Barcelona, Maraton i Montserrat

Dotarliśmy do podnóża fontann. Z tego miejsca Pałac Narodowy jest widoczny w całej okazałości. Aż dziw bierze, że ten pałac wybudowany w 1929 roku na Wystawę Światową, miał być zburzony po jej zakończeniu. Na szczęście do zburzenia pałacu nie doszło i stał się on przybytkiem sztuki katalońskiej.
Początkowo projektem tego budynku zajmował się modernistyczny architekt Josep Puig i Cadafalch, ale został on odsunięty od tej pracy. Po nim projekt prowadzili Enric Catala i Pedro Cendoya, którzy stworzyli pałac w neobarokowym stylu.
Niebo się pięknie wypogodziło i Pałac na jego tle prezentował się wspaniale.



Na terenie rozłożonym u podnóża Pałacu Narodowego znajdują się obiekty targowe należące do Fira de Barcelona. Jest to jedna z najważniejszych firm targowych w Europie. Tereny targowe na Wzgórzu Montjuic, uważane są na jedne z najbardziej emblematycznych na świecie. Powstały w 1929 roku, z okazji Międzynarodowej Wystawy. Znajduje się tutaj sześć pawilonów, w których odbywają się wszelkiego rodzaju wydarzenia.


My zmierzaliśmy do pawilonu nr 7, w którym w dniach 8 i 9 marca 2024 roku uczestnicy maratonu "Zurich Marato Barcelona 2024" musieli odebrać swoje pakiety startowe, w których znajdują się: numer startowy, chip, torba biegacza, koszulka i skarpetki.


Wchodzimy do Pawilonu nr 7.


W środku jest sporo ludzi, więc musimy pomiędzy nimi lawirować, ale i pilnować się wzajemnie, żeby nie stracić się z oczu.


Aby odebrać pakiety startowe należy przejść na sam koniec pawilonu, mijając podczas tej drogi różne stoiska handlowe producentów sprzętu sportowego. Takie usytuowanie punktów odbioru pakietów jest celowe, bo "obowiązkowe" przejście wzdłuż stoisk handlowym może skutkować dokonaniem jakiegoś zakupu.
Przy stoiskach handlowych zrobiło się luźniej.


Doszliśmy do końca hali i zobaczyliśmy stanowiska odbioru pakietów.


Aby wziąć udział w maratonie należy wiele miesięcy wcześniej zarejestrować się na oficjalnej stronie "Zurich Marato Barcelona". Rejestracja rusza już w maju poprzedniego roku. Pośpiech jest wskazany, bowiem miejsca znikają bardzo szybko. Do udziału w maratonie w 2024 roku zarejestrowało się 20.000 uczestników. Podczas rejestracji podaje się swoje dane oraz określa czas, w jakim zamierza się przebiec trasę maratonu. Na koniec trzeba uiścić opłatę, której wysokość jest uzależniona od tego, jaki numer startowy otrzymasz (numery są przyznawane w kolejności rejestracji). Nie mam możliwości podejrzenia opłat, jakie obowiązywały za udział w maratonie w 2024 roku, ale za udział w 2025 roku opłata wynosi od 65 euro do 89 euro. Numery do 10.000 płacą 65 euro; numery od 10.001 do 17.000 płacą 78 euro a numery od 17.001 do 25.000 płacą najwyższą stawkę 89 euro.

Grzesiek odebrał swój numer startowy, pokazując obowiązkowo dokument tożsamości.


Potem przeszliśmy do innego stanowiska, gdzie Grzesiek otrzymał torbę, koszulkę, skarpetki i chip.


Obok stanowisk odbioru numerów startowych znajdowało się stanowisko, w którym można było zamówić sobie wygrawerowanie na medalu imienia, nazwiska oraz czasu, w jakim się pokonało trasę maratonu. Oczywiście za taką usługę trzeba zapłacić. W tym roku opłata ta wynosi 9 euro. Wygrawerowanie tych danych jest możliwe tuż po zakończeniu biegu, gdyż każdy uczestnik biegu posiada chip, dzięki któremu na specjalnej aplikacji można śledzić bieg uczestnika oraz jego czas.


