Opatijska Riwiera, Krk, Plitwice, Słowenia - lipiec 2013

Następnego dnia rano wyruszamy na spacer do dzielnicy Opatiji Volosko, dawniej było to oddzielne miasto.

Spacer nie był forsowny, był więc czas na przyjrzenie się starym budynkom Opatiji.

Okolice hotelu Bellevue są bardzo eleganckie


Ale nadal można spotkać zaniedbane domy niedaleko hotelu, tu kiedyś była restauracja


Niektóre ulice są "troszeczkę" pod górkę



Te gwiazdki na promenadzie to Chorwacka Aleja Gwiazd, coś jak u nas w Międzyzdrojach


Blisko plaży Slatina był mały targ


Można było kupić lawendę,


kamyczki z wkładką roślinną


coś dla spragnionych


Palmy pod hotelem Milenij


Milenij to najlepszy hotel w mieście *****


Widok na dziewojkę


Niedaleko dziewojki były najlepsze widoczki




Pawilon wystawowy Juraj Sporer, gdzie była wystawa narzędzi tortur


Ładnie prezentowały się okolice hotelu Imperial




Nazwa Opatija pochodzi od dawnego opactwa, do dziś zachował się stary kościół klasztorny


Doszliśmy do sławnegohotelu Kvarner, tego od "noblowskiej" imprezy Sienkiewicza





Przed willą Angiolina coś tam sobie rośnie, dużego i małego



Willę zbudował przedsiębiorca z Rijeki Ignazio Scarpa dla swojej dziewczyny w 1844 rok, wkrótce zaczęły powstawać kolejne wille w Opatiji Po doprowadzeniu do Rijeki linii kolejowej, Opatija zaczęła przyciągać
gości z całej monarchii austro-węgierskiej.
Do Rijeki kuroswał wtedy z Opatiji tramwaj

Fajny mural z podobiznami znanych gości kurostu, m.in. Alberta Einsteina


Ale tylko Heneryk Sienkiewicz ma swój pomnik


Sienkiewicz ma widok na port jachtowy



Przepiękna stara willa


Nowy hotel, w tłumaczeniu nazwa brzmi "4 kwiaty Opatiji" , ładnie wkomponowany w stare otoczenie


Nowa część hotelu Ambasador, zbudowana za czasów Tito



A tu starsza część Ambasadora


Plaża w pobliżu hotelu


Pozował do zdjęcia, ale nie dał się potem pogłaskać, obraził się głośnym miaauuuu
i dostojnie odszedł w krzaki

Wkrótce ukazał nam się prawdziwy pałac, nazywany 100 lat temu Villa Nettuno
Jego właścicielami byli
Hugo Karel Anton Lazarus Graaf Henckel van Donnersmarck Heer Van Wolfsberg en Rusow
i jego żona
Laura Henckel van Donnersmarck



Pan właściciel urodził się w Siemianowicach Śląskich, mieszkał koło Bytomia, miał na Górnym Śląsku sporo kopalń i hut.
Za zarobione pieniądze podarował żonie "domek" na wakacje w Opatiji
Villa Nattuno naśladowała znajdujący się koło Triestu zamek Miramare. Dzisiaj jest tu elegancki hotel Miramar.


W tym rejonie Opatiji jest kilka ładnych, małych plaż np. ta

i bambusy


To wypasiona willa Minach , gdzie spędził ostatnie lata życia węgierski polityk hrabia Andrassy.
Kiedy cysorz Franciszek Józef miał zabawiać w Opatiji w towarzystwie panny Katarzyny Schratt,
to potem jego małżonka Sisi miała się zabawiać w Opatiji w towarzystwie hrabiego Andrassy

Nic nie wiadomo o kontaktach Schratt-Andrassy

No i doszliśmy do Volosko






Sądząc po sieciach rybackich, jakiś rybak jeszcze łowił w tej okolicy


Le Mandrać to bardzo znana i droga restauracja w Volosko, były tam w południe absolutne pustki.

