Istria - bez kajaka i bez cykad ;)

maslinka napisał(a):Znalazłam Nie cierpię, jak mnie coś męczy....

To był Piran (więc jednak Słowenia) i klasztor franciszkanów:

Ale gdzieś w Dalmacji też musiałam widzieć "karzącą rękę"...

Ale może niekoniecznie "karząca". Poczytałam, że mnisi mieli przykazane, żeby kazania wygłaszać z serca. Kazania dotyczyły głównie cierpienia i śmierci Chrystusa. Dla zobrazowania treści wygłaszanych mnisi gestykulowali - aby wierni lepiej wczuli się w klimat kazań; a jak mieli gestykulować, skoro w ręce zawsze trzymali krzyż?? Wymyślili zatem tę rękę trzymającą krzyż, aby sami mogli swobodnie- gestykulując - wygłaszać płomienne kazania

Dwa dni temu spacerowaliśmy uliczkami Humu. Już tęsknię...

piekara114 napisał(a):Aga, do upartych świat należy

kroj napisał(a):Ale może niekoniecznie "karząca". Poczytałam, że mnisi mieli przykazane, żeby kazania wygłaszać z serca. Kazania dotyczyły głównie cierpienia i śmierci Chrystusa. Dla zobrazowania treści wygłaszanych mnisi gestykulowali - aby wierni lepiej wczuli się w klimat kazań; a jak mieli gestykulować, skoro w ręce zawsze trzymali krzyż?? Wymyślili zatem tę rękę trzymającą krzyż, aby sami mogli swobodnie- gestykulując - wygłaszać płomienne kazania

Bardzo kreatywni mnisi

Igłą pinii napisał(a):Dwa dni temu spacerowaliśmy uliczkami Humu. Już tęsknię...

A teraz jesteś na Pelješcu, więc chyba też nie masz powodów do narzekań

3 maja (czwartek): Buzet (Pinguente)

Przed nami ostatni dzisiaj punkt programu - zwiedzanie miasta Buzet (po włosku: Pinguente) położonego oczywiście na wzgórzu:




Trochę historii - z Wiki :
Buzet został założony przez starożytnych Rzymian. Osadę nazwano Pinguentum. W średniowieczu rozwinęła się ona w miasto, którym rządzili patriarchowie Akwieli. Później od roku 1421 władzę przejęli Wenecjanie. Z tego okresu pochodzą dawne obwarowanie miasta i większość jego zabytków.

Miasto słynie z trufli, których jest w okolicznych lasach duża obfitość.

Do miasta wchodzimy przez tzw. Bramę Dużą z XVI wieku:




Została ona ozdobiona figurą św. Jerzego:



Przy uliczce:



z pięknym widokiem z murów:



znajduje się czterogwiazdkowy hotel i restauracja. Kolację można zjeść w takich romantycznych okolicznościach:



Kawałek dalej - skromne lapidarium:



Wąskimi urokliwymi uliczkami:




docieramy do kościoła parafialnego św. Marii z XVIII wieku:




i dzwonnicy:



Na głównym dzwonie znajduje się data 1541 napisana głagolicą.

Następnie spacerujemy murami:



podziwiając widoki:



Odkrywamy też kolejne zabytki, których jest tu mnóstwo - kościół św. Jerzego z początku XVII wieku:



starą miejską piekarnię:




czy portal z XVII wieku:



Docieramy na plac, przy którym stoi tzw. Duża Studnia (Małej nie znaleźliśmy ) wybudowana w stylu Rococo:




a kawałek dalej znajduje się Brama Mała z XVI wieku:




a za nią świat kotów :




Zachwyceni Buzetem - kolejnym miasteczkiem-odkryciem, którego nie mieliśmy w planach, biegniemy do auta, bo właśnie zaczyna padać deszcz.
Zdążyliśmy przed ulewą, mam nadzieję, że koty również

Wracamy do Vrsaru piękną drogą, której uroki potrafię docenić nawet mimo słabej pogody:



Mijamy Motovun, który odwiedzimy jutro:



Wieczorem zostajemy "w domu", bo nie przestaje padać..., ale jutro będzie kolejny piękny (częściowo słoneczny) dzień

Ten rudo biały w donicy - cudeńko

beatabm napisał(a):Ten rudo biały w donicy - cudeńko

Okazało się, że na Istrii jest nie mniej kotów niż w Dalmacji
Najwięcej spotkamy chyba jutro, w miasteczku Buje.