Po odebraniu pakietu startowego przez Grześka wracaliśmy do wyjścia z pawilonu. Ale zanim wyszliśmy, to stanęliśmy w kolejce do zrobienia zdjęcia w specjalnym miejscu do tego przygotowanym. Każdy z uczestników chciał mieć zrobione zdjęcie z mapą trasy maratonu i wielkim napisem "ZMB42K", więc trochę czasu w tej kolejce straciliśmy, ale w końcu przyszła kolej na Grześka.


Na zewnątrz pawilonu nr 7 również można było zrobić fajne zdjęcia z wielkim czerwonym napisem "BCN 42".



Pałac Narodowy w promieniach zachodzącego słońca wygląda pięknie.


Doszliśmy do głównej fontanny, która bez lejącej się wody wyglądała bardzo smutnie.

Opuściliśmy pasaż z fontannami i weszliśmy w aleję Av. de la Reina Maria Cristina, którą dojedziemy do Placu Hiszpańskiego, widocznego za Wieżami Weneckimi. Torres Venecianes powstały, tak jak wiele wspaniałych budowli w Barcelonie, na Międzynarodową Wystawę Światową w 1929 roku. Budowa, prowadzona przez architekta Ramona Reventosa, trwała w okresie od 1927 do 1929 roku. Wieże te otrzymały swoją nazwę w związku z tym, że ich projekt był wzorowany na dzwonnicy Św. Marka w Wenecji. Jednak od dzwonnicy różnią się one wymiarami. Wieże Weneckie w Barcelonie mają 47 metrów wysokości a ich boki mają po 7,2 metra długości. Natomiast dzwonnica Św. Marka w Wenecji ma 50 metrów wysokości i 12 metrów długości każdego boku. Jak prawie wszystkie budowle wybudowane na Światową Wystawę, również i Wieże Weneckie miały zostać wyburzone po zakończeniu wystawy. Dlatego do ich wybudowania użyto materiałów nie najwyższej jakości. Ponieważ jednak wieże nie zostały wyburzone, to musiały zostać poddane znacznym pracom konserwacyjnym. Na szczyt Wież Weneckich prowadzą schody, ale niestety nie są one udostępnione do zwiedzania.


Naprzeciwko Wież Weneckich znajduje się Centrum Handlowe Arenas de Barcelona, które w 2011 roku powstało w wyniku przebudowania dawnej areny do walk byków.
Naszym celem jest teraz to Centrum Handlowe, a właściwie punkt widokowy 360 stopni, znajdujący się na jego dachu.


Na ten punkt widokowy można się dostać na dwa sposoby. Pierwszy to wjazd windą, która porusza się wewnątrz konstrukcji stojącej na zewnątrz Centrum Handlowego. Ale za przejazd windą trzeba zapłacić 1,5 euro. Drugim sposobem jest wjazd na górę schodami ruchomymi znajdującymi się wewnątrz Centrum Handlowego. I właśnie ten sposób wybraliśmy, aby dostać się na górę. Dotarcie na górę tymi schodami ruchomymi zajęło nam dwie minuty.
Wejście na taras widokowy jest bezpłatne.

Punkt widokowy na dachu Centrum Handlowego Las Arenas ciągnie się wokół całego budynku szeroką promenadą.


Zewnętrzna winda dojeżdża tutaj.



Z windy do tarasu widokowego prowadzi kładka zabezpieczona ogrodzeniem.



Po wejściu na taras ruszyliśmy w prawą stronę i obeszliśmy cały taras widokowy naokoło, podziwiając widoki.
Początkowo było jeszcze w miarę widno, ale z minuty na minutę robiło się coraz ciemniej.
Najbardziej podobał nam się widok w stronę Wież Weneckich i Pałacu Narodowego. Plac Hiszpański widziany z góry też robi wrażenie.










