Przerwana Norwegia i Bieszczady na deser ;)

Utknęliście na tej Tarnicy?

słoma79 napisał(a):Utknęliście na tej Tarnicy?

przepraszam, ale praca i wnuczka odciągnęły mnie od pisania.
Teraz już większość na urlopach, ale ja postaram się zakończyć swoją relację

Ruszyliśmy po popasie zdobyć wreszcie Tarnicę i te nieszczęsne schody nieźle nam dały w kość
Ale dalim radę z tym, że (jak w radio Erewań) nie do końca.....bo mój M odpuścił wejście na szczyt
























dobrze, że niem musieliśmy wracać tą drogą, bo źle by się to dla nas mogło skończyć
Ruszamy w drogę powrotną



jeszcze rzut oka na Tarnicę





chwila zadumy













i takie tam....






Zmęczeni ale zadowoleni z wycieczki, wróciliśmy na parking, zapakowaliśmy się do auta pojechaliśmy na kwaterę odpocząć
Kolejny dzień miał być lajtowy....

Warto było tyle czekać

słoma79 napisał(a):Warto było tyle czekać

Dziękuję
Jutro postaram się pociągnąć dalej, bo dzisiaj coś mi internet się zamula

Ładnie mieliście , Gosiu , dodatkowo frekwencja nadmierna nie była


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Ładnie mieliście , Gosiu , dodatkowo frekwencja nadmierna nie była


Pozdrawiam
Piotr

Witaj Piotrze
Zgadza się, pogoda dopisała i pomimo tego,że turystów trochę było, to jednak nie były to dzikie tłumy, jak to ostatnio pokazują w Tatrach

Norwegia…

Jakiś czas temu wróciłam do Twojej relacji w poszukiwaniu miejsc zbieżnych z tegoroczną majową trasą moich dzieci. Punktów wspólnych zbyt wiele nie było, ale jeden z nich był naprawdę atrakcyjny .



Postać na tle nieba to zięciunio z moją wnusią w nosidełku. Lila ma 2,5 roku, a Norwegii była już trzeci raz (wliczając ten, gdy była małą kropeczką w brzuszku swej mamy).

Bieszczady…

Wywołałaś Gosiu ogromną tęsknotę za Bieszczadami, wieki temu bywałam tam co rok . Ostatni raz byłam tam bodajże w roku 1984 albo 1985, już nie pamiętam dokładnie. Fajnie znów popatrzeć na połoniny, nawet jeśli tylko wirtualnie…
Tarnicę „zdobyłam" dwukrotnie, wówczas nie było jeszcze szlaku z Wołosatego. W związku z tym, były długie wycieczki okrężne dające nieźle w d… , no bo nawet w młodości moja kondycja była taka sobie . No ale jakoś podołałam i kilometrom, i różnicy wysokości.
Jedna z tych tras to podejście z UstrzykGórnych przez Szeroki Wierch, a potem powrót do schroniska naokoło, przez Halicz, Rozsypaniec i Przełęcz Bukowską. Druga – w górę również przez szeroki Wierch z Ustrzyk (z kumpelą dotarliśmy tam autobusem z Czarnej, gdzie wówczas nocowaliśmy), potem zejście na przełęcz koło bazy GOPR i stromizną w górę na Krzemień, skąd w dół przez Bukowe Berdo do Pszczelin. Niestety, ostatni autobus był przepełniony i nie zatrzymał się na przystanku, musiałyśmy więc dreptać dalej szosą (na bosaka po rozgrzanym asfalcie, bo w traperach było znacznie gorzej ) przez Stuposiany i Procisne aż do krzyżówki, gdzie na całe nasze szczęście załapałyśmy się na autobus jadący z Dwernika do Ustrzyk Dolnych, bo inaczej pewnie padłabym jak pies Pluto.

dangol napisał(a):Norwegia…

Oooo jak miło, że moje wspomnienia przywróciły Twoje
Norwegia jest w dalszym ciągu w moich planach na przyszłość
Taaak wędrówki po górach mają to do siebie, szczególnie w moim przypadku , że wydaje się że nie damy rady, ale chwila odpoczynku, widoki i.....siła wraca znowu, co by ruszyć dalej

To ruszamy dalej.
Ponieważ siły już nie pozwalają na codzienne zdobywanie szczytów , postanowiliśmy poniedziałek spędzić na spokojniejszych wędrówkach
Mąż jest wędkarzem, więc każda woda, w której się coś dzieje jest w jego kręgu zainteresowań. A że w górskich dzieje się sporo,
więc wynalazłam Rezerwat Przyrody Sine Wiry, co by se chłopina na wodę popatrzył







niestety poziom wody nie był imponujący, ale jednak płynęła....



























doszliśmy do miejsca gdzie była wieś Zawój






i trochę nowoczecności


Niestety pogoda zaczęła nas straszyć deszczem, więc nie szukaliśmy ruin zabudować i postanowiliśmy wracać. Tym bardziej, że mieliśmy jeszcze do odnalezienia pewną atrakcję przyrodniczą....
Wróciliśmy nad Wetlinkę






I tu jest właśnie ta atrakcja

łoś z Zawoju i związana z nią legenda..


jak pamiętacie powodzi w zeszłym roku nie było, więc łoś stal o suchym pysku















i tradycyjne




No i dotarliśmy na parking, gzie pod naszą nieobecność rozgościł się....





ze swoim rękodziełem

zaśpiewał nam balladę, poczęstował swoim ciastem i poopowiadał o historii tamtych terenów, a wiedział dużo.
Ale dnia przed nami jeszcze dużo, więc udaliśmy się w dalszą drogę.

