WIECZNIE PIĘKNA, MAJESTATYCZNA MAKARSKA RIVIERA

Bardzo mi się podoba to zdjęcie - kwintesencja wakacji!


Przepraszam, że cytuję w taki sposób, ale nie potrafię zacytować tekstu z jednym, wybranym zdjęciem

Lekkie opóźnienie ... nadrobiłem już od początku i czekam na ciąg dalszy

Malowa napisał(a):Bardzo mi się podoba to zdjęcie - kwintesencja wakacji!

To prawda - morze, żwirek i góry - nic dodać, nic ująć

khml napisał(a):Lekkie opóźnienie ... nadrobiłem już od początku i czekam na ciąg dalszy

Zapraszam za chwilę na kolejny odcinek

ODCINEK 4 – 17.08.2017 (czwartek) – MOTORÓWKI ciąg dalszy…

Zbieramy się z plaży golasków, na której golasków nie było i płyniemy dalej na południe.
Mijamy szereg małych i przede wszystkim pustych plażyczek. Niestety trochę obawiamy się o motorówkę, więc chcemy znaleźć odpowiednie miejsce, żeby przycumować ją przy brzegu.


Czy te barierki drogowe widziane na poniższym zdjęciu to droga nr 512?


Jeśli tak, to czytałam gdzieś u Was w relacjach, że jest ona bardzo widokowa. Nawet próbowałam namówić Sąsiadów na wjazd tam, ale Michał miał lekkie problemy z patrzeniem w dół na przepaści podczas dojazdu do Jadranki i podobnie, nawet nie wyszedł z samochodu podczas zjazdu serpentynkami na Makarską Rivierę, więc nie chciałam go namawiać na coś, co nie będzie dla niego komfortowe. Na Sveti Jure już prawie dał się namówić, ale jednak trochę obawialiśmy się naszego sprzęgła, a przypominam, że wszyscy jechaliśmy busem. Stwierdziliśmy, że zostawimy coś na jeszcze jeden raz

Dopływamy do miejscowości Drašnice:


Najmłodsza uczestniczka już troszkę śpiąca:



Wraz ze zbliżającą się miejscowością, ruch na plażach większy:


Troszkę mniej dostępny brzeg dla plażujących:


Spojrzenie w północną stronę Makarskiej Riviery:


Oddalamy się od Drašnic:


I udajemy się za kolejny cypelek:


Wypatruję jakiejś dogodnej dla nas plaży:


Ta wygląda bardzo obiecująco:


Dalej również kilka plażyczek wciśniętych pomiędzy głazy:


Decydujemy się jednak (póki co) na nieco większą plażę:


Jest jakieś jedno pływadło i jakieś rezerwacje ręcznikowe. Nie wiem gdzie jest jakiekolwiek zejście na tą plażę, bo ciężko było i takie wypatrzeć, ponieważ raczej bardzo stromo wokół niej, ale może drogą lądową jakoś da się do niej dostać.
Dopływamy:


Pod wodą dość ciekawie:


Zdjęcie pod wodą muszę mieć koniecznie:


Trochę pływamy i focimy:


Nasze pływadło wraz z numerem telefonu do właściciela:


Mała ucina sobie drzemkę…


A my płyniemy dalej…

Aż pozazdrościłam Małej Uwielbiam spać w trakcie delikatnego kołysania wywołanego płynięciem

beatabm napisał(a):Aż pozazdrościłam Małej Uwielbiam spać w trakcie delikatnego kołysania wywołanego płynięciem

Jej też się bardzo podobało. Spała dość długo kołysana przez fale

agata26061 napisał(a):
Czy te barierki drogowe widziane na poniższym zdjęciu to droga nr 512?

Tak.
https://www.google.pl/maps/@43.2321391, ... 6656?hl=pl

Hej Agata Nadrobiłam i rozsiadam się
Na Riwierze nie byliśmy, chociaż mieliśmy w tym roku być 3 dni w Pisaku ale nie wypaliło Przejeżdżaliśmy tylko w tamtym roku dwukrotnie.
Czekam na ciąg dalszy zwłaszcza, że z dziećmi, zawsze to jest wyzwanie

endryu napisał(a):

agata26061 napisał(a):
Czy te barierki drogowe widziane na poniższym zdjęciu to droga nr 512?