Z tarasu widać 21-metrową rzeźbę „Kobieta i ptak” (Dona i ocell) autorstwa Joana Miro stojąca w Parku Joana Miro.


W oddali majaczy wzgórze Tibidabo, z górującym na jego szczycie Kościołem Najświętszego Serca Jezusa. Widzimy też wieżę przekaźnikową Torre de Collserola, na której znajduje się taras widokowy, który jest najwyżej położonym tarasem widokowym w Barcelonie.



Kolejną charakterystyczną budowlą widoczną z tarasu Las Arenas jest Sagrada Familia.


Nasz spacer wokół Las Arenas dobiega końca, bowiem dochodzimy do miejsca, z którego wuruszyliśmy.



Jeszcze raz spoglądamy na Plac Hiszpański oraz w kierunku Pałacu Narodowego i Wież Weneckich,




i opuszczamy taras widokowy zjeżdżając schodami ruchomymi.


Bardzo nam się spodobał ten punkt widokowy. Początkowo było na nim tłoczno, ale pod koniec naszego na nim pobytu zrobiło się pusto. Również pora dnia była fajna na podziwianie widoków. Jeszcze nie noc, więc zupełnie ciemno nie było, ale oświetlenie już zostało włączone.
Powrót do apartamentu nie zajął nam dużo czasu, bo z Centrum Handlowego Las Arenas mieliśmy do przejścia jedynie 650 metrów. Potem kolacja z winem, omawianie wrażeń z całego dnia i zasłużony odpoczynek.

Gdy po raz drugi nie doczekaliśmy się na pokaz fontann postanowiliśmy iść do tej galerii. Chcieliśmy wejść na taras i skorzystać z toalety. Taras i toalety były zamknięte (restrykcje covidowe) , kupiliśmy tylko coś do picia, wogóle obiekt działał w bardzo okrojonym zakresie.

Gratuluję Grzegorzowi udziału w maratonie. Ciekawa jestem czy ukończył i czy zdecydował się na zakup medalu

Gratuluję i podziwiam Maratończyka. Nie wyobrażam sobie jak przebiec taki kawał drogi. Wielkie wielkie brawa

wiola2012 napisał(a):Gdy po raz drugi nie doczekaliśmy się na pokaz fontann postanowiliśmy iść do tej galerii. Chcieliśmy wejść na taras i skorzystać z toalety. Taras i toalety były zamknięte (restrykcje covidowe) , kupiliśmy tylko coś do picia, wogóle obiekt działał w bardzo okrojonym zakresie.

My też natknęliśmy się na obostrzenia covidowe podczas wyjazdów w 2020 i 2021 roku. Obowiązywały one wtedy chyba we wszystkich krajach.

wiola2012 napisał(a):Gratuluję Grzegorzowi udziału w maratonie.

Kapitańska Baba napisał(a):Gratuluję i podziwiam Maratończyka. Nie wyobrażam sobie jak przebiec taki kawał drogi. Wielkie wielkie brawa

Dziękuję w imieniu Grześka.

wiola2012 napisał(a):Ciekawa jestem czy ukończył i czy zdecydował się na zakup medalu

Czy ukończył maraton, to się okaże później.
A co do medalu, to uczestnicy maratonu nie muszą go kupować, bowiem uiszczenie opłaty wpisowej gwarantuje im otrzymanie medalu po ukończeniu maratonu. Grzesiek nie zdecydował się jedynie na wygrawerowanie na medalu swojego imienia i nazwiska oraz czasu przebiegnięcia maratonu.

