To nie tam miało być, czyli Rodos 2018

megidh napisał(a):A odnośnie lotów czarterowych, to wielu cromaniaków z nich korzysta a ja jakoś nie mam odwagi. No bo to wiąże się nie tylko ze znalezieniem samego lotu, ale również kwatery. Pewnie jakbym raz spróbowała, to poem by poszło, ale tak do końca to nie mm przekonania, czy taki wariant faktycznie wychodzi taniej niż wykupienie wczasów przez biuro podróży. Może miałabyś dla mnie jakieś wskazówki w tym temacie.

To identyczne planowanie jak w przypadku wakacji samochodem Zamiast myśleć o trasie, naprawach, przeglądach czy winietach myślisz tylko o tym czy lotu Ci nie odwołają i czy na powrocie nie będziesz na lotnisku koczować (to akurat tak samo jak w przypadku wyjazdu z biurem podroży). Ważne to nie skusić się na tani lot, a potem być zaskoczonym cenami noclegów na miejscu (Oslo, Izrael, Islandia) - można się mocno zdziwić.... My podróżujemy w 3 osoby, więc kosztowo nam się opłaca samemu wszystko rezerwować i mieć samochód na cały okres. No i my podczas samolotowego wyjazdu zmieniamy miejsce zamieszkania... Kolejna sprawa: w hotelu z bp syna policzą jak dorosłego (nastolatek), a dostanie dostawkę do spania, na której będzie ciężko mu się wyspać....
Z czarterami o tyle problem, że w ostatniej chwili są tanie bilety i może być mało czasu na poszukiwanie...


Czekam na Simi, bo jak myślałam, że może będzie Rodos tej jesieni, to Simi było obowiązkowe.

piekara114 napisał(a):Nie najgorsza ta plaża pod murami...

Nie zaprzeczę, ale nie czułabym się na niej komfortowo. Za dużo ludzi spaceruje po chodniku wzdłuż plaży.

tony montana napisał(a):Na Tsampikę po tych 300 schodach wspinał się najszybciej nasz 4 letni wtedy Młody

Widoki z góry niezapomniane!

Młodzi mają bardzo giętkie kości i wchodzenie ich nie męczy. Moje prawe kolano już niestety wysiada i wchodzenie po schodach jest dla niego sporym wyzwaniem. Właśnie dzisiaj umówiłam się z lekarzem na serię zastrzyków w to kolano. Boję się okropnie tego ukłucia, ale chyba już nie mam wyjścia, bo coraz bardziej mi to kolano dokucza.
Przed wylotem na Rodos przeczytałam Twoją relację, tylko szkoda, że zdjęcia z niej zeżarło. Ale sama treść relacji też była pomocna.
Masz rację, że widoki z Tsambiki są niezapomniane.

piekara114 napisał(a):To identyczne planowanie jak w przypadku wakacji samochodem...

Dzięki za przybliżenie tematu. Może kiedyś się odważę na taki sposób organizacji wyjazdu. Trochę się boję, ale najtrudniejszy pierwszy krok, potem ponoć jakoś leci.

piekara114 napisał(a):Czekam na Simi, bo jak myślałam, że może będzie Rodos tej jesieni, to Simi było obowiązkowe.

Simi będzie już niedługo, jeszcze tylko trochę pochodzimy po mieście Rodos.
Ale boję się, żebyś nie była rozczarowana naszą wycieczką na Simi, bo myśmy za dużo tam nie zwiedzili.

Drogę powrotną z portu Acandia do hotelu odbyliśmy oczywiście przez Stare Miasto, na które weszliśmy przez bramę Akandia.
Na Stare Miasto prowadzi wiele bram, o których można poczytać tutaj.
Od bramy Akandia szliśmy taką ładną aleją,

która zakończyła się przy tym murku, na którym wylegiwał się kot.

A zaraz za tym murkiem znajduje się kościół Matki Boskiej z Burgu, a właściwie jego ruiny.





Tuż obok kościoła znajduje się brama Matki Boskiej, za którą rozciąga się kapitalny widok.



Właściwie nigdzie się nam nie śpieszyło, więc chodziliśmy sobie powoli po Starym Mieście bez żadnego konkretnego celu i zaglądaliśmy w różne zakamarki.

Doszliśmy do Placu Żydowskich Męczenników.
To tutaj znajduje się znana fontanna z konikami morskimi.

Wokół placu rozlokowało się wiele restauracji.

Można też zrobić sobie tutaj tatuaż albo dać się sportretować.

Są też papużki.


Wielkie platany dają sporo cienia a pomiędzy nim stoi pomnik poświęcony pamięci Żydów, którzy zginęli podczas II wojny światowej.