Ale łoś co też przyroda potrafi stworzyć

Piękne te Bieszczady

krakusowa napisał(a):Ale łoś co też przyroda potrafi stworzyć

Oj potrafi, potrafi

krakusowa napisał(a):Piękne te Bieszczady

I takie spokojne, przez tą zieleń

W planach mamy odnalezienie cerkwi w Łopience.
Łażenia mamy na razie pod dostatkiem, więc wsiadamy w Kolesia i jedziemy na poszukiwania

A po drodze....








obsługa chyba miała przerwe obiadową, bo nikogo nie było widać
A swoją drogą, ciekawe czy wyrób finalny trafia do naszego sklepu ????

Dojeżdżamy do punktu docelowego....




















kaplica grobowa



A przy kaplicy rośnie takie dziurawe drzewo






Zrobiło się bardzo ciepło, zmęczenie i głód zaczęły dawać o sobie znać. Przy drodze mijaliśmy bar z zaproszeniem na pstrąga.
Grzechem byłoby nie wstąpić . Dodatkową atrakcją było złowienie sobie posiłku



Jak stwierdził fachowiec, nie będzie to trwało długo i....... miał racje dwa zarzucenia i posiłek mieliśmy zapewniony





w oczekiwaniu na rybkę, zabijałam czas....


nie nie, żabę oszczędziłam







no i jeeeeeest........mniaaaaammmmm mniaaaammmm




Po pysznym obiadku, wróciliśmy na kwaterę i mogłam sobie spokojnie wypić piwko, wspomagając trawienie
A dzień zakończyłam....

Się tak zastanawiam . . . nie można było dać znać , że jesteście tak blisko ( i nie o pstrągi mi chodzi , bo tego ci u nas dostatek )




Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Się tak zastanawiam . . . nie można było dać znać , że jesteście tak blisko ( i nie o pstrągi mi chodzi , bo tego ci u nas dostatek )




Pozdrawiam
Piotr

Noooo niby można było, ale....wiesz jak to jest
Ale my się pchamy co jakiś czas w okolice Pruchnika, to jeszcze może być okazja

Pozdrawiam
Gośka

Czas kończyć wspomnienia

Kolejny dzień, wyruszamy zdobyć.....






spokojnie, to tylko ciuchcia
Jesteśmy na miejscu.
W 1980r, pod kierownictwem inż. Albina Zazuli, rozpoczęto budowę Bieszczadzkiej Kolejki Leśnej. W 1898r ruszyły pierwsze kursy.
















jako że lubię jeździć rowerem, ten pojazd by mi pasował
























oczywiście zasililim
1 XII 1994r Bieszczadzką Kolejkę Leśną wyłączono z eksploatacji, stała się nierentowna. Ale dzięki Fundacji Bieszczadzkiej Kolei Leśnej w Cisnej, kolejkę reaktywowano i dzięki temu znowu kursuje. Niestety byliśmy przed sezonem turystycznym, a wtedy kolejka kursuje tylko w niedziele, lub gdy zbierze się większa grupa chętnych. W niedzielę wybraliśmy wejście na Tarnicę, a we wtorek nie było chętnych do podróżowania
Poszwendaliśmy się jeszcze trochę po okolicy

















popołudniowe conieco.....










domek był na sprzedaż




Niestety nasz pobyt w Cisnej dobiegł końca. Pierwszy wypad w Bieszczady zaliczony. Kiedy kolejny ??? nie wiem
Ale jeszcze w drodze do Pruchnika, zaliczymy zaporę na Solinie
No to w drogę...









No i jesteśmy















zaporowy mural


coś dla gawiedzi
Poprosiłam męża, zrób mi zdjęcie, tylko nic mi nie obetnij, nie obciął........




Podsumowując, obydwa wyjazdy udane , ale krótkie . Pogoda dopisała, czym zachęciła na następne wyjazdy
Ale na razie musi wystarczyć to co było.
Nie zamęczam Was już dłużej

Łopienka... Cerkiew bardzo się zmieniła (jej otoczenie również) od czasów, kiedy lata temu na jedną noc rozbiliśmy namiot w jej pobliżu. Wędrowaliśmy wtedy przez Sine Wiry, ale kompletnie nic z tego nie zapamiętałam, fajnie więc było popatrzeć u Ciebie.
Bieszczadzką ciuchcią raz jechałam , ale że to było w czasach, kiedy dym buchał z kominów parowozów także na jeszcze wielu szerokotorowych trasach (także tej, którą codziennie dojeżdżałam do liceum), to wrażenia jakieś szczególne nie były. No, może poza widokami , chociaż spora część trasy to jednak przejz lasy.