Tam, gdzie "nic nie ma" - Nin, Zadar i wyspa Ugljan

A dla zainteresowanych jeszcze nasza trasa
Morskie Organy - parking pod Kauflandem



Droga zajęła nam pół godziny wliczając w to kilka przystanków na zdjęcia.

06.06.2017 Dzień 4 Żegnamy Zadar witamy ...

Śpimy. Śpimy. Dalej śpimy. I śpimy.
Tak właśnie zaczynamy dzień.
Właściwie powinniśmy uznać go za pierwszy dzień urlopu bo co się robi na urlopie jeśli nie śpi i odpoczywa od pracy? A my ostatnio (od soboty) tacy zabiegani byliśmy...
No to śpimy.

Ale pierwsze zdjęcie tego dnia robię o godzinie 9:56 czyli jednak nie spaliśmy do południa W dodatku robię je jak już zbieramy większość rzeczy do samochodu. Ale po kolei

Wstajemy leniwie, robimy kawę leniwie, zjadamy śniadanie leniwie, dopijamy kawę na tarasie ostatni raz też leniwie i równie leniwie po wszystkim zabieramy się do wynoszenia rzeczy do samochodu.
Znaczy się mąż się zabiera a ja jeszcze robią zdjęcia apartmana

Wychodzę na balkon



ostatni raz podziwiam ten widok licząc, że w następnym będę miała lepszy




i wychodzę trochę potowarzyszyć mężowi

Na dzień dobry wita mnie kocurek




"Ludzie ale wy serio już wyjeżdżacie Tak szybko "
SZOK!



No niestety, jedziemy ku lepszemu!

Dobra, mąż pakuje rowerki to ja fotografuję okolicę



ulica, przy której znajduje się apartament


w drugą stronę


kawałek apartmana


zejście do plaży


daszek parkingu



A naprzeciw oliwny gaj





Wszystko spakowane, jesteśmy gotowi do drogi to schodzimy jeszcze do mieszkania właścicieli pożegnać się i zdać klucze
Przy okazji podziwiam "ogródeczki" właścicielki





Właściciele bardzo mili, pytają się po raz setny czy aby na pewno wszystko było w porządku i czy się podobało. Pomijamy temat kuchenki gazowej z którą były małe problemy, poza tym jak na 2 noce wszystko OK.
Gospodyni pyta też gdzie się wybieramy dalej, odpowiadamy i co od nich słyszymy? - że tam jest zupełnie inaczej, pięknie, woda czysta, morze całkiem inne niż tutaj czyli to co nasze uszy chciały słyszeć

Czas na nas. Siadamy do samochodu i obieramy kierunek
Luka Gaženica

A po drodze mamy niezłe widoki





Pogoda taka sobie, zachmurzone niebo ale nie pada i jest dość ciepło.

06.06.2017 Dzień 4 Żegnamy Zadar witamy ...

Dojeżdżamy do portu




Podjeżdżamy do kasy, kupujemy bilety i ustawiamy się na odpowiednim pasie.



Przed nami w kolejce tylko jeden samochód. W sumie mamy jeszcze sporo czasu.
Wychodzimy z auta i kręcimy się trochę po porcie przyglądając się promom. To będzie nasza pierwsza w życiu przeprawa









coś tu się buduje

Zaczyna kropić deszcz. Wracamy więc do samochodu. Do tego coraz mocniej wieje i jednak zmieniam spodenki na długie spodnie. Za nami zebrało się może z 5 samochodów a i na drugim pasie też już kilka stoi w tym Polacy.

Po chwili znów wychodzę i rozglądam się gdzie ten nasz prom
Mało czasu zostało a go dalej nie ma Ach, wracam do auta.

