Historia do 1960

napisał(a) **weldon** » 10.03.2014 11:11

97 lat temu, 10 marca 1917 roku urodził się generał Zbigniew Ścibor-Rylski "Motyl", lotnik, Powstaniec Warszawski, wielki przyjaciel Muzeum Powstania Warszawskiego.

Jako jeden z nielicznych przeszedł cały szlak bojowy batalionu "Czata 49". W sierpniu 1944 r. walczył o zdobycie Monopolu Tytoniowego na ul. Dzielnej, uczestniczył w obronie wolskich cmentarzy wyznaniowych, następnie brał udział w walkach na Stawkach, Muranowie i w próbie zdobycia Dworca Gdańskiego. W nocy 30/31.08.1944 r. uczestniczył w desancie kanałowym na pl. Bankowy. Na Górnym Czerniakowie, po śmierci por. Kononkowa, objął dowodzenie jego I batalionu 9. pułku piechoty - był jedynym oficerem AK dowodzącym podczas Powstania Warszawskiego oddziałami armii gen. Berlinga. Przed kapitulacją, na ostatniej odprawie z płk. "Radosławem" (Jan Mazurkiewicz) został wyznaczony do wyjścia z ludnością cywilną i powrotu do działalności konspiracyjnej.

Wielki szacunek, Panie Generale.

napisał(a) **weldon** » 11.03.2014 19:35

Oglądaliście bajki na takim urządzeniu?

napisał(a) **jara** » 11.03.2014 19:38

Telewizorki, ze szkiełkiem powiększającym i kawałkiem okrągłej kliszy z obrazkami :lol:

napisał(a) **weldon** » 11.03.2014 19:48

Ciekawe, ale Maja to kompletnie nie moje czasy, natomiast telewizorek tak.
Widocznie ta zabawka musiała być popularna przez naprawdę wiele lat

napisał(a) **walp** » 11.03.2014 19:57

weldon napisał(a):Oglądaliście bajki na takim urządzeniu?

Znowu sentymentalna podróż do lat 80. :wink:

Miałem takie telewizorki, tylko nie pamiętam z jakimi bajkami

napisał(a) **weldon** » 11.03.2014 20:02

walp napisał(a):Znowu sentymentalna podróż do lat 80.

W moim przypadku to dalej. Gdzieś na początek siedemdziesiątych

Pszczółka Maja była emitowana od '75 roku, ale telewizorkami bawiłem się wcześniej.
Natomiast Krecik i samochód to 1962 rok. To znów mocno za wcześnie

napisał(a) **jara** » 11.03.2014 20:07

A to była pierwsza książka, którą przeczytałem w całości, od razu. :lol:

napisał(a) **walp** » 11.03.2014 20:10

Tak trochę na wyrost te lata 80-te, bo najlepsze dla mnie, ale ja już w tej dekadzie raczej takich telewizorków nie oglądałem. Natomiast w 60-tych to chyba u nas tego jeszcze nie było.

napisał(a) **weldon** » 11.03.2014 20:17

Dlatego wydaje mi się, że to się pojawiło gdzieś na początku 70-tych.

jara napisał(a):A to była pierwsza książka, którą przeczytałem w całości, od razu.

A ja jeszcze przed szkołą, ale nie w całości, czytałem "Ogniem i mieczem" - po łebkach, bo mnie opisy przyrody i dłuższe sceny nużyły :mrgreen:

A encyklopedią Larousse'a, z kredowymi kartkami, to sobie palce pokaleczyłem przy przewracaniu stron

A w całości to taką o bocianie, Kajtkowe przygody i Wiatrak Profesora Biedronki - tę drugą dostałem nawet w nagrodę po pierwszej klasie. Mam do dzisiaj.
Co ciekawe obie Kownackiej, a więc ziomalki i z Żoliborza i z Łomianek

napisał(a) **weldon** » 12.03.2014 18:29

Matula Polskich Harcerzy - mama "Rudego" i "Dusi"
podporucznik Armii Krajowej o pseudonimie "Sława", uczestniczka Powstania Warszawskiego
zmarła 13 sierpnia 1994 roku.

