Wiosenna Istria (1-5 maja 2013)

Kacper111, ancia285, dziękuję, że tutaj zajrzeliście

Roxi, anka.gd, dzięki za uznanie

anka.gd napisał(a): (...) A co do Marzenki, swego czasu jeździłam z niejakim Krzysiem H. Prowadził mnie dzielnie przez wiele kilometrów, tak dobrze, że ignorowałam wszelki znaki, tabliczki i drogowskazy. Aż do momentu, gdy w Wiedniu podejrzanie i znienacka kazał mi zawracać... a po chwili po prostu zamilkł I jak tu ufać facetom?....

Marzenka i Krzyś "pracują" w jednej firmie W Wiedniu Marzenka uparcie kazała mi jechać do domu (Kraków) przez Bratysławę, mimo że w drodze do Chorwacji uznała, że droga przez Ostravę i Brno jest szybsza. Jak wspomniał krutom, "kontrola to najwyższa forma zaufania". W przypadku nawigacji GPS przyznaję mu rację.

Właśnie popijam wodę Studena z ostatniej przywiezionej z Chorwacji butelki tego zacnego trunku i przypomniałem sobie, że jestem Wam winny informację, jak było w Istarskich Toplicach, wszak zjechałem z autostrady po to, żeby zanurzyć się w wodzie ze źródła św. Szczepana/Stefana.

Mimo wszelkich zalet tego miejsca opisanych np. tutaj, Istarske Toplice nie zrobiły na mnie najlepszego wrażenia. Kryty basen z gorącą (34°C) jak na tak upalny dzień wodą i niewielki basen na zewnątrz, wokół którego siedziała / leżała grupka niedoszłych (nikt nie pływał) amatorów pluskania skutecznie mnie zniechęciły, choć nie umiem powiedzieć, dlaczego. To miejsce ma na pewno spory, ale chyba jednak nie do końca wykorzystany potencjał.

Przy okazji dodam, że najbliższa okolica Istarskich Toplic to tereny wspinaczkowe, co sugeruje choćby widoczna na załączonym zdjęciu 85-metrowa skała.

Istarske Toplice (zdjęcie czarno białe jako wyraz mojego rozczarowania )


cdn.

Czas jechać do Umagu, gdzie miałem spędzić najbliższe cztery noce.

Po drodze mijam:

Motovun



Buje


i Groznjan, ale o nim później...

Kiedy dotarłem do Umagu, co nie trwało zbyt długo, bo z Istarskich Toplic jest to raptem niecałe 40 km, mogłem wreszcie się wykąpać - wprawdzie pod prysznicem, ale zawsze. Warto w tym miejscu wspomnieć, że przyjęcie przez gospodynię, która akurat miała gości z Czarnogóry, więc i mnie coś niecoś przypadło w udziale, było nader serdeczne.

Popołudniowo-wieczorny spacer po Umagu wyglądał mniej więcej tak (uwielbiam zapach morza wieczorową porą):


Umag



Umag



Umag



Umag



Umag



Umag



Dobranoc.

cdn.

eystrasalt napisał(a):
Marzenka i Krzyś "pracują" w jednej firmie W Wiedniu Marzenka uparcie kazała mi jechać do domu (Kraków) przez Bratysławę, mimo że w drodze do Chorwacji uznała, że droga przez Ostravę i Brno jest szybsza. Jak wspomniał krutom, "kontrola to najwyższa forma zaufania". W przypadku nawigacji GPS przyznaję mu rację.

Tak, kontrola GPS to z pewnością racja. W zeszłym roku jechaliśmy na Istrię ze znajomymi.
Nas Krzysztof H. prowadził przez Ostravę, Brno, natomiast znajomych prowadził przez Żylinę, Bratysławę.
Mimo tego, że marka GPS-o była ta sama i mapy też aktualizowane wspólnie, to przy zjazdach do tych dwóch różnych granic troszkę się zagubiliśmy (jeszcze dodatkowo remonty tras i objazdy).
Trochę czasu straciliśmy (bo nikt przed wyruszeniem z domu nie sprawdzał przez jakie kraje i miasta jedzie), ale przed wyjazdem ustalaliśmy trasę, że jedziemy przez Ostravę, Brno, mimo tego znajomi zaufali Krzysiowi H. i kierowali się jego sugestiami (myśleli, że jest ok). Jak już się znajdowaliśmy na tej samej trasie, GPS działał bez problemu. Doprowadził nas na sam camping Bijela Uvala.

Ładne fotki.
Przysiądę i obejrzę

Hej -Katka-, dziękuję

Poranek 2 maja 2013 w Umagu był krótki, bo planowałem odwiedzić Groznjan i Porec, więc zaraz po śniadaniu, już nie tak leniwym jaK poprzedniego dnia w Mariborze, zapodałem Marzence kierunek i zaopatrzony m. in. w... parasol (1-majowy upał był zapowiedzią deszczu, jak się okazało - i dobrze), wyruszyłem w drogę.

O Groznjan napiszę krótko: jestem zachwycony tym niewielkim miasteczkiem, którego historia sięga czasów prehistorycznych, choć najstarsze wspominające o nim dokumenty pochodzą "dopiero" z XII wieku. Resztę niech opowiedzą zdjęcia. Zapraszam na spacer po lśniącym od majowego deszczu Groznjan.


Groznjan spowity mgłą



Groznjan lub po włosku Grisignana (włoski to obok chorwackiego drugi język urzędowy Istrii



Jeden z kwitnących kasztanów w pobliżu kościoła św. Wita



Moja babcia powiedziałaby "krakowiaki" czyli pelargonie



Jedna z wielu wąskich uliczek - ta prowadzi od św. Wita do renesansowej loggi



Aż chciało się przysiąść - choćby tylko na chwilę



Wspomniana wyżej loggia



Loggia z boku i kolejny uroczy zaułek



Jedna z wielu galerii i galeryjek



Widok z miasta ku północy



Ciekawe, jak wygląda taki dom od środka...



Albo ten



cdn.

Według mnie Groznjan to obowiązkowy punkt programu dla osób odwiedzających Istrię.


Do dziś żałuję, że jednak nie zajrzałem do środka



Tutaj nie dało się zajrzeć...



Jeszcze jedno miejsce do przycupnięcia



Albo może tutaj?



Krako... tzn. pelargonie



Nie pamiętam już, dlaczego nie wszedłem przez te drzwi



Do zobaczenia, Groznjan, do widzenia... za rok



Żeby dojechać do Poreca, musiałem przejechać przez Vrh Roman, ale o tym później.

cdn.

Piękne te Twoje zdjęcia Od Istrii zaczęła się nasza przygoda z Cro i trwa do dzisiaj, dlatego z niecierpliwością czekam na cd.

Witaj karo1102, dzięki

karo1102 napisał(a):Piękne te Twoje zdjęcia Od Istrii zaczęła się nasza przygoda z Cro i trwa do dzisiaj, dlatego z niecierpliwością czekam na cd.

Zdjęcia artystyczne.
PZDR

Piękne zdjęcia, jeśli pozwolisz to dołączę do czytających tę relację.

Na Istrii byłem 4 razy zawsze pisałem, że warta grzechu
Byłem zawsze w lecie - teraz oglądam ją w maju