I dobrze robię bo coś zaczyna nagle trąbić i wszyscy odpalają samochody Okazuje, że prom już dawno w porcie stał, nawet mu zdjęcia robiłam. Myśleliśmy, że podpłynie bezpośrednio pod pasy przy których staliśmy a jednak trzeba było kawałek w prawo odbić.
Wszyscy wściekle ruszają to my za nimi bo przecież nie wiemy co i jak

Uf, wjechaliśmy, wychodzimy z auta i kierujemy się na górny pokład, oczywiście z aparatem
Sebastian ma nadzieję, że jak to taka ogromna jednostka pływająca to nie będzie bujania.
Tym razem ma rację ale w drodze powrotnej okazało się, że niekoniecznie tak musi być

Czas na zdjęcia z góry





Odpływamy!!
Zadar!


Te długie spodnie to jednak wcale nie był dobry pomysł niby chmury, niby deszcz a grzeje jak w piekle!







Rejs trwa krótko i po chwili dopływamy do ...





Kto wie?

Preko na wyspie Ugljan

Nefer napisał(a):Preko na wyspie Ugljan

Również stawiam na Preko

Pierwsza przeprawa promowa - pamiętam moją . . . w warunkach sztormowych , zdziwiony byłem , że nikt ( po za mną ) nic sobie nie robi z tego że od czasu do czasu wielka fala próbuje w dość brutalny sposób zatrzymać prom , który po takiej pieszczocie wpadał w niepokojące drgawki i ostro się kołysał . Na wszelki wypadek zająłem strategiczną pozycję


Pozdrawiam
Piotr

Ugljan to była pierwsza wyspa w Chorwacji, na którą płynąłem promem. Morze spokojne było, więc obyło się bez rozmaitych sensacji.
Z wysp chorwackich, to wcześniej byłem na Krku, ale tam - jak wiadomo - jedzie się mostem.

Dokładnie! Dopłynęliśmy do Preko na wyspie Ugljan
Dla nas to pierwsza wyspa w Chorwacji a w zasadzie i pierwsza w ogóle

Uf czyli jednak możemy się cieszyć że nas żadne przygody podczas przeprawy nie spotkały było spokojnie i... krótko bo tylko 20 minut.

06.06.2017 Dzień 4 Żegnamy Zadar witamy wyspę Ugljan!

Zagadka trudna nie była. Zjeżdżamy z promu w Preko na wyspie Ugljan



To nasze pierwsze wakacje na wyspie i mam taką cichą nadzieję, że nie ostatnie

Po zjechaniu z promu skręcamy w prawo na maluteńki parking tylko po to, żeby zaraz pomęczyć się z zawracaniem

Nasz cel na wyspie to
Kukljica

Docieramy do niej bez problemu, chociaż mąż sobie wcześniej ustawił nawigację...

No! Teraz to problemów ze znalezieniem noclegu nie będzie! Przecież "tu nic nie ma"! Ludzi też nie
O w jakim ja ogromnym błędzie byłam!!

Zjeżdżamy do centrum miejscowości i parkujemy na jednym z wieeeeelu pustych miejsc parkingowych. Zaczynamy naszą wędrówkę w poszukiwaniu noclegu. Upatrzyłam sobie lewą stronę patrząc w kierunku portu.
Idziemy do pierwszego domu ale miła gospodyni mówi, że właśnie remontuje pokoje. W następnym (bar Orion) słychać głośną muzykę, okna pouchylane ale nikt nie wychodzi.
Idziemy aż pod Zelena Punta i pytamy innej gospodyni. Ona ma wolny pokój ale z widokiem na ogród (który swoją drogą z ogrodem niewiele miał wspólnego... ) bez żadnej kuchenki i w cenie takiej, że... Ma jeszcze drugi pokój, większy, lepszy, z widokiem na morze i z kuchnią no ale zarezerwowany od dziś. Nie ma pewności czy ten ktoś przyjedzie ale wiadomo - rezerwacja to rezerwacja. Rozumiemy. Wysyła nas do "pomarańczowego domu" - tam podobno mają wszystko i sobe i apartmani i w ogóle wybór ogromny.
Okej, to lecimy ale... pomarańczowych domów tu kilka i w żadnym nam nie otwierają. Jeden z nich to wspomniany Orion, w którym dalej nikt nie otwiera.
Zaglądamy już po kolei do kolejnych domów i albo są całkiem pozamykane i nie ma żadnych właścicieli albo wręcz przeciwnie - pootwierane na oścież i... też nie ma żadnych właścicieli
Wracam do samochodu bo ja wciąż w tych długich spodniach a chyba zaraz się roztopię Ubieram z powrotem spodenki i możemy ruszać dalej.