My poszliśmy obok na pizzę, ktoś się pytał o ceny na Kvarnerze w knajpach, te są raczej typowe dla mniej droższych lokali


Stare uliczki w Volosko są bardzo romantyczne





Do konoby Tramerka chodził na wypasione kolacje cysorz Franciszek Józef, z czego konoba jest do dziś bardzo dumna



Nad Volosko góruje stary kościół



Główna ulica Volosko


Dachy, zleleń, słupy i Jadran


Autobusem wróciliśmy do centrum Opatiji

Tak sobie ogladam zdjęcia z Opatii i myślę , że gdzieś już too widziałam .Jednak Opatia bardziej przypomina mi miasta z riwiery francuskiej - Cannes i Nceę albo zapomniane francuskie kurorty w Normandii niż Włochy

No, coś w tym jest

Lazurowe wybrzeże we Francji było sławne pod koniec XIX i na poczatku XX wieku, a że z powodów politycznych Francja nie była specjalnie lubiana przez turystów z Austro-Węgier i Niemiec,
to rosła popularność Opatiji, tak samo ładnej jak Cannes, ale "swojej"

Do Opatiji był bardzo dobry dojazd w czasach, gdy nie było aut i dobrych dróg Była linia kolejowa do Rijeki i potem tramwaj. Dlatego Opatija i okolice stały się centrum turystycznym Austro-Węgier
Wtedy powstała promenada Lungomare od Volosko do Lovranu

To tyle historii

My po południu, po powrocie z Volosko, poszliśmy na plażę Slatina.
Co prawda nie była zbyt ładna, ale dzieci nie zdobyły jeszcze do tej pory tamtejszego wodnego zamku. No to go w końcu zdobyły



Na plaży było sporo ludzi



My poszliśmy jeszcze na hotelowy basen

Nie każdy basen ma takie detale architektoniczne za oknem



Po kolacji ostatnia wizyta na promenadzie i kupno koszulki Chelsea Londyn


Następnego dnia rano ostatnie spojrzenie na Opatiję z balkonu


Tydzień pobytu zleciał szybko, jeszcze kilka impresji






A następnego dnia wizyta w najmniejszym mieście świata

Lednice napisał(a):
A następnego dnia wizyta w najmniejszym mieście świata

HUM


Viki podaje: "Zgodnie z Księgą rekordów Guinnessa w Chorwacji znajduje się też najmniejsze miasto na świecie - jest to liczący 14 mieszkańców Hum."


Napisz! Czy to prawda?

Tak, to chodzi o miasto Hum

Z Księgą rekordów Guinnessa nie godzi się polemizować, oni wszystko sprawdzają

Polecam ten artykuł:
http://podroze.onet.pl/ciekawe/hum-najm ... iata/mbb3r

Choć ta opinia: "w sezonie wakacyjnym miasteczko lepiej omijać z daleka. Trudno tu ukryć się przed tłumami turystów, którzy co chwila wysypują się z zagranicznych autokarów",
to stek bzdur

Dlaczego Oto odpowiedź:

Po tygodniu w Opatiji ruszyliśmy na północ, taką trasą, przez tunel Uczka:
http://tiny.pl/qc9r6

Po 3 kwadransach byliśmy w najmniejszym mieście świata - 14 mieszkańców
Końcowy odcinek jest dość wąski, ale trudno zabłądzić, ładne widoczki, stare domy, winnice, czerwona ziemia - typowe wnętrze Istrii

Na parkingu pod niebieską tablicą skasował nas jeden z Humów ( Huminów, Humków, Humczyków )

A ha, czyli jeden kasuje za parking A gdzie pozostałych 13 mieszkańców

Koło parkingu stała inna ładna tablica


Za nią było małe gospodarstwo, widać było fundamenty nowo budowanego domu. Czyli w najbliższym czasie miastu nie grozi całkowite wymarcie

Widok z parkingu na mury obronne miasta


Mijamy wieżę obronną, służącą też jako dzwonnica kościoła


Po prawej opuszczony dom, w którym straszy ( albo i nie )


Kościół trochę za duży jak na potrzeby 14 ludzi, ale kiedyś w Hum żyło nawet tysiąc mieszkańców. Miasteczko leżało na granicy Republiki Weneckiej z Królestwem Chorwacji, połączonym unią personalną z Królestwem Węgier. Rozwijał się handel.