4 maja (piątek): Novigrad (Cittanova)

Dziś jest przedostatni dzień naszych krótkich istryjskich wakacji Ale jeszcze duuużo zwiedzania przed nami

Postanawiamy się wybrać na północ, a zaczniemy od nadmorskiego miasteczka, obecnie kurortu turystycznego - Novigrad (po włosku, dosłownie : Cittanova).

Aby się tam dostać od południa, trzeba przejechać groblą:



a następnie mostem:



Miejscowość nie jest wcale taka nowa, jakby sugerowała jej nazwa Założyli ją starożytni Rzymianie, nazywając ją najpierw Aemona. Od 1270 roku Novigrad znajdował się pod panowaniem Republiki Weneckiej. Podczas najazdu tureckiego w 1687 roku miasto znacznie ucierpiało. Zachowały się jednak fragmenty murów obronnych i je przede wszystkim chcemy tutaj zobaczyć.

Nadmorskim deptakiem, wśród zieleni:



a potem między restauracjami:



zmierzamy w tamtym kierunku.

Pogoda na razie jest dość bałtycka - wieje wiatr i jest chłodno, Jadran też ma szarobury kolor i bardziej kojarzy nam się z polskim morzem:



Żeby było bardziej swojsko, natykamy się na syrenkę, choć dość futurystyczną:



No i w końcu są - potężne mury miejskie zbudowane przez Wenecjan zaraz po zdobyciu miasta w 1270 roku:




Spacerujemy wzdłuż nich i ciągle mam wrażenie, że jestem nad Bałtykiem...




Przed bramą miejską i loggią - z bransoletką z głagolicą :




A tu już sama loggia:




Fajne miejsce na romantyczne spacery i podziwianie zachodów słońca

Idziemy do "centrum", czyli na Veliki trg:



przy którym znajduje się czerwony budynek ratusza:



a bliżej morza - kościół św. Pelagiusza i Maksyma z dzwonnicą:





W parku przed (zamkniętym) kościołem odnajdujemy jakieś starożytne kamulce :



Był kiedyś taki serial One West Waikiki, kojarzycie?



Zagłębiamy się w uliczki i podwórka. Między nowymi domami można znaleźć jakieś starocie:



i ciekawe murale:



Muzeum, a w nim ekspozycja dotycząca bitwy o Vis :



Widzieliśmy już taką w Komižy w ubiegłym roku, więc z czystym sumieniem możemy ją sobie odpuścić

Zamiast tego odnajdujemy kolejne fragmenty murów:




z wtopionymi w nie knajpkami :



Marina i kolorowe domki:



Więcej kolorowych domków:



i rudy jegomość, który patrzy na nas ostrzegawczo :



Novigrad jako całość nie zrobił na nas wielkiego wrażenia. Brakuje miłej starówki, wąskich uliczek, którymi można by spacerować wieczorami... Mury natomiast są okazałe i pięknie się prezentują, szczególnie od strony morza. I właśnie ze względu na nie warto tu przyjechać

Mijamy pana koszącego trawę :



i kierujemy się w stronę parkingu. A stamtąd... miał być Umag, ale po drodze wyszło coś jeszcze

maslinka napisał(a):Pogoda na razie jest dość bałtycka - wieje wiatr i jest chłodno, Jadran też ma szarobury kolor i bardziej kojarzy nam się z polskim morzem:
Przed bramą miejską i loggią - z bransoletką z głagolicą :

Nad Bałtykiem to chyba w takim stroju byłoby Ci zimno. Kurteczka byłaby niezbędna.
A mury faktycznie bardzo fajne.

megidh napisał(a):Nad Bałtykiem to chyba w takim stroju byłoby Ci zimno. Kurteczka byłaby niezbędna.

Tam też było mi zimno Ale wzięłam zdecydowanie więcej ciuchów letnich niż wiosennych i wolałam cierpieć niż chodzić w tym samym

4 maja (piątek): Buje (Buie) - miasto kotów?