Chodzimy "tam i nazot" po tej lewej stronie i nieśmiało spoglądamy na prawą część ale.. nie, tam jakoś brzydko i widoki nie te z balkonu.
Oglądamy jeszcze jeden pokój ale tak bez pieca...? A zapiekanki jak będziemy robić? Pani ma jeszcze drugi, ogromny sypialnio-kuchnio-salon z łazienką. Kuchnia ze wszystkim ale cena 100 euro. No, może nam sprzedać za 50.
50, w czerwcu, na takim za*upiu??

Idziemy zrezygnowani.
Powoli, powoli przechodzimy na tę prawą stronę. Pytamy w pierwszym domu ale słyszymy tylko "nie".
Mam już dość. Po prostu nie chce mi się tak już łazić. Mam ochotę usiąść na ławce i tak po prostu sobie siedzieć aż ktoś mi ten nocleg znajdzie
Nie jestem nawet załamana, co w zeszłym roku pewnie miałoby miejsce już dawno. Po prostu chcę tak siedzieć i patrzeć.
To siedzimy i patrzymy. Aż tu nagle z tego domu od "nie" podlatuje jakiś facet i pyta czy dobrze słyszał, że szukamy noclegu. On zadzwoni. No i dzwoni ale też słyszy nie - a dzwonił do Oriona - mają remont.
Ech, w każdym domu, w którym z kimś rozmawialiśmy powtarzali nam, że na pewno nocleg znajdziemy bez problemu bo jeszcze jest pusto. Owszem, ale właścicieli też w większości nie ma.
Idziemy na tę prawą stronę i pukamy od drzwi do drzwi. Już wiem jak się czują Jehowi kiedy im nikt nie otwiera (a ja jeszcze wypuszczam psa na plac )

W końcu jest! Alleluja!
Wita nas pewien Pan z dość zgryźliwą miną, na wstępie mówiąc "I don't speak english". Niech będzie!
Woła sąsiadkę, z którą dogadujemy się bez problemu. Ale ale, nie tak szybko. Facet sprawia wrażenie niezdecydowanego. Nie rozumiem o czym po chorwacku rozmawiają ale wygląda to tak jakby kobitka chciała nam sprzedać cały dom a facet ani klitki w piwnicy. Mam ochotę się stąd zmyć i iść dalej, w głowie myśli typu "a co jak ten gbur będzie nam robił jakieś problemy?".
Dobra, cenę w końcu podał, sąsiadka go namówiła, żeby nam pokój pokazał.
Idziemy na 2 piętro, wchodzimy, otwieramy balkon i....








ZOSTAJEMY!!

Proszą nas jeszcze o chwilkę cierpliwości bo muszą apartman ogarnąć więc lecimy po samochód. Dziwi nas, że możemy parkować gdzie chcemy bez żadnych opłat. Toteż autko cały urlop stoi na wprost naszego balkonu, ku zadowoleniu męża

Wracamy i możemy się rozpakowywać.
Sąsiadka zabiera nasze dowody i znika
Płacimy gospodarzowi, który się uśmiecha (ale ja też się cieszę jak zgarniam kasę ) no i... próbujemy mu jakoś wytłumaczyć, że sąsiadka te dowody zabrała. Nie udaje się ale trudno. Może jeszcze ją znajdziemy.

Uf, uf. Wychodzimy na balkon i nie możemy wciąż uwierzyć. Jesteśmy tu! Mamy wspaniały apartman i w dobrej cenie (szybko pogodziłam się, że niestety nie w tej jaką zakładałam).
Czas na kawę i szybki obiad!