Tak.
https://www.google.pl/maps/@43.2321391, ... 6656?hl=pl

No i fajnie, o to mi chodziło. Widoki z google wyglądają extra!

wiolek_lp napisał(a):Hej Agata Nadrobiłam i rozsiadam się
Na Riwierze nie byliśmy, chociaż mieliśmy w tym roku być 3 dni w Pisaku ale nie wypaliło Przejeżdżaliśmy tylko w tamtym roku dwukrotnie.
Czekam na ciąg dalszy zwłaszcza, że z dziećmi, zawsze to jest wyzwanie

Hej. Cieszę się, że dotarłaś. Faktycznie, z dziećmi to różnie bywa, i jak słucham, że ktoś mi mówi, że nie jedzie za granicę, bo ma za małe dzieci, np. 4 i 5 lat, to mnie to przeraża po prostu, że ludzie boją się tej podróży, czy innych rzeczy. Moja mała pierwszy raz była w wieku 11 miesięcy i daliśmy radę. Nie mówię, że było łatwo, ale i my zaczerpnęliśmy trochę wakacji, a dzieckiem trzeba się zajmować tak jak i w domu
Pozdrawiam

ODCINEK 5 – 17.08.2017 (czwartek) – MOTORÓWKI CIĄG DALSZY

Opuszczamy poprzednią plażę i kierujemy się jeszcze bardziej na południe.
Mijamy kolejne ciekawe i mało zaludnione, albo całkowicie puste plaże


Próbowaliśmy w okolicę tej plaży podpłynąć i poplażować:


Ale okazało się, że na dnie są dość duże głazy, więc dla dzieciaków nie zbyt dogodne miejsce do pluskania się w wodzie, no i łódki za bardzo nie ma gdzie „zaparkować”.

Płyniemy dalej i mijamy Igrane:


Sorry za jakość zdjęć, ale niektóre były robione aparatem wodoodpornym, więc czasem jakaś sól, czy kropla wody psuje zdjęcie.

Wreszcie znajdujemy nasz raj:


Wyskakujemy z motorówek:


Zabawa była udana:


Niestety zdjęcie plaży w całości mam tylko takie:


Trochę widać na niej, że cała plaża otoczona jest głazami. Jesteśmy na niej oczywiście sami i wejście do wody jest bardzo przyjazne zarówno dla dzieciaków jak i dla naszego pływadła.

Pod wodą baaardzo ciekawie. Sporo rybek, głazów i ławic ryb:


Lenistwo trwało dość długo:


Kto znajdzie kraba?


Na poniższym zdjęciu widać, że zejście do morza dla dzieci dogodne:


Dalej snoorkujemy:


Łodka sobie odpoczywa:


Pstrykamy ostatnie foty:


I niestety odpływamy już w kierunku Tucepi. I tutaj dopiero zaczyna się przygoda. Koleś, który wynajmował nam motorówkę, coś tam wspominał, żeby po 16 uważać, bo są spore fale po południu. My jednak nie zdawaliśmy sobie z tego sprawy, bo niecodziennie fale były, więc ostrzeżenia nie wzięliśmy sobie do serca. I to był błąd!
Z racji tego, że na tej ostatniej plaży tak bardzo nam się podobało, zostaliśmy tam stanowczo za długo, bo dopiero przed 17 odpłynęliśmy. Jadran był jeszcze gładki jak jezioro. Po minięciu Igrane, morze zaczęło jednak tak falować, że byliśmy po prostu przerażeni. Próbowaliśmy zachować zimną krew, żeby nie przestraszyć dzieci, ale tą łupinką tak bujało, że nie byliśmy w stanie płynąć.

Zdjęć nie wykonywaliśmy. Zanim jeszcze zaczęło bardzo bujać, pstryknęłam kilka fotek. Na tej poniżej już trochę Jadran faluje, ale to jeszcze nie ten najgorszy moment:


Z wielkim trudem minęliśmy Drasnice i postanowiliśmy, że nie damy rady dalej płynąć. Udało nam się dopłynąć do plaży golasków przy Podgora Caklje, na której mieliśmy pierwszy przystanek. Jednak samo zacumowanie przy brzegu naszej łajby do łatwych nie należało. Otóż fale były na tyle duże, że jak już znaleźliśmy się przy brzegu, to fala wdarła się na tyle do łódki, że zamoczyła nas i cały nasz majdan. Nie mogliśmy jej wywlec na brzeg, ale jak w końcu daliśmy radę zaczęliśmy kombinować jak wrócić do „domu”… cdn.

