Po obu stronach Pirenejów: spalona ziemia katarów

Crayfish napisał(a):Ależ różne te góry w różnych częściach świata !

No cóż, piękny ten nasz świat...

plavac napisał(a):Wojtku - to jest nieuleczalne

Wiesz, czasem życie ulecza z czegoś, co wcześniej wydawało się do życia nieodzowne.

Ważne jest, by zawsze znaleźc coś w tym życiu dla siebie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zmieniają się tylko sposoby wyrażania tego, co w człowieku niezmienne - pasji życia i ciekawości świata.

Pod tym względem jesteśmy nieuleczalni
Choćby i w papuciach przed ekranem komputera lub książką.
Choćby tylko (?) we wspomnieniach przeżytych chwil.

pozdrawiam

plavac napisał(a):Pod tym względem jesteśmy nieuleczalni

Chyba mamy sporo wspólnego...


Pozdrawiam,
Wojtek

Rano budzi nas piękna pogoda. Po wczorajszym deszczu i zachmurzeniu - ani śladu. Zwijamy szybko majdan i opuszczamy kemping. Ruszamy na południe.
Szosa prowadzi doliną Ossau [oso] a potem wspina się kilkoma serpentynami na graniczną przełęcz Portalet. Bienvenidos en Espania!
Wprawdzie dwa dni wcześniej nasza trasa prowadziła po obu stronach granicy, ale teraz wjeżdżamy na dłużej do Hiszpanii. Wita nas prowincja Huesca [łeska] w Aragonii.

Jesteśmy przygotowani na różne warianty pogodowe. Gdyby dzień był niezbyt piękny, zjechalibyśmy aż do Jaki i zwiedzili miasto i jego okolice. Ale przy tej pogodzie Jaca [haka] musi poczekać, aż skończymy nasz pierwszy program górski. Pojedziemy do niej po zwiedzeniu Ordesy. Jednak dziś jest już zbyt późno, by ruszyć w Ordesę, realizujemy więc wariant przygotowany poprzedniego wieczoru.

Zatrzymujemy się niedaleko przełęczy, tuż nad miejscowścią Escarrilla [eskarrilja]. Stąd możemy zrobić krótką pętelkę z wodospadem, jeziorem i niezbyt wysokim szczytem Punta Cochata [kocziata].





Samochód zostaje na przydrożnym parkingu, obok kilku innych wozów, a my zakładamy plecaki i wyruszamy szlakiem PRHU-91.
Hiszpańskie szlaki - analogicznie do francuskich - podpadają pod trzy kategorie. Główne szlaki oznaczane są GR - grande recorrido, pomniejsze PR - pequeno recorrido, oraz zupełne noname'y. Te pierwsze są na ogół dobrze znakowane czerwono-białymi paskami, te ostatnie zwykle wyłącznie kopczykami. Pequenos recorridos - jak Bóg da.
A co oznaczają te litery "HU" w naszym szlaku? No cóż, znajdujemy się w prowincji Huesca.









Po około godzinie docieramy do rozstajów. Właściwy szlak podąża nadal w górę, a my kierujemy się ścieżką, oznaczoną strzałką "El Saldo". Konkretnie, chodzi tu o Salto del rio Escarra - wodospad na rzece Escarra.
Ścieżka najpierw wznosi się lekko, potem trawersuje dwa potoki, by pod stromymi skałami zacząć się obniżać w kierunku bliskiego już wodospadu.

Z wąziutkiej szczeliny wypada kaskada i obok przewieszonej skały rozbryzguje się w powietrzu uroczym prysznicem. Korzystając z zadaszenia przewieszki, można na sucho przejść pod wodospadem na drugą stronę niewielkiego jeziorka.
Zamierzaliśmy tu zrobić sobie piknik, ale okazuje się, że miejsce jest bardzo popularne. Niektórzy nawet pluskają się w wodzie. W efekcie zatrzymujemy się tylko tak długo, ile trzeba na chłonięcie pięknego widoku, a piknik postanawiamy odłożyć na później.







Wracamy ścieżką do szlaku, podchodzimy nieco wyżej i tu już - na zupełnym bezludziu - rozkładamy się wśród ostów.





Pokrzepieni na ciele zakładamy plecaki i ruszamy w trasę. Coraz bliżej i efektowniej sterczy nad nami Punta Cochata.







Zbliżamy się do przełęczy Collado de la Cochata. Mamy zamiar zostawić tam plecaki i bez obciążenia wyskoczyć na szczyt. Przynajmniej, tak mi się w tym momencie jeszcze wydaje...

Eryngium bourgatii Gouan - Mikołajek iberyjski ...

... ta odmiana mikołajka (i m.alpejski) jest szczególnie lubiana przez posiadaczy większych skalnych ogrodów ... głównie z uwagi na piękny niebieski kolor rośliny.

Nie mogłem "przejść" obojętnie koło takiego rarytasu !