Upadek nastąpił po zniknięciu granicy. Do tego nie zbudowano w Hum linii kolejowej ani nawet porządnej drogi

Wykresik naukowy - jak zmieniała się ilość mieszkańców Hum :
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/h ... bd852c.png
Nagły skok w 1921 i 1931 wynikał tylko z tego, że Włosi, którzy zajęli Hum po I wojnie światowej, połączyli w jedną gminę Hum i okoliczne wioski

Większość domów jest opuszczonych, ale nie straszą swoim wyglądem




Są apartmany Na głównej ulicy, pod numerem 12


I pod numerem 11


Główna ulica miasta raczej nie nadaje się do ruchu samochodowego




Przy ulicy są 2 sklepy, w nich żywi ludzie, czyli wiemy z czego żyje część mieszkańców







Dla koneserów "homemade brandy"


A na zagrychę trufle


Można było sobie kupić alfabet słowiański - głagolicę, używany m.in. przez Chorwatów we wczesnym śreniowieczu


Doszliśmy do czegoś, co teraz jest placem dla palmy


Chyba dach się popsuł


W tym budynku jest Galeria Hum, znowu miejsca pracy



Można tam kupić puzzle

i książki


Obok jest też konoba, to ten budynek z tarasem


Bliska okolica miasta



Wracamy główną ulicą, turystów mało, spokój, no nie całkiem spokój,
bo cały czas słychać świerszcze polne. Są ich chyba tysiące, cykają i cykają

Jeszcze rzut oka na kościół

wieżę obronną / dzwonnicę

róże

i konobę



Na parkingu w środku sezonu, w połowie lipca, w niedzielę, czyli w najbardziej wycieczkowy dzień,
są ogromne tłumy turystów wysypujące się z autokarów:


Masowa turystyka na razie omija Hum. Na szczęście droga do miasta jest za wąska, żeby dotarły tam bez wielkiego stresu dla kierowców autobusy. Do tego mało komu z kierowców osobówek chce się tam pojechać.
Droga od tunelu Uczka do Buzet i potem do Słowenii jest niespecjalnie popularna wśród turystów.

Konoba, 2 sklepy, galeria, 2 apartamentowce, parking, gospodarstwa rolne - z tego żyje 14 mieszkańców Hum. Kokosów z tego nie mają, ale chyba da się wyżyć, bo inaczej miasto by zamknięto, zabito wszystko dechami i sprzedano ekipie z Hollywood, która by tam kręciła horrory

Lednice napisał(a):Ostatecznie po prawie 4 godzinach bardzo spokojnego spacerowania po Dolnych Jeziorach postanowiliśmy odpuścić sobie Górne :

Bardzo ciekawie opisujesz i pokazujesz
...tylko małe ale , chyba nie byłeś na dolnych jeziorach
..to co tu pokazujesz są to górne tylko z wysokości
...dolne są poniżej wielkiego wodospadu ,na razie zamknięte dla turystów
...choć kładki są już zrobione od dwóch lat
Po nowym roku , trochę opiszę i wkleję parę zdjęć z dolnych jezior.

No, tyle nam zeszło, wliczając czas od opuszczenia parkingu przy ulaz 2, w tym pływanie po Kozjaku, aż do dojścia do restauracji Plitvice i posiłku tam.
I liczne postoje, przydało się zabranie dużej liczby napojów

Z dziećmi trudno o szybkie zwiedzanie
Jeszcze z 2 godzinki dałoby się pochodzić po Górnych Jeziorach, ale nic na siłę.
Coś musi zostać na trzeci raz

Lednice napisał(a):No, tyle nam zeszło, wliczając czas od opuszczenia parkingu przy ulaz 2, w tym pływanie po Kozjaku, aż do dojścia do restauracji Plitvice.
I liczne postoje, przydało się zabranie dużej liczby napojów

Z dziećmi trudno o szybkie zwiedzanie
Jeszcze z 2 godzinki dałoby się pochodzić po Górnych Jeziorach, ale nic na siłę.
Coś musi zostać na trzeci raz