Jedziemy sobie przez zieloną Istrię... Widoki przypominają nieco Toskanię :



Ta aleja wysadzona cyprysami prowadzi do willi na wzgórzu:



Ktoś się tu ładnie urządził

Miał być Umag, ale "na drodze" staje nam inna miejscowość - Buje (po włosku niemal identycznie - Buie ):



Historia miejscowości jest podobna jak w przypadku innych na Istrii - najpierw starożytni Rzymianie, później Bizancjum i Wenecjanie

Parkujemy niedaleko pomnika ofiar faszyzmu:




i idziemy zobaczyć, co też to miasteczko ma do zaoferowania:



W jednej z urokliwych uliczek:



atakuje nas kot :



Miauczy przeraźliwie i chyba chce się z nami zabrać... Większość kotów w Buje, jak później stwierdzimy, ma takie imponujące ogony. Normalnie skrzyżowanie kota z wiewiórką

Docieramy na plac, przy którym stoi kościół Matki Bożej Miłosierdzia z XV wieku ze złotą figurą Maryi:




Turyści wychodzą z podziemi :



Chociaż trzeba przyznać, że do Buje trafia ich niewielu. To że w ogóle się jacyś tu znaleźli, jest pewnie "winą" dzisiejszej nieplażowej pogody.

Mąż zaczyna marudzić , że mieszają mu się już wszystkie dziury w interiorze, które odwiedziliśmy i nawet nie pamięta nazw wszystkich miejscowości, w których byliśmy wczoraj... I czym niby to dzisiejsze Buje różni się od wczorajszego Buzetu czy Roča
A więc jednak pamięta nazwy

Może i coś w tym jest, że istryjskie miasteczka w interiorze są dość podobne. Ale nawet mój mąż nie pomyli z niczym Humu, Grožnjana czy Motovunu, do którego jeszcze dzisiaj dotrzemy

I tak marudząc trochę (Małż ) i słuchając marudzenia (ja), docieramy w piękne miejsce. Wyłania się XV-wieczna dzwonnica:



obok której stoi późnobarokowy kościół św. Serwulusa:



Całość robi imponujące wrażenie:



A do tego wszystkiego lew wenecki na pręgierzu:



Kolejny zdobi budynek szkoły:



Wspaniałą ozdobę tego miejsca stanowi również kot-tygrys, który pięknie nam pozuje:



Są też starożytne pozostałości:




Idziemy dalej w uliczki i odkrywamy kolejny kościół - św. Jana, a w zasadzie niewielką kaplicę wybudowaną pod koniec XVIII wieku:




A kawałek dalej - oczywiście koty Niektóre z ogonami wiewiórek, czego nie widać na zdjęciu :



Utwierdzamy się w przekonaniu, że Buje to miasto kotów, istryjski odpowiednik Komižy

Na kolejnym urokliwym podwórku:



znajdujemy następne słodziaki :



A taka uliczka:



doprowadza nas na plac, przy którym stoi kozioł - symbol Istrii:



Powoli opuszczamy miasteczko...



Na koniec rejestrując sprzeczkę małych mieszkańców:



Ten trochę większy pogonił mniejszego

Na koniec - Buje niemal sprzed wieku:



i współcześnie:



Uskuteczniliśmy bardzo miły spacer, który dodatkowo umiliły nam koty Ale teraz wracamy nad Jadran.

maslinka napisał(a):
A kawałek dalej - oczywiście koty Niektóre z ogonami wiewiórek, czego nie widać na zdjęciu :

Jeden pokazał Wam język

mysza73 napisał(a):Jeden pokazał Wam język

Może byliśmy zbyt natarczywi, przerywając im kocią drzemkę czy zwykłe kocie lenistwo

maslinka

Utwierdzamy się w przekonaniu, że Buje to miasto kotów, istryjski odpowiednik Komižy

Tylko,że... te koty z Buje to burżuje (znowu rym, zaraziłam się od Małża )
Koty z Komiży to chudziaki, a te tu to dobrze wykarmione leniwce w ...futrach

Budynek szkoły - piękny

Katerina napisał(a):Tylko,że... te koty z Buje to burżuje (znowu rym, zaraziłam się od Małża )

Bardzo ładny

Katerina napisał(a):Budynek szkoły - piękny

To prawda, wyjątkowo.

maslinka napisał(a):Mąż zaczyna marudzić , że mieszają mu się już wszystkie dziury w interiorze, które odwiedziliśmy i nawet nie pamięta nazw wszystkich miejscowości, w których byliśmy wczoraj... I czym niby to dzisiejsze Buje różni się od wczorajszego Buzetu czy Roča

Brzmi to bardzo znajomo

Te koty są jakieś zmutowane ale śliczne

Do Buje też zajrzeliśmy z braku laku w brzydką pogodę...