"Čeka mene morska vila, Rogoznica moja mila..."

Miałam pisać tę relację później albo wcale, ale... nosi mnie . Wcale, bo krótka będzie i mało treściwa, to samo miejsce, bez samochodu, z nastawieniem na plażowanie. Ale nic, niech będzie i krótko. Chyba sama potrzebuję, żeby ją napisać i tak porządnie się z wakacjami pożegnać .

Zatem, od początku. Tegoż wyjazdu w ogóle miało nie być. Bo brak kasy, bo inne bardzo poważne wydatki, bo..., bo..., bo... W związku z tym w styczniu powstał spontaniczny pomysł, żeby... pojechać znowu do Rogoźnicy . Szybka konsultacja z gospodarzem - apartman jest, nawet lepszy, niż w tamtym roku. Szybka konsultacja z biurami podróży - autokar u Retmana też jest. No to co było robić... Zarezerwowałam noclegi i przejazd . Trzeba było szukać autokaru, bo nasz ubiegłoroczny kierowca i współtowarzysz kategorycznie stwierdził, że nie stać go na takie szaleństwo, czego później oczywiście mocno żałował i zapowiedział oszczędzanie na przyszły rok .

Ja uskuteczniłam oszczędzanie na sposób "piątkowy", co dało mi w lipcu kwotę 1600 zł . Zatem wyjazd do Chorwacji w zasadzie w jakichś 3/4 zasponsorowała skarbonka . Lato na Śląsku było jakieś szare, więc myśli o słonecznej chorwackiej plaży utrzymywały mnie przy życiu przez cały lipiec. Wreszcie nadszedł dzień wyjazdu. Pakowanie było o niebo trudniejsze, bo weź tu się człowieku spakuj do jednej walizki, bo sam ją będziesz dźwigał i targał po schodach . Lekko nie było, ale się udało. Autokar przyjechał planowo, walizki i my spakowane, no i w drogę. Jechaliśmy przez Węgry, drogą 86, znaną nam z ubiegłorocznego wyjazdu. Generalnie podróż przebiegała bardzo przyjemnie i nawet nie męcząco, jeśli nie policzymy kilku męczących z różnych powodów współtowarzyszy... Główny wniosek - dzieci gimnazjalne w drodze na obóz zagraniczny są bardziej zdyscyplinowane na postojach (punktualność) i w temacie autobusowej toalety niż spora część dorosłych... Ale nic, zgrabnie dojechaliśmy na wybrzeże, kolejni pasażerowie opuszczali pojazd, który miał bardzo dobry czas. Na tyle dobry, że panowie kierowcy postanowili zboczyć z trasy i zrobić dłuższy postój w marinie w Sukosanie.

Marina tuż po wschodzie słońca









Nasz autokar



Po blisko godzinnej przerwie ruszyliśmy w dalszą drogę. W końcu zostałyśmy wysadzone na przystanku i tam w iście chorwackim upale czekałyśmy na umówionego gospodarza, który miał zawieźć nas z manelami na miejsce. Na szczęście dotarł i po kilkunastu minutach siedziałyśmy już na jakże gościnnym tarasie, sącząc (tjaaaa....) powitalne Karlovacko. Zaczął się urlop...

Jako że do wyjazdu jeszcze mamy kilka dni , to przyłączę się do waszego urlopu i poczytam.
Fajnie się czyta ......i połyka tekst , zatem proszę jeszcze o duuuuuuuużo zdjęć.

Czekam na c.d..........

Pozdrawiam

Mariusz

Witaj maniust . W moje strony jedziesz? Jak tak, to zazdroszczę baaardzo, bo ja tyle co wróciłam, a już stęskniona jestem mocno... Jakoś tak zapadły mi rogoznickie klimaty w serce...

No to jeszcze o pierwszym dniu. Piwko wypite, apartman posprzątany, no to trza się rozlokować. Miejsca okazało się bardzo dużo, szafa tak wielka, że nawet jak dwie baby się rozpakowały, to jeszcze było w niej mnóstwo miejsca . Oczywiście, jako że godzina była młoda (tak koło 14), pozbierałam co potrzebne i popędziłam na plażę, przywitać się osobiście z Jadranem . Plaża Sepurine jak zwykle popularnością się cieszyła, więc ludzi sporo, ale zupełnie mi to nie przeszkadzało. Dopadłam leżaczka i... tak już zostałam przez kolejny tydzień . Ale oczywiście, nie samą plażą człowiek żyje, coś trzeba jeść. Zatem wieczorem udałyśmy się na starówkę i z niepokojem wyglądałyśmy naszej ulubionej jadłodajni z ulubionym kelnerem. No bo przecież mogli ją zamknąć, czy jak... Ale nie . "California" przywitała nas znajomym wystrojem i znajomymi twarzami . Kelner zachowywał się, jakby poznał nasze gęby, choć oczywiście dopuszczam do siebie myśl, że był po prostu dobrym aktorem . Oczywiście na dzień dobry zestaw najbardziej tradycyjny, czyli przene lignje oraz Karlovacko. Cały rok na to czekałyśmy, więc spałaszowałyśmy porcje przeogromne do ostatniego okruszka . Trudno, raz się żyje . Pod knajpą stało autko, a pod nim... jeden z licznych chorwackich kociaków.