Górne zajęły nam 5 godzin zwiedzania ...a dolne niecałe dwie godzinki

No to szybkie tempo przy Dolnych, ja sprawdziłem nasz czas na fotkach,
pierwsza z 10:26, ostatnia przy wsiadaniu do kolejki 13:30, potem jeszcze był przejazd kolejką i pobyt restauracji, zeszły 4 godziny

Co do nazewnictwa, dla mnie Dolne są w dół od jeziora Kozjak, a Górne są powyżej tego jeziora
Nie jestem specjalistą od nazewnictwa

Lednice napisał(a):Tak, to chodzi o miasto Hum

rewelacja, podoba nam się niezwykle

Lednice napisał(a):Wkrótce ujrzeliśmy dzielnicę Opatiji Ičići

planowaliśmy kiedyś tam urlop, spodobała nam się nazwa, ale Riv.Makarska przeważnie wygrywała
piękna roślinność w okolicy

Lednice napisał(a):coś dla spragnionych

takie stragany dla nas bezcenne i trudno przejść obok

Z miasta Hum pojechaliśmy do Postojnej w Słowenii
taką trasą
http://goo.gl/maps/Q0nKK

Granica w Buzet po stronie chorwackiej- brak kontroli, wąsaty pogranicznik machał ręką, żeby jechać
Kilka kilometrów dalej służbistka Słowenka oglądała dokładnie dowody osobiste.

To jest fajne przejście graniczne, jak są korki na innych w tym regionie

Wkrótce byliśmy w Postojnej. 2 lata temu darowaliśmy sobie zwiedzanie jaskini, byliśmy wtedy w jaskiniowym zamku Predjama ---->


Teraz miała być koniecznie jama w Postojnej

Trochę jaskiń zobaczyłem, ale Postojna je przebija o lata świetlne

Otoczenie jaskini to jeden wielki kombinat turystyczny, jest wszystko od fast foodu do odojaka



Kupiliśmy drogie bilety, odebraliśmy audiobooki po polsku i ustawiliśmy się w kolejce do wejścia.
Sama podróż kolejką jest bardzo fajna, a dalsza wędrówka była jeszcze bardziej ekstra, prawdziwy bajkowy świat .
Po przybyciu do wielkiej podziemnej sali, turystów podzielono. Każdy przewodnik wziął swoją grupę językową.
Zostało 9 osób, my i Słowacy. Przyszła ładna przewodniczka.
Nasza mała polsko-słowacka grupa miała tylko audiobooki, a pilnująca nas przewodniczka tylko pokazywała kolejny numerek w kolejnym ciekawym miejscu w jaskini, który trzeba było włączyć w audiobooku, żeby otrzymać informcje. No i ciągle obserowowała, czy nie robimy zdjęć. Niestety zapomniałem w nocy doładować komórkę i bateria była słaba. Tak więc nawet mi się nie chciało robić zdjęć z ukrycia

W tej sytuacji o Postojnej mam do pokazania filmiki:



Cała trasa trwała przeszło 2 godziny, potem jeszcze coś żeśmy zjedli i pojechaliśmy do kolejnego miejsca.
Mieliśmy tam spędzić 5 dni.

To nasza trasa po opuszczeniu Postojnej
http://goo.gl/maps/4gzOQ

Naszym celem było małe uzdrowisko Dobrna w pobliżu miasta Celje.
Skąd taki wybór

W 2011 poznaliśmy Alpy Julijskie, ale zabrakło nam czasu na Alpy Kamnickie, po słoweńsku
Kamniško-Savinjske Alpe
Chcieliśmy też zobaczyć Lublanę, czyli tłumacząc na polski Ulubioną , stolicę Słowenii

W miejscowości Dobrna wyszukałem hotel Vita, z zniżką dla dzieci 100% i pięciodniowy pobyt kosztował nasz 419 euro ze śniadaniami i kolacjami. Hotel nastawiony był na emerytów z Austrii i Włoch oraz Słowenii, którzy na miejscu chodzili na różne zabiegi lecznicze. Bardziej przypominał duże sanatorium.
No i dodatkowo zarabiał na takich turystach jak my, którzy chcieli poznać Słowenię.
Wśród nich przeważali Austriacy.





