DWIE WYSPY A.D. 2019

Mi się Vis podoba palmy - choć rzeczywiście trochę w złej formie , kamienne domki i nawet dalmatyńczyki

maslinka napisał(a):

travel napisał(a):I tutaj palmy też nie wyglądają najlepiej

Obawiam się, że to może być sprawka tego szkodnika (crveni surlaš), który w 2018 roku grasował w Czarnogórze i w okolicach

Oby nie ,to chyba mniej szkodzi palmom lekki mróz

maslinka napisał(a):

travel napisał(a):Spacerujemy po nabrzeżu. Jak dla mnie jest tu mało przytulnie:

Kut, moim zdaniem, zdecydowanie ładniejszy niż Luka.

Też tak myślę. Choć Kut nie umywa się do Komižy

Katerina napisał(a):Sprawdziłam ile dokładnie idzie się wzdłuż Rivy od Trajektnej Luki do Czeskiej Villi i plaży Grandovac...
To całkiem niezły spacerek, gdy odbyliśmy go dwa lata temu w dwie strony to czułam te 6 km w nogach

Dlatego podczas tej parnej i upalnej pogody przemieszczaliśmy się po Visie samochodem.
Dłuższy spacer mógł się skończyć w pobliskim szpitalu

Katerina napisał(a):

travel napisał(a):Dowiaduję się,że są aż z Ostródy i do Splitu mają 1700km

Ja mam też tyle, albo więcej

I dlatego Ciebie też podziwiam

gusia-s napisał(a):Mi się Vis podoba palmy - choć rzeczywiście trochę w złej formie , kamienne domki i nawet dalmatyńczyki

I bardzo dobrze,że ludzie mają różne gusty
Jak Dalmacja to muszą być dalmatyńczyki

Vis jest fajny, ale chyba nie ma startu do Komižy w żadnym z nich nie byłam, opieram swoją opinię tylko na zdjęciach z relacji
Może dotrę kiedyś w końcu na Vis...
Dalmatyńczyki

travel

Dłuższy spacer mógł się skończyć w pobliskim szpitalu

Niestety, to nie szpital, tylko przychodnia - choć rozmiarem przypomina duże centrum medyczne.
Ten sam lekarz obsługuje pacjentów i w Visie i w przychodni w Komiży - mieliśmy przyjemność go poznać , przyjemny był (bardzo hippy ), choć okoliczności poznania były stresujące. Na Visie nie mogliśmy nawet zrobić Małżowi badania krwi - odsyłał nas katamaranem do Splitu, ale nie posłuchaliśmy Okazało się, że sam kontakt z autorytetem medycznym wpłynął natychmiast na poprawę stanu zdrowia u małżonka
Dowiedziałam się sporo o opiece zdrowotnej na Visie od Mladena ze Stone Garden - na Visie nie ma też weterynarza, ani...dentysty

travel napisał(a):

maslinka napisał(a):

travel napisał(a):I tutaj palmy też nie wyglądają najlepiej

Obawiam się, że to może być sprawka tego szkodnika (crveni surlaš), który w 2018 roku grasował w Czarnogórze i w okolicach

Oby nie ,to chyba mniej szkodzi palmom lekki mróz

Rozmawiałam o surlasie z moimi gospodarzami w Primosten i w Zuljanie. W tych miejscach palmy już niestety są zainfekowane i padają jedna po drugiej. To prawdziwa plaga i bardzo narzekali, że rząd chorwacki nic z tym nie robi. Podobno zaczęło się od tego, że w Czarnogórze chcieli dosadzić palm w kurortach nad morzem, żeby wyglądały bardziej ekskluzywnie. Zamiast wyhodować je lub kupić na miejscu, sprowadzili palmy z Chin, bo było taniej. I w nich przyjechał właśnie surlas. A że na wybrzeżu Adriatyku nie ma żadnego naturalnego antagonisty, który by go zwalczał, wkrótce zaczął się panoszyć i nic nie jest w stanie powstrzymać tej postępującej zarazy. Na lądzie już dużo miejsc zaatakowanych, na bardziej odległych wyspach sytuacja wygląda lepiej, ale nie wiadomo, czy to też nie kwestia czasu.

