Włochy na pierwszy raz

Dało się w takich upałach przeżyć bez klimatyzacji w tym domu? Położenie piękne.

mchrob napisał(a):Dało się w takich upałach przeżyć bez klimatyzacji w tym domu? Położenie piękne.

Nie było źle. Pomimo upału w nocy temperatura spadała do 17-18 stopni, więc dało się spać.

Massa Marittima była miastem do którego mieliśmy najbliżej od naszych apartamentów. Z tego względu spędzaliśmy tam najwięcej czasu. Jest to nieduże miasto, położone, jak większość w Toskanii, na sporym wzgórzu. Składa się ze starszej części, gdzie zlokalizowanych jest około 20 restauracji, punktów degustacji wina, kawiarni, lodziarni, sklepów z upominkami itp. W nowszej części znajdują się w większości domy mieszkalne oraz 2 sklepy samoobsługowe, Coop i Conad. Ponadto w promieniu 5 km od Massy znajdziemy jeszcze z 10 innych restauracji...jest z czego wybierać, my sprawdziliśmy około połowy z nich.
Jest to spokojne miasto, klimatyczne, bez dużej ilości turystów i bardzo nam się spodobało.
Za pierwszym razem wybraliśmy się tam piechotą. To około godziny spaceru, im bliżej starówki tym bardziej pod górę Ale nie było źle, 9 latek trochę marudził, ale po lodach zapomniał. A najedzeni z powrotem mieliśmy już tylko z górki.

Z wyższej położonych części Massy rozciąga się piękny widok na wzgórza i pola uprawne, a w oddali widać najbliższe miasto na wybrzeżu, Follonicę oraz morze Tyrreńskie

Piękny wyjazd Wam wyszedł.... Aż mi się zatęskniło za Toskanią i nawet wczoraj obejrzałam na Netfliksie film "Toskania" licząc na piękne widoki... były, ale mało, a film mocno średni....



W pierwszym poście dorzuć link do początku relacji, nie każdemu będzie chciało się czytać "co wybrać", a pewnie do samej relacji z przyjemnością zajrzą

Wybrzeże toskańskie różni się bardzo od chorwackiego. Pisaliście już o tym, więc nie było zaskoczenia. Plaże są szerokie i ciągną się kilometrami. Zamiast otoczaków jest coś podobnego do piasku/żwirku koloru ciemnego, który w upale cholernie się nagrzewa, wręcz parzy w stopy. Wybraliśmy plażę między San Vincenzo a Baratti, która nie jest "zagospodarowana", czyli brak leżaków i parasoli, no i jest mniej zatłoczona. Na początku lipca nie było za dużo ludzi, więc było ok. Woda była ciepła, nie robiło się szybko głęboko i przyjemnie spędziliśmy tam kilka godzin. Muszę jednak przyznać, że była to jedyna nasza wizyta kąpielowa.
Na wybrzeżu toskańskim są bardziej dzikie i widokowe plaże, ale z tego co mówił nam gospodarz w sezonie trzeba tam rezerwować miejsce i ostatecznie ich nie zwiedzaliśmy. Syn nie nalegał, stwierdził, że nasz basen mu w zupełności wystarcza.

Po plażowaniu wybraliśmy się dalej na południe wzdłuż wybrzeża do miejscowości Piombino.

Piombino - jedna z pierwszych włoskich nazw, z którymi zetknąłem się w życiu - oczywiście z lektury o Lampo. I do tej pory tylko z książką Pisarskiego tą nazwę kojarzyłem.

Ale nie wiedziałem, że to takie ładne miasteczko.

Włosi też lubią Croatię. Tam gdzie mieszkam, Włosi też bywają na swoich urlopach.

marekkowalak napisał(a):Piombino - jedna z pierwszych włoskich nazw, z którymi zetknąłem się w życiu - oczywiście z lektury o Lampo. I do tej pory tylko z książką Pisarskiego tą nazwę kojarzyłem.

Ale nie wiedziałem, że to takie ładne miasteczko.

Nie mogłam sobie przypomnieć skąd znam tą nazwę dopiero ty mnie uświadomiłeś. A miejscowość przyjemna i spokojna.

Na nasz pobyt we Włoszech nie mieliśmy mocno sprecyzowanego planu. Nie jesteśmy również zwolennikami napiętego grafiku i całodziennego zwiedzania (sporym argumentem było marudzenie syna, czyli tzw."jojczenie" ). Myśleliśmy trochę o Pizie, ale sporo czytałem opinii, że oprócz "krzywej wieży" nie jest zbyt atrakcyjna. Miała być również Luka.
Postanowiliśmy jednak zwiedzić Sienę...i się nie zawiedliśmy

Zanim jednak tam dotarliśmy, musieliśmy przejechać jakieś 70 km na wschód toskańskimi serpentynami. Zajęło to nam prawie 2 godziny, bo rozpędzić się tam nie dało, ale i nie było po co, bo krajobraz dookoła był rewelacyjny. Góry, lasy, złociste pola, wille na wzgórzach i prowadzące do nich cyprysowe drogi, uprawy oliwek, winogron, miasteczka górujące nad krajobrazem...jednym słowem toskański, sielski pejzaż

Do Sieny dotarliśmy dość późno, około 13. Z tego względu duża ilość parkingów była zajęta. Nie udało nam się znaleźć miejsca w okolicy ruchomych schodów prowadzących wygodnie do starego miasta. Wjechaliśmy zatem wyżej i zaparkowaliśmy w prywatnym, zadaszonym parkingu. Do górnej bramy mieliśmy jakieś 5 minut drogi.

BraveSirRobin napisał(a): Myśleliśmy trochę o Pizie, ale sporo czytałem opinii, że oprócz "krzywej wieży" nie jest zbyt atrakcyjna.

Zgadza się, w Pizie tak naprawdę nie ma wiele do zwiedzania - jest deptak, mały kościółek nad Arno, Piazza dei Cavalieri - no i to tyle. Szału ni ma...

Ale... jest jeszcze Krzywa Wieża, a właściwie cały kompleks wokół niej, zwany Piazza dei Miracoli (Plac Cudów). i tam już szał jest. Pomimo tłumów, miejsce zdecydowanie rzuca na kolana - tak z zewnątrz, jak i w środku. Więc choćby dla samego tego placu - warto!

Tylko że u was Piza nie bardzo była po drodze, więc rozumiem wybór Sieny

Wąskimi uliczkami kierowaliśmy się w stronę Piazza del Campo.






Tydzień wcześniej na placu odbył się pierwszy w tym roku wyścig Palio. Na placu leżał piaszczysty, ubity tor po którym ścigali się zawodnicy na koniach.