Plac Żydowskich Męczenników stanowił kiedyś centrum dzielnicy żydowskiej. Żydzi byli tutaj liczącą się społecznością, ale podczas II wojny światowej rozpoczęła się jej systematyczna eksterminacja. Z 1673 mieszkających wtedy na wyspie Żydów przeżyło jedynie 100. Dziś na wyspie Rodos żyje jeszcze 7 rodzin żydowskich (około 40 osób).
Niedaleko Placu, w bocznej uliczce Dosiadu, znajduje się synagoda oraz muzeum. Poszliśmy tam, ale do środka nie weszliśmy.






Wzięliśmy tylko do poczytania taką informację na temat synagogi "Kahal Shalom", bo była w języku polskim.

Idziemy dalej. Jakie fajne te zaułki.




Trafiliśmy na jakieś ruiny.



Doszliśmy do meczetu Ibrahima Paszy. Na temat rodyjskich meczetów można poczytać tutaj.







Wokół meczetu znajduje się wiele różnych lokali

ale my usiedliśmy w restauracji o nazwie Megiston, i to wcale nie dlatego, że jej nazwa jest podobna do mojego imienia (Megi), ale dlatego, że jej właściciel zaprosił nas do swego lokalu a gdy podczas rozmowy dowiedział się, że jesteśmy z Polski, to zaczął z nami rozmawiać po polsku. Okazało się, że nauczył się polskiego języka od Polaków, którzy u niego pracowali. Teraz też zatrudniał kucharza z Polski.


Zbliżała się godzina 12-ta i nagle z meczetu zaczął dochodzić śpiew Muezzina, który nawoływał do południowej modlitwy.
Ze wszystkich stron nagle zaczęli schodzić się mężczyźni, którzy po zdjęciu obuwia wchodzili do meczetu.

Dalej penetrujemy zaułki Starego Miasta Rodos.

















Poza mury Starego Miasta wyszliśmy przez takie małe przejście.


Przejście to znajduje się na wysokości Portu Centralnego (nazywanego też Turystycznym), tuż za tymi budynkami, w którym mieszczą się biura turystyczne i wypożyczalnie samochodów.


Wracaliśmy ponownie wzdłuż murów Starego Miasta.
Taki piętrowiec wozi turystów po mieście Rodos, ale nie mam pojęcia ile taka wycieczka kosztuje.


Na ulicach Rodos skutery są bardzo częstym widokiem. Miejscowi jeżdżą na nich bez kasków, natomiast w kaskach jeżdżą turyści.




Znów jesteśmy przy najpiękniejszej z bram - Bramie Morskiej.




Na dzisiaj już koniec zwiedzania Starego Miasta. Przechodzimy nad fosą, w której króluje wspaniała roślinność.



Piękne palmy poza murami Starego Miasta


To miejsce upodobali sobie artyści-portreciści.

Fajny spacerek Wam wyszedł...gdzie oczy i nogi zaprowadzą...

piekara114 napisał(a):Fajny spacerek Wam wyszedł...gdzie oczy i nogi zaprowadzą...

No w zasadzie tak, ale byliśmy do tego praktycznie zmuszeni. Nie był to nasz pierwszy spacer po Starym Mieście Rodos i powinniśmy się w nim już odnajdywać, ale niestety, nie było tak pięknie. O ile północna część miasta (ta średniowieczna) jest do ogarnięcia, o tyle pozostała część jest bardzo skomplikowana. Poruszanie się po niej z mapą było dla nas za trudne. Mapa nie zgadzała nam się z rzeczywistym terenem, ale niestety posiadane przez nas mapki Starego Miasta nie były zbyt dokładne). Nie mogliśmy trafić do miejsc, o których czytaliśmy w przewodniku i w końcu daliśmy sobie spokój z mapą. Zaczęliśmy chodzić tak jak napisałaś, czyli tam gdzie nas nogi i oczy poniosły, i wtedy uliczki same doprowadzały nas tam, gdzie chcieliśmy dojść. Chyba to był jakiś łut szczęścia. Ale według nas poruszanie się po tym mieście nie jest zbyt łatwe. Plątanina wąskich uliczek, wiele skwerów i placyków oraz to, że nie można sobie wcześniej pospacerować po tym mieście z ludzikiem google powoduje, że jest ono skomplikowane. Ale dzięki temu mieliśmy wielką frajdę przy odkrywaniu jego tajemniczych zakamarków.

Popołudnie spędziliśmy częściowo na basenie (żeby popływać), a częściowo na plaży (żeby odpoczywać). I tak minął nam czas do wieczora.
A wieczorem poszliśmy pooglądać nocną odsłonę miasta w okolicy naszego hotelu.

Bardzo spodobały nam się te neonowe rowery, które wiedzieliśmy w ciągu dnia, ale wtedy nie zrobiły na nas wrażenia.

Nocą wszystkie niedoskonałości budynku są ukryte w mroku a świecące rowery nadają temu miejscu fajny klimacik.


Światło wydobywa też urok budynków.

Restauracje są wszędzie.





Dotarliśmy również na plażę, ale nie dało się na niej posiedzieć, bo strasznie wiało.
Nawet martwiliśmy się o pogodę na następny dzień, bo przecież mieliśmy płynąć na Simi.