Katerina napisał(a):Dowiedziałam się sporo o opiece zdrowotnej na Visie od Mladena ze Stone Garden - na Visie nie ma też weterynarza, ani...dentysty

Mam nadzieję, że coś więcej nam o tym napiszesz w relacji. Bez dentysty w nagłych wypadkach musi nie być za wesoło. Ciekawe, czy muszą płynąć aż do Splitu, czy jest gabinet gdzieś bliżej np. na Hvarze.

maslinka napisał(a):

Epepa napisał(a):Rozmawiałam o surlasie z moimi gospodarzami w Primosten i w Zuljanie.

Ojej
Dzięki za informacje, szkoda, że takie złe

W Czarnogórze po prostu obcinali całe "pióropusze". Być może to jedyna możliwość, żeby powstrzymać szkodnika. Tylko dlaczego nic z tym nie robią...

Mieliśmy nadzieję, że z tych pni może jeszcze wyrosną nowe liście, ale Slaven, mój gospodarz z Zuljany mówił, że one raczej już nie mają szans się odrodzić. Surlas odgryza te liście od pnia i one usychają, a później opadają i drzewo jest martwe. Ze smutkiem patrzyliśmy na palmę w ogródku, którą lata temu posadził jego pradziadek. Z dnia na dzień wyglądała coraz gorzej, a w dniu naszego wyjazdu to już całkowicie zmarniała. Podobnie palmy w porcie. Gdzieniegdzie były już tylko same pnie, a pozostałe miały "klapnięte" w dół liście. W Primosten nasz gospodarz wyciął te pniaki, które zostały i bardzo żałował palm, bo ponoć były naprawdę piękne. W małym parku przy kościółku Sv. Roka też wszystko doszczętnie wygryzione. Na szczęście palmy są jeszcze w mieście Korcula i w Trogirze. Przynajmniej były kilka miesięcy temu.

Magda O. napisał(a):Vis jest fajny, ale chyba nie ma startu do Komižy

Dla mnie nie , ale dla Ciebie kto wie

Katerina napisał(a):

travel napisał(a):Dłuższy spacer mógł się skończyć w pobliskim szpitalu

Niestety, to nie szpital, tylko przychodnia - choć rozmiarem przypomina duże centrum medyczne.
Ten sam lekarz obsługuje pacjentów i w Visie i w przychodni w Komiży - mieliśmy przyjemność go poznać , przyjemny był (bardzo hippy ), choć okoliczności poznania były stresujące. Na Visie nie mogliśmy nawet zrobić Małżowi badania krwi - odsyłał nas katamaranem do Splitu, ale nie posłuchaliśmy Okazało się, że sam kontakt z autorytetem medycznym wpłynął natychmiast na poprawę stanu zdrowia u małżonka
Dowiedziałam się sporo o opiece zdrowotnej na Visie od Mladena ze Stone Garden - na Visie nie ma też weterynarza, ani...dentysty

A z zewnątrz wydaje się być konkretną placówką
Dodatkowo jeszcze ta karetka, stojąca pod budynkiem


Swoją drogą po co szpital na wyspie, jak jest taki doktor co leczy samym wzrokiem