Obrazek

Stracony 8 lutego 1951 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.

napisał(a) **weldon** » 12.03.2014 22:26

12 marca 1794 roku rozpoczęła się insurekcja kościuszkowska. Wybuch powstania był wynikiem spisku stronnictw patriotycznych, które nie zgadzały się na okrojenie polskiej armii, rozbudowę sieci rosyjskich szpiegów oraz przymusowy werbunek zredukowanych do wojska rosyjskiego.

Dnia 12 marca wojska gen. Antoniego Madalińskiego wymaszerowały z Ostrołęki do Krakowa, a tam 24 marca odczytano akt powstania, a Tadeusz Kościuszko złożył oficjalną przysięgę. Do pierwszego zwycięskiego starcia doszło 4 kwietnia pod Racławicami. Warszawiacy przyłączyli się do walki 17 i 18 kwietnia, kiedy to pospolite ruszenie pod dowództwem Jana Kilińskiego i Józefa Sierakowskiego wyparło wojsko rosyjskie z miasta.

Po stronie Rosji wkrótce opowiedziały się Prusy, co skomplikowało i tak trudne położenie wojsk powstańczych. W lipcu rozpoczęło się oblężenie Warszawy, zakończone 4 listopada szturmem armii gen. Aleksandra Suworowa na Pragę i rzezią jej mieszkańców. Wojsko powstańcze skapitulowało, a ostatecznym skutkiem powstania był III Rozbiór Polski w 1795 roku, wymazujący Rzeczpospolitą z map świata na 123 lata.

Obrazek

Gwoli ścisłości, zbrojne wystąpienie warszawiaków zwane bywa Powstaniem Warszawskim

napisał(a) **weldon** » 14.03.2014 11:17

Dokładnie 86 lat temu (14 marca 1928) Prezydent Ignacy Mościcki wydał Dekret o prawie lotniczym.

Obrazek

"Lech" – pierwszy polski sterowiec w służbie Wojsk Aeronautycznych II RP i jeden z jego lotów w 1926 roku.
****************************************************

Obrazek

72 lata temu - 13 marca 1942 - Maciej Aleksy Dawidowski "Alek" z Organizacji Małego Sabotażu "Wawer" napisał na murach Muzeum Narodowego w Warszawie wielkimi literami: "Ludu W-wy jam tu. Kiliński Jan".
Władze niemieckie, w odwecie za usunięcie (12 lutego) niemieckiej tablicy z pomnika Mikołaja Kopernika, zdemontowały pomnik Jana Kilińskiego stojący wówczas na placu Krasińskich i ukryły go w Muzeum Narodowym. "Alek" śledził samochód wywożący pomnik i kreśląc napis na murach muzeum, zdekonspirował kryjówkę.

Dla przypomnienia - Alek to ten "olany" w ostatniej "superprodukcji" niejakiego Glińskiego czy jak go tam zwą.
Mz jak się kto chce potykać z legendą, to musi uważać, żeby się nie ... potknąć :/

napisał(a) **weldon** » 15.03.2014 15:18

15 marca

Dość szczególny dzień.

Obrazek

Nikt nie miał prawa o nim pisać ani nawet wymieniać jego nazwiska.

15 marca 1948 roku rotmistrz Witold Pilecki został skazany na karę śmierci.
Przewodniczącym składu sędziowskiego ppłk Jan Hryckowian (obaj, oprawca i ofiara byli dawnymi oficerami AK!),
sędzią kpt Józef Bodecki.
Skład sędziowski (jeden sędzia i jeden ławnik) był niezgodny z prawem.

Prezydent Bolesław Bierut nie zgodził się na ułaskawienie.
Wyrok wykonano 25 maja 1948 roku w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej w Warszawie poprzez strzał w tył głowy.
Witold Pilecki pozostawił żonę, córkę i syna.

Czemu mnie o tobie w szkole nie uczyli?
Ktoś bardzo nie chce, by w tym kraju ludzie dumni byli.

