Pod urokiem Straussa lub jak nadgryźć Wiedeń w dwa dni?

Często lubimy spacerować ringiem gdy już ucichnie gwar miejski.



Z tego miejsca już tylko rzut mokrym beretem i jesteśmy pod pomnikiem wdzięczności

Właśnie nocnych spacerów mi brakowało podczas naszego pobytu, ale towarzystwo wolało łoić w karty


... też fajnie było

mahadarbi pokażesz coś z wieczorowych pór?

Nasze spacery....

















































































Tym zielonym stateczkiem pływaliśmy po Dunaju

A na końcu Ring!
Cudne spacery...

Przepiękna ta katedra (kościół)? Co to jest?


A po Dunaju też kiedyś muszę

bonar napisał(a):mahadarbi - gratulacje a okazji 1000 aktywność na forum jest nagradzana

Kurczę, jakoś nikt do mnie nie pisał/nie telefonował/nie wysyłał sms-a Gdzie ta nagroda

Roxi napisał(a):Właśnie nocnych spacerów mi brakowało podczas naszego pobytu, ale towarzystwo wolało łoić w karty
... też fajnie było
mahadarbi pokażesz coś z wieczorowych pór?

Roxi, tu nas towarzystwo może by nawet włóczyło się nocną porą, ale ton nadawała jedna taka mała trzpiotka i dla przyzwoitości trzeba było iść jej na rękę

Nie ukrywam, że kościół św. Karola Boromeusza (Karlskirche) mnie olśnił. I nie dlatego, że barok. Ale, że barok z domieszką orientu. A takie zestawienia uwielbiam najbardziej To ponoć najpiękniejsza barokowa budowla w Europie. Kościół wzniesiono na cześć arcybiskupa Mediolanu, Karola Boromeusza z czasów epidemii dżumy w 1576 roku.
W środku kościoła jest też muzeum.



A potem poszliśmy ochłodzić się przy fontannie i pomniku wdzięczności, tym samym, który pokazał bonar.




Upał był wtedy nie do zniesienia. Na Pag-u byśmy się pewnie wykąpali, tu... nie wypada, zwłaszcza w fontannie. Tu jakoś tak nic spontanicznego nie wypada, mam wrażenie

W tej samej fontannie widziałem całą wycieczkę chłodzącą się w upalne , lipcowe popołudnie , więc może wypada


Pozdrawiam
Piotr

To musiało być rok przed nami

Pozdrawiam,
Anka

kościół św. Karola Boromeusza nocą (stojąc na czerwonym,pstryk z samochodu)



jak już jesteśmy w tej okolicy, warto dojść do ul. Rennweg 5a wejść do kościoła polskiego pw. świętego Krzyża, pośpiewać kolędy i zwiedzić Belweder.

Właśnie tuż przy polskim kościele, czekając na tramwaj (Nadia jest już tak zmęczona upałem, że nie ma siły przejść jednej przecznicy)...

... "atakują" nas dwie Polki-góralki. Dopiero co wyszły z mszy, też czekają na tramwaj. Słysząc naszą rozmowę, zagadują i miło tak gawędzimy sobie. Obie pracują w Wiedniu od 18 lat! Sprzątają. Jedna z Nowego Targu, druga z Zakopanego. Tu się poznały. Zarabiają... Bez problemu o tym mówią, są zadowolone, co trzy miesiące jeżdżą do domu, nic im do szczęścia nie brakuje. Pomogły finansowo swoim dzieciom, teraz urządzają wnuki... Bardzo fajnie się rozmawiało. Kobiety starsze, dojrzałe, pogodzone z rzeczywistością.

Kurczę, a może to wszystko rzucić w diabły i jechać do Wiednia sprzątać? Natrętna myśl jeszcze kilka dobrych godzin wwierca się w mój mózg. Przecież żadna praca nie hańbi. Pozwoliłabym sobie wtedy na dłuższe wakacje nie nędzne dwa tygodnie raz w roku.. Tylko czemu brak mi odwagi?

mahadarbi napisał(a):... "atakują" nas dwie Polki-góralki.
Jedna z Nowego Targu, druga z Zakopanego.

Galicja. Pojechały do stolicy.

mahadarbi napisał(a):Kurczę, a może to wszystko rzucić w diabły i jechać do Wiednia sprzątać?

Dwukrotnie byłem bliski zostania na Zachodzie - pierwszy raz w 1981 we Francji, drugi raz w 1989 w Niemczech.
Nie zostałem. Teraz się cieszę z tego.

Pozdawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mahadarbi napisał(a):... "atakują" nas dwie Polki-góralki.
Jedna z Nowego Targu, druga z Zakopanego.

Galicja. Pojechały do stolicy.

Franz napisał(a):Dwukrotnie byłem bliski zostania na Zachodzie - pierwszy raz w 1981 we Francji, drugi raz w 1989 w Niemczech.
Nie zostałem. Teraz się cieszę z tego.

Trudno powiedzieć, czy żałowałabym dziś swoich decyzji (bo też dwa razy o tym myślałam), skoro wszystko rozpatruję w kategoriach "gdybym"... Myśl była, ale chyba nie byłabym szczęśliwa na emigracji. Nie znoszę czasem tego swojego smutnego, zimnego, ponurego, szarego narodu a jednak... trudno z nim się mentalnie rozstać. Głupota czy ślepy patriotyzm?

... "atakują" nas dwie Polki-góralki

jak powiedział polityk "Polska to jest dziki kraj", a jednak mieszka i kombinuje u siebie. Tam by musiał pracować na "elewacji" wcześniej tą pracę kupić. Problemu z mieszkaniem nie ma żadnego, wystarczy poczytać ogłoszenia w polskim kiosku na Rennwegu.
Bardzo mała część polskiej emigracji pozostała i "ustawiła się", rzecz to względna. Są też tacy którym za poprzedniego system nie dane było ukończyć studiów w "naszym dzikim kraju" i za "grzechy rodziców" zmuszeni byli wyemigrować, tam zdobywać dyplom na Uniwersytecie Wiedeńskim, dzisiaj mają pozycję i poszanowanie. Nikt tam nikomu nie wypomina kraju pochodzenia, liczą się umiejętności.
Dzisiaj, ooooo to już nie jest takie proste tam się wykształcić i zasilić inteligencki rynek pracy, a fizyczna praca na czarno nie wchodzi w rachubę

... wróćmy lepiej na ring i spacerujmy

Myślę, że warto zjechać z wiedeńskiej obwodnicy i zobaczyć miasto.
Ma naprawdę wiele do zaoferowania.
Pisz i pokazuj Wiedeń. Napewno jeszcze parę osób się skusi, żeby zobaczyć to piękne miasto na własne oczy, a nie tylko zza szyb auta.
Pozdrawiam aga.