Alpy Julijskie i Orebić 2017

Buber napisał(a):Bardzo dobre podsumowanie, wyczerpujące temat wejścia od Orebica.

Dziękuję

Buber napisał(a):KOntur oczywiście znajomy - choć obrysy trochę kubistyczne - obszedłeś całą granicę .

I to w 7 i pół godziny

Podziwiam,że miałeś jeszcze siłę klasztor zwiedzić - no chyba ,że chciałeś się ochłodzić w jego murach?
A w "Piazzettcie" też lubimy przysiąść na małe smażone girice z winkiem

4/5.07.2018 Samostan

Jak już wspomniałem wracając z Elisza wstąpiłem do klasztoru. Rodzinę zabrałem do samostanu następnego dnia. Zagaiłem rozmowę z tym razem bileterem, że byłem poprzedniego dnia wracając z Sv Ilije i spodobało mi się więc przywiozłem dziś rodzinę. I pan sprzedający bilety … wpuścił mnie za free . Za rodzinę oczywiście zapłaciłem (dorośli 20 KUN, dzieci 10 KUN).
Jest to klasztor Franciszkanów z sanktuarium Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny nad Orebiciem. Jednak miejscowi nazywają je sanktuarium Matki Boskiej Anielskiej.
Klasztor i kościół wybudowane zostały w stylu gotyckim w latach 1470 – 1480. Powodem budowy był cudowny obraz Matki Boskiej Anielskiej przywieziony w 1469 z wyspy Zuljanice w Boce Kotorskiej.
W kościele znajdują się dzieła renesansowych artystów z XV wieku. Z kolei w klasztornym muzeum znajduje się zbiór dzieł sztuki, przedmiotów etnograficznych, obrazów, modeli statków i darów wotywnych marynarzy z Półwyspu Peljsac.
Nasz syn skleja modele więc dla niego to był punkt z gatunku must see i faktycznie tak było. Nie mógł się oderwać od modeli statków .













CDN

A...to teraz rozumiem, czyli zwiedzałeś innym razem, nie po Eliaszu..(tak myślałam pisząc ostatni post)

Katerina napisał(a):Podziwiam,że miałeś jeszcze siłę klasztor zwiedzić - no chyba ,że chciałeś się ochłodzić w jego murach?
A w "Piazzettcie" też lubimy przysiąść na małe smażone girice z winkiem

Byliśmy częstymi gośćmi Piazzety. Początkowo próbowaliśmy różne wina. Potem mieliśmy już swoje ulubione I do tego jakieś przekąski.

Katerina napisał(a):A...to teraz rozumiem, czyli zwiedzałeś innym razem, nie po Eliaszu..(tak myślałam pisząc ostatni post)

Byłem dwa razy. I po Eliaszu i następnego dnia z rodziną Faktycznie pierwszego dnia wszedłem by się schłodzić ale jak już zapłaciłem to przy pozwiedzałem

A ja do środka nie zajrzałam (było zamknięte) i szkoda, że kolejny raz nie podjechaliśmy...

Po zdjęciach widzę, że się trochę zmieniło w muzeum o d 11-tu lat.
Sale jasne, pełne światła i w ogóle wiecej miejsca.
A widziałeś jakiś zakonników ? W 2007 było ich jeszcze 2-ch, a bileterem był jeden z nich.

piekara114 napisał(a):A ja do środka nie zajrzałam (było zamknięte) i szkoda, że kolejny raz nie podjechaliśmy...

Może następnym razem?

Buber napisał(a):Po zdjęciach widzę, że się trochę zmieniło w muzeum o d 11-tu lat.
Sale jasne, pełne światła i w ogóle wiecej miejsca.
A widziałeś jakiś zakonników ? W 2007 było ich jeszcze 2-ch, a bileterem był jeden z nich.

Sale wyglądały na niedawno odświeżone/wyremontowane. Mnichów nie widziałem. Gdy wstąpiłem przy zejściu z Eliasza bilety sprzedawała młoda dziewczyna. Kolejnego dnia mężczyzna ale bynajmniej nie wyglądał na mnicha.

Idziemy jeszcze na przyklasztorny cmetarz.




Po wizycie w samostanie wybieramy się na ... poszukiwania wina
Mam zanotowane różne winnice. Odwiedzamy więc kilka miejsc z słynną winnicą Matusko na czele a wszędzie oferują wino na spróbowanie.

Po którejś tam żona daje za wygraną
Przy okazji przejeżdzamy tunelem by rzucić okiem na drugą stronę


Rzut oka i wracamy z powrotem.

Na koniec zajeżdżamy jeszcze do Madirazzy i to jak dla nas był strzał w dziesiątkę. Tym razem ja też próbuję bo jak zachęca sprzedawczyni "little, no problem"



CDN

Kuna Pelješka

W dobrych humorach po degustacjach win z małym zapasikiem w bagażniku wyruszamy do kolejnego punktu programu, którym jest Kuna Pelješka.
W Kunie jest kościół pw. św. Stefana z XIX wieku. Prowadzą doń ciekawe schody.

Niestety kościół jest zamknięty.

Jednak naszym głównym celem jest trójnawowy kościół Matki Boskiej Loretańskiej z 1681r. przy klasztorze Franciszkanów.
Z forumowych relacji wynikało, że kościół jest z reguły zamknięty. Więc jedziemy z nastawieniem, że główną atrakcją będzie zagroda osiołków. Jednak w tym samym czasie podjeżdża autokar z niemiecko języcznymi turystami. Kościół jest z powodu ich przyjazdu otwarty Mamy fart








CDN

Żałuje że do tej Kuny nie dotarłem, to kolejne piękne miejsce na Peljesacu.

Schody robią super wrażenie...sesja zdjęciowa na nich była by super...


To czekamy teraz na osiołki...

Buber napisał(a):Żałuje że do tej Kuny nie dotarłem, to kolejne piękne miejsce na Peljesacu.

Polecam. Kościół wyróżnia się na tle kościółków w nadmorskich miejscowościach. Niestety podobno zazwyczaj jest zamknięty .

piekara114 napisał(a):Schody robią super wrażenie...sesja zdjęciowa na nich była by super...
To czekamy teraz na osiołki...

Zaberam się więc za kolejną część relacji.

Ponieważ językiem Goethego nie posługujemy się zbyt sprawnie po małej sesji zdjęciowej zbieramy się do wyjścia. Tam pojawia się odźwierny, który wpuszczał wycieczkę. Pyta czy jesteśmy z grupą, która przyjechała. Gdy okazuje się, że nie i na dodatak jesteśmy z Polski zaprasza na do małej części muzealnej . Salki malutkie. Miło było pooglądać eksponaty bez innych turystów





Przed wejściem do kościoła pomnik Jana Pawła II.

Po drugiej stronie ulicy jest zagroda osiołków. Dla grupy turystów zorganizowano karmienie . Osiołki zbiegają się niczym sprinterzy z całego terenu zagrody wzbijając tabuny kurzu.





CDN