Primosten po raz pierwszy. I nie ostatni.

- A może byśmy tak w końcu pojechali do Chorwacji? - zaczął nęcić mój mąż w pewien lutowy wieczór.
Jak to: do Chorwacji? A ukochana Grecja? Toż to zdrada! Małżonek jednak delikatnie acz stanowczo zaczął forsować swoją koncepcję, więc ostatecznie się poddałam w myśl zasady "byle było słońce i woda". Na forum trafiłam dosyć szybko, zatem pozostał tylko podstawowy problem: wybór miejscowości. Miało być: a. pięknie, b. klimatycznie, c. bezpiecznie, d. spokojnie, e. kameralnie, f. ale wśród ludzi, g. płasko (żeby kardio na schodach z tobołami nie uskuteczniać), g. nie za bardzo za południe, żeby się długą podróżą do Chorwacji nie zniechęcić. Generalnie: urokliwe miejsce do spokojnego odpoczynku, ale tak, by pierworodna (pełnoletnia) nie zechciała nam tętnicy przegryźć po 3 dniach grania w bierki z rodzicami. I żeby najmłodsza (lat 9) mogła spokojnie i bez hałasu zasnąć. Średnia postanowiła nie jechać.

Po kilku dniach przekopywania forum decydujemy się na Primosten. W marcu mamy zarezerwowaną kwaterę. Na początku kwietnia Średnia postanawia jechać. Chwila napięcia, mail do gospodyni i ulga: w kuchni jest miejsce do spania, więc nie ma problemu. Alleluja.

Kolejne tygodnie lektury forum. W domu pojawia się: 5 lidlowych mat do leżenia, wózek plażowy, 2 parasole, szpikulce do ich wbijania, maski do pływania i szereg innych rzeczy. Niezwykle przydatnych i polecanych, rzecz jasna. Małżonek patrzy na rozrastający się stos, drapie się w głowę i próbuje mi odciąć dostęp do netu. Tak mijają do do wyjazdu. W tzw. międzyczasie na wszelki wypadek pożyczam większy bagażnik na dach. Przydał się

Ruszamy w sobotni wieczór na początku sierpnia. Trasa Austria - Słowenia. Trzech kierowców, więc bez noclegu. W Czechach deszcz, Austria płynnie, granica z Chorwacją bez problemów. Tuż za granicą siadam za kierownicą. Cieszę się jak dziecko, bo uwielbiam jazdę przez tunele, a wszystko wskazuje na to, że będę miała przyjemność przewieźć rodzinkę przez osławionego sv. Roka. A tuż za nim przecież rozciągać się będzie przepiękny widok na Adriatyk. Tak przynajmniej pisali. Doczekać się nie mogę!


Przyznaję, delikatne zaskoczenie. I rozczarowanie. Trudno. Piękny Adriatyk będzie nieco później. Ogólnie jednak Chorwacja prezentuje nam się z pięknej strony.



W niedzielę o godz. 8.20 witamy się z naszymi gospodarzami w Primostenie.

Zapowiada się fajna relacja, pośledzę

Też sobie pośledzę.

A powspominam sobie Primostem.

Jestem i ja Ciekawa jestem wrażeń z Waszego pierwszego pobytu w Cro.

Serdecznie witam wszystkich, którzy wspominają razem ze mną!

Primosten powitał nas piękną pogodą. I to nie było zaskoczenie. I jeszcze piękniejszymi "okolicznościami przyrody".

Z balkonu patrzyliśmy na morze, lekko oddaloną starówkę i cumujące przy bojach jachty.


Pomyśleć, że jeszcze w czerwcu manewr cumowania "burtą do burty" dwóch jachtów bez rozwalenia rzeczonej burty uważałam za osobisty sukces (na usprawiedliwienie: nie mam uprawnień, na pokładzie pełnię rolę kuchcika oraz profesjonalnej pomocy do wszystkiego)


Łódek jest sporo i to bardzo różnych. To zdjęcie zrobione tuż przy - nieco ukrytym - niewielkim punkcie sprzedaży świeżych ryb i owoców morza.


Bywają też i takie. Z osobistą obsługą w białych rękawiczkach, przygotowującą dla gości kolację przy świecach na deku...


Zaraz po przyjeździe Nieletnie oceniły, że plaża przed domem jest w zupełności wystarczająca, bez tłumów, czysta, z łagodnym zejściem do morza i kategorycznie odmówiły chodzenia na popularną miejską Raducę. Decyzja została przyjęta przez aklamację.
Po południu nastąpił pierwszy wyczekiwany spacer po urokliwych uliczkach w poszukiwaniu miejsca do zasłużonego biesiadowania.


Odkryliśmy też miejscówkę z najlepszym widokiem. Poezja! Miejscowy cmentarz. Jeśli chodzi o mnie, to nie miałabym nic przeciwko tak urokliwej lokalizacji na wieczność




Po dniu pełnym wrażeń i nieprzespanej nocy padliśmy jak przysłowiowe kawki. Następnego dnia, w poniedziałek, pobudka nastąpiła szybko i niespodziewanie. O godzinie 6.30 pod naszym balkonem, na opustoszałej uliczce pojawiła się orkiestra dęta z radosnym i donośnym ram pa pa pam. Widok był lekko zaskakujący, bowiem na trasie przemarszu nie było żywego ducha. Na twarzy moich dziewczyn malował się wyraz, określany jednoznacznie przez młodzież jako WTF??? Tymczasem orkiestra z radosnym ram pa pa pam jak gdyby nigdy nic defilowała dalej po wąskich i krętych uliczkach miasteczka, w związku z czym echo niosło się długo i dźwięcznie. O spaniu można było zapomnieć. Zgodnie uznaliśmy, że Chorwaci powitali nas godnie, acz z nieco przesadną pompą. O tym, że było to jedno z ważniejszych państwowych świąt dowiedzieliśmy się kilka dni później...

Przysiadam się ...to też był nasz pierwszy wyjazd do Chorwacji...jeszcze z córcią

Ja też chętnie poczytam. W Primosten byliśmy w maju i zauroczyło nas to miasteczko.

O nasz ukochany Primosten Byliśmy 3 razy, zawsze do niego wzdychamy jak jedziemy w inne miejsce, czytam...

Ja także z ciekawością powspominam Primošten. Miasteczko urocze, plaże piękne i nie zatłoczone ( Lipiec 2019 ).

Miło mi, że kolejne osoby tu przycupnęły. Powspominajmy więc dalej...

Poniedziałkowe ram pa pa pam trzeba było odreagować, więc postanowiliśmy leniuchować. We wtorek jednak na niebie pojawiło się trochę chmur i wiatr, zatem po południu padła propozycja: Trogir!

Jedziemy. Patrzymy, podziwiamy, odkrywamy, zachwycamy się. Najpiękniejsze z zabytkowych miast, które udało nam się podczas naszej pierwszej chorwackiej wyprawy zobaczyć.

Kto był, pewnie potwierdzi

Także będę sobie zaglądał

Pozdrawiam, Michał

PS. CR-V ?

majkik75 napisał(a):Także będę sobie zaglądał

Pozdrawiam, Michał

PS. CR-V ?

Będzie mi miło! Tak

W Primosten byliśmy 3 razy - także w bieżącym roku. Minęliśmy się zapewne gdzieś po drodze - wracaliśmy 05.08.
To miasteczko ma w sobie jakiś magnes..... . Chętnie poczytam o Waszych wrażeniach.