*********************************************

15 marca 1978 roku, 36 lat temu zmarł Aleksander Kamiński - druh Kamyk
- autor najgłośniejszej książki okupowanej Warszawy, książki Kamienie na Szaniec (nie mylić z filmem o podobnym tytule)
To dzięki niemu mogliśmy poznać Alka, Rudego, Zośkę, a także wielu innych chłopców (nie mylić z bohaterami filmu o podobnym tytule

).

napisał(a) **weldon** » 16.03.2014 12:41

Typowy słoik ...

Urodził się w Duniłowiczach w województwie nowogródzkim w Polsce (obecnie Białoruś). W 1924 rodzina przeniosła się do Warszawy i zamieszkała na Żoliborzu. Był uczniem Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Księcia Józefa Poniatowskiego przy ul. Leopolda Lisa-Kuli 16. Do wybuchu wojny ukończył w nim I klasę licealną.

Po wybuchu wojny był w kompanii przysposobienia wojskowego i w jej składzie opuścił Warszawę kierując się do Brześcia. Po rozpadzie oddziału wrócił samotnie do Warszawy i podjął pracę zarobkową. Zdał także maturę na tajnych kompletach w I Gimnazjum Męskim im. Gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie, a jesienią 1940 rozpoczął studia na wydziale mechaniki w konspiracyjnej Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda.

Był jednym z aktywniejszych członków PET-u, wraz z którym wszedł do Szarych Szeregów, a następnie w sierpniu 1943, wraz z drużyną CR 500 przeszedł z Grup Szturmowych do nowo utworzonego oddziału „Agat” (późniejszy „Pegaz”, który z kolei wszedł w skład batalionu Parasol).

Brał udział w wielu akcjach Grup Szturmowych i „Agatu”, m.in. w rozpoznaniu terenu do akcji pod Celestynowem i akcji specjalnej na SS-Oberscharführera Franza Bürkla. Był jednym z inicjatorów i głównych wykonawców akcji megafonowej z 3 maja 1942 na pl. Wilsona.

W 1943 porzucił studia i rozpoczął kurs w szkole podchorążych „Agricola”. W listopadzie objął dowództwo I plutonu batalionu „Agat”.

Zmarł 4 lutego 1944 w Szpitalu Wolskim w wyniku ran postrzałowych jamy brzusznej odniesionych podczas akcji Kutschera – zamachu na Dowódcę SS i Policji na dystrykt warszawski SS-Brigadeführera Franza Kutscherę.

Bronisław Pietraszewicz, 'Ryś', 'Bronek', 'Lot' 1922-1944

Obrazek

napisał(a) **weldon** » 17.03.2014 19:36

Było ciche, poniedziałkowe popołudnie 21 października 1963 roku. Na polach obok wioski Majdan Kozic Górnych rolnicy prowadzili jesienne prace polowe. Nad okolicą unosił się dym z palonych naci ziemniaczanych. Nagle ciszę rozdarły serie z karabinów maszynowych: swoją ostatnią walkę toczył Józef Franczak „Laluś”, najdłużej ukrywający się żołnierz podziemia niepodległościowego.

Dziś 96. rocznica urodzin Józefa Franczaka „Lalusia”, najdłużej ukrywającego się żołnierza podziemia niepodległościowego

Obrazek

Józef Franczak - sierżant WP, był uczestnikiem wojny obronnej 1939 r. i żołnierzem ZWZ-AK, przez osiemnaście lat od zakończenia II wojny światowej w konspiracji. 21 października 1963 r. zginął na Lubelszczyźnie, zastrzelony w walce z grupą operacyjną SB i ZOMO.

Po sekcji zwłok ciało Józefa Franczaka zbezczeszczono (..) i pochowano w bezimiennym grobie na lubelskim cmentarzu przy ul. Unickiej, gdzie wcześniej grzebano straconych w więzieniu na Zamku.
Dopiero w 1983 roku spoczął w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym w Piaskach k. Lublina.

W 2005 roku udało się odkryć sekret tajnego współpracownika „Michała”. Był nim Stanisław Mazur – brat stryjeczny Danuty Mazur, narzeczonej „Lalusia”.

17 marca 2008 roku Józef Franczak został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.