Pyles ale już bez zatrzymywania. Opuszczamy górskie okolice na rzecz zachodniego wybrzeża wyspy…

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Faktycznie, Atavirosowi przypisują tę samą wysokość , jeśli by brać pod uwagę wybudowane na nim anteny to jest znacznie wyższy.
Ma ten plus że da radę autem wjechać.... ale pod względem atrakcyjności widokowej znacznie ustępuje Kali Limni.

Pamiętałem o tym, ponieważ gdy pierwszy raz zobaczyłem w moim kochanym atlasie, że oba szczyty (i na Rodos i na Karpathos) mają te samą wysokość to aż nie chciało mi się wierzyć

Kurczę, ale że Kretę nawet było widac? to ze 100 km będzie chyba


A ta mniejsza blisko dość to Kasos jak mniemam

tony montana napisał(a):Kurczę, ale że Kretę nawet było widac? to ze 100 km będzie chyba

Było widać, w realu lepiej niż na zdjęciu. Do masywu Dikti i gór na wschodzie jest tak na oko 100 km, do Psiloritisa - 150.
Rodos też było widać ale pod słońce więc nie było sensu robić fotek .

tony montana napisał(a):A ta mniejsza blisko dość to Kasos jak mniemam

No tak, Kasos jest całkiem blisko. Rzut beretem albo parę obrotów promową śrubą .

Dzień piętnasty, 23 września, poniedziałek c.d.

Zjeżdżamy na nadmorską drogę zachodniego wybrzeża i kierujemy się na południe. Dziś nie mamy już niczego w planie, jedyne co chcemy zrobić to znaleźć takie miejsce na nocleg gdzieś w południowych rejonach wyspy, w którym będziemy jutro mogli spędzić cały dzień na plaży . Jest jeszcze wcześnie i mijając malutkie Finiki postanawiamy się w osadzie na trochę zatrzymać.

Finiki zajmuje mikro zatoczkę nieco na północ od dużej Arkasy, kiedyś była to zapewne wioska rybacka, dziś osada zmieniła charakter na bardziej turystyczno-wypoczynkowy. Zbudowano nowe, bądź przebudowano stare domy na kilkanaście hotelików i apartamentowców których mieszkańcy zajmują niewielką, choć ładną piaszczystą plażę w zatoczce. Jedynym minusem Finiki, choć pewnie nie aż tak istotnym, jest to że leży nieco poniżej ale wciąż blisko głównej drogi z Arkasy do Lefkes, jakiś tam ruch samochodowy z pewnością może być odczuwalny.

Osada sprawia dobrze wrażenie, jest spokojnie i sielankowo.

Podoba się nam tutaj, choć plaża nie jest z gatunku tych jakich poszukujemy.

















Fajna mapka na której można zobaczyć pozaznaczane wszystkie plaże w okolicy.



Chyba oryginalne starożytne artefakty

Nieco powyżej wioski pod skałką stoi kościółek Agios Nikolaos.















Kościółek jest zamknięty, specjalnie nie żałujemy bo w nowym wnętrzu zapewne nie ma nic szczególnego.













Wracamy do auta stojącego obok ciekawie wyglądającej tawerny.





Mijamy Arkasę i jedziemy w rejon lotniska pamiętając że tamtejsze złote, piaszczyste plaże bardzo się nam podobały. Badamy teren raz jeszcze aż do końca asfaltu, do Agrillaopotamos i ten drugi rekonesans nieco nas rozczarowuje, nie ma tutaj takiej plaży i takiego miejsca do spania które by nam w pełni odpowiadało , zwłaszcza rozczarowuje nas fakt że tutaj na płaskim południu jednak wieje i to dość mocno, wcześniej wiatr był w ogóle nieodczuwalny. W końcu jednak wybieramy w miarę dogodny cypelek na nocleg w okolicy pasa startowego, poniżej mamy piaszczystą plażę…liczymy że w nocy żadne samoloty nie będą startować ani lądować. Jest jeszcze na tyle wcześnie że prawie zdążamy wyrobić się z gotowaniem i innymi czynnościami do zmroku…w końcu chowamy się do wnętrza mając nieco dość silnego i dość chłodnego po zachodzie słońca wiatru.

Jutro w planie dzień plażowy .

c.d.n.

kulka53 napisał(a):

tony montana napisał(a):Kurczę, ale że Kretę nawet było widac? to ze 100 km będzie chyba

Było widać, w realu lepiej niż na zdjęciu. Do masywu Dikti i gór na wschodzie jest tak na oko 100 km, do Psiloritisa - 150.