Ps.Dużo nie brakowało a mój małż też by tam wylądował

Epepa napisał(a):Rozmawiałam o surlasie z moimi gospodarzami w Primosten i w Zuljanie. W tych miejscach palmy już niestety są zainfekowane i padają jedna po drugiej. To prawdziwa plaga i bardzo narzekali, że rząd chorwacki nic z tym nie robi. Podobno zaczęło się od tego, że w Czarnogórze chcieli dosadzić palm w kurortach nad morzem, żeby wyglądały bardziej ekskluzywnie. Zamiast wyhodować je lub kupić na miejscu, sprowadzili palmy z Chin, bo było taniej. I w nich przyjechał właśnie surlas. A że na wybrzeżu Adriatyku nie ma żadnego naturalnego antagonisty, który by go zwalczał, wkrótce zaczął się panoszyć i nic nie jest w stanie powstrzymać tej postępującej zarazy. Na lądzie już dużo miejsc zaatakowanych, na bardziej odległych wyspach sytuacja wygląda lepiej, ale nie wiadomo, czy to też nie kwestia czasu......
Mieliśmy nadzieję, że z tych pni może jeszcze wyrosną nowe liście, ale Slaven, mój gospodarz z Zuljany mówił, że one raczej już nie mają szans się odrodzić. Surlas odgryza te liście od pnia i one usychają, a później opadają i drzewo jest martwe. Ze smutkiem patrzyliśmy na palmę w ogródku, którą lata temu posadził jego pradziadek. Z dnia na dzień wyglądała coraz gorzej, a w dniu naszego wyjazdu to już całkowicie zmarniała. Podobnie palmy w porcie. Gdzieniegdzie były już tylko same pnie, a pozostałe miały "klapnięte" w dół liście. W Primosten nasz gospodarz wyciął te pniaki, które zostały i bardzo żałował palm, bo ponoć były naprawdę piękne. W małym parku przy kościółku Sv. Roka też wszystko doszczętnie wygryzione. Na szczęście palmy są jeszcze w mieście Korcula i w Trogirze. Przynajmniej były kilka miesięcy temu.

Wielka szkoda
Mam tylko nadzieję, że może w końcu uda się opanować tą "zarazę"

Odcinek dziesiąty cd - powrót z wycieczki i wieczorna fiesta w Komižy

Z Visu do Komižy wracamy nową drogą.
Mijamy punkt widokowy . Nie zatrzymujemy się tu, bo po widokach ze szczytu Hum widok stąd jest mniej interesujący.
Robię zdjęcie z samochodu:


Zjeżdżając w dół serpentyną nagle zauważamy to:


Wczoraj widzieliśmy tą kamienną konstrukcję na tablicy viskiego geoparku.
Dochodzę do wniosku ,że konstrukcję najlepiej będzie widać właśnie z punktu widokowego , który przed chwilą minęliśmy.
Ale żeby zawrócic musimy zjechać aż do Komižy.
W trakcie zjazdu uwieczniam czerwcową bardzo soczystą zieleń:





Wracamy i parkujemy przy punkcie widokowym.
Stąd świetnie widać serpentynę , którą przed chwilą zjeżdżaliśmy i kamienną tarasową konstrukcję .
Okazuje się ,że jest to winnica






Widok w stronę Komižy:




Po drugiej stronie drogi na przeciwko punktu widokowego stoi malutki kościółek sv.Mihovila



Mam ochotę przyjrzeć mu się z bliska ,ale przypomina mi się jak Katerina w swojej relacji pisała o licznych pajęczynach w okolicy kościółka i odpuszczam.

Wracamy na kwaterkę.
Tutaj spotyka nas miła niespodzianka.
Małż dostaje od gospodarzy butelkę wina z okazji urodzin
Tak nas wciągnęły te wakacje ,że oboje o tym zapomnieliśmy
Chcemy się z nimi spotkać wieczorem , ale okazuje się ,że dziś idą na grilla do znajomych.
No cóż może kiedy indziej.

Poem małż robi sobie sjestę a ja jak zwykle pstrykam :
w stronę morza -dalej wieje i to bardzo mocno:


i w drugą stronę


jak zaczynam zoomować to okazuje się ,że świetnie widać stąd punkt widokowy i kościółek





Wieczorem idziemy na spacer i kolację



i znowu cytryny







po drodze spotykamy uroczego mruczka




W Komižy w czerwcu nie zobaczy się tradycyjnego zachodu słońca



Znowu zagłębiamy się w ulicę Ribarską

Dziś będziemy jeść w konobie Bako.
Trochę tu drogo, więc nie szalejemy.
Zamawiamy zupę rybną, małże, sałatkę z grillowanych warzyw i na deser ciasto wiśniowe.
I tylko ta ciasto nam smakowało
Za to widoki stąd są doskonałe:




i na słynną Jasrożerę z okienkiem:


i na pana od oprawiania zamawianych ryb:


Tymczasem robi się ciemno i z daleka widzimy ,że na rivie coś się dzieje:




Jeszcze tylko jeden rzut oka na Bako i Jastrożerę;


i wracamy:








Przy rivie w ramach Roty Palagružonej (chyba dobrze to odmieniłam?) reklamują się mariny z różnych rejonów Chorwacji .
Trwają też przygotowania do występu klapy i do darmowego poczęstunku z sardelami w roli głównej.