Nie było poza nami Polaków, przy stoliku obok siedzieli za to Rosjanie. Tatuś, jakiś Iwan, cały czas przy posiłkach opier... swoich chłopaków, co było bardzo przykre
Kazał im brać wszystko z bufetu, nakładać tyle na talerze, ile dadzą rady Jak raz synek przyniósł cały wielki talerz różnych sałatek, to się na niego wydarł: a kukiriza gdie

Dużym plusem hotelu były baseny




Dobrna ma ładny park uzdrowiskowy ze starymi budynkami, atmosfera dość senna, spokojnie, sympatycznie





W centrum wioski zadbane domy, stary kościół na wzgórzu, gospoda, kawiarnia, też spokojnie i sympatycznie, typowa wioska w Słowenii







Pizza to słoweńsku pica


Tylko co to colta

Następnego dnia rano wyruszyliśmy poznać trochę Alpy Kamnickie


Oto nasza trasa:
http://goo.gl/maps/jZxFe

Naszym celem była Logarska Dolina, jedna z ładniejszych dolin w Słowenii

Po przeszło godzinie dostaliśmy na miejsce.
Zatrzymaliśmy się krótko w wiosce Solčava



Jeden sklep, spożywczo-przemysłowy , jedna gospoda, czyste powietrze i góry.

Za wjazd do Logarskiej Doliny trzeba zapłacić. Środkiem doliny biegnie asfaltowa droga, po obu jej stronach są nieliczne schroniska i pensjonaty, ruch turystyczny mały, spokój, cisza,
w porównaniu do Chochołowskiej czy Kościeliskiej totalne odludzie





W końcu dojechaliśmy do końca drogi, zatrzymaliśmy się na parkingu. Stało tam kilkanaście aut, w tym 2 z Polski. Ruszyliśmy pieszo w kierunku wodospadu Rinka





Wkróce byliśmy na miejscu.
Rinka to wielki wodospad w Słowenii, woda spada z wysokości 90 metrów.
W pobliżu wodospadu jest malutkie schronisko Orle Gniazdo
Wodospad otacza masyw Rinka ze szczytami Rinka ( 2453 m. ), Kriz (Koroska Rinka) (2433 m), Stajerska Rinka (2374 m) i Mala Rinka (2289 m).
Wodospad jest uważany na najładniejszy w Słowenii

















Pamiątki ze Słowenii do kupienia w Orlim Gnieździe


Rzecz nie do kupienia

Po zobaczeniu wodospadu Rinka i Logarskiej Doliny wracaliśmy do Dobrnej
http://goo.gl/maps/ioMc1


Postanowiliśmy zajrzeć do miejscowości Mozirski Gaj. Jest tam Park Kwiatów ( Park Cvetja )

Mozirski Gaj okazał się miejscem rewelacyjnym. To nie tylko wystawa kwiatów, ale także mały skansen, wszystko bardzo ładnie wkomponowane w otaczający krajobraz, jest nad rzeką Savinja, w tle widać Alpy )



Mało turystów , kilka aut na parkingu. Razem z nami park zwiedzały tylko dwie rodziny z Holandii. Taki wodospad jak Rinka w Polsce przyciągałby tłumy, a taki park jak Mozirski Gaj byłby w Polsce zadeptany . A tam spokój

Parku pilnuje lokomotywa


Kasa nad stawem


Samolot z wikliny


Wieża widokowa



Co to jest


Stary kościółek



Ładne kwiatki











Ładne stare budynki





Domek dla pszczół



Po drodze do Dobrnej przejeżdżaliśmy przez wioskę o nazwie Gorenje
To nie był przypadkowy związek tej wioski ze znaną firmą Gorenje
Przedsiębiorstwo narodziło się w małej wsi Gorenje i początkowo produkowało maszyny rolnicze i materiały budowlane. W roku 1958 główna siedziba przeniosła się do miejscowości Velenje gdzie ruszyła masowa produkcja wszystkiego, co może dać kasę

Następnego dnia mieliśmy w planie zobaczyć setki szałasów pasterskich

Następnego dnia rano opuszczamy Dobrną i jedziemy zobaczyć
miejsce o nazwie Velika Planina czyli w tłumaczeniu na polski Wielkie Pastwisko

Oto nasza trasa:
http://goo.gl/maps/7AoCU

Mijamy Kamnik, ładne miasteczko, bardzo zadbane i wkrótce dojeżdżamy do dolnej stacji kolejki linowej.