Te lampy w oddali oświetlają drogę biegnącą przez wzgórze Monte Smith.

Rano 9 czerwca wstaliśmy dosyć wcześnie. Chcieliśmy się tak wyszykować, aby po śniadaniu nie wracać już do pokoju, tylko wyjść z hotelu i spacerkiem dojść do portu. Stwierdziliśmy, że właśnie mamy okazję zobaczenia Starego Miasta o wczesnej porze. Może uda się zobaczyć je bez tłumu turystów.
Jak zaplanowaliśmy, tak też zrobiliśmy.

Tak wyglądało Stare Miasto Rodos o tej porze.



Brama Wolności


Brama Arsenału

Miejska Galeria Sztuki przy placu Simi

Zajazd Owernijski z 1507 roku


Ruiny świątyni Afrodyty

Brama Wolności oglądana ze schodów Zajazdu Owernijskiego

Miejska Galeria Sztuk oglądana ze schodów Zajazdu Owernijskiego

Szpital z XIV wieku, obecnie mieszczący Bibliotekę Instytutu Archeologicznego


Troszkę mnie widać na tym zdjęciu.



Ulica Rycerska

Dochodzimy do Pałacu Wielkich Mistrzów.
Jak tu pusto. Oprócz nas nie ma tutaj nikogo.

Mijamy Meczet Sulejmana


Wchodzimy w puste uliczki.


Fajną ma miejscówkę.



Wędrujemy pod murami Starego Miasta.



Dla niego to jeszcze za wcześnie na pobudkę.


Ale już pora opuszczać Stare Miasto, bo czas zaczyna nam się kurczyć, więc kierujemy się do wyjścia.
Dochodzimy do bramy Św. Atanazego.

Zaczyna się niewielki ruch.







Fosa widoczna z mostu, po którym przechodzimy.

Ze Starego Miasta wyszliśmy w tym miejscu.
Ten spacer był dłuższy niż zamierzaliśmy, więc teraz zaczął się nasz wyścig z czasem. Mieliśmy tylko ok. 15 minut żeby dotrzeć do Portu Akandia (nazwa tego portu jest dla mnie zagadką - na niektórych mapach napisane jest "Acandia" a na innych "Akandia" i nie wiem, która jest prawidłowa), a jeszcze kawałek drogi był przed nami.
Dlatego nie mam fotek z tej części trasy. Zrobiłam tylko dwie zaraz po wyjściu ze Starego Miasta przy Katedrze św. Franciszka z Asyżu.


Potem biegliśmy z wywieszonymi jęzorami, żeby zdążyć na prom.

Też bym pobiegł


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Też bym pobiegł


Pozdrawiam
Piotr

To zapraszamy do wspólnego biegu. W grupie raźniej .

Już niedaleko portu Akandia zobaczyliśmy przed nami dwie dziewczyny, które biegły w tym samym kierunku co my. Też spóźnialskie. Do promu dobiegliśmy 5 minut po dziewiątej i okazało się, że niepotrzebnie tak biegliśmy. Faktycznie byliśmy prawie ostatnimi osobami, które weszły na pokład, ale prom stał i czekał do godziny 9:30, o której miał planowo odpłynąć. To nie samolot, żeby zamykano bramki.
Zmęczeni biegiem usiedliśmy na ławce na górnym pokładzie. Bardzo chciało nam się pić, więc wyciągnęłam z torby butelkę mineralnej wymieszaną w winem, które kupiliśmy w Embonas. Napój był bardzo schłodzony, bo z lodówki wyjęłam go na chwilę przed wyjściem z pokoju hotelowego, a ponadto butelki (bo na szczęście mieliśmy dwie butle tego napoju) włożyłam do izolacyjnych toreb. Nawet długo utrzymały fajną temperaturę. No i w intencji dobrego rejsu wypiliśmy po dwa kubeczki tej mieszanki. Ależ była pyszna. Na samo wspomnienie leci mi ślinka.

Po chwili wytchnienia zaczęłam się rozglądać wokoło.



Już za chwilę nasz prom zostanie odcumowany.

Wypływamy, oglądając po drodze takie widoki.

Śledzę Twoją relację oczywiście cały czas bardzo pilnie (bo bardzo lubię Twoje relacje) i jak do tej pory wszystko było ok , ale pierwsze zdania ostatniego odcinka naprawdę nieźle mnie zaskoczyły .
Konkretnie to:

megidh napisał(a):dobiegliśmy 5 minut po dziewiątej i okazało się, że niepotrzebnie tak biegliśmy. Faktycznie byliśmy prawie ostatnimi osobami, które weszły na pokład, ale prom stał i czekał do godziny 9:30, o której miał planowo odpłynąć.

I nie mogę nie zadać tego pytania.... po co biegliście na do portu na godzinę 9 mając bilety w kieszeni i wiedząc że prom odpływa o 9.30? .