Żeby skrócić sobie czas oczekiwania ,idziemy na molo przyjrzeć się stojącym tam statkom:




Stoi tu też żółty dwumasztowiec, który widzieliśmy wcześniej:



i nagle dostrzegam tam czeską banderę


A to ci niespodzianka- kraj bez dostępu do morza i taki statek

Wracamy na rivę akurat w momencie , gdy zaczynają rozdawać darmowy posiłek : gulasz z sardeli , sardele z grilla i sardele w occie z cebulą. Powiem krótko - ościste to było i nie w naszym guście

O 22.30 zaczyna się występ klapy:





Słuchamy przez chwilę a potem idziemy do baru Hum na drinki typu sex on the Vis

Tuż przed północą wracamy



Laku noć

Izo, bardzo fajne kadry z serpentyną, skałami i winnicami. No i faktycznie - soczyście tam w czerwcu z tą zielenią
travel

Mam ochotę przyjrzeć mu się z bliska ,ale przypomina mi się jak Katerina w swojej relacji pisała o licznych pajęczynach w okolicy kościółka i odpuszczam.

Wystarczyło się lekko schylić i doszłabyś do kościółka pod strefą zapajęczoną

Małż dostaje od gospodarzy butelkę wina z okazji urodzin
Tak nas wciągnęły te wakacje ,że oboje o tym zapomnieliśmy

Miło z ich strony, ale skąd wiedzieli o urodzinach małżonka?

Dziś będziemy jeść w konobie Bako.
Trochę tu drogo, więc nie szalejemy.
Zamawiamy zupę rybną, małże, sałatkę z grillowanych warzyw i na deser ciasto wiśniowe.
I tylko ta ciasto nam smakowało

A tak zachwalałam ośmiornicę duszoną w czerwonym winie w konobie Bako

i nagle dostrzegam tam czeską banderę

Powiększ (rzeczywiste wymiary: 1152 x 768)
A to ci niespodzianka- kraj bez dostępu do morza i taki statek

Będziesz jeszcze pisała o tym statku, czy mam dorzucić swoje trzy grosze??

Katerina napisał(a):

travel napisał(a):Mam ochotę przyjrzeć mu się z bliska ,ale przypomina mi się jak Katerina w swojej relacji pisała o licznych pajęczynach w okolicy kościółka i odpuszczam.

Wystarczyło się lekko schylić i doszłabyś do kościółka pod strefą zapajęczoną

I zamiast pająka na twarzy ,miałabym go na plecach
Never

Katerina napisał(a):

travel napisał(a):Małż dostaje od gospodarzy butelkę wina z okazji urodzin
Tak nas wciągnęły te wakacje ,że oboje o tym zapomnieliśmy

Miło z ich strony, ale skąd wiedzieli o urodzinach małżonka?

Po przyjeździe spisali nasze dane z dowodów osobistych i stąd wiedzieli

Katerina napisał(a):

travel napisał(a):i nagle dostrzegam tam czeską banderę
A to ci niespodzianka- kraj bez dostępu do morza i taki statek

Będziesz jeszcze pisała o tym statku, czy mam dorzucić swoje trzy grosze??