09-03-2024 (dzień czwarty)

Wieczorne rozpogodzenie poprzedniego dnia dawało nam, pomimo nieciekawej prognozy pogody, nadzieję, na ładną pogodę w sobotę. Niestety nadzieja ta była złudna, bowiem gdy wstaliśmy rano, to za oknami ujrzeliśmy padający deszcz.
Postanowiliśmy się nim nie przejmować i realizować nasz plan zwiedzania, tym bardziej, że klimatycznie bardzo pasował do miejsc, które mieliśmy odwiedzić.
W Barcelonie jest muzeum, w którym można obejrzeć kolekcję powozów pogrzebowych. Znajduje się ono tuż przy wejściu na Cmentarz Montjuic. Muzeum jest bezpłatne, ale jest czynne tylko w soboty i niedziele w godzinach od 10:00 do 14:00. Jeśli mieliśmy je zobaczyć, to musieliśmy tam iść w sobotę, bowiem niedzielę mieliśmy zajętą na maraton. Wyszliśmy więc z domu na ten padający, a w zasadzie lejący deszcz i poszliśmy na metro Nr L3 na stację Tarragona. Metrem przejechaliśmy 3 przystanki do stacji Paral-lel. Tam musieliśmy się przesiąść na autobus Nr 21. Wyszliśmy na powierzchnię i czekaliśmy na przystanku Paral·lel - Cabanes na ten autobus, który przyjechał po jakichś 10 minutach. Kolejne 10 minut trwała jazda autobusem,


z którego wysiedliśmy po przejechaniu 3 przystanków przy samym wejściu do Museu de Carrosses Fúnebres.


Muzeum powstało w 1970 roku. Znajduje się w nim dziewiętnaście oryginalnych eksponatów: trzynaście powozów pogrzebowych, sześć powozów używanych w procesjach pogrzebowych i trzy pojazdów mechanicznych.
Jest to jedyna tego typu kolekcja w Europie.
Muzeum zrobiło na nas ogromne wrażenie. Znajdujące się w nim karawany są piękne i trudno od nich oderwać oczy.
Początkowo byliśmy w tym muzeum sami, dopiero później do środka weszła jakaś wycieczka niemieckich turystów.
Ale wtedy my już kończyliśmy oglądanie zbiorów.










Tego typu powozem (zdjęcie poniżej) wieziona była trumna Antonio Gaudiego,


którego pogrzeb odbył się w dniu 12 czerwca 1926 roku.

Muzeum powozów pogrzebowych cd.








W muzeum znajduje się długi chodnik (widoczny za karawanem na zdjęciu poniżej), po którym można wejść na usytuowaną wyżej platformę.


Zaczęliśmy więc po nim wchodzić, dzięki czemu mogliśmy spojrzeć na powozy z innej perspektywy.





A na górnej platformie ujrzeliśmy trzy karawany mechaniczne.





Zerknęliśmy też z góry całe muzeum. Gdy my byliśmy na górze, to do muzeum weszła grupa turystów.


Z platformy można zejść z drugiej strony schodami, co też uczyniliśmy.
Pod platformą są ustawione powozy, z których korzystali uczestnicy pogrzebów.






Ponieważ obejrzeliśmy wszystkie eksponaty w tym muzeum, to zdecydowaliśmy się skończyć już wizytę w nim.



Zwiedzenie muzeum zajęło nam 40 minut i nie był to czas stracony. Byliśmy bardzo zadowoleni, że pomimo deszczu zdecydowaliśmy się tutaj przyjechać.

Jestem pod wrażeniem. Niektóre powozy są bardzo ozdobne, eleganckie, jak dzieła sztuki. Wspaniali musieli być wtedy rzemieślnicy .

W pięknym miejscu było biuro zawodów maratonu .
Muzeum powozów bardzo ciekawe, niektóre obiekty bardzo frapujące i intrygujące.

Nefer napisał(a):W pięknym miejscu było biuro zawodów maratonu .

Lepszego miejsca nie można sobie było wymarzyć.

wiola2012 napisał(a):Jestem pod wrażeniem. Niektóre powozy są bardzo ozdobne, eleganckie, jak dzieła sztuki. Wspaniali musieli być wtedy rzemieślnicy .

Nefer napisał(a):Muzeum powozów bardzo ciekawe, niektóre obiekty bardzo frapujące i intrygujące.