06.06.2017 Dzień 4 Kukljica

Od ostatniego zdjęcia po zjechaniu z promu do pierwszego zdjęcia zrobionego w apartmanie minęły 2h 48 min czyli noclegu szukaliśmy dobrą godzinę na pewno Szczerze mówiąc jakoś rzadko zaglądałam na zegarek podczas tych wczasów, muszę na endo lub zdjęcia zaglądać

No ale jesteśmy już po kawie i chwilę odpoczęliśmy. Czas na jakieś wejście do wody, bo tak naprawdę jeszcze się z Jadranem na tym urlopie nie przywitaliśmy.
Za daleko chodzić nie chcemy, więc wychodzimy tylko z apartamentu w prawą stronę i szukamy jakiegoś przyjaznego miejsca.
Po drodze mijamy domy naszej przyszłości wille takie, że ho ho! (oczywiście tak odkładałam zrobienie im zdjęć, że chyba nie mam żadnych... )

Idziemy i idziemy (wg endo ok 1km), nic nas nie zachwyca, ale na szukanie lepszych plaż jeszcze będzie czas. Teraz trzeba się tylko gdzieś wyłożyć i w końcu odpocząć.
Przy tej ulicy chyba nic lepszego nie znajdziemy więc się rozkładamy w takim miejscu



Mmmm nawet ładnie tutaj
Tylko strasznie wieje! A woda jak dla mnie wiadomo - zimna.
Wolę udokumentować to co dookoła

Otočić Mišnjak


Widok na Pašman




W stronę Kukljicy, Zelena Punta





Ok. 17:30 zbieramy się z powrotem a potem czas na zwiedzanie miasteczka

A jednak jest Kukljica Myślałem, że odpuściłaś w tym roku to miejsce.
Wspomnienia odżywają. Cieszę się, że będę mógł z Wami po Ugljanie rowerem sobie pojeździć

Habanero napisał(a):A jednak jest Kukljica Myślałem, że odpuściłaś w tym roku to miejsce.
Wspomnienia odżywają. Cieszę się, że będę mógł z Wami po Ugljanie rowerem sobie pojeździć

Jest musiała poczekać... na swoją kolej w relacji nie mogłam tak od razu zdradzić gdzie wylądowaliśmy

06.06.2017 Dzień 4 Kukljica

Wieczorem wybieramy się na krótki spacer po okolicy
















Na wprost malutki budynek szkoły podstawowej.



Turystów można policzyć na palcach jednej ręki. Ciszę przerywają jedynie rozmowy mieszkańców w pobliskim barze. No i ewentualnie odgłosy z knajpek, które mimo tego, że jest pusto są pootwierane. Wszystkie!
Podoba nam się i to bardzo

Idziemy pod kościół sprawdzić godziny niedzielnych mszy a po drodze spotykamy wesołego reksia









Jest nawet informacja w języku polskim

06.06.2017 Dzień 4 Wieczorny spacer po Kukljicy

Idziemy dalej nadmorską "promenadą" w stronę kompleksu wypoczynkowego Zelena Punta.



Lawendy tutaj wszędzie sporo




Polski akcent, może ktoś z forumowiczów był?





Bar Orion w tle






I już jesteśmy przy Zelena Punta




Kolejna polska flaga



i widoki na miasteczko z drugiej strony

Polski akcent, może ktoś z forumowiczów był?

Jeszcze nie. Ale będziemy, i bandera będzie łopotać na wietrze

06.06.2017 Dzień 4 Wieczorny spacer po Kukljicy

Wchodzimy na teren ośrodka





Pierwsze widoki nie zachęcają...




Patrząc na ceny w internecie spodziewałam się czegoś lepszego "od całości" a tu na wstępie rozwalające się stare domki. Tych już się nie wynajmuje. Nowe, większe i ładniejsze znajdują się kawałek dalej.

Mamy stąd bardzo dobry widok na nasz apartman po drugiej stronie portu
Nasze autko z rowerami spokojnie sobie stoi a obok samochód właściciela i on sam
A nasz apartman to ten z otwartymi okiennicami.




Jeśli zapomnimy o tych wcześniejszych domkach to można powiedzieć, że jest tu całkiem ładnie










Idziemy dalej brzegiem morza. Jest tutaj fajna betonowa ścieżka.





Nowsze domki