No nie zazdroszczę, sama byłabym bardzo przestraszona, ale lubię, jak się coś dzieje .
Ciekawe, jak sobie dalej poradziliście

Nadrobiłem... Widzę, że trochę trzeba pisać swoją - trochę podglądać innych żeby mieć pojęcie co się w tej Cro wyrabiało w tym roku:)
Pozdrawiam, siedzę i czekam na info jak wyście wylali wodę i wrócili...

elka21 napisał(a):No nie zazdroszczę, sama byłabym bardzo przestraszona, ale lubię, jak się coś dzieje .
Ciekawe, jak sobie dalej poradziliście

Już kolejny odcinek

Abakus68 napisał(a):Pozdrawiam, siedzę i czekam na info jak wyście wylali wodę i wrócili...

Woda została, albo raczej wsiąkła w nasze karimaty, ręczniki i inne pierdoły

ODCINEK 6 – 17.08.2017 (czwartek) – POWRÓT DO „DOMU”

Po wywleczeniu motorówki na brzeg (pomógł nam pewien wczasowicz z Czech), zaczęliśmy myśleć jak dostać się do domu. Wpadliśmy na pomysł, żeby zadzwonić pod numer napisany na naszej łajbie. Nie mogliśmy się za bardzo z naszym rozmówcą dogadać, bo pan średnio mówił po angielsku, ale postanowiliśmy poczekać i jak się okazało – trafnie, bo po kilku minutach podpłynęła do nas łódź z parasailingiem, z której wyskoczył pracownik wypożyczalni.

Myśleliśmy, że wsadzi nas na tą dużą łódź z parasailngu i dowiezie do Tučepi, ale okazało się, że na łódce są klienci do parasailingu, więc Pan zaproponował, że on nas tą naszą łupinką zawiezie. OOOOO nie, my już mamy dość pływania po tych falach, więc dziękujemy Panu bardzo i stwierdzamy, że przecież daleko nie jesteśmy, więc jakąś taxi może znajdziemy, albo na jakiś autobusik pójdziemy, czy coś.

Zbieramy wszystkie (mokre) bambetle z plaży i udajemy się z całym majdanem i czwórką dzieci do pobliskiej Podgory Čaklje. Kładziemy wszystkie toboły gdzieś przy jakimś murku i stwierdzamy, że przecież tutaj jest tylu Polaków, że zapytamy się któregoś czy nie zechciałby kierowcy podrzucić do Tučepi po nasze auto.

Pierwsza próba nawiązania kontaktu z naszym rodakiem okazała się klapą, ponieważ pan z wypasionego suwa – białego BMW powiedział, że nas po prostu nie podrzuci. Od razu z twarzy widać było, że facet typowy mięśniak z piękną „napompowaną” blondyną. Z góry przepraszam wszystkie blondynki, bo nie o to mi chodzi, żeby je obrazić, no ale sami wiecie jak to jest. My już mega zmęczeni, a tu taka sytuacja.

Szukamy dalej. W końcu udaje nam się znaleźć przemiłego rodaka, który podrzuca Michała do Tučepi. Nas jest ośmioro, a Pan ma zwykłą osobówkę, więc zawiezienie nas wszystkich nie wchodzi w grę.

Michał pojechał, a my stwierdzamy, że nie będziemy tak siedzieć, tylko idziemy w stronę Jadranki. Kilka zdjęć na szybko „machnęłam”:


Spory kawałek przeszliśmy, no i w końcu znaleźliśmy drogę prowadzącą do góry do Jadranki. Zaczęliśmy się wspinać, co było mega błędem, bo droga okazała się długa i stroma, więc troszkę sforsowani dotarliśmy do Magistrali. Widoki nam to jednak wynagrodziły:


Spotykamy złomowisko starych aut:


Spoglądamy w stronę gór:


I na Podgorę Čaklje:


Słońce już zaczyna zachodzić:


Patrzymy na samochody zaparkowane nad przepaścią:


I w końcu pakujemy się już do swojego busa i jedziemy do „domu”. Dzieci szybko zasypiają po dawce wrażeń, ale my jeszcze nie zamierzamy kłaść się do łóżek. Najpierw pijemy (oczywiście dorośli) szampana za zdrowie naszej solenizantki, bo przypominam, że Justyna obchodzi tego dnia urodziny. Dziś w marinie odbywa się Ribarska Noc, więc damskie grono – sztuk 2 – wychodzimy! Nie mogliśmy iść wszyscy, bo dzieci zasnęły, więc nasi mężowie zostali w apartmanie. Trochę poszalałyśmy, bo taki oto zespół grał:


Nawet jakiś hit disco polo zaśpiewali po polsku Reszta w innych językach. Nie mam nic przeciwko temu, że śpiewali po polsku, bo wiadomo, że tam dużo Polaków wczasuje, ale jakoś tak dziwnie mi z tym. Sama nie potrafię wyjaśnić dlaczego. Grali też w językach innych narodowości, więc było wesoło.

Najadłyśmy się bardzo. 15 kun kosztował jeden talerz, na który można było nałożyć co się chce. Wino było w dowolnej ilości nieodpłatnie.


Ale pora już wracać:


Wzięłyśmy kolejne 2 talerze do apartmana, żeby nasi mężczyźni również się posilili.
Dzień był bardzo intensywny i emocjonujący. Siedzimy jeszcze trochę na tarasie, sączymy jeszcze winko i kładziemy się grzecznie lulu

P.S. Sorki za tak długie opisy, ale taka końcówka tego dnia…

agata26061 napisał(a):Czy te barierki drogowe widziane na poniższym zdjęciu to droga nr 512?

agata26061 napisał(a):Jeśli tak, to czytałam gdzieś u Was w relacjach, że jest ona bardzo widokowa. Nawet próbowałam namówić Sąsiadów na wjazd tam, ale Michał miał lekkie problemy z patrzeniem w dół na przepaści podczas dojazdu do Jadranki i podobnie, nawet nie wyszedł z samochodu podczas zjazdu serpentynkami na Makarską Rivierę, więc nie chciałam go namawiać na coś, co nie będzie dla niego komfortowe. Na Sveti Jure już prawie dał się namówić, ale jednak trochę obawialiśmy się naszego sprzęgła, a przypominam, że wszyscy jechaliśmy busem. Stwierdziliśmy, że zostawimy coś na jeszcze jeden raz

Jak już Ci napisano-to ta droga. Jeśli namówisz wycieczkę do wjazdu na sv. Jure lub wyjazd do Bośni (Mostar i okolice/Međugorie/wodospady Kravica to będziecie tamtędy jechać Polecam! A te agrafki po drodze to była dla mnie czysta przyjemnośc-ruch na drodze-żaden, dojazd, ew. redukcja na II i jazda U mnie familianci już przywykli do takich odczuć po drodze, to niektórzy mogą wymagać delikatniejszej jazdy. Niemniej jednak-widoki są super! Chociaż żona odczuwała "pewne obawy i dyskomfort" gdy tamtędy, górą, jechaliśmy tempem niemal spacerowym-wysokość i brak pobocza robią swoje
Jeśli nie masz nic przeciwko-mogę wrzucić jakieś jedno czy dwa zdjątka z tamtej trasy
[/quote]

agata26061 napisał(a):Dopływamy do miejscowości Drašnice:

DSC_0162.JPG

DSC_0163.JPG

DSC_0168.JPG

DSC_0171.JPG

DSC_0172.JPG

DSC_0182.JPG

I w tych okolicach spędziliśmy w tym roku 2 wspaniałe tygodnie

agata26061 napisał(a):Wraz ze zbliżającą się miejscowością, ruch na plażach większy:

DSC_0180.JPG

DSC_0191.JPG

DSC_0194.JPG

DSC_0195.JPG

DSC_0196.JPG

Tam bywaliśmy....

agata26061 napisał(a):Troszkę mniej dostępny brzeg dla plażujących:

DSC_0197.JPG

Nie taki straszny, jak wygląda od strony wody, było miejsce dla 3-5 osób

Co się stało, że Twoje zdjęcia wywiało z mojej odpowiedzi-nie wiem

To na wyjście z Caklje do głównej drogi wybraliście chyba najbardziej stromą drogę w okolicy...trochę dalej i było łagodniejsze podejście...