Powozy są bardzo ciekawymi obiektami do oglądania i faktycznie są jak dzieła sztuki. Mają bardzo bogate zdobienia a ornamentyka tych powozów jest pełna symboli, które są związane ze śmiercią. Lew symbolizuje sławę i nieśmiertelność zaś anioły to towarzysze prowadzący duszę do nieba. Natomiast bluszcz to symbol życia wiecznego i odrodzenia.
Do tego muzeum poszliśmy, bowiem gdy byliśmy w Lizbonie w Muzeum Powozów, to bardzo nam się podobały wystawiane tam karoce i powozy. Tyle że one woziły żywych ludzi, a te wystawiane w muzeum w Barcelonie przeznaczone były dla zmarłych. Ale powóz, to powóz i technika ich tworzenia jest taka sama.
Nie zawiedliśmy się powozami, które można zobaczyć w tym muzeum i polecam każdemu, kto się wybiera do Barcelony, aby do niego zawitał.

Po wyjściu z Muzeum Powozów Pogrzebowych poszliśmy zobaczyć Cmentarz Montjuic.
Cementiri de Montjuïc, usytuowany jest na wzgórzu Montjuic i traktowany jest jak park, którego powierzchnia wynosi około 57 akrów. Od morza oddziela go portem towarowy, natomiast od miasta oddziela go teren, na którym wybudowano obiekty olimpijskie.


Cmentarz został założony 17 marca 1883 roku i otwarty przez burmistrza Barcelony, Francesca de Paula Riusa i Tauleta. Dwa dni później na cmentarzu odbył się pierwszy pogrzeb burmistrz z Kuby - José Fonrodona Riva. Początkowo planowano, że cmentarz będzie symetryczny, ale wraz z rozwojem cmentarza dostosowano również stromy teren Montjuic. Ogółem na cmentarzu Montjuic pochowano ponad 152 000 osób. Obecnie odbywają się głównie pochówki urnowe, a prochy mogą być również rozrzucane w specjalnym fragmencie lasu.
Do znanych osób, które znalazły swoje miejsce spoczynku na Cementiri de Montjuïc, należą: muzyk i kompozytor Isaac Albeniz, architekt Ildefons Cerdà, prezes Generalitat Lluís Companys, zamordowany przez frankistów, założycielka FC Barcelona Joan Gamper oraz znany malarz i rzeźbiarz Joan Miró.
Na cmentarzu znajdują się różnego rodzaju groby. Można zobaczyć tam liczne arcydzieła architektury, takie jak misterne grobowce, mauzolea i posągi stworzone przez jednych z najlepszych architektów i rzeźbiarzy swoich czasów.
Spacerując po cmentarzu można oprócz grobowców oglądać też wspaniałe widoki na Morze Śródziemne i na miasto. Niestety nam pogoda w dniu odwiedzenia cmentarza Montjuic nie dopisała, więc nie mieliśmy spektakularnych widoków.
Administracja cmentarza regularnie organizuje wycieczki z przewodnikiem, również nocne. Są też przygotowane dla turystów trzy trasy zwiedzania.

No... powiem Ci, że powozy robią wrażenie, a zwłaszcza detale. Wszystko dopracowane w każdym szczególe.
Gratulacje za wyszukiwanie ciekawych miejsc.

Te powozy są przepiękne W przeciwieństwie do mechanicznych które - choć stare - są po prostu takie zwyczajne

aga_stella napisał(a):No... powiem Ci, że powozy robią wrażenie, a zwłaszcza detale. Wszystko dopracowane w każdym szczególe.

Kapitańska Baba napisał(a):Te powozy są przepiękne

Miałam nadzieję, że te powozy zaciekawią forumowiczów.

Kapitańska Baba napisał(a):W przeciwieństwie do mechanicznych które - choć stare - są po prostu takie zwyczajne

Faktycznie nie robiły oczywiście takiego wrażenia, jak te konne, ale i tak warto na nich zawiesić oko.

aga_stella napisał(a):Gratulacje za wyszukiwanie ciekawych miejsc.

Dzięki.