Natomiast Punta Cochata ... widziana z tego miejsca przypomina mi Pelmo.

Zdjęcia pod wodospadem super.

Pozdrawiam.

No to witaj Aragonio

mariusz-w napisał(a):Eryngium bourgatii Gouan - Mikołajek iberyjski ...

Nie mogłem "przejść" obojętnie koło takiego rarytasu !
.

Skoro rarytas - rozumiem, że to taka pierwsza liga wśród ostów A ta Mikołajkowa nazwa mocno na czasie

Fajnie tak się porozkładać wśród nie byle jakich ostów... tylko trochę kłująco

pozdrawiam przedświątecznie

Dzięki za Aragonię !
Z żalem musieliśmy zrezygnować z niej przy planowaniu wiosennej wyprawy - tak jakby uzupełnia się teraz ( jeszcze w tym roku ) brakujące ogniwo.
Ładne doliny. Trochę inaczej sobie je wyobrażałem.
Mniej rozlegle.
pozdrawiam

Franz napisał(a):Wracamy ścieżką do szlaku, podchodzimy nieco wyżej i tu już - na zupełnym bezludziu - rozkładamy się wśród ostów.

mariusz-w napisał(a):Eryngium bourgatii Gouan - Mikołajek iberyjski ...

... ta odmiana mikołajka (i m.alpejski) jest szczególnie lubiana przez posiadaczy większych skalnych ogrodów ... głównie z uwagi na piękny niebieski kolor rośliny.

Nie mogłem "przejść" obojętnie koło takiego rarytasu !

Święta się zbliżają, jeden więcej mikołajek nie zaszkodzi.




może to mikołajek kreteński (Eryngium creticum Lam.)
a może mikołajek krkcki (Eryngium kyrkescium)

pzdr

longtom napisał(a): może to mikołajek kreteński (Eryngium creticum Lam.)
a może mikołajek krkcki (Eryngium kyrkescium)

Podzielam dylemat w stosunku do "moich" okazów:




Coś za mało niebieskości na nich (chyba, że ten typ tak ma we wrześniu), aby to były Eryngium creticum... Ale kreteńskie na pewno są, w końcu tam tę fotę robiam

mariusz-w napisał(a):Natomiast Punta Cochata ... widziana z tego miejsca przypomina mi Pelmo.

Nieee... a gdzież wspaniałe ramiona Monte Pelmo??
Pelmo jest unikalne.

Tymona napisał(a):Fajnie tak się porozkładać wśród nie byle jakich ostów... tylko trochę kłująco

Zdradzę Ci w sekrecie, że tak naprawdę rozłożyliśmy się obok.

plavac napisał(a):Ładne doliny. Trochę inaczej sobie je wyobrażałem.
Mniej rozlegle.

Będą i węższe.
No i będzie też nieco aragońskich atrakcji już zupełnie poza górami.

longtom napisał(a):Święta się zbliżają, jeden więcej mikołajek nie zaszkodzi.

dangol napisał(a):Podzielam dylemat w stosunku do "moich" okazów

Mikołajkowo się zrobiło...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Bardzo miło wiedzieć, że Wojtek jest znowu w 120 % formie ...skoro takie foty wkleja....

slapol napisał(a):Bardzo miło wiedzieć, że Wojtek jest znowu w 120 % formie ...skoro takie foty wkleja....

Hmmm... że ładne? Czy - że jakieś skojarzenia może?

Pozdrawiam,
Wojtek

slapol napisał(a):

Franz napisał(a):

Bardzo miło wiedzieć, że Wojtek jest znowu w 120 % formie ...skoro takie foty wkleja....

Hi hi hi ....
No masz oko Slapol !
A tak niewinnie wyglądało ... ale jak tak się wglębić ...
to jakiś filtr rodzicielski trzeba by zakładać ...


------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Czasu do Wigilii coraz mniej ...
ZDROWIA Wojtek życzę ... resztę to sobie potrafisz sam zorganizować.
ZDROWIA i ZDROWIA jeszcze raz.

A dla Wojtka (jeszcze raz) i całej reszty Jego czytelników Zdrowych, Szczęśliwych i Spokojnych Świąt
Odpocznijcie sobie i nacieszcie się Świętami każdy na swój sposób.

Slapol i Crayfish dostrzegają w tym zdjęciu element quasi-pornograficzny a przecież to najczystszej postaci antropomorfizm Gaji - Matki Ziemi
Panowie Nie osłabiać tu wymowy głebokiego zanurzenia się Wojtkowego w najpierwotniejsze instynkty homo sapiens et erectus - uwielbienia dla Stworzycielki - Opiekunki
No

pozatym pozdrawiam serdecznie
P.S.
Może uda się jeszcze zajrzeć do Was przed pierwszą gwiazdą na niebie.
Jeśli się nie uda - będę pamiętał przy łamaniu się opłatkiem ...