Ale jakiś taki zafoszony chyba był, bo za nic nie chciał się uprzejmie odwrócić i zapozować




W ubiegłym roku żegnał nas w Rogoznicy huczny chorwacki ślub, a tym razem weselnicy nas powitali. Ale jakoś tak cicho byli .




Po baaardzo obfitym posiłku trzeba było wracać do domku, żeby wreszcie odpocząć po dwudziestogodzinnej podróży. Ale jak tu iść sobie, jak słońce właśnie chyli się ku zachodowi i trzeba oczy napaść widokami, no i oczywiście fotki porobić .














Słońce ostatecznie zaszło, zatem udałyśmy się na zasłużony wypoczynek, coby następnego dnia od rana cieszyć się w końcu normalnym, gorącym i słonecznym latem oraz tym wszystkim, co w Chorwacji tygryski lubią najbardziej .

Z przyjemnością ogląda się Twoje zdjęcia . . .
Spokój z nich i ciepło zalały mi pokój

Czekam na dalszy ciąg


Pozdrawiam
Piotr

morgana napisał(a):Witaj maniust . W moje strony jedziesz?

W tych stronach byłem w zeszłym roku ......no może prawie , bo to do Rogoznicy przysłowiowy rzut beretem .........Vodice ,Primosten , Trogir itd......
W tym roku Riwiera ......gdzieś tam ......okaże się jak dojedziemy

ehhhhhhh te zachody w Cro są cudne

Witam.
Mam pytanko do założycielki tego wątku .

Czy możesz mi napisać jak przebiegła wam trasa z Retmanem??
Właśnie też z nimi jadę i był bym wdzięczny za info o autokarze kierowcach itp. rzeczach związanych z przejazdem.

Z góry dziękuje.

tomaszg6, tak jak napisałam, podróż przebiegła bardzo sprawnie. Kierowcy sympatyczni i dobrze jeżdżący. Przerwy były średnio co 4 - 4,5 godziny, czyli tradycyjnie w takich przejazdach. Ten nasz autokar jechał z Warszawy, my wsiadałyśmy w Katowicach, gdzie był punktualnie, a nawet ciut wcześniej. Klima działała, więc jechało się przyjemnie. Jedyna niedogodność to niezbyt wiele miejsca na nogi, jeśli sąsiad z przodu rozłożył siedzenie do imentu. Ale ogólnie jestem bardzo zadowolona z wyboru (którego tak naprawdę nie miałam, gdyż tylko Retman jeździ do Rogoźnicy ) .

Morgana, jestem i ja.
W tamtym roku mieliśmy być w Rogoźnicy. Zamiast tego było Drage i parę innych miejsc
Ale jeszcze Rogoźnica nas zobaczy

Czekam na c.d.

Pozdrav

Melduję się również i też "szczekam" na c.d.n. Maslinko,jak Rogoźnica,to polecam zdecydowanie -LOZICĘ. Z całej Rogoźnicy tylko tam jest widok na połne morze.

Morganko,fajnie piszesz,byłem w Rogoźn. w 2009r. i chętnie tam jeszcze wrócę.

Maslinko, witaj . Rogoźnica na pewno się ucieszy z waszej wizyty .

leoligot napisał(a):Maslinko,jak Rogoźnica,to polecam zdecydowanie -LOZICĘ. Z całej Rogoźnicy tylko tam jest widok na połne morze.

Oj nie tylko . Na Sepurine "prawdziwe" morze również się do nas uśmiechało .

Ciąg dalszy, a i owszem, nastąpi .

Morganko,po mojemu to to samo. Lozica to nazwa ulicy/osiedla/miejsca do mieszkania,a plaża to chyba Sepurine i blisko następna. Oblazłem Rogoźnicę wokoło i tylko tam widziałem "otwart" Jadran

morgana napisał(a):tomaszg6, tak jak napisałam, podróż przebiegła bardzo sprawnie. Kierowcy sympatyczni i dobrze jeżdżący. Przerwy były średnio co 4 - 4,5 godziny, czyli tradycyjnie w takich przejazdach. Ten nasz autokar jechał z Warszawy, my wsiadałyśmy w Katowicach, gdzie był punktualnie, a nawet ciut wcześniej. Klima działała, więc jechało się przyjemnie. Jedyna niedogodność to niezbyt wiele miejsca na nogi, jeśli sąsiad z przodu rozłożył siedzenie do imentu. Ale ogólnie jestem bardzo zadowolona z wyboru (którego tak naprawdę nie miałam, gdyż tylko Retman jeździ do Rogoźnicy ) .

Jeszcze raz dziękuje za odpowiedz .

leoligot napisał(a):...po mojemu to to samo.

Biorąc pod uwagę, że znajdują się po przeciwległych stronach zatoki, a ponadto Sepurina na półwyspie, a Lozice na stałym ladzie, to nie za bardzo

Zaczynam mieć coraz większe obawy o przyszłość Rogoznicy, bo coraz popularniejsza się robi

No, ale jak tam takie towarzystwo będzie można spotkać, to mogę i z takim tłokiem się zgodzić

Pozdrawiam

W czytelni również się melduję, bo zapowiada się kolejna ciekawa relacja.
Lubię też czytać relację

Rogoźnica mnie interesuje, bo może kiedyś w niedalekiej przyszłości spędzę tam wakacje.
W tym roku byłam tam przejazdem i muszę przyznać, że miejscowość ma swój urok i klimat.

Miłego dnia.