Velika Planina to wielki płaskowyż górski i jeden z największych obszarów pasterskich w Słowenii. Jego najwyższym szczytem jest góra Gradišče (1666 metrów m.).
W słoweńskiej tradycji Velika Planina zajmuje szczególne znaczenie . To właśnie tutaj zachowała się do czasów oryginalna słoweńska kultura paterska, mająca bardzo dużo wspólnego z kulturą pasterską Chorwacji i Bośni.
Takiego miejsca nie ma w Austrii, Szwajcarii, Niemczech, Francji, w całych Alpach. To jest absolutny rarytas..
Stare szałasy, zbudowane czasem kilkaset lat temu, nadal istnieją. I nie jest to skansen. Żyją tam ludzie, którzy od wiosny do jesieni opiekują się krówkami
I można kupić na miejscu wyroby mleczne oraz samo mleko, prosto od alpejskich krówek


Tym wagonikiem wyjedzimy na górę


Góra prezentuje się całkiem okazale


Widok na Alpy Kamnickie


Górna stacja kolejki nie wygląda zbyt ładnie


Dalej można pojechać wyciągiem krzesełkowym na sam szczyt Gradišče. Wyciąg przypomina nasze z czasów Gierka





I już widzimy szałasy
W tle widać najwyższe szczyty Alp Kamnickich - Grintovec (2558 m.). i Skuta (2532 m.)




No to poszliśmy szukać szałasów, po drodze mijając ciekawe rzeczy
Znowu było niewielu turystów, trudno było narzekać na tłok, to nie polskie Tatry

Dom mrówek


Soczyste łąki




Kwiatki niezjedzone jeszcze przed krowy






I doszliśmy po pół godzinie do szałasów


Kamienie i szałasy żyły w symbiozie





W tym szałasie sprzedawano mleko i sery


Szałasy mają zwykle dwa pomieszczenia. Jedno z nich jest mieszkaniem dla ludzi. Drugie nadaje się jako schronienia dla zwierząt.



Są nawet małe jeziorka



Nas osadą góruje mały kościółek Matki Boskiej Śnieżnej ( Marija Snezna ) z 1939 roku. W czasie II wojny światowej Niemcy spalili go i około 100 szałasów. Góry Słowenii były bastionem partyzantów Tito.
Kościółek odbudowano dopiero w 1988 roku




Kościółek jest sławny w całej Słowenii z wigilijnej pasterki No, w tym przypadku jest to naprawdę pasterka jako pasterka Czyli pastirica

Link do widoku zimowego:
http://hribi.net/slike1/VelikaPlanina%20144109620.jpg

Centrum osady





Szałasy i krówki





Krówki


Część szałasów znajduje się w lesie. Mieszkają tam krowy leśne






Po kilku godzinach wędrówki wróciliśmy do górnej stacji kolejki krzesełkowej.
Musieliśmy poczekać z kwadrans, bo kolejki limowa oraz krzesełkowa kursują tylko o równych godzinach
Powód : brak turystów




Na całym płaskowyżu nie ma ani jednej karczmy, są tylko szałasy z wyrobami mlecznymi mlekiem

Zjechaliśmy na dół i każdego namawiamy do odwiedzin Wielkiego Pastwiska
Miejsce bardzo ciekawe i jak do tej pory niezadeptane przez masową turystykę.
Nam to się podobało, choć z drugiej strony Słowenia trochę marnuje swój potencjał turystyczny
Gdyby oddać Wielkie Pastwisko naszym góralom z Zakopca, to by zarobili mnóstwo dutków