.png "Cromaniak")
Początkowo trasa jest prawie płaska i dość nudna widokowo...
Mniej więcej w połowie trasy pojawia się woda i widoki znacznie się poprawiają ...
Niestety ... znacznie pogarsza się MOJE samopoczucie
... składa się na to zapewne kilka czynników: wczorajszy pobyt na plaży, pora dnia (coś koło południa), temp. grubo ponad 40 st. w słońcu, brak cienia, no i oczywiście moja nieodłączna towarzyszka - astma. Mimo, że idziemy w dół, czuję, że nogi zaczynają mi odmawiać posłuszeństwa, brakuje tchu, lekko zaczyna się kręcić w głowie ... Dochodzi lekka panika - przecież stamtąd trzeba będzie jakoś wrócić ... a szlak, którym podążamy to jedyna droga. Czuję jakbym właśnie przebiegła maraton ... Praktycznie przestaję robić zdjęcia (czyli było naprawdę źle 
) i skupiam się na maksymalnym oszczędzaniu sił ...Gdzieś tam na horyzoncie widzę cel - cypelek.
O tym jak bardzo jestem zmęczona i spanikowana świadczy fakt, że nie odwiedzam widocznej na uboczu kapliczki
...Kiedy szlak się "wypłaszcza" pojawiają się pierwsze ślady Vrykoundy - katakumby ...
Pojawia się też zachęcająco wyglądająca plaża, ale dla mnie to dodatkowe kilkaset metrów..... Odpuszczam
...Chyba już gdzie pisałam, że Vrykounda była jedną z pierwszych 4 miejscowości na wyspie. Pozostałości zabudowań pochodzą z IV-III w. p.n.e.. Mniej więcej w VII w. n.e. z powodu ciągłych ataków piratów mieszkańcy przenieśli się nieco na południe wyspy, w wysokie góry i w ten sposób powstało Olympos ...
Moim celem jest zadaszona altanka na cypelku gdzie zamierzam zlec i spokojnie umrzeć
... Po drodze ostatkiem sił robię ostatnie zdjęcia w moim życiu ...Na dole, w zatoce zauważam łódź...Moje pierwsze i jedyne skojarzenie - ciekawe ile zechcą za odwiezienie mnie do Diafani...czy gdziekolwiek indziej ...
Widzicie tam daleko drewniany daszek ?
I wreszcie ... Na tej ławeczce spędzam najbliższe 1,5h najzwyczajniej na świecie śpiąc i zastanawiając się jaka tu będzie temperatura w nocy ...
Inni tez są zmęczeni
.png "Weteran")
.png "Opiekun działu")
wydrążoną w skale ... (zbudowaną na pozostałościach świątyni poświęconej Afrodycie lub Artemisie. )
.
i od samego rana bawią się jedząc, tańcząc i śpiewając. Kobiety ubrane są w tradycyjne stroje (których zresztą w może nieco okrojonej wersji używają też na co dzień). Podobno jest to jeden z największych greckich festiwali tego typu. Niestety, my byliśmy tam w czerwcu i nie było nam dane tego zobaczyć. Ale planuję poprawę 
...
... Okazało się, że jest ona właścicielką pobliskiej piekarni i to żelastwo to była jakaś nowa maszyna do jej sklepiku 
.png "Mistrz Europy UEFA")