Dorzucaj nawet 10 groszy
Chętnie poczytam

Odcinek jedenasty - hardcorowa Stiniva i zimna Srebrna

Wrzucam ten odcinek jako przeciwwagę do ostatnio najbardziej popularnego wątku na forum dotyczącego pewnego wirusa
Może trochę błękitów w tym poście pozwoli chociaż na chwilę oderwać się od smutnej rzeczywistości , zapraszam

Wieczorem po powrocie z fiesty z okazji Roty Palagružonej położyliśmy się dość późno.
Zasypiałam z nadzieją na spokojny sen , gdyż kolejnego dnia była niedziela.
Niestety o 4 rano obudziło mnie głośne skrobanie do drzwi.
Co jest ?! Ktoś się do nas włamuje , czy co?
Oczywiście małż jak zwykle spał jak zabity i nie obudziłby go nawet wybuch wulkanu
Podbiegłam do drzwi .... ale szybko zorientowałam się ,że to nie u nas.
Wyszłam na balkon i zobaczyłam przyczynę tego dziwnego skrobania.
Nasz sąsiad -ten od smutnego psa na łańcuchu - otwiera swój garaż.
Jezusie co on tu robi w niedzielę o 4 rano
W wielkim garażu stoi tylko malutki ciągniczek. Sąsiad wytoczył ciągniczek z garażu.....zamarłam,
myśląc ,że zaraz go odpali i obudzi całą Komižę.
Ale sąsiad skierował ciągniczek w dół ulicy , wskoczył na niego i po cichutku potoczyli się w dół.
Odetchnęłam z ulgą i wróciłam do łóżka z kolejną nadzieją na sen do 6 .
Niestety po chwili rozbolał mnie brzuch , co skończyło się pośpieszną wizytą w toalecie
Coś mi się zdaje ,że zaszkodziły mi te ościste sardele z fiesty.
No to sobie pospałam.
Zabieram sprzęt ,czyli książkę i aparat fotograficzny i cichutko wychodzę na taras.
O 4.30 robi się jasno . Czekam na wschód słońca, który powinien być o 5.20.
To będzie gdzieś tu:


Kościółek niedaleko puntu widokowego:


Słońca jednak nie widać., choć jest już całkiem jasno





W końcu jest słońce Wychodzi zza gór dopiero o 6.30


Komiža położona jest między górami i słońce operuje tu zdecydowanie krócej.
Tak samo jest wieczorem : słońce powinno zachodzić o 20.40 a tymczasem znika za górami już o 19.30 .
Czyli żeby na Visie zobaczyć w czerwcu zachód słońca trzeba wyjechać z Komižy
Przypomina mi to Kotor.

Oświetlone skałki:


Pogoda jest piękna. Słońce świeci , wieje dość mocny wiatr i jest zdecydowanie chłodniej. W mojej głowie rodzi się plan

Po 7 słyszę ryk silnika - sąsiad wraca na swoim ciągniczku. Odgłos silnika ciągniczka jest odwrotnie proporcjonalny do wielkości tego pojazdu
Sąsiad wrócił z pomocnikiem , a ciągniczek był załadowany zgrzewkami wody mineralnej



O 8 bezlitośnie budzę małża i przedstawiam mu plan na dziś
Ten plan to oczywiście Stiniva. Pogoda jest idealna : tylko 24 stopnie i chłodny wiatr.
Pakujemy plecaczek, ubieramy porządne buty i o 9.30 wyjeżdżamy.
Skręcamy w starą drogę do Visu i po chwili zatrzymujemy się na zdjęcia . Widoki zwalają z nóg




Biševo :



i Svetac:


Przed Pliskim Poljem skręcamy w prawo w kierunku Marine Zemlje i tam zatrzymujemy się na parkingu , gdzie zaczyna się zejście na słynną plażę Stiniva. Na parkingu stoją tylko dwa samochody. Jest dobrze
Robię zdjęcia tablic informacyjnych , w tym tej z ostrzeżeniem ,że zejście na plażę jest na własną odpowiedzialność:




Wydaję mi się ,że jesteśmy przygotowani na każdą ewentualność i przede wszystkim mamy pełne buty.
Skręcamy w ścieżkę prowadzącą do plaży, która jest kamienista ale schodzi łagodnie w dół.
Przed nami idą cztery dorosłe osoby w japonkach z dwójką dzieci. Jedno z dzieci ma ok.1,5 roku i niesie go matka na rękach a drugie to niemowle i siedzi w nosidełku na plecach tatusia. Ten widok nastraja nas optymistycznie. Jak oni w takim obuwiu i z małymi dziećmi dadzą radę to my tak przygotowani na pewno zejdziemy tam na luzie.