Akurat wczoraj taka ciekawostka się pojawiła:

https://wroclaw.wyborcza.pl/wroclaw/7,3 ... erzyl.html

Jeszcze rozleglejsze widoki.

A dla nas tym bardziej ciekawe, bo na tym Rax kilka lat temu byliśmy.

pzdr

longtom napisał(a):Akurat wczoraj taka ciekawostka się pojawiła

Tak, czytałem o tym z rana
Faktycznie ciekawe ale to już bardziej dla naukowców-zapaleńców niż dla przeciętnych oglądaczy widoków ze szczytów
Z tą Kretą widzianą z Karpathos to jak się okazało też niezły wynik.
Pamiętam przed laty gdy byliśmy na Julijskim szczycie Stenar to jakiś spotkany tam człowiek zaintrygowany pokazywał nam widoczny w oddali - jak twierdził - Grossglockner, oddalony o 100 km. Wtedy widoki były jeszcze o tyle ciekawsze że nad całym obszarem zalegały chmury a pojedyncze szczyty i większe pasma wystawały z nich jak wyspy z morza .

longtom napisał(a):A dla nas tym bardziej ciekawe, bo na tym Rax kilka lat temu byliśmy.

My nie byliśmy, ale okazuje się że kilkanaście lat temu przejeżdżaliśmy doliną na południe od tych masywów . Oczywiście musiałem sprawdzić najpierw gdzie one leżą

Dzień szesnasty, 24 września, wtorek

Budzimy się i już wiemy że to wybrane wczoraj miejsce wcale się nam nie podoba . Raz, że okolica jest po prostu nijaka, mało ciekawa, za plecami mamy szutrową drogę na której wieczorem był zaskakująco duży ruch (więc i dziś tak może być), mamy także zardzewiałe ogrodzenie karpathoskiego lotniska. Dwa, że sama plaża na której planowaliśmy spędzić ten dzisiejszy dzień choć piaszczysta to jakoś mało urokliwa, do tego prawie zniknęła zalewana falami nieco rozhuśtanego wiatrem morza. Trzy…auto musiałoby stać w słońcu .



















Z niemałym trudem zbieramy się i jemy śniadanie, wciąż wieje i choć nie jest to taka „urywająca łeb” wichura jak na Agnontii to życie zdecydowanie uprzykrza. Właściwie nie zastanawiamy się nad tym czy zostać tu czy nie, tylko gdzie by tu się udać by ten dzień fajnie spędzić. Ale tutaj też nie było wielkiego namysłu, przyszło mi do głowy coś co już widzieliśmy, co prawda z daleka ale pojęcie mamy, podrzucam pomysł Małgosi, konsultujemy go z mapami google i zgadzamy się że tę opcję warto sprawdzić .

Zatem wracamy z powrotem na północ. Jedziemy niezbyt szybko bo po pierwsze się nie za bardzo da a po drugie w ogóle się nam nie spieszy. Mijamy Arkasę, Finiki i zatokę Proni, suniemy serpentynami pośród sosnowych lasów i zjeżdżamy do… Lefkes .



















Tak, do tego Lefkes z parkingiem zastawionym szczelnie autami, z trzema dość mocno obłożonymi plażami i paroma apartamentowcami nieopodal. Ale kto czyta dokładnie naszą relację to wie, że w tej okolicy jest jeszcze jedna plaża która interesowałaby nas szczególnie .

c.d.n.

Ja się domyślam.
Ja.

świetne widoki i nie ma co narzekać na miejsce zaparkowania "sypialni" Swoja drogą, końcówka września, a na plażach wcale nie ma pustek...

Jan32 napisał(a):Ja się domyślam.

ZytaS napisał(a):świetne widoki i nie ma co narzekać na miejsce zaparkowania "sypialni" Swoja drogą, końcówka września, a na plażach wcale nie ma pustek...

Nie ma pustek bo Karpathos powoli zaczyna przypominać Rodos czy Kretę . Skala przylotów oczywiście nie ta bo i infrastruktura mniej rozbudowana, ale też wyspa mniejsza...także widać turystów na każdym niemal kroku. Niby liczyliśmy się z tym ale na miejscu jednak rzeczywistość nieco przerosła te wyobrażenia.

A miejsce noclegowe - było jakie było, jakieś tam zalety mieć musiało bo wieczorem nieopodal zaparkował inny samochód wielkością podobny do naszego i też został na noc , widać go zresztą na brzegu jednego ze zdjęć.