Nie spieszymy się ,żeby zachować pewną odległość i bezludzione zdjęcia.
Po chwili zaczyna wyłaniać się ONA


No luzik, to zejście wcale nie jest trudne.
Ale dość szybko zejście robi się bardzo strome. Są tu bardzo wysokie skalne stopnie i głazy ,z których muszę schodzić przysiadając , a nogi mam dość długie. Ale najgorsze są luźne drobne kamienie - jeden nieostrożny ruch i można razem z nimi zjechać w dół.

Doganiamy ludzi przed nami . Jak oni dają radę w tych klapkach i w dodatku z małymi dziećmi:?:
No tak, przecież są co najmniej 20 lat młodsi od nas
A my swego czasu z 3,5- letnim dzieckiem na plecach weszliśmy na Giewont.
W pewnym momencie mężczyzna z dzieckiem na plecach poślizgnął się na tych luźnych kamieniach i upadł.
Całe szczęście , że nie na plecy. Ale przestraszone dziecko zanosiło się płaczem przez dalszą drogę.

Zatrzymujemy się na focenie. Stiniva w pełnej krasie:




Schodzimy dalej. Z wysiłku jest mi bardzo gorąco i zużywam większość chusteczek higienicznych do wycierania potu z czoła.
Nagle słyszę soczyste przekleństwo małża.
Odwracam się i widzę krwawą ranę na jego łydce.
Nogę rozorały mu dwie sterczące gałęzie wystające z krzaka przy ścieżce, które ktoś ułamał
Krew się leje , a ja zapomniałam plastrów
Rana a właściwie dwie szramy są dość głębokie i małż usiłując zatamować krwawienie zużywa resztę chusteczek.
Momentalnie tracę chęć na dalszą wycieczkę , ale małż upiera się i idziemy dalej.
Krew na nodze przysycha , ale zdarta skóra piecze i to dekoncentruje małża...
Po kilku metrach zjeżdża w dół po luźnych kamieniach. Upadając, podpiera się ręką i w tym momencie w środkowy palec wbija mu się ostry kamień. O mało nie zemdlałam jak to zobaczyłam
Ale małż fachowiec w swojej branży ze stoickim spokojem wyciągnął kamień z palca i postawił szybką diagnozę :
- rana do jest do szycia , co najmniej 1 szew .
I znowu krew się leje . Wygrzebuję z plecaka resztkę papieru toaletowego i proponuję małżowi powrót do samochodu i szybką jazdę do Visu szukać lekarza . Ale małż stwierdza, że mamy już niedaleko i może w barze na plaży dadzą nam jakiś opatrunek , a szycie palca może godzinkę poczekać. Oczywiście słyszę jeszcze ,że wymyśliłam sobie "niezłą" wycieczkę
W końcu po półgodzinie schodzenia docieramy do plaży i idziemy prosto do baru



Nie wiem jak nazywa się plaster po angielsku więc pokazuję kelnerowi małżowy palec, mówiąc : "Do you have....?"
Facet zastanawia się chwilę i pyta "Flaster?" I w ten sposób przyswajam kolejne chorwackie słówko
Kelner przynosi plaster i mówi ,żeby najpierw odkazić palec w morzu , bo on nic takiego nie ma.
Małż jednak nie decyduje się na takie odkażanie.

Jest 10.30 a na plaży jest już z 15 osób i cały czas nadchodzą kolejne



Robię co mogę ,żeby ludzi na zdjęciach było jak najmniej















Po ostatnich wydarzeniach humory nam nie dopisują .Na plaży spędzamy jakąś godzinkę.
Ostatnie zdjęcie z poziomu kocyka


i wracamy.

Powrót jest znacznie łatwiejszy i szybszy niż zejście na plażę.

Małż wyciąga apteczkę z samochodu i robi sobie opatrunek. Na moje oko rana na placu wygląda paskudnie ,
ale małż po jej oczyszczeniu stwierdził ,że krew przyschła i rana zrośnie się bez zakładania szwów.
To samo zrobił z ranami na nodze i gotowe